غزل مشترک قصه های قرآنی(حضرت یحیی)(۴)

باسمه تعالی
قصه های قرآنی
حضرت یحیی
غزل۴

حضرت یحیی مهذب بود و پاک و بی ریا
نام یحیی را خدا داده به وی ،شمس الضحی

متصف بر عام و بر خاص، رسالت داشت او
او پذیرد وحی عیسی، بی غش و چون و چرا

قوم موسی ،دعوت عیسی کنند انکار و رد
می کنند تکفیر و گویند دین ما باشد جدا

داشت قلب پاک و عقلی پر ز معنی وجود
در طهارت او زبان زد بود و دور از هر خطا

کرد مردم را هدایت، در صراط مستقیم
همت او در کمالش بود و سعادت، اعتلا

هست یحیی دور از امیال و از انفاس دون
چونکه در تهذیب بود و ، عارف و مرد خدا

او شعارش عدل و پرهیز از جدال وظلم بود
او عدالت را به پا کرد و، موفق هر کجا

در ورود برزخ و دنیا و عقبی، سه سلام
خاص او باشند هر یک ،او بود کشف الدجی

او شعارش ،دعوت اولاد در اکرام بود
میثمی، تکریم کن تو والدین ، نور الهدی

ای رجالی ، هست یحیی پاک و باشد متقی
طیب است یحیی و دارد جایگاهی بس ولا

سروده شده توسط
علی رجالی و مهدی میثمی