یهودی و یهودا

باسمه تعالی

برداشتهایی از آیات قرآن

یهودی و یهودا

یهودا فرزند حضرت یعقوب بود که در به چاه انداختن حضرت یوسف به چاه نقش داشت.گویند در هنگام به چاه افتادن حضرت یوسف خندید.یهودا گفت چرا می خندی ،ما تو را به چاه انداختیم.در جواب گفت ، من لحظه ای غفلت کردم و تکیه گاه خود را برادرانم قرار دادم و پیش خود گفتم با وجود داشتن چنین فرزندانی کسی نمی تواند مرا اذیت کند.خداوند به من نشان داد که نباید جز او به کس دیگر تکیه کنم.
  یهود یعنی توبه کردن. منظور از یهودی ،یعنی قومی که در زمان چله گیری حضرت موسی ، گوساله پرست شدند و سپس توبه نمودند.لذا به قوم بنی اسراییل یهودی گویند.همچنین به فرزندان قوم یهودا نیز یهودی گویند.
    حافظ در وصف توبه چه غزل  زیبایی  می گوید.
ما بدین در نه پی حشمت و جاه آمده ایم 
از بد حادثه اینجا به پناه آمده ایم 
رهرو منزل عشقیم وز سر حد عدم 
تا به اقلیم وجود این همه راه آمده ایم 
سبزه خط تو دیدیم و ز بستان بهشت 
به طلب کاری این مهر گیاه آمده ایم 
با چنین گنج که شد خازن او روح امین 
به گدایی به در خانه شاه آمده ایم 
لنگر حلم تو ای کشتی توفیق کجاست 
که در این بحر کرم غرق گناه آمده ایم
آبرو می رود ای ابر خطاپوش ببار
که به دیوان عمل نامه سیاه آمده ایم 
حافظ این خرقه پشمینه بینداز که ما
از پی غافله با آتش آه آمده ایم 

دکتر علی رجالی