مجموعه رباعیات ذکر

باسمه تعالی

مجموعه رباعیات ذکر
ذکر (۱)
دائماً ذکر تو گوئیم، ندارم سخنی
آنچه حق گفت، بگویم، به روانی چو منی
ما که هیچیم در این کون و مکان و هستی
همه از توست خدایا،  چه غنی و چه دنی

ذکر(۲)

ذکر قرآن مجید، جملگی نور و امید
هر که خواند این کتاب، رحمت حق را مزید
ذکر حق گویان شب، نور یزدان است و رب
هر که گوید با ادب، می‌رسد بر او نوید

ذکر(۳)
بهترین شور و صفا بر مومنین
ذکر یزدان باشد و اعمال دین
ذکر حق دل را تسلا می دهد
با عمل بر دین حق بالا نشین

 

ذکر(۴)
ذکر ما، ذکر زبانی با خداست
ذکر قلبی، در خفا و بی‌صداست
ذکر دیگر، در عمل باشد نه حرف
یاد حق، همواره ذکر اولیاست

ذکر(۵)
هر که آرد بر زبان نام خدا
ذکر یا رب، یا رب بی‌انتها
می‌کند تاثیر بر روح و روان
در ریاضت، در عبادت، در دعا

ذکر(۶)
با ترک گنه، روح و روان شاد شود
با ذکر و دعا، دل ز حق یاد شود
اعمال بد و خوب، همه گردد ثبت
با هر گنهی، عز تو بر باد شود

 

ذکر(۷)
با یاد خدا،دل از گناهان، کن دور
دل را ز ضمیر نا خدا ، کن مسرور
یادش سبب وصال حق می گردد
کن آینه ی دلت ، پر از نور

 

ذکر (۸)
زبان بندگی، ذکر است تنها
دهد نور و صفا بر قلب و دل‌ها
رود عشق حقیقی بر روانت
کند یاد خدا دل را مصفا

 

ذکر(۹)
بهترین اعمال ما اذکار ماست
جاری از لب‌ها و در افکار ماست
گفت پیغمبر که باشد برترین
یاد یزدان، نور حق در کار ماست

 

ذکر (۱۰)
ذکر است رهایی ز دل و غفلت‌ها
حق باز کند درب خود از  رحمت ها
یادش سبب مغفرت و آمرزش
بی‌یاد خدا، مانده ی در نکبت ها

 

 

سراینده

دکتر علی رجالی

اشک بتول(۷)

 

باسمه تعالی
اشک
هر اشک که از دیده روان گشت، چه‌هاست؟
داغی که به دل نشسته، از کرب و بلاست
دل‌های محبان ولایت سوزد
زین ماتم جان‌سوز شهیدان خداست

 

رباعی «اشک» از دکتر علی رجالی در سوگ امام حسین (ع) سروده شده و به بیان عمق اندوه و تاثیرات بزرگ واقعه عاشورا بر دل‌های محبان اهل بیت (ع) پرداخته است. در ادامه، شرح این رباعی را ارائه می‌کنم:

شرح بیت‌ها:

1. "هر اشک که از دیده روان گشت، چه‌هاست؟"

در این بیت، شاعر به قدرت و اهمیت اشک‌هایی که به خاطر امام حسین (ع) ریخته می‌شود اشاره می‌کند. اشک‌های شیعیان از شدت غم و سوگ به امام حسین (ع) و واقعه عاشورا جاری می‌شود، و شاعر با این سوال، به این حقیقت اشاره دارد که هر اشک به تنهایی نمی‌تواند عمق این مصیبت را بیان کند. «چه‌هاست» در اینجا به معنای اشاره به حجم و شدت این غم است.

 

2. "داغی که به دل نشسته، از کرب و بلاست"

این بیت به داغ و غمی اشاره دارد که در دل‌ها باقی مانده است. شاعر تاکید می‌کند که این داغ، نه تنها از ظلم‌های دوران بلکه به ویژه از واقعه کربلا و بلاهایی که بر امام حسین (ع) و یارانش وارد شد، ناشی می‌شود. این داغ در دل‌های محبان اهل بیت (ع) همچنان پابرجا است.

 

3. "دل‌های محبان ولایت سوزد"

در این بیت، شاعر اشاره می‌کند که دل‌های کسانی که ولایت امام حسین (ع) و اهل بیت (ع) را پذیرفته‌اند، از شدت غم و اندوه سوخته است. این سوختن دل‌ها نمادی از درد و رنجی است که به دلیل سوگواری برای امام حسین (ع) و واقعه عاشورا بر قلب‌های محبان اهل بیت (ع) وارد می‌شود.

 

4. "زین ماتم جان‌سوز شهیدان خداست"

در این بیت، شاعر به ماتم شهیدان کربلا اشاره دارد که جان‌سوز و بسیار عمیق است. ماتمی که ناشی از فداکاری‌های امام حسین (ع) و یارانش است، در حقیقت یک ماتم الهی است که نه تنها برای شیعیان بلکه برای تمام انسان‌ها، یک درس بزرگ است. این ماتم به قدری عمیق است که تاثیر آن بر جان‌ها و دل‌ها باقی می‌ماند.

 

تفسیر کلی:

این رباعی در واقع بیانگر عمق اندوه و غم بزرگ عاشورا و تاثیری است که این غم در دل‌های محبان اهل بیت (ع) ایجاد کرده است. شاعر با استفاده از زبان زیبای خود، نشان می‌دهد که اشک‌ها و ماتم‌ها نمی‌توانند به طور کامل عمق فاجعه کربلا را توصیف کنند، بلکه آنچه که در دل‌ها باقی می‌ماند، یک داغ جاودانه و جان‌سوز است که هر سال با فرا رسیدن ماه محرم و عزاداری‌ها زنده می‌شود. ماتم شهیدان کربلا به عنوان یک ماتم الهی شناخته می‌شود که نه تنها به دلیل ظلم‌های آشکار بلکه به خاطر فداکاری‌های عظیم امام حسین (ع) و یارانش بر دل‌ها تاثیر می‌گذارد.

دکتر علی رجالی

اشک بتول(۶)

 

باسمه تعالی
گریه بتول
در سوگ تو ای حسین، جان گریه کنیم
بر داغ غمت با چه زبان گریه کنیم؟
داغت نه فقط ز ظلم دوران باشد
از غفلت و از غصب کسان گریه کنیم

 

رباعی «گریه » از دکتر علی رجالی، در سوگ امام حسین (ع) سروده شده و حاوی مفاهیم عمیق و مذهبی است. در ادامه، شرح و تفسیر این رباعی را بیان می‌کنم:

شرح بیت‌ها:

1. "در سوگ تو ای حسین، جان گریه کنیم"

این بیت بیانگر شدت عشق و ارادت شاعر به امام حسین (ع) است. شاعر در اینجا از «جان» خود برای گریه بر امام حسین (ع) استفاده می‌کند. این اشاره به عشق و داغ سنگین عاشورا دارد که در دل‌های پیروان اهل بیت (ع) شعله‌ور است.

 

2. "بر داغ غمت با چه زبان گریه کنیم؟"

شاعر در این بیت، از عمق غم و حزن خود صحبت می‌کند. او در تلاش است تا بیان کند که چطور می‌توان این غم بزرگ را به زبان آورد یا به بیان دیگر، با چه زبانی می‌توان غم و اندوهی که از سوگ امام حسین (ع) در دل دارند، ابراز کرد.

 

3. "داغت نه فقط ز ظلم دوران باشد"

در این بیت، شاعر اشاره می‌کند که داغ امام حسین (ع) فقط به دلیل ظلمی که در زمانه‌اش بر او روا شد نیست. این ظلم‌ها بخشی از غم حسین (ع) را تشکیل می‌دهند، اما غم او به چیزی فراتر از آن ظلم‌ها اشاره دارد.

 

4. "از غفلت و از غصب کسان گریه کنیم"

در این بیت، شاعر به غفلت و غصب کسانی که امام حسین (ع) را درک نکردند و نسبت به پیام او بی‌توجه بودند، اشاره می‌کند. این غفلت‌ها و ظلم‌های داخلی جامعه که از سوی کسانی صورت گرفت که باید پیرو امام حسین (ع) می‌شدند، در کنار ظلم‌های خارجی، سبب این داغ بزرگ شده‌اند. این بیت به نوعی تاکید می‌کند که گریه تنها برای ظلم‌های آشکار نیست، بلکه برای نادانی‌ها و اشتباهات درونی نیز باید گریست.

 

تفسیر کلی:

شعر دکتر علی رجالی در این رباعی به ابعاد مختلف غم و اندوه امام حسین (ع) پرداخته است. از یک طرف، شاعر بر فاجعه عاشورا و ظلم‌های آشکاری که بر امام حسین (ع) و یارانش وارد شد، تاکید می‌کند، اما از سوی دیگر، بر غم و اندوه ناشی از غفلت و بی‌توجهی کسانی که نمی‌توانستند حقیقت را درک کنند و پیام حسین (ع) را نادیده گرفتند، نیز گریه می‌کند. این ترکیب از ظلم خارجی و غفلت درونی، باعث شده است که غم امام حسین (ع) برای همیشه در دل‌های مردم جاودانه بماند.

این رباعی به نوعی یادآوری از مسئولیت فردی و اجتماعی است که بر دوش هر مسلمان است تا درک درستی از حقیقت داشته باشد و از ظلم و غفلت دوری کند.

دکتر علی رجالی

اشک بتول(۵)

 

باسمه تعالی
اشک
هر اشک به یاد غربتِ آل نبی است
آتش‌به‌ دل ستمگران بر علوی است
ما اشک به داغِ خونِ عاشق ریزیم
لرزه به تن عدوی مولا و ولی است

 

در این رباعی، دکتر علی رجالی به مضامین عمیق مذهبی و عاشورایی پرداخته است و هر بیت پیامی خاص از عشق به اهل بیت پیامبر (ص) و اعتراض به ظلم دارد. در ادامه، شرح هر بیت آورده شده است:

مصرع اول:

"هر اشک به یاد غربتِ آل نبی است"
این بیت به غربت و مظلومیت اهل بیت پیامبر (ص) به ویژه در واقعه عاشورا اشاره دارد. غربت آل نبی، یعنی دوری و تنهایی اهل بیت پیامبر در مقابل دشمنانشان، که در کربلا به اوج خود رسید. شاعر بیان می‌کند که هر اشکی که برای اهل بیت ریخته می‌شود، یادآور آن غربت عظیم و بی‌کسی است که امام حسین (ع) و اهل بیت او در کربلا تجربه کردند.

مصرع دوم:

"آتش به دل ستمگران بر علوی است"
در این بیت، شاعر بیان می‌کند که اشک و عزاداری برای اهل بیت به‌ویژه امام علی (ع) و امام حسین (ع) برای ستمگران و دشمنان اهل بیت، همچون آتشی در دلشان است. این آتش نه تنها از بابت عشق و ارادت شیعیان به اهل بیت، بلکه از ترس این است که قیام عاشورا و پیام آن همچنان تهدیدی برای ظلم و فساد باشد. اشاره به "علوی" نیز نشان‌دهنده پیوند با امام علی (ع) و ولایت اهل بیت است.

مصرع سوم:

"ما اشک به داغِ خونِ عاشق ریزیم"
این بیت به احساسات و عشق پاک شیعیان به امام حسین (ع) اشاره دارد. "داغِ خونِ عاشق" نماد فدایی بودن و جان‌فشانی برای امام حسین است. شاعر از اشک‌هایی صحبت می‌کند که از داغِ خونِ عاشقان حسین (ع) می‌ریزد، که در واقع نماد ارادت و سوگ برای فدای حسین (ع) است.

مصرع چهارم:

"لرزه به تن عدوی مولا و ولی است"
در این بیت، شاعر به تأثیر و ترس دشمنان اهل بیت (ع) از محبت و قیام امام حسین (ع) اشاره دارد. "عدوی مولا و ولی" به دشمنانی اطلاق می‌شود که مخالف ولایت اهل بیت هستند. این دشمنان از حرکت‌های شعوبی و قیام عاشورا می‌ترسند، زیرا این قیام پیام مقاومت در برابر ظلم و فساد را به دنیا می‌رساند. "لرزه به تن" نشان‌دهنده ترس و هراس دشمنان از حقیقتی است که حسین (ع) به نمایش گذاشت.

نتیجه‌گیری:

در مجموع، این رباعی شعری است که در آن دکتر علی رجالی به موضوعاتی چون مظلومیت اهل بیت، اعتراض به ظلم، و ادامه دادن به راه حسین (ع) پرداخته است. شاعر با استفاده از تصاویر عاطفی و مفاهیم عاشورایی، ارادت و عشق خود به امام حسین (ع) را به نمایش می‌گذارد و در عین حال، تأثیر قیام عاشورا بر دشمنان را نیز نشان می‌دهد.

دکتر علی رجالی

اشک بتول(۴)

 

باسمه تعالی
گریه
هر اشک به داغِ کربلا پیغام است
بر ظالم و ظالمان همی اعلام است
پیغام حسین، خط سرخ است یقین
این سوز دل از قیام حق الهام است

رباعی شما که از دکتر علی رجالی است، در این شعر به مفاهیم عمیق مذهبی و انسانی پرداخته شده است که هر کدام از ابیات، پیامی ارزشمند دارند. در ادامه، شرح هر بیت آورده می‌شود:

مصرع اول:

"هر اشک به داغِ کربلا پیغام است" این بیت به اهمیت اشک و گریه در عزاداری برای امام حسین (ع) اشاره دارد. هر اشک که به یاد داغ کربلا ریخته می‌شود، پیامی دارد. این پیام می‌تواند نشانه‌ای از ادامه‌دهنده راه حسین (ع)، اعتراض به ظلم و بی‌عدالتی، و دعوت به مقاومت در برابر فساد و فسادکاران باشد. اشک‌ها نماد احساسات عمیق و اعتقاد راسخ به آرمان‌های امام حسین (ع) هستند.

مصرع دوم:

"بر ظالم و ظالمان همی اعلام است" در این بیت، شاعر به ظلم یزید و دیگر ظالمان اشاره دارد. اعلام و اعتراض علیه ظلم به‌طور ضمنی و آشکار صورت می‌گیرد. "اعلام" به معنای اعلان عمومی یا اعلام مخالفت است، به این معنا که از اشک و عزاداری برای امام حسین (ع) یک پیام علیه ظلم به‌ویژه ظلم حکومت یزید و دیگر ظالمان به گوش می‌رسد.

مصرع سوم:

"پیغام حسین، خط سرخ است یقین" این بیت به وضوح اشاره به پیام امام حسین (ع) دارد. "خط سرخ" نماد خون و قیام عاشوراست. حسین (ع) با قیام عاشورا، خطی سرخ از ایستادگی، فداکاری، و مقاومت در برابر ظلم کشید که همچنان در تاریخ و ذهن انسان‌ها باقی‌مانده است. این پیام همیشه زنده است و هیچ‌گاه محو نمی‌شود.

مصرع چهارم:

"این سوز دل از قیام حق الهام است" این بیت به تأثیر قیام امام حسین (ع) بر دل‌ها اشاره دارد. "سوز دل" نماد غم و اندوهی است که از واقعه عاشورا و قیام حسین (ع) در دل‌های شیعیان و مسلمانان به‌وجود آمده است. این "سوز دل" نه تنها ناشی از درد و اندوه است، بلکه از "قیام حق" الهام گرفته‌شده، که نشان از حرکت و انقلاب امام حسین (ع) در راستای حقیقت و عدالت دارد.

نتیجه‌گیری:

در مجموع، این رباعی پیامی از ادامه راه امام حسین (ع) و مظلومیت او دارد. اشک‌ها و گریه‌های ما برای حسین (ع) تنها نشانه‌ای از عزاداری نیست، بلکه پیامی است برای مبارزه با ظلم، فریاد اعتراض علیه بی‌عدالتی، و استمرار قیام عاشورا که همواره الهام‌بخش مبارزات حق‌طلبانه و آزادی‌خواهانه است.

اشک بتول(۳)

 

باسمه تعالی
اشک خون
بر ظلم یزید، اشک خون می‌ریزیم
از عشق حسین، دل برون می ریزیم
چون راه حسین، راه بیداری ماست
بر مرگ شرف، بر درون می‌ریزیم

 

رباعی‌ای که ذکر کردید، شعری عاطفی و مذهبی است که در آن، دکتر علی رجالی به مظلومیت امام حسین (ع) و واقعه عاشورا پرداخته است. در این شعر، مفاهیم و تصاویری از عشق، ایثار، و شجاعت امام حسین (ع) به طور زیبا و عاطفی بیان شده است. در ادامه، شرح هر بیت آورده شده است:

بر ظلم یزید، اشک خون می‌ریزیم
این بیت نشان‌دهنده نارضایتی و فریاد اعتراض علیه ظلم یزید است. شاعر با استفاده از تصویر "اشک خون می‌ریزیم"، عمق درد و رنج مردم مسلمان و شیعیان در برابر ظلم یزید را بیان می‌کند. این اشک‌ها نماد اعتراض و سوگواری به‌خاطر ظلم‌هایی است که بر اهل بیت پیامبر وارد شد.

از عشق حسین، دل برون می‌ریزیم
در این بیت، شاعر به عشق و ارادت به امام حسین (ع) اشاره دارد. "دل برون می‌ریزیم" به معنای اظهار محبت و فدای دل به امام حسین است. این تصویر نشان‌دهنده عمق عشق و فداکاری است که مسلمانان و شیعیان به امام حسین دارند.

چون راه حسین، راه بیداری ماست
این بیت بر اهمیت و نقش راه امام حسین در بیداری انسان‌ها تأکید دارد. امام حسین (ع) نه‌تنها به‌عنوان یک پیشوای دینی بلکه به‌عنوان یک نماد بیداری، آزادی، و مقاومت در برابر ظلم شناخته می‌شود. شاعر با این جمله اشاره به این دارد که پیروی از راه امام حسین موجب آگاهی و بیداری در جامعه می‌شود.

بر مرگ شرف، بر درون می‌ریزیم
در این بیت، "مرگ شرف" اشاره به مرگ با عزت و با شرافت دارد. شاعر در اینجا بر این نکته تأکید می‌کند که حتی در مرگ، باید شرافت و عزت را حفظ کرد و از جان خود در راه اصول والای انسانی و دینی گذشت. "بر درون می‌ریزیم" بیانگر قربانی کردن نفس و خودخواهی در این راه است.

در مجموع، این رباعی هم از بعد احساسی و هم از نظر مفهومی به عواطف شیعیان و ارادت به امام حسین (ع) اشاره دارد.

دکتر علی رجالی

اشک بتول(۲)

 

باسمه تعالی
حفظ دین

این اشک برای حفظ دین جاری شد
در کرببلا، نور حق یاری شد
چون امر رسول، در میان شد باطل
بر خون حسین، دیده خونباری شد

شرح شعر:

این شعر کوتاه و پرمعنا به واقعه عاشورا و گریه برای امام حسین (ع) و یارانش می‌پردازد. شاعر در این ابیات با زبانی ساده اما عمیق به مظلومیت سیدالشهدا اشاره می‌کند و از نقش اشک در زنده نگه داشتن دین سخن می‌گوید.

1. مصرع اول:
«این اشک برای حفظ دین جاری شد»
شاعر به فلسفه و ارزش اشک ریختن برای امام حسین (ع) اشاره دارد. این اشک‌ها نه فقط از سر غم و اندوه، بلکه برای حفظ دین و آرمان‌های حسینی جاری می‌شوند. چرا که امام حسین (ع) برای احیای دین جدشان قیام کرد.

2. مصرع دوم:
«در کربلا، نور حق یاری شد»
این بیت به حضور امام حسین (ع) و یارانش در کربلا به‌عنوان نماد روشنایی و حقانیت دین اشاره می‌کند. امام حسین (ع) و یارانشان در برابر ظلم ایستادند و نور حق را در دل تاریکی یزیدیان زنده نگه داشتند.

3. مصرع سوم:
«چون امر رسول، در میان شد باطل»
این مصرع به انحرافی که در مسیر اسلام پس از پیامبر (ص) رخ داد اشاره دارد. با روی کار آمدن حکومت‌های ناحق و دور شدن از آموزه‌های اصیل پیامبر، ارزش‌ها زیر پا گذاشته شد و باطل جایگزین حق گردید.

4. مصرع چهارم:
«بر خون حسین، دیده خونباری شد»
شاعر در اینجا به مظلومیت امام حسین (ع) و یارانش اشاره می‌کند که در کربلا به شهادت رسیدند. گریه بر خون سیدالشهدا، نه‌تنها ابراز غم است، بلکه نشانه‌ای از وفاداری به آرمان او و اعتراض به ظلم و ستم است.

 

نتیجه‌گیری:
شعر کوتاه اما پرمغز است و پیام آن تاکید بر اهمیت حفظ ارزش‌های دینی و زنده نگه‌داشتن یاد و راه امام حسین (ع) است. اشک در این شعر به‌عنوان نمادی از همدلی، آگاهی و مبارزه با ظلم به تصویر کشیده شده است.

دکتر علی رجالی

اشک بتول(۱)

باسمه تعالی

اشک بتول

هر قطره ی اشک، لشکری از نور است
بر ظلم، قیامی ز ولی منظور است
هر اشک نشان سرفرازی از ماست
هر اشک بتول، بی حد و منصور است

این شعر نگاهی عمیق و معنوی به اشک، به‌ویژه اشک‌های حضرت زهرا (س) یا سایر معصومین دارد و آن را از منظر یک عنصر الهی و نمادین مورد بررسی قرار می‌دهد. در ادامه به شرح ابیات می‌پردازیم:

مصرع  اول:

هر قطره اشک، لشکری از نور است
اشک در این بیت به‌عنوان نمادی از نور و روشنایی معرفی شده است. شاعر به قدرت معنوی اشک اشاره دارد، به‌گونه‌ای که هر قطره آن مانند لشکری از نور، ظلمت و تاریکی را شکست می‌دهد. این نگاه، اشک را نه‌تنها نشانه‌ای از غم، بلکه ابزاری برای پیروزی بر ناپاکی‌ها می‌داند.

مصرع دوم:

بر ظلم، قیامی ز ولی منظور است
اشک به‌عنوان ابزار یا نشانه‌ای برای قیام علیه ظلم معرفی می‌شود. ولی، در اینجا می‌تواند به امام معصوم یا رهبر الهی اشاره داشته باشد که اشک‌های او یا پیروانش، به‌نوعی قیامی در برابر ناعدالتی و ستم است.

مصرع سوم:

هر اشک، نشان سرفرازی ماست
شاعر در این بیت، اشک را به‌عنوان نشانه‌ای از افتخار و عزت معرفی می‌کند. برخلاف تصور رایج که اشک را ضعف می‌داند، اینجا اشک نشانه‌ی پایداری، ایمان و قدرت روحی انسان‌هاست.

مصرع چهارم:

هر اشک بتول، بی‌حد و منصور است
"بتول" اشاره به حضرت زهرا (س) دارد که لقب اوست. شاعر بیان می‌کند که اشک‌های حضرت زهرا (س) بی‌نهایت ارزشمند و مورد تأیید و پیروزی الهی است. این بیت اوج شعر است و بر تقدس اشک‌های اهل‌بیت تأکید می‌کند.

مفهوم کلی شعر:

این شعر اشک را از منظر عرفانی و معنوی به تصویر می‌کشد و آن را عاملی برای پیروزی، مبارزه با ظلم و نشان‌دهنده ایمان و عظمت انسان می‌داند. در اوج، به اشک‌های حضرت زهرا (س) اشاره می‌کند و آنها را نشانه‌ای از قدرت الهی و بی‌نهایت مؤثر در مبارزه با ظلم معرفی می‌کند.

 

دکتر علی رجالی

مجموعه رباعیات گریه

باسمه تعالی
مجموعه رباعیات گریه

این گریه برای نور ایمان باشد
این اشک نماد صبرِ انسان باشد
هر قطره ی اشک ،  یاد حق زنده کند
این سوز دل از قیام و عصیان باشد

 

گریه(۲)
این گریه، برای آل عصمت باشد
از ظلم و جفا به روی عترت باشد
از بهر جفای غاصبان در ره عشق
در کرب و بلا قیام عزت باشد

گریه(۳)
گرییم که یاد کربلا زنده شود
پیغام حسین در جهان دیده شود
هر اشک، چراغِ ظلم‌ستیزی گردد
تا عدل خدا، به عشق پاینده شود

 

گریه(۴)
هر قطره ی اشک، لشکری از نور است
بر ظلم، قیامی ز ولی منظور است
هر اشک نشان سرفرازی از ماست
هر اشک بتول، بی حد و منصور است

 

گریه(۵)
این اشک برای حفظ دین جاری شد
در کرببلا، نور حق یاری شد
چون امر رسول، در میان شد باطل
بر خون حسین، دیده خونباری شد

 

گریه(۶)
بر ظلم یزید، اشک خون می‌ریزیم
از عشق حسین، دل برون می ریزیم
چون راه حسین، راه بیداری ماست
بر مرگ شرف، بر درون می‌ریزیم

 

گریه(۷)
هر اشک به داغِ کربلا پیغام است
بر ظالم و ظالمان همی اعلام است
پیغام حسین، خط سرخ است یقین
این سوز دل از قیام حق الهام است

 

گریه(۸)
هر اشک به یاد غربتِ آل نبی است
آتش‌به‌ دل ستمگران بر علوی است
ما اشک به داغِ خونِ عاشق ریزیم
لرزه به تن عدوی مولا و ولی است

 

گریه(۹)
در سوگ تو ای حسین، جان گریه کنیم
بر داغ غمت با چه زبان گریه کنیم؟
داغت نه فقط ز ظلم دوران باشد
از غفلت و از غصب کسان گریه کنیم

 

گریه (۱۰)
هر اشک که از دیده روان گشت، چه‌هاست؟
داغی که به دل نشسته، از کرب و بلاست
دل‌های محبان ولایت سوزد
زین ماتم جان‌سوز شهیدان خداست

 

 

 

تهیه و تنظیم

دکتر علی رجالی

مجموعه رباعیات ازدواج

باسمه تعالی

مجموعه رباعیات ازدواج

ازدواج(۱)
شغل پاینده، بود سازندگی
می‌سزد تا نو شود هر بندگی
ازدواج، عهدی است تا پایان عمر
امنیت در شغل، شور زندگی

ازدواج(۲)
دین تو کامل شود با ازدواج
بخشدت رزق و گشاید بر رواج
زندگی گیرد ز نورش انعکاس
کرد پیغمبر سفارش بر زواج
 

ازدواج(۳)
آنجا که خدا ز مهر آغاز نمود
بر لوح وصال، عشق را راز نمود
فرمود به هر دلی که آرامش هست
در زوج شدن رحمت ابراز نمود

ازدودج(۴)
کار پاینده سبب گردد تو را
تا کنی یک زندگی را نو به پا
ازدواج است یک تعهد در حیات
امنیت در شغل کاری بس روا

 

ازدواج(۵)
در امر مقدسی که اسرار خداست
هر لحظه نشان لطف دادار خداست
تاکید خدا ، بر ازدواج است چنین
این راه به کوی حق و انوار خداست

ازدواج(۶)
در وصل دو دل، حقیقتی پیدا شد
راز ازلی، به لحظه‌ها معنا شد
پیوند دو جان، طریق عرفان گردید
در کوی محبت و وفا افشا شد

ازدواج(۷)
زن مظهر لطف حق و زیبایی اوست
مرد آینه‌دار مهر و والایی اوست
فرمود که زوج، راز حق می‌گردند
چون عشق میانشان تجلایی اوست

ازدواج(۸)

در وحدت عشق، چون دو دل یار شوند
در وادی حق، ز نور بیدار شوند
فرمود خدا: که زوج باشید به مهر
با عشق به هم، رفیق و دلدار شوند

 

 

ازدواج(۹)
پیوند دو دل ز عشق پیدا گردد
در سایه‌ی مهر حق هویدا گردد
فرمود خدا که  ازدواج است شما
تا روح شما ز غم مصفا گردد

ازدواج(۱۰)
زن مایه‌ی مهر و نور و هم آرامش
پیوند دل و جان بشر با سازش
فرمود خدا: که زوج باشید به عشق
رحمت ز خدا در این بود چون بارش 

 

 

تهیه و تنظیم

دکتر علی رجالی