مجموعه رباعیات واژه های عرفانی(۱۸)

باسمه تعالی

مجموعه رباعیات واژه های عرفانی(۱۸)

 

قربت
گر در پی قربت به حقیقت هستی
با عشق خدا، در سعادت هستی
خوشبختی ما به بندگی و تقواست
دوری ز خداست، در مصیبت هستی

 

محو
در محو وجود، جان به جانان دادم
در عشق خدا، دل به ایمان دادم
در راه خدا، من ندیدم جز عشق
دل را به نسیم لطف یزدان دادم

 

اثبات
هر لحظه که نام حق به جان آوردم
نوری ز فروغ لامکان آوردم
نفی است هر آنچه غیر ذات یزدان
اثبات خدا، به دل عیان آوردم

 

عطای الهی
هر کس به عطای حق توانگر باشد
بی مهر خدا، دل مکدر باشد
گر دست عطای حق به دل برتابد
هر لحظه ز عشق او مطهر باشد

 

 

 

منیب
مقام منیب است والا رفیع،
رهی روشن از لطف حق را شفیع،
دل از غیر حق پاک و جان غرق نور
ندارد به جز عشق یزدان نصیع

 

 

علم حضوری
دل در طلبِ رازِ نهان می‌سوزد
جان در تبِ علمِ جاودان می‌سوزد
علم لدنی چون حضوری است ز حق
دل در طلبش بی امان می سوزد

 

 

باسمه تعالی
عطش روحانی
در بحر عطش نشسته‌ام چشم به راه
جان گشته خراب از غم و درد و گناه
ای چشمهٔ نور، جرعه‌ای عشق عطا
تا زنده شوم به تابشِ نور اله

 

باسمه تعالی
مرگ اختیاری
خوشا آن که مرگش سرآغاز عشق،
رسد قرب یزدان به اعجاز عشق.
حیاتش نباشد چو جامی ز خاک،
رها در دو عالم ز پرواز عشق.

 

نور یقین
گر یقین پیدا کنی بر جان جانان کردگار
چشم دل بینا شود بر عالم و پروردگار
هر کجا را بنگری، خورشید یزدان مشتعل
نور حق گویای جود  است و نشان اقتدار

 

باسمه تعالی
مرآت حقیقت
دل اگر پاک شود، جلوه ی یزدان پیداست
دل شود آینه ی حق و فروزان پیداست
حق کند جلوه به قرآن و امام و هستی
جلوه ی کامل حق در سه گلستان  پیداست

 

 

سراینده

دکتر علی رجالی