باسمه تعالی
مثنوی پنجاه سالگی
چو پنجاه گردد، شکوفد امید
درونت به نور حقیقت رسید
جوانی گذشتی به شور و سرور
کنون می‌رسی بر صفای حضور
تو را تجربه گنج و ثروت بود
کلید سعادت، محبت بود
نه بازیِ دورانِ مستی بجاست
نه آن شورِ بی‌حدِّ و شوقی به‌پاست
کنون وقت آرامش جان توست
شکوفایی روح و ایمان توست
سراینده
دکتر علی رجالی
- ۰۴/۰۶/۲۶