1- افراد با ازدواج کامل شده و انگیزه و شوق تلاش برای یک زندگی مشترک را پیدا می کنند. نیاز های روحی و مادی تامین و احساس تنهایی نمی کنند.
2 - با فرزند دار شدن زندگی آنها جهت دار شده و عشق فرزند به قوام زندگی کمک می کند و اختلافات جزیی که بعضا باعث متلاشی شدن زندگی می گردد ، جلوگیری می کند.
3 - با افزایش فرزندان، تلاش و کوشش دو چندان می شود و به گرمی زندگی افزوده می شود و فرزندان با داشتن خواهر و برادر در بزرگ سالی احساس تنهایی نمی کنند.
4 - آمار طلاق در خانواده هایی که فرزند دار شده اند، بسیار کمتر از خانواده هایی است که فرزند ندارند و دنبال لذات زود گذر هستند.
5 - والدین در سن بالا و افتادگی، با داشتن فرزند، نیاز های روحی و مادی آنها تامین و احساس تنهایی نمی کنند.همان گونه که فرزند در کودکی نیاز به محبت والدین دارد ، والدین هم در پیری نیاز به احترام و قدر دانی از زحمات خود در سن بالا دارند.
6 - بعضی افراد با طرح مسایلی ، همچون آماده نبودن شرایط مادی، از ازدواج به موقع خود داری می کنند.اگر به توانایی افراد قبل و بعد از ازدواج نگاه کنیم، در می یابیم که وضعیت مالی افراد پس از ازدواج بهتر شده است.
7 - بعضی افراد به خاطر عدم مسولیت پذیری و به بهانه آرامش بیشتر، ازدواج را به تاخیر می اندازند.در صورتیکه با ازدواج آرامش بیشتری حاصل می گردد.
8 - با تاخیر در ازدواج، بعضا این نیاز طبیعی از طریق نا صحیح حاصل می شود.امار خانواده هایی که از هم جدا شده اند، در خانواده هایی که قبل از ازدواج دارای روابط نا درست داشته اند بیشتر است.طلاق در خانواده های مقید و متدین بسیار کم است
9 - تجربه نشان می دهد که خانواده هایی که در تربیت فرزندان خود کوشا و آنها را مقید و متدین تربیت می کنند و تا قبل از ازدواج رابطه نا درست نداشته اند، ازدواج محکم داشته اند.و خداوند هم کفو مناسب برای آنها فراهم کرده است.
- ۹۴/۰۶/۲۷