قصیده یاد وطن(۶)

باسمه تعالی

قصیده یاد وطن(۶)

 

تا که می گویی "وطن"، یاد دلیران می کنم
جان نهم بر کف، فدای دین و قرآن  می کنم

 

 

کربلا دارد دلم، من تشنه‌ی لبیک حق
با علمدار وفا، من عهد و پیمان می کنم

 

 

گر غبارِ خاک پاک عاشقان آید پدید
جان ز شوق کربلا لبریزِ ایمان می‌کنم

 

 

 

 

پرچمم بالا رود چون بیرق خون خدا
فتح هر قله به نام  شاه شاهان می‌کنم

 

 

موج خون کربلا در سینه‌ام طغیان کند
هر کجا ظلمی ببینم، زخم درمان می‌کنم

 

 

دشمنم گر لحظه‌ای با مهر میهن سرستیز
از غرور عاشقان، دوزخ نمایان می‌کنم

 

 

 

من دلیری استوارم، من ندارم واهمه
سنگر ایمان قوی‌تر از سلیمان می‌کنم

 

 

 

 

 

 

مرز ایمان من و خیل ستم آتش گرفت
شعله زد بر جان من، طوفان و طغیان می کنم

 

 

جبهه را سازم عبادتگاه و محرابم کنم
با اذان رزم، شب را روزِ تابان می‌کنم

 

 

 

در نبرد ظلم و باطل، ذوالفقارم باور است
با نفس‌های علی، راه شهیدان می‌کنم

 

 

دین و ایران در دلم یک ریشه دارند ای عزیز
هر دو را در عمق جان منزل به یک‌جان می‌کنم

 

 

 

 

گر نمانَد دست و پا، باقی‌ست این گویا زبان
زیر لب آیات نور و یاد سبحان می‌کنم

 

 

با صدای نای نای عاشقان بر خویش، باز
حجله‌ی فتح وطن را عطر باران می‌کنم

 

 

نعره ی یا فاطمه قوت به جانم می دهد
با فغان از سوز دل یاد شهیدان می کنم

 

 

گر کسی با نام حق، بازیچه‌ای سازد مرا
عزم خود را جزم و رعدآسا خروشان می‌کنم

 

 

در شب دلتنگی امت، بتابد ماه عشق
نور امید شهیدان را فروزان می‌کنم

 

 

مرزها بی‌مرز گردد،گر دلم خونین شود
هر قدم را با نگاهی تیر باران می‌کنم

 

 

دشمنان از شعله‌ی غیرت خبر برداشتند

 نام ایران را به زخم سینه عنوان می‌کنم

 

 

نام آن گلبوته‌های زخم‌خورده، راستین
زیر باران بلا، فریاد ایمان می‌کنم

 

 

 

نام زهرا، نام زینب، نام سجاد و حسین
در غم و شور خطر، من یاد ایشان می‌کنم

 

 

 

نام زهرا، نام زینب، نام سجاد و حسین
در غم و شور خطر، من یاد ایشان می‌کنم

 

 

نام قرآن، نام عترت، نام شمشیر و دعا
سرفراز از لطف یزدان، رمز جانان می کنم

 

 

قبله گاه عاشقان، خاک زمین کربلاست
سجده بر آن تربت پاک شهیدان می‌کنم

 

 

 

خاک دشت کربلا، خاک شرف باشد عزیز
چون نگهبان حرم، دل را نگهبان می‌کنم

 

 

 

اشک دل جاری شود در نیمه شب با کردگار
گریه بر فریادهای بی‌زبانان می‌کنم

 

 

 

هر قدم بر خاک پاک عاشقان دلبستگی‌ست
بوسه بر هر ذرّه‌اش با شور ایمان می‌کنم

 

 

تا به کی خاموش باشم از فغان  دیگران
مهر را تقدیم یار و سوی انسان می کنم

 

 

گر ملامت می‌کنندم از غرور سرزمین
نقل فتح خیبر و فتوای سلمان می‌کنم

 

 

 

تا وطن باشد" رجالی"، در رهش جان می دهم
عهد خود با خون و شمشیر جوانان می‌کنم

 

 

 

 

 

 

سراینده

دکتر علی رجالی