از آن روز 2

از آن روز نفس و هوس اصل شد 

که ایمان و باور زما فصل شد 

غرور و تعصب به بیگانگان 

شعار مقدس بر این نسل شد 

از آن روز 1

از آن روز دشمن به ما چیره شد 

که دین و دیانت ز بن کنده شد 

چو ارزش به ضد خودش اصل شد 

ز فرهنگ چیز دگر عرضه شد 

از آن روز دشمن به ما چیره گشت

شعری زیبا از فردوسی 

  در این خاک زرخیز ایران زمین

نبودند جز مردمی پاک دین

ھمه دینشان مردی و داد بود

وز آن کشور آزاد و آباد بود

چو مھر و وفا بود خود کیششان

گنه بود آزار کس پیششان

ھمه بنده ناب یزدان پاک

ھمه دل پر از مھر این آب و خاک

پدر در پدر آریایی نژاد

ز پشت فریدون نیکو نھاد

بزرگی به مردی و فرھنگ بود

گدایی در این بوم و بر ننگ بود

کجا رفت آن دانش و ھوش ما

چه شد مھر میھن فراموش ما

که انداخت آتش در این بوستان

کز آن سوخت جان و دل دوستان

چه کردیم کین گونه گشتیم خوار؟

خرد را فکندیم این سان زکار

نبود این چنین کشور و دین ما

کجا رفت آیین دیرین ما؟

به یزدان که این کشور آباد بود

ھمه جای مردان آزاد بود

در این کشور آزادگی ارز داشت

کشاورز خود خانه و مرز داشت

گرانمایه بود آنکه بودی دبیر

گرامی بد آنکس که بودی دلیر

نه دشمن دراین بوم و بر لانه داشت

نه بیگانه جایی در این خانه داشت

از آنروز دشمن بما چیره گشت

که ما را روان و خرد تیره گشت

از آنروز این خانه ویرانه شد

که نان آورش مرد بیگانه شد

چو ناکس به ده کدخدایی کند

کشاورز باید گدایی کند

به یزدان که گر ما خرد داشتیم

کجا این سر انجام بد داشتیم

بسوزد در آتش گرت جان و تن

به از زندگی کردن و زیستن

اگر مایه زندگی بندگی است

دو صد بار مردن به از زندگی است

بیا تا بکوشیم و جنگ آوریم

برون سر از این بار ننگ آوریم

لباس از دید قرآن

 قـرآن کـتـاب هـدایـت 

چرا در قرآن کریم همسر به لباس، تشبیه شده است؟ (هُنَّ لِبَاسٌ لَّکُمْ وَ أَنْتُمْ لِبَاسٌ لَّهُن‏: بقره/187)

آنان لباس شما هستند و شما لباس آنها

در تشبیه همسر به لباس لطایفى نهفته است، که در این مطلب به هشت مورد از آن اشاره میشود:

1. لباس باید در اندازه، طرح، رنگ و جنس مناسب انسان باشد، همسر نیز باید کفو انسان و متناسب با فکر، فرهنگ و شخصیّت انسان باشد.

2. لباس، مایه ‏ى زینت و آرامش است، همسر وفرزند نیز مایه ‏ى زینت و آرامش خانواده ‏اند.

3. لباس، عیوب انسان را مى‏پوشاند، هریک از زن و مرد نیز باید عیوب و نارسایى‏ هاى یکدیگر را بپوشانند.

4. لباس انسان را از سرما و گرما حفظ ‏میکند، وجود همسر نیز کانون خانواده را گرم و زندگى را از سردى میرهاند.

5. نداشتن لباس، مایه‏ ى رسوایى است؛ نداشتن همسر نیز بستر انحراف است.

6. در هواى سرد، لباس ضخیم ودر هواى گرم، لباس نازک استفاده مى‏شود، هر یک از دو همسر نیز باید اخلاق و رفتار خود را متناسب با شرایط روحى طرف مقابل تنظیم کند؛ اگر مرد عصبانى است، زن با لطافت با او برخورد کند و اگر زن خسته است، مرد با او مدارا کند.

7. انسان باید لباس خود را از آلودگى حفظ کند، هر یک از دو همسر نیز باید دیگرى را از آلوده شدن به گناه حفظ نماید.(تمثیلات تفسیر نور، ص: 27)

8. این تعبیر نهایتا ارتباط معنوى مرد و زن و نزدیکى آنها را به یکدیگر و نیز مساوی بودن آنها را در این زمینه کاملا روشن میکند، زیرا همان تعبیر که در باره مردان آمده، بدون هیچ تغییر در باره زنان هم آمده است.(برگرفته از تفسیر نمونه،ج1،ص650) 

عواملی که انسان را نابود می کند

هفت چیز انسان را از پای در می آورد و هلاک میسازد

1-سیاست بدون شرف

2- لذت بدون وجدان

3- پول بدون کار

4-شناخت بدون ارزشها

5- تجارت بدون اخلاق

6- دانش بدون انسانیت

7- عبادت بدون فداکاری

(ماهاتما گاندی)