باسمه تعالی
داستان حضرت اسماعیل (ع)
داستان حضرت اسماعیل (علیهالسلام) در قرآن در چندین سوره آمده است، اما مهمترین بخش آن در رابطه با ماجرای قربانی شدن او توسط حضرت ابراهیم (علیهالسلام) است. در ادامه خلاصهای از این داستان با تکیه بر آیات قرآن آمده است:
بخشهایی از داستان حضرت اسماعیل در قرآن:
۱. دعای حضرت ابراهیم برای داشتن فرزند
حضرت ابراهیم سالها فرزند نداشت. او از خداوند درخواست فرزند کرد:
رَبِّ هَبْ لِی مِنَ الصَّالِحِینَ
«پروردگارا! از شایستگان به من ببخش.»
ـــ سوره صافات، آیه 100
خداوند دعای او را پذیرفت:
فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِیمٍ
«پس او را به فرزندی بردبار بشارت دادیم.»
ـــ سوره صافات، آیه 101
طبق نظر بسیاری از مفسران، منظور از «غلام حلیم» در این آیه، حضرت اسماعیل است.
۲. ماجرای رؤیای ابراهیم و آمادگی برای قربانی
وقتی اسماعیل بزرگتر شد و میتوانست همراه پدر کار کند:
فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْیَ قَالَ یَا بُنَیَّ إِنِّی أَرَىٰ فِی الْمَنَامِ أَنِّی أَذْبَحُکَ فَانظُرْ مَاذَا تَرَىٰ ۚ قَالَ یَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ ۖ سَتَجِدُنِی إِنْ شَاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِینَ
«هنگامیکه همراه او به حدّ تلاش رسید، گفت: پسرم! در خواب دیدم که تو را ذبح میکنم؛ ببین نظرت چیست؟ گفت: ای پدر! آنچه مأمور شدهای انجام ده؛ مرا ــ انشاءالله ــ از شکیبایان خواهی یافت.»
ـــ سوره صافات، آیه 102
۳. آزمایش بزرگ و جایگزین شدن قربانی
ابراهیم آماده شد فرزندش را قربانی کند:
فَلَمَّا أَسْلَمَا وَتَلَّهُ لِلْجَبِینِ...
«پس هنگامی که هر دو تسلیم شدند و او را بر پیشانی به خاک افکند...»
ـــ سوره صافات، آیه 103
اما خداوند او را نجات داد:
وَفَدَیْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ
«و او را با قربانی بزرگی بازخریدیم.»
ـــ سوره صافات، آیه 107
۴. بشارت به تولد اسحاق
پس از این آزمایش، خداوند به ابراهیم بشارت تولد فرزندی دیگر، اسحاق، را داد:
وَبَشَّرْنَاهُ بِإِسْحَاقَ نَبِیًّا مِّنَ الصَّالِحِینَ
«و او را به اسحاق، پیامبری از شایستگان، بشارت دادیم.»
ـــ سوره صافات، آیه 112
صفات برجسته حضرت اسماعیل در قرآن
در سورههای مختلف، ویژگیهای والای اسماعیل یاد شده است:
سوره مریم، آیه 54-55:
وَاذْکُرْ فِی الْکِتَابِ إِسْمَاعِیلَ ۚ إِنَّهُ کَانَ صَادِقَ الْوَعْدِ وَکَانَ رَسُولًا نَبِیًّا
«در کتاب، اسماعیل را یاد کن؛ همانا او راستوعده بود و پیامبری نبی.»
وَکَانَ یَأْمُرُ أَهْلَهُ بِالصَّلَاةِ وَالزَّکَاةِ وَکَانَ عِندَ رَبِّهِ مَرْضِیًّا
«او خانوادهاش را به نماز و زکات امر میکرد و نزد پروردگارش پسندیده بود.»
تهیه و تنظیم
دکتر علی رجالی
- ۰۴/۰۳/۱۷