مثنوی نیایش خداوند(۱)

باسمه تعالی
نیایش خداوند(۱)
 

ای خدا، ای خالق و معبود ما
ای امید و یاور و مقصود ما

 

 

هر که با یاد تو گردد آشنا 

رَست از آفاتِ دهرِ پر جفا

 

ای خدا، ای داور و محبوب ما
نور بخش سینه‌ی مقلوب ما

 

 

کل عالم دم‌به‌دم تسبیح تو
نیست بر عقل و نظر تشبیه تو

 

 

ای خدا، ای مونس و ای جود ما
ای صفا بخش دل و محمود ما

 

تو به دل نوری و در جان روشنی
بی‌تو عالم نیست جز بند و تنی

 

ای پناه دل در این شب‌های تار
ای امیدم وقت نومیدی و یار

 

دل چو افتد در رهت ای جان‌فزا
می‌شود بی‌غم، پر از لطف و صفا

 

 

ای پناه دل شکست بی‌نوا
ای امید خسته‌جان در ابتلا

 

 

شب‌سیه با تو چو صبحی دل‌فروز
عهد ما بر عشق، هم جان، هم‌رموز

 

 

 

 

گرچه نالایق به درگه مهربان

می‌رسد از لطف تو هر دم نشان

 

 

آمدم، ای پادشاه بی‌نشان

 دل به درگاهت نهادم هر زمان

 

 

 

 

سراینده
دکتر علی رجالی