در ادامهی مطلع زیبای شما، قصیدهای با ردیف "قرآن" میسرایم که به عظمت، هدایت و نورانیت قرآن میپردازد:
رهآوردِ شبِ قدر است قرآن
کلامِ حق، بُوَد بدر است قرآن
چراغی در دلِ شبهای تیره
به هر وادی، رهآور است قرآن
ز طوفانِ بلا، کشتی نجات است
امینِ سِرّ داور است قرآن
دلِ غافل ز نورش بیخبر ماند
ولی جان را مصوّر است قرآن
به بحرِ معرفت، گنجی نهفته
که بالاتر ز گوهر است قرآن
طریقِ انس با حق مینماید
کلیدِ بابِ باور است قرآن
کلامی جاودان از حقِ سرمد
به هر عصر و مُصَدَّر است قرآن
چراغِ راهِ تقوا پیشگان را
به تاریکی منوّر است قرآن
ز دامِ جهل، انسان را رهاند
شفای قلبِ مضطر است قرآن
نه زنگِ شک بر آیینهاش اُفتد
چو وحیِ پاکِ داور است قرآن
به دل نورِ خدا را مینشاند
چراغِ جانِ مضطر است قرآن
حیاتِ جاودان بخشد به عاشق
به دلها روحِ پرور است قرآن
نه تنها در زمین، قانونِ هستی
به افلاک و به اختر است قرآن
به هر دردی دوا، داروی رحمت
شفای جانِ ابتر است قرآن
هر آنکس دل به آن صحرا سپارد
ز هر خوف و ز هر شر است قرآن
پیامش، مهر و وصلِ بینهایت
به یاران، یارِ برتر است قرآن
هر آنکس در رهش، رهرو بماند
نگهبانش ز کیفر است قرآن
نه باطل بر مسیرش ره بیابد
چراغِ راهِ رهبر است قرآن
کلامش، نکتهی غیب و شهود است
کلیدِ رازِ محضر است قرآن
کند دعوت به حق، آزادگی را
ندایِ فخرِ داور است قرآن
جهان را از ضلالت میرهاند
چراغِ صبحِ باور است قرآن
به جانبخشِ حقایق، چشمهی فیض
مُبَشِّر بر پیمبر است قرآن
خدا را حجّت و فصلِ خطاب است
به خلق، آیین و دفتر است قرآن
به باغِ معرفت، بَرهان شیرین
به دل، شیرینتر از شَکَر است قرآن
کلامش مژدهی فتح و ظفر داد
که نصرت از خداور است قرآن
طلوعِ وحی در شبهای تاریک
نشانِ مهرِ داور است قرآن
برای مؤمنان، فتحِ سعادت
به هر غم، چارهگر است قرآن
هدایت بر بشر تا روزِ محشر
چراغِ ظلمتاندر است قرآن
ز دامِ نفس و شیطان میرهاند
کلیدِ قفلِ جوهر است قرآن
نه تنها بر زبان، بل در دلِ ما
نشانِ نورِ داور است قرآن
دلِ غمدیده را مرهم نَهَد باز
دوایِ دردِ مضطر است قرآن
کلامش سفرهی رحمت گشاید
به دلها لطفِ سرمد است قرآن
به وادیهای حیرت ره نماید
چراغِ عقلِ انور است قرآن
نشانِ صلح و پیغامِ برادَر
به هر فتنه، فروهر است قرآن
زلالِ معرفت در جان فشاند
چو بارانی مطهّر است قرآن
کلامِ حق، خِرَد را پرورش داد
هدایتگر چو رهبر است قرآن
صدایِ حق ز هر آیه برآید
نوایِ دوست، دلبر است قرآن
نه تنها بهرِ دنیا رهنمایی
که راهِ ملکِ دیگر است قرآن
کلامش نورِ جاویدان عالم
به دل، آرام و دلبر است قرآن
به دلهای نیکو، نورش پراکند
زبانِ عالمِ مبر است قرآن
به دنیای گمراهی، راهگشاست
به هر دل شیدا، پر است قرآن
سکون و آرامش از جان به دلها
بخشایشِ مهیّا است قرآن
از دلِ ظلمت، فردا را فراخواند
نورِ فردای دگر است قرآن
به دلها امنیت و سایهی مهر
در آغوشِ رحمان است قرآن
هر آنکس در دلش بر شعورِ حق
بهگونهای مسرور است قرآن
نشانِ پروردگارِ یکتا
سرّی از سرّ پرورد است قرآن
بهراستی که قرآن از نهانها
گواهِ محضر است قرآن
به دریاچهی حقیقت و آگاهی
به عمقِ اقیانوسِ دریاست قرآن
به دریاچهی حقیقت و آگاهی
به عمقِ اقیانوسِ دریاست قرآن
به دریاچهی حقیقت و آگاهی
به عمقِ اقیانوسِ دریاست قرآن
به کوههای بلندِ سادگی
که در دلش نهایتِ استقامت است قرآن
به آسمانهای پر از ستارگان
که هر کدامش علامتِ خداست قرآن
به باغهای بهشتی و گلهایش
که در هر برگش نشانی از خداست قرآن
به ریگهای سحرگاهِ صحرا
که در دلش هزاران راز نهفته است قرآن
به خورشیدِ عالمِ نورانی
که در هر پرتو، حقیقت است قرآن
به شبهای تاریکِ جهان، شبیخون
که در آنجا، فقط روشن است قرآن
تمامی عالم در برابرش کم است
که چون کوهِ عظمتسنج است قرآن
زبانِ رازِ هستی را گشاید
ز هر کلمهاش پر از دُر است قرآن
به هر واژهاش کشفِ باطن است
در هر حرفش نوری از حر است قرآن
ز دلهای دردمند، گوهری یابد
که در سینۀ سینههاست قرآن
کلامی که در دلِ شب، نوری است
در هر لحظهای درخشنده است قرآن
به صحرای سکوتِ دل، طوفانی
که در موجش، روان است قرآن
چراغِ راهِ دلهای حقیقتجو
به جادهی یقین، برپاست قرآن
به دریای بیکرانِ عشق، رهنماست
که در آن کشتیِ ایمان است قرآن
به دریاچهای که عمقِ آن دریاست
خودِ حقیقت، که در دلها جاری است قرآن
چراغِ راهِ دلهای اندیشمند
نوری که در شبِ تاریکِ دنیا است قرآن
کلامی که از درونِ دلها میجوشد
شعلهای که از هیچجا نمیگذراند قرآن
اگر در جستوجوی حقیقتی هستی
بیگمان در دلِ دریا است قرآن
به هر آیهاش نشانِ خداوند است
دریای علمِ بیکران، دریاست قرآن
به هر واژهاش، دریاچهای از حکمت
که در عمقِ آن، هر چیز پیداست قرآن
برای دلهای آزاده، موجی از شور
که در جوششِ آن، دلها شاداب است قرآن
به راهِ توحید، کشتیِ نجات است
که در بحرِ معانی شناور است قرآن
تهیع و تنظیم
دکتر علی رجالی
- ۰۳/۱۲/۲۶