شرحی بر واژه عرفانی تجلی انوار

تجلی انوار
نورِ خدا در دلِ عشاق شد
محوِ تجلّی، دلِ مشتاق شد
هر که ز انوارِ خدا بهره برد
غرقِ حقیقت، چو آفاق شد

1. نورِ خدا در دلِ عشاق شد
   این مصرع به این معناست که نور الهی در دل کسانی که عاشق خداوند هستند، نفوذ کرده است. "عشاق" اشاره به افرادی دارد که تمام وجودشان به محبت و عشق به خداوند معطوف است و این عشق باعث می‌شود که نور الهی در دل آن‌ها بتابد.

2. محوِ تجلّی، دلِ مشتاق شد
   در این مصرع، "محوِ تجلی" به این معناست که دل مشتاق و عاشق، به‌طور کامل در نور تجلی خداوند محو و غرق می‌شود. این تجلی همان ظهور و آشکار شدن صفات خداوند در دل فرد است. دلِ مشتاق در این حالت دیگر هیچ‌چیز جز نور الهی را نمی‌بیند و تمام توجهش به خداوند معطوف است.

3. هر که ز انوارِ خدا بهره برد
   در این مصرع گفته می‌شود که هر کسی که از نور الهی بهره‌مند شود، به معنی کسانی است که درک و معرفت خود را از خداوند گرفته‌اند و از این نور معنوی استفاده کرده‌اند. بهره‌برداری از انوار الهی یعنی دریافت الهام و آگاهی‌هایی که از جانب خداوند به دل‌ها می‌تابد.

4. غرقِ حقیقت، چو آفاق شد
   این مصرع بیانگر این است که کسی که از انوار خدا بهره می‌برد، در حقیقت غرق می‌شود، به‌گونه‌ای که تمام عالم هستی برای او روشن و آگاهانه می‌شود. "آفاق" اشاره به گستره‌های وسیع عالم است که برای چنین فردی به‌گونه‌ای آشکار می‌شود که انگار تمام عالم به حقیقت واحد و الهی تبدیل می‌شود. این فرد در درک حقیقت و نور خداوند چنان غرق می‌شود که همه‌چیز برایش روشن و واضح می‌گردد.

alirejali.blog.ir