باسمه تعالی
شرحی بر واژه عرفانی شهادت قلب
دلی کز تو لبریز شد از وقار
گواهی دهد چون درخت بهار
اگر عشق حق در دلت ریشه کرد
گواهی دهد بر جمال قرار
شرح و تفسیر:
این رباعی به شهادت قلبی و تجلّی عشق الهی در وجود انسان اشاره دارد. شاعر از دل آگاه و عاشق خداوند سخن می‌گوید که چگونه این دل، نشانه‌های حضور الهی را به‌سان درختی شکوفا نمایان می‌سازد.
بیت اول:
«دلی کز تو لبریز شد از وقار»
دل انسانی که از حضور الهی و صفات ربوبی سرشار شود، به آرامش و وقار حقیقی دست می‌یابد. وقار در اینجا به معنای سنگینی معنوی، متانت و طمأنینه است. دلی که با معرفت حق آشنا شود، به سکون و استواری می‌رسد.
«گواهی دهد چون درخت بهار»
چنین دلی، همانند درختی در فصل بهار، با شکوفه‌های ایمان و معرفت به وجود و عظمت خداوند گواهی می‌دهد. همان‌طور که بهار نشانه‌ای از زندگی دوباره است، دل سرشار از عشق الهی نیز نشانه‌ای از حیات معنوی و بیداری قلبی می‌شود.
بیت دوم:
«اگر عشق حق در دلت ریشه کرد»
اگر عشق به خداوند در عمق جان و دل انسان ریشه‌دار شود، نه سطحی و موقتی، بلکه پایدار و بنیادین باشد...
«گواهی دهد بر جمال قرار»
چنین قلبی شاهد و گواهی‌دهنده‌ی جمال و زیبایی مطلق الهی خواهد شد. قرار در اینجا به معنای ثبات و آرامش درونی است. اگر عشق الهی در دل جای گیرد، دل، جمال ثابت و تغییرناپذیر حق را درک کرده و بر آن شهادت خواهد داد.
پیام عرفانی شعر:
این رباعی به مقام شهود قلبی اشاره دارد که بر اثر عشق حقیقی به خداوند حاصل می‌شود. همان‌گونه که درخت بهار با شکوفه‌های خود نشانه‌ای از حیات و تجدید است، دل عاشق و وقارمند نیز نشانه‌ای از جمال و حضور الهی در عالم است.
شاعر می‌گوید: اگر عشق الهی در ریشه‌ی قلب انسان نفوذ کند، این دل نه‌تنها آرامش می‌یابد بلکه به حقیقت ثابت و زیبای الهی گواهی می‌دهد و خود نشانه‌ای از وصال به حق می‌شود.
سراینده
دکتر علی رجالی
- ۰۳/۱۲/۲۲