باسمه تعالی
آنچه در زندگی آموختم
وظیفه والدین در قبال فرزندان
شماره۴۵
در اسلام، فرزند در قبال والدین و متقابل، وظایفی دارد.نام نیکو، تحصیل علم و مقدمات ازدواج از وظایف اصلی والدین به فرزندان است.البته وظایفی هم فرزند به والدین دارد و هرگز فرزند نمی تواند زحمات والدین را جبران کند.در کودکی والدین،بالاخص مادر در نه ماه حاملگی و بی خوابی های شبانه روزی و زحمات گوناگون، با عشق از نوزاد پرستاری می کند.در مقابل با افتادگی و پیری والدین، حتی بعضی فرزندان از سر زدن به خانواده خود داری می کنند.روزی که ماد ر با پرستاری منتظر بزرگ شدن کودک است.فرزندان در مقابل، حداکثر در انجام وظیفه و رهایی و بعضا انتظار والدین برای مرگ، برای کسب ارث هستند و.لذا هرگز نمی توانند، اندکی از زحمات والدین را جبران کنند.
بزرگ ترین خیانت به فرزندان، منهدم کردن توانایای خدا دادی به کودک است.گاهی والدین با توجیه این که هنوز زود است و یا کودک قادر به انجام این کار نیست و بزرگ می شود یاد می گیرد، با لوس کردن و تنبل بار آوردن فرزند به خود صدمه و به آینده فرزند لطمه وارد می کنیم .تا رسیدن به سن بلوغ ،که از نظر جسمی رشد طبیعی خود را طی می کند.ما باید به او کمک کنیم تا به تدریج روح و روان وعقل او نیز رشد کند. زندگی کردن مستقل و روی پای خود ایستادن در حوادث و مشکلات گوناگون که هر روز ایجاد می شود، تجربه کافی پیدا کند.
به نظرم سفر و تقسیم کار در سفر و آشنا شدن با حقایق جامعه در شکوفایی و رشد فرزندان بسیار تاثیر گذار است.متاسفانه نسل امروز با شبکه های مجازی وقت خود را به تنهایی می گذرانند.خلقت انسان اجتماعی بودن افراد است.بسیاری از مشکلات با تجربه و درگیر شدن با مشکلات و تدبیر
قابل حل است.رزق و روزی هر انسانی در توانایی فرد است.بهترین خدمت به فرزند، شناسایی توانایی فرزندان و رشد آنها با یادگیری و عمل به آنهاست.
دکتر علی رجالی
استاد تمام دانشگاه اصفهان
- ۰۱/۰۵/۲۲