مهاجرت

 

 

باسمه تعالی
انچه در زندگی آموختم
مهاجرت
شماره ۲۸
  عزیزی پیرو سفرنامه ام در ترکیه ای سوالی را مطرح نمود.ایران بهتر از تر کیه است؟.اگر بخواهیم به این سوال پاسخ دهیم ، ابتدا باید مشخص کنیم، از چه نظر.کشور ها با توجه به شرایط اقلیمی و فرمانروایی و اقتصادی و فرهنگی متمایزند.لذا باید با توجه به اهداف مد نظر دو کشور را مقایسه نمود.زیرا به طور کلی قابل مقایسه نیستند.
     نقل است که ندا آمد موسی، فردی بهتر از خود معرفی کن.موسی عاجز بود.چون موجودات در خلقت دارای صفات متمایزند و سلایق نیز متفاوت است.لذا مقایسه مشکل است.
     ممکن است انسان به خاطر کسب علم،کسب معاش، سیر و سیاحت و آسایش و آرامش بهتر ...سفر کند.تا موجبات تعالی خود و خانواده را فراهم کند،این پسندیده است.گاهی انسان برای هواهای نفسانی و لذات زود گذر ، خود را به آب و آتش می زند، به امید اینکه زندگی بهتری داشته باشد.ارامش قطعا در گناه و آلودگی و هوای نفسانی نیست.
       نکته ای که در مهاجرت باید دقت شود، ما مهمان وغریبه نسبت به مردم یک کشور دیگر هستیم.من کشور های گوناگونی رفته ام، بعضا ما را همانند افغانی های مهاجر نگاه می کنند و به کارهای پست به مهاجرین پیشنهاد می کنند.به نظرم انسان قبل از تصمیم قطعی به مهاجرت، مدتی را به صورت تفریح یا اقامت موقت بر گزیند، سپس در صورت پیدا کردن کار و اسکان ودرآمد کافی تصمیم نهایی اخذ کند.
   .اولویت هر کشوری، در ابتدا مردم آن کشورند.در ترکیه وقتی به شما حق اقامت یا حق شهروندی می دهند که اولا شرایط و ضوابط کشور را بپذیری و از نظر مالی ،حداقل آورده ای داشته باشید.شما را برای پول و جایگاه بعضا علمی  می خواهند تا به اقتصادشان کمک کنید.نزدیک به پنج میلیارد تومان،برای اقامت و بیش از ده میلیارد تومان برای شهر وندی.
   به نظرم، انسان ها دارای سلایق وعقاید و شرایط گوناگون هستند.ابتدا باید یک هدف عالی و کامل را برای خود و خانواده در زندگی ترسیم کند و با تلاش و توکل به  خدای متعال در آن جهت حرکت نماییم،حتی اگر ضرورت به سفر به سایر کشور ها باشد.شخصا بعد از اخذ دکتری در انگلستان، یک هفته بعد به ایران آمدم.

دکتر علی رجالی
استاد تمام دانشگاه اصفهان
۱۴۰۱.۴.۲۶