باسمه تعالی
تحلیلی عرفانی بر منظومه نامه های حضرت علی(ع)
فرازهایی از نهج البلاغه
فهرست مطالب
۱.نامه ای به ابوذر
۲.نامه ای به ابوموسی اشعری
۳.نامه ای به معاویه
۴.نامه ای به اشعث
۵.نامه ای به عمرو بن عاص
۶.نامه ای به سلمان فارسی
۷.نامه ای به کمیل بن زیاد
۸.نامه ای به مالک اشتر نخعی
۹.نامه ای به عثمان بن حنیف
بخش اول
تحلیلی عرفانی بر نامه ای به ابوذر
۱.
به نام خدای بصیر و علیم
خدای رحیم و خدای حکیم
• ارجاع: قرآن کریم، سوره حشر (۵۹:۲)
متن عربی: «هُوَ اللّهُ الَّذِی لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ عَلِیمٌ حَکِیمٌ»
ترجمه فارسی: «اوست خدا، که جز او معبودی نیست؛ دانا و حکیم است.»
• تحلیل عرفانی: یاد خدا با صفات بصیر و علیم، دل را به نور معرفت الهی متصل می‌کند و آگاهی باطنی را در انسان فعال می‌سازد. رحمت و حکمت الهی، چراغ راه سالک در تاریکی دنیا است.
۲.
سر آغاز هستی و نوری عظیم
خداوند جان و خدای قدیم
• ارجاع: قرآن کریم، سوره انعام (۶:۱۰۲)
متن عربی: «هُوَ الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ»
ترجمه فارسی: «اوست آن که نخستین و آخرین است.»
• تحلیل عرفانی: نور الهی سرچشمه‌ی وجود و حقیقت مطلق است. یاد «خدای قدیم» باعث آگاهی سالک از ازلیت و بی‌زمانی حقیقت مطلق می‌شود و دل را به سمت اتصال به نور باطنی سوق می‌دهد.
۳.
ستایش خدایی که دارد جلال
که بر بنده بخشد طریق وصال
• ارجاع: نهج‌البلاغه، خطبه ۱
متن عربی: «سُبْحَانَ اللّهِ الَّذِی هَدَانَا»
ترجمه فارسی: «منزه است خداوند، که ما را هدایت کرد.»
• تحلیل عرفانی: راه وصال، نزدیکی به حق مطلق است. جلال الهی سالک را متوجه عظمت و بزرگی حق می‌کند و هدایت الهی، چراغی برای عبور از حجاب‌های نفسانی و رسیدن به حقایق باطنی است.
۴.
درود خدا بر رسول امین
که روشنگر راه اهل یقین
• ارجاع: قرآن کریم، سوره احزاب (۳۳:۲۱)
متن عربی: «لَقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ»
ترجمه فارسی: «برای شما در پیامبر خدا سرمشق نیکویی است.»
• تحلیل عرفانی: پیامبر (ص) تجسم کامل هدایت الهی است. اهل یقین، کسانی هستند که دل خود را از تعلقات دنیوی رها کرده‌اند. ذکر درود، تمرینی برای اتصال قلب سالک به نور پیامبر و حقیقت مطلق است.
۵.
علی آن امام همایون‌نژاد
امام هدایت، ورا عدل و داد
• ارجاع: نهج‌البلاغه، نامه ۳ به مالک اشتر
متن عربی: «إِقْسَامُ الْعَدْلِ بَیْنَ النَّاسِ وَلا تُظْلِمُوا فِی شَیْءٍ»
ترجمه فارسی: «عدالت را در میان مردم برقرار کن و در هیچ چیز کوتاهی مکن.»
• تحلیل عرفانی: عدالت امام، نماد نظم درونی و تعادل روحی است. پیروی از امام، راهی است به سوی تزکیه نفس و وصول به قرب الهی.
۶.
به یار وفادار و مخلص، غیور
بیان کرد حق را، پیامی چو نور
• ارجاع: نهج‌البلاغه، نامه ۳
متن عربی: «وَأَمَّا بَعْدُ فَإِنَّکَ صَدِیقِی وَأَمِینِی»
ترجمه فارسی: «و سپس، تو دوست و امین من هستی.»
• تحلیل عرفانی: وفاداری و صداقت، دروازه‌های دریافت هدایت و نور الهی هستند. پیغام حق، نورانی است و دل سالک را به سوی حقیقت می‌کشاند.
۷.
ابوذر، وفادار و یار نبی است
سزاوار مهر و شفیق علی است
• ارجاع: نهج‌البلاغه، نامه ۳
متن عربی: «أَنْتَ صَادِقُ الْوَلَاءِ وَوَفِیٌّ بِالْحَقِّ»
ترجمه فارسی: «تو وفادار و در راه حق پایدار هستی.»
• تحلیل عرفانی: وفاداری به راه حق، عامل نزدیکی به نور الهی است. دل مخلص، آماده پذیرش هدایت و کشف اسرار باطنی می‌شود.
۸.
به روی ستمگر، خروشید نور
تحمل نکردی خلافت، به زور
• ارجاع: تاریخ طبری
متن عربی: «وَقَفَ فِی وَجْهِ الظَّالِمِینَ وَمَا تَحَمَّلَ طُغْیَانَهُمْ»
ترجمه فارسی: «در برابر ستمگران ایستاد و طغیان آنان را تحمل نکرد.»
• تحلیل عرفانی: مخالفت با ظلم، نمایانگر نور الهی در دل سالک است. ایستادگی بر حق، زمینه‌ی رشد روح و تزکیه نفس را فراهم می‌کند.
۹.
به گردنکشان، برکشیدی فغان
به غاصبکران، برنمودی بیان
• ارجاع: نهج‌البلاغه، نامه ۳
متن عربی: «وَنَبَّهْتَ الْمُعْتَدِینَ عَلَى ظُلْمِهِمْ»
ترجمه فارسی: «و به متجاوزان نسبت به ظلمشان هشدار دادی.»
• تحلیل عرفانی: تبیین حق و بیان حقیقت، وظیفه‌ی دل آگاه و روشن است. این اقدام، سالک را به قرب الهی نزدیک می‌کند و ظلم را از دل پاک می‌سازد.
۱۰.
زمانه به بیداد بردت ز راه
خدا در غریبی تو را تکیه‌گاه
• ارجاع: نهج‌البلاغه، نامه ۳
متن عربی: «وَکَانَ اللهُ عَوْنًا فِی غُرْبَتِکَ»
ترجمه فارسی: «و خداوند در تنهایی و غربت تو پشتیبان بود.»
• تحلیل عرفانی: اعتماد کامل به خداوند، سالک را از اضطراب و ناامیدی دور می‌کند و قلب او را در مسیر سلوک پایدار می‌سازد.
۱۱.
ربذه بود جای تبعیدِ او
به محراب دل می‌کند گفتگو
• ارجاع: تاریخ طبری
متن عربی: «وَرُبَذَةُ هِیَ مَکَانُ نَفَاهُ»
ترجمه فارسی: «ربذه، مکان تبعید او بود و او دل خود را به عبادت و گفتگو با خدا مشغول ساخت.»
• تحلیل عرفانی: غربت و تنهایی، فرصتی است برای تمرین اتصال با خداوند. سالک در محراب دل، ارتباط مستقیم با نور الهی را تجربه می‌کند.
۱۲.
نه یار و نه همدم ورا در کنار
خدای بزرگ است جان را قرار
• ارجاع: نهج‌البلاغه، نامه ۳
متن عربی: «وَمَا لَهُ صَدِیقٌ فِی الْأَرْضِ وَاللّهُ کَافِیَهُ»
ترجمه فارسی: «نه دوستی در زمین داشت و نه همراه، و خداوند کفایت جان او بود.»
• تحلیل عرفانی: در تنهایی مطلق، سالک تنها به خدا متکی است و این تجربه، تقویت ایمان و تمرکز قلب بر حقیقت مطلق را به همراه دارد.
۱۳.
گروهی تو را بدرقه کرد یار
چو مولا علی، با دلی بی‌قرار
• ارجاع: تاریخ طبری
متن عربی: «وَاصْطَفَى بَعْضُ أَوْلِیَائِهِ لِیُوَدِّعُوکَ»
ترجمه فارسی: «گروهی از دوستان برای بدرقه تو جمع شدند، همانند مولا علی با دلی مضطرب.»
• تحلیل عرفانی: وفاداری دوستان در مسیر حق، تجلی نور الهی در روابط انسانی است و دل سالک را از سردرگمی نجات می‌دهد.
۱۴.
.
چنین گفت: ای یار حق‌جوی ما
چراغ سحرگاه دلجوی ما
• ارجاع: نهج‌البلاغه، نامه ۳
متن عربی: «یَا صَدِیقِی الطَّالِبِ لِلْحَقِّ، أَنْتَ نُورُ صَبَاحِ قَلْبِی»
ترجمه فارسی: «ای دوست ما که طلب حق می‌کنی، تو چراغ صبح دل من هستی.»
• تحلیل عرفانی: سالک، نور حقیقت را نه تنها در خود، بلکه در دیگران نیز می‌یابد. رابطه‌ی دوستانه و راهنمایی‌های روحانی، نور دل را برافروخته نگه می‌دارد.
۱۵.
تو بر ظلم چون آتشی شعله‌ور
تو آزادی و زاهدی، دادگر
• ارجاع: نهج‌البلاغه، نامه ۳
متن عربی: «أَنْتَ کَنَارٍ مُشْعِلٍ فِی وَجْهِ الظُّلْمِ وَأَنْتَ زَاهِدٌ وَعَادِلٌ»
ترجمه فارسی: «تو همچون آتشی در برابر ظلم شعله‌ور هستی و زاهد و دادگر.»
• تحلیل عرفانی: خشم نسبت به ظلم و پاسداری از حق، تجلی عشق الهی در سالک است. زهد و عدالت، پاکی نفس و تقرب به خدا را تقویت می‌کند.
۱۶.
امیدت به غیر از خداوند نیست
که بی‌او کسی را توانمند نیست
• ارجاع: قرآن کریم، سوره طلاق (۶۵:۳)
متن عربی: «وَمَن یَتَوَکَّلْ عَلَى اللّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ»
ترجمه فارسی: «و هر کس بر خدا توکل کند، خداوند برای او کافی است.»
• تحلیل عرفانی: توکل به خدا، قلب را از وابستگی‌های دنیوی آزاد می‌کند و انسان را در مسیر سلوک مطمئن می‌سازد.
۱۷.
کسانی که بر تو ستم کرده‌اند
که انصاف حق را ز دل برده‌اند
• ارجاع: نهج‌البلاغه، نامه ۳
متن عربی: «أُوْلَئِکَ الَّذِینَ ظَلَمُوا لَا یَرْعَوْنَ حَقًّا»
ترجمه فارسی: «آنانی که ستم کردند، انصاف حق را در دل ندارند.»
• تحلیل عرفانی: شناخت ستمگران و آگاه شدن از نقص روحی آنان، سالک را در مراقبه و تمرین صبر و گذشت یاری می‌کند.
۱۸.
جهان جز سرابی فریبنده نیست
کسی را در آن پایدار نیست
• ارجاع: نهج‌البلاغه، خطبه ۱۸
متن عربی: «الدُّنْیَا سَرَابٌ وَلا یَبْقَى فِیهَا أَحَدٌ»
ترجمه فارسی: «دنیا جز سرابی فریبنده نیست و کسی در آن پایدار نیست.»
• تحلیل عرفانی: درک فانی بودن دنیا، سالک را به سمت تزکیه نفس و جستجوی حقیقت باطنی سوق می‌دهد.
۱۹.
علی گفت: دنیا چو سایه روان
رود همچو بادی به سرعت هر آن
• ارجاع: نهج‌البلاغه، نامه ۳
متن عربی: «الدُّنْیَا کَالظِّلِّ تَجْرِی وَکَالْرِّیحِ تَمُرُّ»
ترجمه فارسی: «دنیا همچون سایه‌ای روان است و مانند باد می‌گذرد.»
• تحلیل عرفانی: توجه به گذر زمان و ناپایداری دنیا، سالک را متوجه اهمیت لحظه‌ها و مراقبه در مسیر الهی می‌کند.
۲۰.
ابوذر! به یاد ابد زنده باش
به نور حقیقت دل آکنده باش
• ارجاع: نهج‌البلاغه، نامه ۳
متن عربی: «وَاذْکُرِ الْأَبَدَ فِی حَیَاتِکَ وَامْلَأْ قَلْبَکَ بِنُورِ الْحَقِّ»
ترجمه فارسی: «ابوذر! ابد را در زندگی خود به یاد آور و دل خود را از نور حقیقت پر کن.»
• تحلیل عرفانی: یاد ابدیت و اتصال به حقیقت، سالک را از وابستگی به امور گذرا رها می‌کند و قلب او را به نور معرفت روشن می‌سازد.
۲۱.
به همراه نکو یار خود برگزین
که همراه بود مایه‌ی عقل و دین
• ارجاع: نهج‌البلاغه، نامه ۳
متن عربی: «فَاخْتَرِ الصَّاحِبَ الصَّالِحَ الَّذِی یُنْمِی الْعَقْلَ وَالدِّینَ»
ترجمه فارسی: «همراه صالحی انتخاب کن که عقل و دینت را رشد دهد.»
• تحلیل عرفانی: ارتباط با یار صالح، ابزار رشد معنوی و تقویت معرفت قلبی است و دل را به صفای روحانی نزدیک می‌کند.
۲۲.
یکی یار بد، صد بلا آورد
که از تو دل و دین به یغما برد
• ارجاع: نهج‌البلاغه، نامه ۳
متن عربی: «الصَّاحِبُ السَّیِّئُ یُجْلِبُ الْبَلَاءَ وَیَسْرِقُ الْقَلْبَ وَالدِّینَ»
ترجمه فارسی: «یار بد، بلاهای فراوان می‌آورد و دل و دین تو را به یغما می‌برد.»
• تحلیل عرفانی: سالک باید مراقب تأثیر اطرافیان باشد؛ مصاحبت ناصالح، رشد روحی را کند و دل را از مسیر حقیقت دور می‌کند.
۲۳.
بود یار بد، فتنه‌ی روزگار
گشاید به رویت گنه بی‌شمار
• ارجاع: نهج‌البلاغه، نامه ۳
متن عربی: «الصَّاحِبُ السَّیِّئُ فِتْنَةٌ لِلْزَّمَانِ وَیَفْتَحُ أَمَامَکَ الْخَطَایَا»
ترجمه فارسی: «یار بد، فتنه‌ی زمان است و گناهان فراوانی پیش رویت می‌گشاید.»
• تحلیل عرفانی: شناخت خطر فتنه‌های درونی و بیرونی، تمرینی برای مراقبه و تزکیه نفس است.
۲۴.
بگفتا علی این سخن را نکو
که نیکو سخن، ره برد سوی او
• ارجاع: نهج‌البلاغه، نامه ۳
متن عربی: «وَقَالَ عَلِیٌّ کَلِمَةً طَیِّبَةً تَهْدِی إِلَیْهِ»
ترجمه فارسی: «علی گفت: این سخن نیکو، راه را به سوی او هدایت می‌کند.»
• تحلیل عرفانی: سخن نیکو و حقیقت‌آمیز، قلب سالک را روشن و مسیر باطنی او را به سوی خدا باز می‌کند.
۲۵.
که راه خدا را تو بر خود گزین
رساند تو را تا به عرش برین
• ارجاع: نهج‌البلاغه، نامه ۳
متن عربی: «فَاخْتَرْ سَبِیلَ اللّهِ یَهْدِیکَ إِلَى الْعَرْشِ الْأَعْلَى»
ترجمه فارسی: «راه خدا را انتخاب کن که تو را به عرش برین هدایت کند.»
• تحلیل عرفانی: انتخاب راه حق، سالک را از وهم و گمراهی دور کرده و به قرب مطلق الهی می‌رساند.
۲۶.
سکوت است داروی هر درد و رنج
به خاموشی آید دل از کینه گنج
• ارجاع: نهج‌البلاغه، نامه ۳
متن عربی: «الصَّمْتُ دَوَاءٌ لِکُلِّ أَلَمٍ وَیُزِیلُ الْحَقْدَ مِنَ الْقَلْبِ»
ترجمه فارسی: «سکوت، درمان هر درد است و دل را از کینه پاک می‌کند.»
• تحلیل عرفانی: سکوت، تمرینی برای تسلط بر نفس و پاکسازی قلب است. سالک با سکوت، به آرامش و حضور الهی نزدیک‌تر می‌شود.
۲۷.
بدان که این جهان رفتنی بیش نیست
به جز او کسی همدم خویش نیست
• ارجاع: قرآن کریم، سوره حدید (۵۷:۲۰)
متن عربی: «مَا هِیَ الْحَیَاةُ الدُّنْیَا إِلَّا لَهْوٌ وَلَعِبٌ وَالْأَبَدِیَّةُ لِلَّهِ وَحْدَهُ»
ترجمه فارسی: «زندگی دنیا جز سرگرمی و بازی نیست و جاودانگی تنها از آن خداست.»
• تحلیل عرفانی: آگاهی از فانی بودن دنیا، سالک را از تعلقات دنیوی آزاد کرده و او را به سوی جاودانگی روحی و قرب الهی هدایت می‌کند.
۲۸.
چه نیکوست آن کس که پاکیزه زیست
که جز راه تقوا به دل، راه نیست
• ارجاع: نهج‌البلاغه، خطبه ۱۸
متن عربی: «مَنْ زَکَاهُ اللّهُ فَطَرِیقُ التَّقْوَى هُوَ الْخَیْرُ لَهُ»
ترجمه فارسی: «آن کس که خداوند او را پاکیزه سازد، راه تقوا بهترین مسیر برای اوست.»
• تحلیل عرفانی: پاکیزگی دل، شرط لازم برای مشاهده نور الهی است. سالک با تقوا، مسیر باطنی را از آلودگی‌های نفس و تعلقات مادی خالی می‌کند و آماده‌ی دریافت هدایت می‌شود.
۲۹.
چنان زی که گویی فنا در تو نیست
چنان کن که یزدان جدا در تو نیست
• ارجاع: نهج‌البلاغه، نامه ۳
متن عربی: «عِشْ کَأَنَّکَ لَا تَفْنَى وَاعْمَلْ کَأَنَّ اللّهَ فِیکَ مُتَّصِلٌ»
ترجمه فارسی: «چنان زندگی کن که گویی فنا در تو نیست و چنان عمل کن که گویی خداوند در تو حاضر و ناظر است.»
• تحلیل عرفانی: سالک باید در عمل و زندگی روزمره، همواره حضور خدا را احساس کند و در عین حال از ترس فنا و مرگ، قلبش مبهوت حق باقی نماند. این بینش، تعادل روحی و تمرکز معنوی می‌آورد.
۳۰.
رجالی که دنیا سرایی گذر
نه جای قرار است در این سفر
• ارجاع: قرآن کریم، سوره عنکبوت (۲۹:۶)
متن عربی: «وَالْأَمْرُ کُلُّهُ إِلَى اللّهِ وَالدُّنْیَا فَانِیَةٌ»
ترجمه فارسی: «همه امور به خداوند بازمی‌گردد و دنیا فانی است.»
• تحلیل عرفانی: دنیا گذراست و هیچ‌چیز پایدار نیست. سالک با این بینش، دل خود را از وابستگی‌ها آزاد کرده و تنها بر اتصال با حق تمرکز می‌کند، که جوهر سلوک معنوی و عرفانی است.
بخش دوم
بیت ۱
- به نام خداوند دانای راز
- خداوند روز و شب و بی نیاز
- ارجاع عربی: بسم الله الرحمن الرحیم (قرآن، فاتحه: ۱) – الله الغنی عن العالمین (قرآن، آل عمران: ۹)
- ترجمه فارسی: به نام خداوند بخشنده و مهربان؛ خداوند از همه آفریدگان بی‌نیاز است
- تحلیل عرفانی: آغاز همه امور با نام خداوند، یادآور توکل و حضور الهی در هر عمل و سلوک معنوی است؛ شناخت بی‌نیازی خدا انسان را از وابستگی و ترس آزاد می‌کند
بیت ۲
- ستایش مر او را که بخشنده است
- دل روشن از مهر او زنده است
- ارجاع عربی: الحمد لله رب العالمین (قرآن، فاتحه: ۲) – أَلَا بِذِکْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ (قرآن، رعد: ۲۸)
- ترجمه فارسی: ستایش خدای عالمیان؛ آگاه باشید، با یاد خدا دل‌ها آرام می‌گیرد
- تحلیل عرفانی: ستایش خداوند، تمرین قلبی برای گشوده شدن دل و تقویت محبت الهی است؛ دل انسان با یاد و محبت خدا روشن و زنده می‌شود
بیت ۳
- ز او شد جهان را صفا و جمال
- که جان را فزاید کمال و وصال
- ارجاع عربی: وَفَصَّلْنَا لَهُمُ الآیَاتِ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ (قرآن، فصلت: ۴) – وَیَرْفَعُ اللّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنکُمْ وَالَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ (قرآن، المجادلة: ۱۱)
- ترجمه فارسی: جهان جلوه جمال الهی است؛ خداوند مؤمنان و صاحب علم را به درجات بالاتر می‌رساند
- تحلیل عرفانی: مشاهده جهان به عنوان جلوه جمال الهی، انسان را به یاد خدا و به کمال روحی می‌رساند؛ علم و معرفت راه ارتقای روح است
بیت ۴
- سپاس از خدای جهان‌آفرین
- که با حق بود یاور اهل دین
- ارجاع عربی: إِنَّ اللّهَ یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالإِحْسَانِ وَإِیتَاء ذِی الْقُرْبَى (قرآن، نحل: ۹۰)
- ترجمه فارسی: خداوند به عدالت، احسان و یاری اهل دین فرمان می‌دهد
- تحلیل عرفانی: همراهی با حق و خدمت به اهل حقیقت، ریشه عرفان عملی و اخلاقی است
بیت ۵
- علی دست حق است و انکار نیست
- که راه هدایت جز او یار نیست
- ارجاع عربی: أنا ید الله على الخلق (نهج‌البلاغه، نامه ۳۹)
- ترجمه فارسی: من دست خدا بر خلق هستم
- تحلیل عرفانی: علی (ع) مظهر هدایت و دست خداوند در زمین است؛ پیروی از ولی خدا راه رهایی از گمراهی و رشد روحی انسان است
بیت ۶
- کنون نامه‌ای سخت و آتش‌فشان
- ببارد شرر بر دل بدگمان
- ارجاع عربی: وَأَعِدُّوا لَهُم مَا اسْتَطَعْتُمْ مِن قُوَّةٍ وَمِن رِبَاطِ الْخَیْلِ (قرآن، انفال: ۶۰)
- ترجمه فارسی: هر چه توان دارید، نیرو آماده کنید؛ آماده رویارویی با دشمن باشید
- تحلیل عرفانی: نامه هشداردهنده، بیداری دل و تنبه انسان به خطرات نفس و دشمنان است؛ آتش و شرر نماد تلاش برای پاکسازی دل از بدگمانی و کینه‌هاست
بیت ۷
- یکی نامه شد سوی قاضی شهر
- به هشدار ظلم و به انکار دهر
- ارجاع عربی: وَالَّذِینَ إِذَا ظُلِمُوا أُذْلِمُوا یَنْتَصِرُونَ (قرآن، شوری: ۴۰)
- ترجمه فارسی: کسانی که مورد ظلم قرار گرفتند، حق خود را به پا می‌دارند
- تحلیل عرفانی: مسئولیت اخلاقی انسان در برابر ظلم و انکار حق؛ در عرفان اجتماعی، عدالت‌جویی بخشی از رشد معنوی است
بیت ۸
- بداده علی اشعری را پیام
- ز مکر و ز کینه چو تندر به دام
- ارجاع عربی: وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ لَا تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ (قرآن، بقره: ۱۱)
- ترجمه فارسی: وقتی به آنان گفته شود: در زمین فساد نکنید، گوش نمی‌دهند
- تحلیل عرفانی: هشدار به انسان نسبت به دشمنی با حق و مکر شیطانی؛ مبارزه با باطل هم درونی و هم بیرونی است
بیت ۹
- ندای جهاد است و جنگ و نبرد
- زمان قیام است و درک و خرد
- ارجاع عربی: وَجَاهِدُوا فِی اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ (قرآن، حج: ۷۸)
- ترجمه فارسی: در راه خدا جهاد کنید به حق جهاد
- تحلیل عرفانی: جهاد حقیقی، مبارزه با نفس و جهل درونی است؛ خرد راهنمای انسان در مسیر سلوک است
بیت ۱۰
- نه راه رهایی، نه جای گریز
- نه جایی برای نشست و ستیز
- ارجاع عربی: وَلَا تَهِنُوا فِی ابْتِغَاءِ الْقَوْمِ (نهج‌البلاغه، خطبه ۱۶۶)
- ترجمه فارسی: در مسیر حق کوتاه نیایید
- تحلیل عرفانی: انسان نمی‌تواند از مسئولیت الهی فرار کند؛ مواجهه با خود و حقیقت اجتناب‌ناپذیر است
بیت ۱۱
- مپندار این کار آسان بود
- که باطل ز دینت گریزان بود
- ارجاع عربی: وَلَا یَحِیقُ الْبَاطِلُ بِالْحَقِّ (قرآن، اسراء: ۸۱)
- ترجمه فارسی: باطل نمی‌تواند بر حق غلبه کند
- تحلیل عرفانی: مسیر عرفان و مبارزه با باطل، آسان نیست؛ صبر و مجاهدت برای رهایی از هواهای نفسانی ضروری است
بیت ۱۲
- یقین دان که حق است با مومنین
- که ناحق بود دشمن مسلمین
- ارجاع عربی: وَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ (قرآن، مائده: ۹)
- ترجمه فارسی: کسانی که ایمان آورده و عمل صالح انجام دهند
- تحلیل عرفانی: باور به همراهی حق با مومنان و دشمنی با ناحق، اطمینان و قوت قلب در مسیر عرفان را تقویت می‌کند
بیت ۱۳
- مرا باک نی از ستمکارها
- ز کفر و ضلالت، ز پیکارها
- ارجاع عربی: إِنَّ اللّهَ مَعَ الصَّابِرِینَ (قرآن، بقره: ۱۵۳)
- ترجمه فارسی: خداوند با صابران است
- تحلیل عرفانی: ایستادگی در مسیر حق بدون ترس از دشمنان؛ تمرین صبر و اعتماد به حمایت الهی
بیت ۱۴
- که حق با من است و مرا یاور است
- خدای عظیم است و او داور است
- ارجاع عربی: وَلله مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ (قرآن، طلاق: ۱۲)
- ترجمه فارسی: ملک و سلطنت آسمان‌ها و زمین از آن خداست
- تحلیل عرفانی: اعتماد به حمایت الهی ضامن پایداری و استقامت انسان در مسیر معنوی است
بیت ۱۵
- چنین گفت مولای دین مرتضی
- ولی خدا در زمین و سما
- ارجاع عربی: أَنَا وَلِیُّ اللَّهِ فِی الْأَرْضِ (نهج‌البلاغه، نامه ۳۹)
- ترجمه فارسی: من ولی خدا در زمین هستم
- تحلیل عرفانی: ولایت الهی علی (ع)، راهنمای انسان به سوی حق و کمال است
بیت ۱۶
- به مردی که در کوفه شد نامور
- ولی سست و بی‌همت و بی‌ظفر
- ارجاع عربی: مَا أَغْنَى عَنْهُم مَالُهُمْ وَمَا کَسَبُوا (قرآن، طارق: ۱۰)
- ترجمه فارسی: مال و دستاوردشان به کارشان نمی‌آید
- تحلیل عرفانی: شهرت و نام، معیار هدایت نیست؛ قوت و استقامت در مسیر حق مهم است
بیت ۱۷
- اگر یاری حق کنی هر زمان
- بمانی به تاریخ، در هر مکان
- ارجاع عربی: وَالَّذِینَ جَاهَدُوا فِینَا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنَا (قرآن، عنکبوت: ۶۹)
- ترجمه فارسی: کسانی که در راه ما جهاد کنند، راه‌های خود را به آنان نشان می‌دهیم
- تحلیل عرفانی: پیروی و همراهی با حق، انسان را به جاودانگی معنوی و اثر ماندگار در تاریخ می‌رساند
بیت ۱۸
- اگر با منی در رضای خدا
- بمانی چو مردان حق‌آشنا
- ارجاع عربی: وَمَنْ أَطَاعَ اللّهَ وَالرَّسُولَ فَقَدْ فَازَ فَوْزًا عَظِیمًا (قرآن، احزاب: ۷۰)
- ترجمه فارسی: هر که از خدا و پیامبر اطاعت کند، رستگار است
- تحلیل عرفانی: پیوند عرفانی با ولی خدا انسان را به مراتب عالی معرفت و شناخت حق می‌رساند
بیت ۱۹
- منم آن علی، شیر میدان دین
- که با حق بمانم، به تیغ و یقین
- ارجاع عربی: إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُقْتَدِرِینَ (قرآن، توبه: ۴)
- ترجمه فارسی: خداوند کسانی را که قدرت و استقامت دارند دوست می‌دارد
- تحلیل عرفانی: شجاعت و ایستادگی در راه حق، نمایانگر یقین و تقواست؛ مقابله با ظلم درونی و بیرونی نیازمند استقامت روحی است
بیت ۲۰
- چراغ هدایت، فروزان منم
- کلام خدا، راه و میزان منم
- ارجاع عربی: کَلِمَةُ اللَّهِ هِیَ الْعُلْیَا (قرآن، توبه: ۴۰)
- ترجمه فارسی: کلام خدا برتر و بلندمرتبه است
- تحلیل عرفانی: علی (ع) مظهر نور هدایت و معیار عدالت است؛ انسان باید خود را با چراغ حق و کلام الهی روشن کند
بیت ۲۱
- چو حق با من است و مرا رهنماست
- چه ترسم ز دشمن، که او بی حیاست
- ارجاع عربی: وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ (قرآن، آل عمران: ۱۳۹)
- ترجمه فارسی: نه ضعیف شوید و نه غمگین، شما برتر هستید
- تحلیل عرفانی: اعتماد به راهنمایی حق، ترس را از دل می‌زداید و شجاعت معنوی ایجاد می‌کند
بیت ۲۲
- نصیحت به تو کردم از بطن جان
- مشو غافل از حضرت مستعان
- ارجاع عربی: وَاسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ (قرآن، بقره: ۴۵)
- ترجمه فارسی: از صبر و نماز یاری بجویید
- تحلیل عرفانی: نصیحت اهل معرفت و توجه مستمر به کمک الهی، اساس عرفان عملی است
بیت ۲۳
- تو را با وفا خواندم و مرد راه
- مبادا کنی با عدو اشتباه
- ارجاع عربی: إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ (قرآن، مائده: ۹)
- ترجمه فارسی: کسانی که ایمان آورده و عمل صالح کنند
- تحلیل عرفانی: وفاداری و تشخیص درست دوست و دشمن، درس عرفانی برای تشخیص نفس مطمئنه و نفس اماره است
بیت ۲۴
- که فردا نماند جز اعمال تو
- جز ایمان و تقوا و آمال تو
- ارجاع عربی: فَکُلُّ نَفْسٍ بِمَا کَسَبَتْ رَهِینَةٌ (قرآن، مدثر: ۳۹)
- ترجمه فارسی: هر نفسی به آنچه انجام داده در گرو است
- تحلیل عرفانی: یادآوری حساب آخرت و اهمیت عمل صالح؛ هر عمل انسان در مسیر عرفان سنجیده می‌شود
بیت ۲۵
- منم آن که تیغش به عدل است راست
- به حق، با ستمکار، پیکار خواست
- ارجاع عربی: إِنَّ اللّهَ یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالإِحْسَانِ (قرآن، نحل: ۹۰)
- ترجمه فارسی: خداوند به عدالت و احسان فرمان می‌دهد
- تحلیل عرفانی: عدالت‌جویی، نماد مقابله با ظلم و نفس اماره است
بیت ۲۶
- به حق زنده‌ام، با حقم جاودان
- نترسم ز دنیا و جور زمان
- ارجاع عربی: وَالَّذِینَ آمَنُوا وَتَوَکَّلُوا عَلَى اللّهِ (قرآن، آل عمران: ۱۶۲)
- ترجمه فارسی: کسانی که ایمان آورده و بر خدا توکل کنند
- تحلیل عرفانی: جاودانگی واقعی، زندگی با حق و در مسیر حق است؛ توکل، امنیت و شجاعت معنوی می‌دهد
بیت ۲۷
- علی گفت: من با خدایم قرین
- نترسم ز دشمن، نه از کافرین
- ارجاع عربی: فَإِنَّ اللّهَ مَعَ الَّذِینَ اتَّقَوْا (قرآن، بقره: ۲۵۳)
- ترجمه فارسی: خدا با پرهیزگاران است
- تحلیل عرفانی: همسویی با خدا رمز امنیت و شجاعت روحانی است
بیت ۲۸
- درود خدا بر ره حق‌پرست
- که با حق بماند، ندارد شکست
- ارجاع عربی: وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ (قرآن، آل عمران: ۱۳۹)
- ترجمه فارسی: نه ضعیف شوید و نه غمگین، شما برتر هستید
- تحلیل عرفانی: فرد حق‌جو در برابر ناملایمات شکست نمی‌خورد؛ ایستادگی بر حق، فضیلت عرفانی است
بیت ۲۹
- علی گفت و ختم سخن کرد راست
- که باطل فرو می‌رود، حق بقاست
- ارجاع عربی: وَالْحَقُّ یَظْهَرُ وَالْبَاطِلُ یَبْطُلُ (قرآن، اسراء: ۸۱)
- ترجمه فارسی: حق آشکار می‌شود و باطل نابود می‌گردد
- تحلیل عرفانی: باطل فناپذیر و حقیقت ماندگار است؛ حق درون انسان از هر باطل پایدارتر است
بیت ۳۰
- "رجالی"، قیامت، چو محشر رسد
- حساب عمل پیش داور رسد
- ارجاع عربی: یَوْمَ یُبْعَثُونَ لِلَّهِ الْأَعْمَالُ (قرآن، غاشیه: ۲۵)
- ترجمه فارسی: روزی که اعمال انسان‌ها نزد خدا برانگیخته می‌شود
- تحلیل عرفانی: یادآوری حساب آخرت و اهمیت اعمال؛ هر عمل انسان در مسیر عرفان و رشد روحی سنجیده می‌شود
- بخش سوم
نامه ای به معاویه
بیت ۱
• به نام خدایی که بخشنده است
• که نورش به جان‌ها فزاینده است
• ارجاع عربی: الرَّحْمَنُ عَلَى الْعِبَادِ رَحِیمٌ وَاللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ (قرآن، مریم: ۹۶ و نور: ۳۵)
• ترجمه فارسی: خداوند بخشنده و مهربان بر بندگان است و نور او همه آسمان‌ها و زمین را روشن می‌کند
• تحلیل عرفانی: آغاز هر حرکت معنوی با یاد و سپاس خداست؛ بخشندگی و نور الهی جان انسان را روشن و دل را زنده می‌کند و مسیر سلوک را هموار می‌سازد
بیت ۲
• خدایی که بر جان دهد روشنی
• دل اهل معنا بود مَأمنی
• ارجاع عربی: یَهْدِی اللَّهُ بِهِ مَنْ یَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ (قرآن، قصص: ۵۱)
• ترجمه فارسی: خداوند به وسیله او هر که را بخواهد به راه مستقیم هدایت می‌کند
• تحلیل عرفانی: خداوند راه حیات را برای اهل معنا روشن می‌سازد؛ این روشنی همان آگاهی و معرفت روحی است که دل‌ها را مأمن و پناهگاه معنوی می‌کند
بیت ۳
• خدایی که بنمود راه حیات
• به جان‌ها برافروخت نور نجات
• ارجاع عربی: وَمَنْ یَهْدِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ مُضِلٍّ (قرآن، بقره: ۲۵۶)
• ترجمه فارسی: هر که را خدا هدایت کند، کسی نمی‌تواند او را گمراه سازد
• تحلیل عرفانی: هدایت الهی، مسیر نجات را روشن می‌سازد؛ جان انسان با نور الهی روشن و آزاد از ضلالت می‌شود
بیت ۴
• سپاسش که جان را صفا می‌دهد
• به دل نور ایمان جلا می‌دهد
• ارجاع عربی: یُنِیرُ اللَّهُ بِهِمُ الْأَرْضَ وَیُثَبِّتُ الْإِیمَانَ فِی الْقُلُوبِ (نهج‌البلاغه، خطبه ۱۶۵)
• ترجمه فارسی: خداوند به وسیله آنان زمین را روشن و ایمان را در دل‌ها استوار می‌سازد
• تحلیل عرفانی: سپاس و شکرگزاری، سرچشمه صفا و آرامش در دل است؛ ایمان با نور الهی جلا یافته و قلب مؤمن را نورانی می‌کند
بیت ۵
• وصیِّ رسول و ولیِّ جهان
• که نورش درخشید بر مؤمنان
• ارجاع عربی: أَنَا وَالْوَلِیُّ عَلَى النَّاسِ یَدُ اللّهِ (نهج‌البلاغه، نامه ۳۹)
• ترجمه فارسی: من و ولی بر مردم دست خدا هستیم
• تحلیل عرفانی: ولایت علی (ع) منبع هدایت امت و نور ایمان مؤمنان است؛ او چراغ راه حق و عدالت در جهان است
بیت ۶
• خداوند احمد، رسول امین
• فرستاد بر خلق نوری مبین
• ارجاع عربی: وَمَا أَرْسَلْنَاکَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعَالَمِینَ (قرآن، انبیاء: ۱۰۷)
• ترجمه فارسی: ما تو را جز رحمت و نور برای جهانیان نفرستادیم
• تحلیل عرفانی: رسالت پیامبر چراغ هدایت است؛ نور او دل‌های مؤمنان را روشن و جامعه را به سوی کمال معنوی هدایت می‌کند
بیت ۷
• پس از احمد آمد علی، رهنما
• که جانش فدا شد به راه خدا
• ارجاع عربی: أَنَا وَالْوَلِیُّ عَلَى النَّاسِ یَدُ اللّهِ (نهج‌البلاغه، نامه ۳۹)
• ترجمه فارسی: من و ولی بر مردم دست خدا هستیم
• تحلیل عرفانی: پس از پیامبر، ولایت علی استمرار بخش مسیر هدایت است و جانفشانی او نشان از اخلاص در راه حق دارد
بیت ۸
• پس از قتل عثمان حکومت سزاست
• به درگاه حیدر چه شور و صفاست
• ارجاع عربی: وَلِیُّ الْأَمْرِ عَلَى الْعِبَادِ (نهج‌البلاغه، نامه ۳۹)
• ترجمه فارسی: ولی امر بر بندگان باید حق را اجرا کند
• تحلیل عرفانی: پس از حوادث تاریخی، حکومت صالح و عادل مانند علی (ع) موجب آرامش و امنیت دل‌های مردم و ثبات دین می‌شود
بیت ۹
• چو بیعت به دست علی شد تمام
• صفا بر دل آمد ز عهد و دوام
• ارجاع عربی: إِنَّ الَّذِینَ یَبْتَغُونَ الْأَمْرَ بِالْعَدْلِ (قرآن، النساء: ۵۸)
• ترجمه فارسی: کسانی که امور را به عدالت جستجو می‌کنند
• تحلیل عرفانی: بیعت با علی وحدت و صفای دل مؤمنان را تقویت و مسیر عدالت الهی را نمایان می‌سازد
بیت ۱۰
• ندیدند کس را سزاوارتر
• ز مولای مؤمن، وفادارتر
• ارجاع عربی: أَلَا إِنَّ أَوْلِیَاءَ اللّهِ لَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ (قرآن، بقره: ۲۵۷)
• ترجمه فارسی: دوستان خدا نه ترسی دارند و نه اندوهگین می‌شوند
• تحلیل عرفانی: وفاداری و شایستگی علی در ولایت الهی باعث اطمینان و آرامش دل مردم می‌شود و مسیر حق را تثبیت می‌کند
بیت ۱۱
• که عدلش دل خلق روشن نمود
• به تدبیر او مُلک ایمن نمود
• ارجاع عربی: وَأَقِیمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ (قرآن، الرحمن: ۷)
• ترجمه فارسی: عدالت را رعایت کنید
• تحلیل عرفانی: عدالت علی دل مردم را روشن می‌سازد و با تدبیر حکومتی، امنیت و آرامش جامعه را تضمین می‌کند
بیت ۱۲
• علی را به بیعت همه دل سپرد
• جهان در ره حق، به وحدت ببرد
• ارجاع عربی: أَطِیعُوا اللّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ وَأُولِی الْأَمْرِ مِنکُمْ (قرآن، نساء: ۵۹)
• ترجمه فارسی: خدا و رسول و اولی‌الامر خود را اطاعت کنید
• تحلیل عرفانی: بیعت با علی موجب وحدت و انسجام امت می‌شود و دل‌ها را به سوی حق سوق می‌دهد
بیت ۱۳
• معاویه را عهد و پیمان نبود
• به دین خدا هیچ ایمان نبود
• ارجاع عربی: وَمَنْ یَکْفُرْ بِاللّهِ وَرَسُولِهِ (قرآن، توبه: ۶۶)
• ترجمه فارسی: کسی که به خدا و رسولش کفر ورزد
• تحلیل عرفانی: بی‌وفایی و نداشتن ایمان، زمینه فساد و انحراف در جامعه را فراهم می‌کند
بیت ۱۴
• گمان برده‌ای شام، از آن توست
• که دنیا خیال است و خسران توست
• ارجاع عربی: الدُّنْیَا سِجْنُ الْمُؤْمِنِ وَجَنَّةُ الْکَافِرِ (نهج‌البلاغه، خطبه ۱۹۵)
• ترجمه فارسی: دنیا زندان مؤمن و بهشت کافر است
• تحلیل عرفانی: دنیا فریبنده و گذراست؛ دل‌بستن به دنیا باعث خسران و دوری از حقیقت می‌شود
بیت ۱۵
• ندانی که این تاج و تخت و کلاه
• به زودی شود بر تو اسباب آه
• ارجاع عربی: وَمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا إِلَّا لَعِبٌ وَلَهْوٌ (قرآن، عنکبوت: ۶۴)
• ترجمه فارسی: زندگی دنیا جز بازی و سرگرمی نیست
• تحلیل عرفانی: مقام و قدرت ظاهری زودگذر و مایه اندوه و پشیمانی است؛ انسان باید نگاه خود را به حقیقت و آخرت بدوزد
بیت ۱۶
• خلافت به فضل و به ایمان توست
• نه ارث قبیله نه از آن توست
• ارجاع عربی: إِنَّ اللّهَ یَخْتَارُ لَهُ مَنْ یَشَاءُ (قرآن، مؤمنون: ۵۱)
• ترجمه فارسی: خدا هر که را بخواهد برمی‌گزیند
• تحلیل عرفانی: خلافت و رهبری تنها بر اساس فضل و ایمان الهی تثبیت می‌شود، نه بر اساس میراث یا تعلقات دنیوی
بیت ۱۷
• امامت به فرمان و اذن خداست
• به رأی مسلمان، حکومت رواست
• ارجاع عربی: أَلَا إِنَّ أَوْلِیَاءَ اللّهِ لَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ (قرآن، بقره: ۲۵۷)
• ترجمه فارسی: دوستان خدا نه ترسی دارند و نه اندوهگین می‌شوند
• تحلیل عرفانی: مقام امامت با فرمان الهی است و مشروعیت آن از اراده خداوند ناشی می‌شود
بیت ۱۸
• نه با مال حاصل شود این مقام
• نه با تیغ گردد کمال و تمام
• ارجاع عربی: لَیْسَ بِالْمَالِ وَلا بِالْقُوَّةِ (نهج‌البلاغه، نامه ۳۹)
• ترجمه فارسی: این مقام با مال یا قدرت به دست نمی‌آید
• تحلیل عرفانی: کمال معنوی و ولایت تنها با ایمان، فضل و اخلاق الهی تحقق می‌یابد، نه با زور و ثروت
بیت ۱۹
• چو عهد ولایت به دوش آمدش
• به بیعت، ره حق سروش آمدش
• ارجاع عربی: وَأَطِیعُوا اللّهَ وَرَسُولَهُ وَأُولِی الْأَمْرِ مِنکُمْ (قرآن، نساء: ۵۹)
• ترجمه فارسی: خدا و رسول و اولی‌الامر خود را اطاعت کنید
• تحلیل عرفانی: پذیرش ولایت حق، راهنمایی و نورانی شدن مسیر هدایت را به همراه دارد
بیت ۲۰
• تو هم یک نفر زین جماعت شوی
• به بیعت درآی و به طاعت شوی
• ارجاع عربی: وَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ (قرآن، بقره: ۲۶۱)
• ترجمه فارسی: کسانی که ایمان آورده و اعمال صالح انجام دهند
• تحلیل عرفانی: پیوستن به جماعت حق و بیعت با ولی الهی باعث تقویت ایمان و عمل صالح می‌شود
بیت ۲۱
• تو خود را مکن از خلایق جدا
• که پایان کار جدایی فنا
• ارجاع عربی: وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللّهِ جَمِیعًا وَلَا تَفَرَّقُوا (قرآن، آل عمران: ۱۰۳)
• ترجمه فارسی: همگی به ریسمان خدا چنگ زنید و پراکنده نشوید
• تحلیل عرفانی: جدایی و انزوا از جماعت مؤمنان موجب سقوط معنوی است؛ وحدت و همراهی سبب دوام مسیر حق و بقای ایمان می‌شود
بیت ۲۲
• بدان بیعتت باعث وحدت است
• نگردد خلل در من و ذلت است
• ارجاع عربی: وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللّهِ جَمِیعًا (قرآن، آل عمران: ۱۰۳)
• ترجمه فارسی: به ریسمان الهی چنگ بزنید تا وحدت حفظ شود
• تحلیل عرفانی: بیعت با ولی الهی، موجب وحدت امت و رفع هرگونه ضعف و ذلت است؛ این پیوند، قوت ایمان و انسجام جامعه را تضمین می‌کند
بیت ۲۳
• تو دانی که امت برای کمال
• مرا برگزیدند در این جدال
• ارجاع عربی: إِنَّ اللّهَ یَخْتَارُ لَهُ مَنْ یَشَاءُ (قرآن، مؤمنون: ۵۱)
• ترجمه فارسی: خدا هر که را بخواهد برمی‌گزیند
• تحلیل عرفانی: انتخاب علی (ع) توسط امت، بر اساس کمال و شایستگی معنوی است؛ این انتخاب نشان از حکمت الهی و معیارهای معنوی دارد
بیت ۲۴
• نه دنیا بماند، نه این پادشاه
• نه قدرت بماند، نه شام سیاه
• ارجاع عربی: الدُّنْیَا سِجْنُ الْمُؤْمِنِ وَجَنَّةُ الْکَافِرِ (نهج‌البلاغه، خطبه ۱۹۵)
• ترجمه فارسی: دنیا زندان مؤمن و بهشت کافر است
• تحلیل عرفانی: همه امور دنیوی گذرا و فریبنده‌اند؛ انسان باید نگاه خود را به حقیقت و آخرت معطوف کند
بیت ۲۵
• نه شاهی بماند، نه این اعتبار
• نه آن قدرت و لشکر و اقتدار
• ارجاع عربی: وَمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا إِلَّا لَعِبٌ وَلَهْوٌ (قرآن، عنکبوت: ۶۴)
• ترجمه فارسی: زندگی دنیا جز بازی و سرگرمی نیست
• تحلیل عرفانی: همه شکوه و جلال دنیوی موقت و فانی است؛ تنها ارزش واقعی در مسیر معنوی و ولایت حق است
بیت ۲۶
• منم حجت حق، امام زمان
• که با من بُوَد دین حق جاودان
• ارجاع عربی: أَنَا وَالْوَلِیُّ عَلَى النَّاسِ یَدُ اللّهِ (نهج‌البلاغه، نامه ۳۹)
• ترجمه فارسی: من و ولی بر مردم دست خدا هستیم
• تحلیل عرفانی: ولایت و حجت الهی استمرار دین حق را تضمین می‌کند و با حضور امام، هدایت امت محفوظ می‌ماند
بیت ۲۷
• خدا داد این عهد بر دوش من
• که باشم به دین رهبر انجمن
• ارجاع عربی: أَلَا إِنَّ أَوْلِیَاءَ اللّهِ لَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ (قرآن، بقره: ۲۵۷)
• ترجمه فارسی: دوستان خدا نه ترسی دارند و نه اندوهگین می‌شوند
• تحلیل عرفانی: مسئولیت و عهد الهی بر دوش ولی، موجب هدایت مردم و تضمین دوام دین می‌شود؛ اعتماد به قدرت و فضل خدا دل رهبر را آرام می‌سازد
بیت ۲۸
• منم حجت حق، وصی نبی
• که با من بماند ره معنوی
• ارجاع عربی: وَمَا کَانَ اللّهُ لِیُضِلَّ مَنْ هُوَ مُرْسَلٌ (قرآن، انعام: ۱۲۳)
• ترجمه فارسی: خدا هرگز کسی را که رسالت دارد، گمراه نمی‌کند
• تحلیل عرفانی: وصایت پیامبر، ادامه مسیر معنوی است و ولایت علی راهنمای سلوک و هدایت امت باقی می‌ماند
بیت ۲۹
• پس امروز بیعت کنی، رستگار
• وگرنه شوی خوار فردای کار
• ارجاع عربی: أَطِیعُوا اللّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ وَأُولِی الْأَمْرِ مِنکُمْ (قرآن، نساء: ۵۹)
• ترجمه فارسی: خدا و رسول و اولی‌الامر خود را اطاعت کنید
• تحلیل عرفانی: بیعت با ولی حق، موجب رستگاری و امنیت معنوی است و مخالفت با آن باعث خسران و ذلت خواهد شد
بیت ۳۰
• به دنیا "رجالی" چرا ناتوان؟
• که باطل بُوَد همچو باد خزان
• ارجاع عربی: إِنَّ الْحَقَّ یَهْدِی إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ وَالْبَاطِلُ هَالِکٌ (نهج‌البلاغه، نامه ۳۹)
• ترجمه فارسی: حق به سوی صراط مستقیم هدایت می‌کند و باطل نابودکننده است
• تحلیل عرفانی: قدرت باطل زودگذر و فانی است، در حالی که حق پایدار و مسیر هدایت را برای مؤمنان روشن می‌کند
بخش چهارم
باسمه تعالی
تحلیلی عرفانی بر نامه ای به اشعث
فرازهایی از نهج البلاغه(۴)
بیت ۱
• به نام خدایی که بخشد توان
• که بی او نباشد بقا در جهان
• ارجاع عربی: وَمَا بِکُم مِّن نِّعْمَةٍ فَمِنَ اللَّهِ (نحل: ۵۳)
• ترجمه فارسی: هر نعمتی که دارید از جانب خداست.
• تحلیل عرفانی: آغاز سخن با یاد خدا نشان می‌دهد که توان، قدرت و حتی بقا در جهان تنها با فیض الهی امکان‌پذیر است؛ وابستگی همه‌ی موجودات به او یادآور فناپذیری ماسوی‌الله است.
بیت ۲
• خدایی که بر خلق، رحمت گشود
• به هر جان و دل نور حکمت فزود
• ارجاع عربی: وَرَحْمَتِی وَسِعَتْ کُلَّ شَیْءٍ (اعراف: ۱۵۶)
• ترجمه فارسی: رحمت من همه چیز را فرا گرفته است.
• تحلیل عرفانی: فیض رحمت و حکمت الهی، همه‌ی جان‌ها را شامل می‌شود؛ عارف با درک این حقیقت، خود را سراسر محتاج و محاط در رحمت خدا می‌بیند.
بیت ۳
• ستایش خداوند جان را سزاست
• که یادش شفای دلِ مبتلاست
• ارجاع عربی: أَلَا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ (رعد: ۲۸)
• ترجمه فارسی: آگاه باشید که تنها با یاد خدا دل‌ها آرامش می‌یابد.
• تحلیل عرفانی: ذکر الهی درمان رنج‌های درونی و شفای دل‌های بیمار است؛ این بیت بر جنبه‌ی شفابخش یاد خدا در سلوک تأکید دارد.
بیت ۴
• علی، آن امام صفا و یقین
• که شد مقتدای همه مؤمنین
• ارجاع: «مَن کُنتُ مَولاهُ فَهذا عَلِیٌّ مَولاهُ» (حدیث غدیر)
• ترجمه: هر که من مولای اویم، این علی مولای اوست.
• تحلیل: امامت علی (ع) ریشه در حقیقت یقین و صفا دارد؛ مقتدا بودن او هدیه‌ی الهی است، نه انتخاب صرف انسان‌ها.
بیت ۵
• وصیِّ نبی، شیر حق، مرتضاست
• که عدلش چراغ ره اولیاست
• ارجاع: نَهج البلاغه، خطبه ۳ (شِقشِقیّه): «وَ قَد عَلِمْتُمْ أَنَّهُ أَحَقُّ النَّاسِ بِهَا مِنْ غَیْرِهِ»
• ترجمه: شما می‌دانید که علی شایسته‌ترین فرد به خلافت بود.
• تحلیل: عدالت علی چراغی است که اولیای الهی در مسیر خود به آن اقتدا می‌کنند؛ عدل، اصل امامت اوست.
بیت ۶
• نوشت آن امام رهِ حق‌مدار
• به اشعث، که شد والیِ آن دیار
• ارجاع: نهج‌البلاغه، نامه ۵: «وَ إِنَّ عَمَلَکَ لَیْسَ لَکَ بِطُعْمَةٍ وَ لَکِنَّهُ فِی عُنُقِکَ أَمَانَةٌ»
• ترجمه: این کار برای تو طعمه‌ای نیست، بلکه امانتی بر گردن توست.
• تحلیل: مسئولیت دنیوی نه غنیمت است و نه ابزار قدرت؛ بلکه بار امانتی است الهی که باید به حق ادا شود.
بیت ۷
• امانت بُوَد این ولایت تمام
• نه سرمایه‌ی جاه و کبر و مقام
• ارجاع: إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُکُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَمَانَاتِ (نساء: ۵۸)
• ترجمه: خدا به شما فرمان می‌دهد که امانت‌ها را به اهلش برسانید.
• تحلیل: حکومت یک امانت الهی است نه ابزار جاه و تکبر؛ حاکم، خادم است نه مالک.
بیت ۸
• مبادا کنی بر خلایق جفا
• که برگیرد از خاک، ظلمت‌سرا
• ارجاع: «وَ لَا تَرْکَنُوا إِلَى الَّذِینَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّکُمُ النَّارُ» (هود: ۱۱۳)
• ترجمه: به ستمگران متمایل نشوید که آتش شما را فرو می‌گیرد.
• تحلیل: ظلم و جفا خانه‌ی جامعه را به ویرانه‌ای تاریک بدل می‌کند؛ والى باید از آن برحذر باشد.
بیت ۹
• نه جان را بماند صفا و نوا
• نه دل را بماند امید و وفا
• ارجاع: «فَنَسُوا اللَّهَ فَأَنْسَاهُمْ أَنْفُسَهُمْ» (حشر: ۱۹)
• ترجمه: آنان خدا را فراموش کردند و خدا هم آنان را از یاد خویش برد.
• تحلیل: ظلم موجب زوال جان و امید است؛ دل در اثر بی‌وفایی از نور الهی خالی می‌شود.
بیت ۱۰
• که این خانه‌ی ظلم و جور و شرار
• ندارد دوامی، در این روزگار
• ارجاع: «وَتِلْکَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِینَ لَا یُرِیدُونَ عُلُوًّا فِی الْأَرْضِ وَلَا فَسَادًا» (قصص: ۸۳)
• ترجمه: سرای آخرت برای کسانی است که در زمین برتری و فساد نمی‌خواهند.
• تحلیل: بناهای ظلم، ناپایدارند؛ تنها عدالت و فروتنی باقی می‌ماند.
بیت ۱۱
• به چشم پدر بین خلایق نگار
• گروهی برادر، گروهی چو یار
• ارجاع: «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ» (حجرات: ۱۰)
• ترجمه: مؤمنان برادر یکدیگرند.
• تحلیل: والی باید مردم را با نگاه پدرانه بنگرد؛ رابطه‌ی حاکم با رعیت، رابطه‌ی محبت و اخوت است.
بیت ۱۲
• چو آیینه شو در درون و برون
• که بی‌عیب گردد ز تو هر فسون
• ارجاع: «قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَکَّاهَا» (شمس: ۹)
• ترجمه: رستگار شد کسی که نفس خویش را پاکیزه گرداند.
• تحلیل: والی باید همچون آیینه صاف باشد؛ درون و بیرون او باید از عیب پاک گردد تا مردم به او اعتماد کنند.
بیت ۱۳
• نگاه خلایق به امثال توست
• به کردار و رفتار و اعمال توست
• ارجاع: نهج‌البلاغه، نامه ۵: «فَإِنَّ النَّاسَ إِنَّمَا یُنْظَرُ إِلَیْکَ فِی مَا تَصْنَعُ»
• ترجمه: مردم به اعمال تو می‌نگرند.
• تحلیل: مسئولان الگو هستند؛ خطای کوچک آنان در چشم مردم بزرگ جلوه می‌کند.
بیت ۱۴
• اگر ره به باطل کنی آشکار
• شود دین و دنیا همه نابکار
• ارجاع: «وَلَا تَلْبِسُوا الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ» (بقره: ۴۲)
• ترجمه: حق را با باطل درنیامیزید.
• تحلیل: انحراف حاکم از مسیر حق، جامعه را به تباهی و دین را به تزلزل می‌کشاند.
بیت ۱۵
• تو را بهر خدمت امانت دهند
• نه بهر طمع، جاه و شوکت دهند
• ارجاع: نهج‌البلاغه، نامه ۵: «وَ لَکِنَّهُ فِی عُنُقِکَ أَمَانَةٌ»
• ترجمه: این مقام امانتی بر گردن توست.
• تحلیل: هدف از ولایت، خدمت است نه سلطنت و نه سودجویی.
بیت ۱۶
• مبادا که غافل شوی از خدا
• که جز او نیابی به دل آشنا
• ارجاع: «فَلَا تَکُونَنَّ مِنَ الْغَافِلِینَ» (اعراف: ۲۰۵)
• ترجمه: از غافلان مباش.
• تحلیل: غفلت از خداوند سرچشمه‌ی همه‌ی لغزش‌هاست؛ تنها با یاد خدا، حاکم می‌تواند عادل بماند.
بیت ۱۷
• به روزی که گیرند آن جان تو
• نه قدرت بماند، نه فرمان تو
• ارجاع: «کُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ» (آل‌عمران: ۱۸۵)
• ترجمه: هر نفسی چشنده مرگ است.
• تحلیل: قدرت و فرمان‌روایی ناپایدار است؛ تنها چیزی که می‌ماند سرانجام جان در پیشگاه الهی است.
بیت ۱۸
• تو ماندی و اعمال و کردار تو
• کتاب خدا گشته معیار تو
• ارجاع: «فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَیْرًا یَرَهُ وَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا یَرَهُ» (زلزال: ۷-۸)
• ترجمه: هر که به اندازه ذره‌ای کار خیر یا شر کند، آن را خواهد دید.
• تحلیل: اعمال انسان یگانه سرمایه آخرت است و قرآن معیار سنجش آن.
بیت ۱۹
• مبادا شتابان شوی در امور
• که باشد پشیمانیت در عبور
• ارجاع: «وَلَا تَعْجَلْ بِالْقُرْآنِ» (طه: ۱۱۴)
• ترجمه: در کار قرآن شتاب مکن.
• تحلیل: عجله در تصمیم‌ها موجب خطا و حسرت است؛ تأنی و تدبیر نشانه‌ی حکمت است.
بیت ۲۰
• تو در راه عدل و صفا ره سپار
• که یاری رساند تو را کردگار
• ارجاع: «إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطِینَ» (مائده: ۴۲)
• ترجمه: خداوند دادگران را دوست دارد.
• تحلیل: عدالت همراه با صفای دل، پشتیبانی الهی را برای حاکم به همراه دارد.
بیت ۲۱
• لذا از عدالت تو غافل مشو
• به دنیا و زرقش تو مایل مشو
• ارجاع: «وَلَا تَرْکَنُوا إِلَى الَّذِینَ ظَلَمُوا» (هود: ۱۱۳)
• ترجمه: به ستمگران تکیه مکنید.
• تحلیل: عدالت با دنیاطلبی جمع نمی‌شود؛ حاکم باید همواره عدالت را بر زرق و برق دنیا ترجیح دهد.
بیت ۲۲
• جهان زود گردد به پایان کار
• مبادا بمانی به غفلت دچار
• ارجاع: «اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَانشَقَّ الْقَمَرُ» (قمر: ۱)
• ترجمه: قیامت نزدیک شد و ماه شکافته شد.
• تحلیل: دنیا گذراست؛ غفلت از آخرت خطر بزرگی برای والی است.
بیت ۲۳
• مبادا که بینی به چشم غرور
• که ماند تو را ملک و تاج و سرور
• ارجاع: «تِلْکَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِینَ لَا یُرِیدُونَ عُلُوًّا فِی الْأَرْضِ» (قصص: ۸۳)
• ترجمه: سرای آخرت برای کسانی است که برتری‌جویی در زمین نمی‌خواهند.
• تحلیل: غرور به قدرت و پادشاهی موجب هلاکت است؛ تنها تواضع راه رستگاری است.
بیت ۲۴
• از این پس تو را بر رعیّت نظر
• چو خورشید تابان، چو مهر پدر
• ارجاع: نهج‌البلاغه، نامه ۵۳: «وَ أَشْعِرْ قَلْبَکَ الرَّحْمَةَ لِلرَّعِیَّةِ»
• ترجمه: قلبت را آکنده از رحمت بر مردم کن.
• تحلیل: والی باید نسبت به مردم همچون خورشید و پدر باشد؛ رحمت و محبت لازمه‌ی رهبری است.
بیت ۲۵
• اگر در ره حق کنی عدل و داد
• خدا بر تو لطفی دو چندان نهاد
• ارجاع: «إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالإِحْسَانِ» (نحل: ۹۰)
• ترجمه: خداوند به عدل و نیکوکاری فرمان می‌دهد.
• تحلیل: اجرای عدالت جلب لطف مضاعف خداست؛ عدل سرچشمه برکت است.
بیت ۲۶
• مبادا که بینی به چشم هوس
• که این تخت و این جاه ماند به کس
• ارجاع: «اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَزِینَةٌ» (حدید: ۲۰)
• ترجمه: بدانید که زندگی دنیا بازیچه و زینت است.
• تحلیل: دنیا فانی است؛ هوس جاه و مقام حجاب راه حق می‌شود.
بیت ۲۷
• به هر کار باید نظر بر خدا
• که او پادشاه است و ما را وفا
• ارجاع: «إِنِ الْحُکْمُ إِلَّا لِلَّهِ» (یوسف: ۴۰)
• ترجمه: حکم جز برای خدا نیست.
• تحلیل: همه کارها باید به یاد خدا و برای او باشد؛ پادشاهی حقیقی تنها از آن اوست.
بیت ۲۸
• به یاد ابد باش و فردای دین
• که پاداش گیرد دلِ پاک‌بین
• ارجاع: «یَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ» (طارق: ۹)
• ترجمه: روزی که رازها آشکار می‌شود.
• تحلیل: آخرت و پاداش الهی تنها سرمایه‌ی ماندگار است؛ دل پاک در آن روز سربلند خواهد بود.
بیت ۲۹
• به هر کار باید خرد پیشه کرد
• هماره به هر کار، اندیشه کرد
• ارجاع: «الَّذِینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُوْلَئِکَ الَّذِینَ هَدَاهُمُ اللَّهُ» (زمر: ۱۸)
• ترجمه: کسانی که سخن را می‌شنوند و بهترین آن را پیروی می‌کنند، آنانند که خدا هدایتشان کرده.
• تحلیل: خرد و اندیشه معیار هدایت است؛ بدون عقل، تصمیم‌ها سست و زیانبار خواهد شد.
بیت ۳۰
• به دنیا مشو غافل از عدل و داد
• که یاد تو ماند "رجالی" به یاد
• ارجاع: «وَاذْکُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ وَمَا أَنْزَلَ عَلَیْکُمْ مِنَ الْکِتَابِ وَالْحِکْمَةِ» (بقره: ۲۳۱)
• ترجمه: نعمت خدا و کتاب و حکمت او را یاد کنید.
• تحلیل: انسان در دنیا باید عدالت‌محور باشد تا یاد و نام نیک از او باقی بماند؛ آنچه می‌ماند عدالت است، نه مال و جاه.
بخش پنجم
نامه‌ای به عمرو بن عاص
بیت ۱
به نام خدایی که بخشد امید
ز رحمت بر افروخت دل را نوید
ارجاع عربی: ﴿قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ﴾ (زمر/۵۳)
ترجمه: بگو ای بندگان من که بر خویشتن ستم کرده‌اید! از رحمت خدا نومید نشوید.
تحلیل: شاعر آغاز را با امید پیوند می‌زند؛ خداوند سرچشمه‌ی امید و نوید است و رحمت او دل‌ها را زنده می‌کند. سالک حقیقت، در سختی‌ها تنها به این امید است که راه می‌یابد.
بیت ۲
ستایش سزاوار پروردگار
که او آفریننده‌ی روزگار
ارجاع عربی: ﴿الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ﴾ (فاتحه/۲)
ترجمه: ستایش مخصوص خداوند، پروردگار جهانیان است.
تحلیل: شاعر حمد را مخصوص او می‌داند که هم خالق است و هم مدبّر زمان. روزگار در قبضه‌ی اوست، پس دنیا پرستی خطاست.
بیت ۳
سپاسم بر او کز ازل تا ابد
به هر دل صفا و به هر جان مدد
ارجاع عربی: «الحمد لله على ما جرى به قضاؤه» (نهج البلاغه، خطبه ۲۲۸)
ترجمه: ستایش خدا بر آنچه قضای او جاری ساخت.
تحلیل: شاعر بر شمول فیض الهی در ازل و ابد تأکید دارد. خداست که جان‌ها را مدد می‌دهد و دل‌ها را صفا می‌بخشد، نه دنیا و زر و زور.
بیت ۴
محمد، رسول و امین خداست
هدایتگر خلق و جان را صفاست
ارجاع عربی: ﴿وَمَا أَرْسَلْنَاکَ إِلَّا رَحْمَةً لِّلْعَالَمِینَ﴾ (انبیاء/۱۰۷)
ترجمه: و تو را جز رحمتی برای جهانیان نفرستادیم.
تحلیل: پیامبر اکرم صلّی‌الله‌علیه‌وآله سرچشمه‌ی صفا و هدایت است؛ جان‌های آلوده در سایه‌ی او به نور و آرامش می‌رسند.
بیت ۵
کتابش چراغ ره آدمی‌ست
کلامش به دل قوت و مرهمی‌ست
ارجاع عربی: ﴿إِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ یَهْدِی لِلَّتِی هِیَ أَقْوَمُ﴾ (اسراء/۹)
ترجمه: این قرآن به راهی که استوارتر است هدایت می‌کند.
تحلیل: قرآن به‌عنوان چراغ، مسیر آدمی را روشن می‌سازد. کلامش همچون مرهمی است که دردهای روحی را التیام می‌بخشد.
بیت ۶
وصیّش علی، آن امام هدا
که بخشد دل و جان، امید و صفا
ارجاع عربی: «أنا مدینة العلم وعلی بابها» (حدیث نبوی)
ترجمه: من شهر دانشم و علی دروازه‌ی آن است.
تحلیل: علی علیه‌السلام مظهر هدایت و صفا است؛ جان‌ها در پرتو ولایت او به امید حقیقی می‌رسند.
بیت ۷
امیر شجاعت، امام یقین
که بر حق بُوَد رهبر مؤمنین
ارجاع عربی: ﴿إِنَّمَا وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُوا...﴾ (مائده/۵۵)
ترجمه: ولیّ شما تنها خدا و پیامبر او و کسانی هستند که ایمان آورده‌اند...
تحلیل: علی علیه‌السلام نماد شجاعت و یقین است؛ امامت او ریشه در نصّ الهی دارد نه در دنیاطلبی.
بیت ۸
کنون نامه‌ای شد ز دل آشکار
خطابش به عمروست، مردی سوار
ارجاع عربی: «أمّا بعد، فإنّی بعثت إلیک کتابی هذا...» (نهج البلاغه، نامه‌ها)
ترجمه: امّا بعد، این نامه را به سوی تو فرستادم...
تحلیل: این بیت ورود به خطاب است؛ امام علی علیه‌السلام در نامه‌ها، همواره از دل پاک حقیقت می‌گوید نه از سیاست صرف.
بیت ۹
همان عمرو کز حیله شد نامدار
ولی راه باطل ورا اختیار
ارجاع عربی: ﴿یُخَادِعُونَ اللَّهَ وَالَّذِینَ آمَنُوا وَمَا یَخْدَعُونَ إِلَّا أَنفُسَهُمْ﴾ (بقره/۹)
ترجمه: آنان خدا و مؤمنان را فریب می‌دهند، در حالی‌که جز خود را فریب نمی‌دهند.
تحلیل: حیله‌گری عمرو بن عاص مشهور است، اما حیله سرانجام انسان را در باطل غرق می‌کند و به هلاکت می‌برد.
بیت ۱۰
تو ای مرد دنیا، بدین گوش دار
سخن بشنو از بنده‌ی کردگار
گ ارجاع عربی: ﴿فَذَکِّرْ إِنَّمَا أَنتَ مُذَکِّرٌ﴾ (غاشیه/۲۱)
ترجمه: پس تذکر بده، که تو جز تذکر دهنده نیستی.
تحلیل: امام از موضع بندگی خدا سخن می‌گوید. گوش دادن به سخن حق، نجات از دلبستگی دنیا را به همراه دارد.
بیت ۱۱
شنیدم که دین را فدا کرده‌ای
برای دل و جان رها کرده‌ای
ارجاع عربی: ﴿وَاشْتَرَوْا بِهِ ثَمَنًا قَلِیلًا فَصَدُّوا عَن سَبِیلِهِ﴾ (توبه/۹)
ترجمه: آنان دین را به بهایی اندک فروختند و از راه خدا بازداشتند.
تحلیل: عمرو دینش را قربانی دنیای پست کرد؛ این همان خسارت عظیم است که در قرآن نکوهش شده است.
بیت ۱۲
که دینت فدای هوای تو گشت
خسارت دو عالم سزای تو گشت
ارجاع عربی: ﴿أُو۟لَـٰٓئِکَ ٱلَّذِینَ ٱشْتَرَوُا۟ ٱلضَّلَـٰلَةَ بِٱلْهُدَىٰ﴾ (بقره/۱۶)
ترجمه: آنان گمراهی را به بهای هدایت خریدند.
تحلیل: هوای نفس جای دین را گرفت و این مبادله، خسارت دنیا و آخرت را در پی دارد.
بیت ۱۳
به دنبال آن مرد نا لایقی
که بد نام و بد کار، چون فاسقی
ارجاع عربی: ﴿وَلَا تَرْکَنُوا إِلَى ٱلَّذِینَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّکُمُ ٱلنَّارُ﴾ (هود/۱۱۳)
ترجمه: به ستمگران تکیه نکنید که آتش شما را می‌گیرد.
تحلیل: اشاره به پیروی عمرو از معاویه است؛ تکیه به انسان‌های نالایق، انسان را به پرتگاه می‌کشاند.
بیت ۱۴
معاویه کز باطل آراست کار
چو ماری است بنشسته در رهگذار
ارجاع عربی: «لَا تَتَّبِعُوا أَهْوَاءَکُمْ فَتَضِلُّوا» (نهج البلاغه، خطبه ۱۷۶)
ترجمه: از هواهای نفستان پیروی نکنید که گمراه می‌شوید.
تحلیل: معاویه باطل را آراسته می‌نمایاند؛ مثل مار در کمین است، ظاهر زیبا اما باطنی زهرآگین.
بیت ۱۵
مرا نامه‌ای سوی تو شد روان
که دانی حقیقت در این داستان
ارجاع عربی: ﴿وَقُلِ ٱلْحَقُّ مِن رَّبِّکُمْ﴾ (کهف/۲۹)
ترجمه: بگو حق از پروردگار شماست.
تحلیل: نامه امام علی علیه‌السلام دعوت به حق است؛ کسی که چشم بصیرت دارد حقیقت را درمی‌یابد.
بیت ۱۶
بدانی که دنیا وفا بر نداشت
کسی کو بدو تکیه زد، جان گذاشت
ارجاع عربی: ﴿وَمَا ٱلْحَیَوٰةُ ٱلدُّنْیَا إِلَّا مَتَـٰعُ ٱلْغُرُورِ﴾ (آل‌عمران/۱۸۵)
ترجمه: زندگی دنیا جز متاعی فریبنده نیست.
تحلیل: دنیا وفا ندارد؛ هر که بر آن اعتماد کند، با دست خالی و حسرت از دنیا می‌رود.
بیت ۱۷
به آتش زدی جان و ایمان خود
به یغما زدی عشق یزدان خود
ارجاع عربی: ﴿أُو۟لَـٰٓئِکَ ٱلَّذِینَ حَبِطَتْ أَعْمَـٰلُهُمْ فِى ٱلدُّنْیَا وَٱلْـَٔاخِرَةِ﴾ (توبه/۶۹)
ترجمه: آنان کسانی‌اند که اعمالشان در دنیا و آخرت نابود شد.
تحلیل: خیانت به دین، همچون سوزاندن ایمان است؛ عشق خدا را به یغما دادن بزرگ‌ترین فاجعه روحی است.
بیت ۱۸
ز دنیا چه ماند؟ جز اندوه و غم
که گیرد دل از مهر و از بیم هم
ارجاع عربی: ﴿لَقَدْ خَلَقْنَا ٱلْإِنسَـٰنَ فِى کَبَدٍ﴾ (بلد/۴)
ترجمه: همانا انسان را در رنج آفریدیم.
تحلیل: دنیا آمیخته به غم و سختی است؛ دلبستگی به آن جز ترس و اندوه برای انسان نمی‌آورد.
بیت ۱۹
تو عمرو! بدان باطل، آخر فناست
ره باطل آخر به دوزخ سراست
ارجاع عربی: ﴿إِنَّ ٱلْمُجْرِمِینَ فِى ضَلَـٰلٍ وَسُعُرٍ﴾ (قمر/۴۷)
ترجمه: گناهکاران در گمراهی و آتش خواهند بود.
تحلیل: هر راه باطلی سرانجامش فنا و دوزخ است؛ هشدار صریح به عمرو.
بیت ۲۰
تو دنبال آن مرد خونخواره‌ای
که در ظلم و بیداد، بدکاره ای
ارجاع عربی: ﴿وَلَا تُطِعْ کُلَّ حَلَّافٍ مَّهِینٍ... عُتُلٍّ بَعْدَ ذَٰلِکَ زَنِیمٍ﴾ (قلم/۱۰–۱۳)
ترجمه: از هر بدگو و پست... و هر زورگو و بدنام اطاعت مکن.
تحلیل: پیروی از ظالمان، شریک شدن در جنایت آنان است.
بیت ۲۱
نه دنیا برایت بماند، نه دین
نه عز و مقام و نه تاج و نگین
ارجاع عربی: ﴿مَا عِندَکُمْ یَنفَدُ وَمَا عِندَ ٱللَّهِ بَاقٍ﴾ (نحل/۹۶)
ترجمه: آنچه نزد شماست نابود می‌شود و آنچه نزد خداست باقی می‌ماند.
تحلیل: هشدار به فناپذیری دنیا؛ نه دین حفظ می‌شود نه دنیای زینتی.
بیت ۲۲
چو با باطل آمیخت روح و روان
برون شد صفای دل و عقل و جان
ارجاع عربی: ﴿فِى قُلُوبِهِم مَّرَضٌ فَزَادَهُمُ ٱللَّهُ مَرَضًا﴾ (بقره/۱۰)
ترجمه: در دل‌هایشان بیماری است و خدا بر بیماریشان افزود.
تحلیل: آمیزش با باطل، آینه‌ی دل را تیره می‌کند و عقل و جان از صفا می‌افتد.
بیت ۲۳
اگر با من و با حق آیی به راه
نجاتت رسد از عذاب و تباه
ارجاع عربی: ﴿وَأَنِ ٱتَّبِعُونِ هَـٰذَا صِرَٰطٍ مُّسْتَقِیمٍ﴾ (زخرف/۶۱)
ترجمه: از من پیروی کنید که این راه مستقیم است.
تحلیل: نجات در پیروی از حق و امام حق است؛ هر راه دیگر به تباهی می‌انجامد.
بیت ۲۴
بدان کاین همه مال دنیای دون
چو خوابی‌ست بر مردم بی‌سکون
ارجاع عربی: ﴿وَمَا ٱلْحَیَوٰةُ ٱلدُّنْیَآ إِلَّا کَحُلْمٍ﴾ (حدیث نبوی)
ترجمه: زندگی دنیا جز خوابی گذرا نیست.
تحلیل: مال دنیا خواب و خیال است؛ بی‌قراران به آن دل می‌بندند ولی با بیداری مرگ همه از دست می‌رود.
بیت ۲۵
نه دنیا دهد عزّ و حرمت به تو
نه دینت رساند کرامت به تو
ارجاع عربی: ﴿مَن کَانَ یُرِیدُ ٱلْعِزَّةَ فَلِلَّهِ ٱلْعِزَّةُ جَمِیعًا﴾ (فاطر/۱۰)
ترجمه: هر کس عزت خواهد، عزت همگی از آنِ خداست.
تحلیل: عزت و کرامت حقیقی تنها نزد خداست؛ نه در مال دنیا و نه در دین فروخته‌شده.
بیت ۲۶
اگر حق بگیری، رها می‌شوی
ز آتش، ز فتنه، جدا می‌شوی
ارجاع عربی: ﴿فَمَن یَهْدِ ٱللَّهُ فَهُوَ ٱلْمُهْتَدِى﴾ (اعراف/۱۷۸)
ترجمه: هر که را خدا هدایت کند، او هدایت‌یافته است.
تحلیل: حق‌گرایی تنها راه آزادی از آتش و فتنه است؛ امام راه نجات را نشان می‌دهد.
بیت ۲۷
مرا این سخن نامه‌ای شد به تو
نویدی زِ حق، مژده‌ای شد به تو
ارجاع عربی: ﴿یُبَشِّرُهُم رَّبُّهُم بِرَحْمَةٍ مِّنْهُ وَرِضْوَٰنٍ﴾ (توبه/۲۱)
ترجمه: پروردگارشان آنان را به رحمتی از جانب خود و رضوان بشارت می‌دهد.
تحلیل: نامه امام فقط هشدار نیست، بلکه نوید رحمت خدا برای بازگشت‌کنندگان است.
بیت ۲۸
بدان کاین جهان جای فانی بُوَد
که جز رنج و محنت نشانی بُوَد
ارجاع عربی: ﴿کُلُّ مَنْ عَلَیْهَا فَانٍ﴾ (رحمن/۲۶)
ترجمه: هر آنچه روی زمین است، فانی خواهد شد.
تحلیل: دنیا خانه فناست؛ هیچ نشان پایداری جز رنج در آن نیست.
بیت ۲۹
نه دینت بماند، نه دنیای تو
نه ماند صفایی به سیمای تو
ارجاع عربی: ﴿خَسِرَ ٱلدُّنْیَا وَٱلْـَٔاخِرَةَ ذَٰلِکَ هُوَ ٱلْخُسْرَانُ ٱلْمُبِینُ﴾ (حج/۱۱)
ترجمه: دنیا و آخرت را از دست داد؛ و این زیان آشکار است.
تحلیل: از دست دادن دین و دنیا، نتیجه‌ی باطل‌گرایی عمرو است؛ سیمای انسانی نیز بی‌صفا می‌شود.
بیت ۳۰
به دنبال باطل "رجالی" مرو
به دنبال جهل و ظلالی مرو
ارجاع عربی: ﴿وَلَا تَتَّبِعِ ٱلْهَوَىٰ فَیُضِلَّکَ عَن سَبِیلِ ٱللَّهِ﴾ (ص/۲۶)
ترجمه: از هوای نفس پیروی مکن که تو را از راه خدا گمراه می‌کند.
تحلیل: بیت پایانی وصیت اخلاقی است؛ دوری از باطل و جهل، راه روشن را به روی انسان می‌گشاید.
بخش ششم
نامه ای به سلمان فارسی
بیت ۱
به نام خدایی که آرد پدید
به هر دل صفا و به هر لب نوید
ارجاع عربی: ﴿اللَّهُ خَلَقَکُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ﴾ (صف/۱۰)
تحلیل: آغاز نامه با ستایش خدای آفریننده است؛ جان و دل انسان به نور او روشن می‌شوند
بیت ۲
به نام خدای بزرگ و عظیم
که جان را چراغ و خرد را حکیم
ارجاع عربی: ﴿وَهُوَ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ﴾ (بقره/۲۰)
ترجمه: و او بر هر چیز تواناست
تحلیل: خداوند علاوه بر خلق، خرد انسان را نیز هدایت می‌کند؛ چراغ دل و حکمت عقل از اوست
بیت ۳
ستایش مر او را سزاوار باد
که دل را به نور یقین یاد داد
ارجاع عربی: ﴿اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ﴾ (نور/۳۵)
تحلیل: دل‌ها با یاد او روشن می‌شوند و نور یقین در قلب مؤمنان جلوه می‌کند
بیت ۴
محمد، رسول خدای جلیل
چراغ هدایت، شفیع و دلیل
ارجاع عربی: ﴿مَا أَرْسَلْنَاکَ إِلَّا رَحْمَةً لِّلْعَالَمِینَ﴾ (انبیاء/۱۰۷)
ترجمه: ما تو را جز رحمت برای جهانیان نفرستادیم
تحلیل: رسول خدا چراغ هدایت و شفیع است؛ پیامبر راهنمای دل‌ها و جان‌هاست
بیت ۵
وصیّش علی، شیر حق، مرتضاست
که جان را دهد نور و دل را صفا
ارجاع نهج‌البلاغه: نامه ۳۹
تحلیل: امامت علی، استمرار هدایت و منبع نور معنوی برای مؤمنان است
بیت ۶
بگفتا به سلمان، حکیم صبور
سخن از سعادت، ز دریای نور
ارجاع نهج‌البلاغه: نامه ۵۴۳
ترجمه: نامه‌ای به سلمان حکیم و صبور، درباره سعادت و هدایت
تحلیل: نامه آموزشی و اخلاقی است؛ دریایی از حکمت برای هدایت مؤمنان
بیت ۷
چنین گفت مولا به یار وفا
که با حق بمان و دلت با خدا
ارجاع قرآن: ﴿وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِیعًا﴾ (آل‌عمران/۱۰۳)
ترجمه: همگی به ریسمان خدا چنگ زنید
تحلیل: توصیه امام به اتصال دل و جان به حق و خداوند است؛ وفاداری رمز سعادت است
بیت ۸
تو سلمان! ز دنیای دون کن حذر
که ایمن نماند کسی از خطر
ارجاع قرآن: ﴿مَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا إِلَّا لَعِبٌ وَلَهْوٌ﴾ (عنکبوت/۶۴)
ترجمه: زندگی دنیا جز بازی و سرگرمی نیست
تحلیل: خطر وابستگی به دنیا، انسان را از مسیر حق دور می‌کند
بیت ۹
جهانا! تو چون مار، خوش خط و خال
که ما را ز نیشت نیاید مجال
ارجاع نهج‌البلاغه: خطبه ۱۷۶
ترجمه: دنیا دارای ظاهر زیبا و باطن خطرناک مثل مار است
تحلیل: هشدار به خطر فریب ظواهر؛ دنیا و مردم ممکن است فریبنده باشند
بیت ۱۰
فریبی خلایق به کوی و گذر
به ظاهر لطیفی، به باطن خطر
تحلیل: مار دارای بدنی نرم و لطیف است ولی با زهرش انسان را می کشد.
بیت ۱۱
مبادا که مغرور گردی ز مال
که آرد به جانت عذاب و وبال
ارجاع قرآن: ﴿وَلَا تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ﴾ (بقره/۱۱)
ترجمه: و در زمین فساد مکنید
تحلیل: دنیا و مال، فریبنده و هلاک‌آور است؛ غرور از مال باعث فساد جان می‌شود
بیت ۱۲
مبادا فریبی ز کاخ و غلام
که گردد سرانجام جز درد و دام
ارجاع نهج‌البلاغه: حکمت ۴۵
ترجمه: فریب جاه و مقام و خدمتکاران، پایانش جز درد نیست
تحلیل: وابستگی به دنیا و مقام، باعث زیان روحی و گمراهی می‌شود
بیت ۱۳
ببر دل ز غم‌های عالم به جان
که آن رهزن جان بود بی‌امان
ارجاع قرآن: ﴿وَاصْبِرْ وَمَا صَبْرُکَ إِلَّا بِاللَّهِ﴾ (نحل/۱۲۷)
ترجمه: صبر تو جز با یاری خدا میسر نیست
تحلیل: غم‌های دنیا فریبنده‌اند؛ صبر و اعتماد به خدا مسیر رهایی است
بیت ۱۴
تو دانی که روزی ز این خاکدان
روی سوی جنت، دلی شادمان
ارجاع قرآن: ﴿إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ کَانَتْ لَهُمْ جَنَّاتُ الْفِرْدَوْسِ﴾ (مریم/۶۳)
ترجمه: کسانی که ایمان آوردند و عمل صالح کردند، جنت دارند
تحلیل: امید به پاداش الهی و آخرت، جان را شاد و دل را مطمئن می‌کند
بیت ۱۵
تو با دیده‌ی عقل بنگر جهان
نبینی در آن جز سراب و فغان
ارجاع قرآن: ﴿مَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا إِلَّا مَتَاعُ الغُرُورِ﴾ (حدید/۲۰)
ترجمه: زندگی دنیا جز بهره‌ای فریبنده نیست
تحلیل: جهان مادی فریبنده است؛ عقل باید حقیقت را از سراب تمییز دهد
بیت ۱۶
اگر دل به آن بسته‌ای، باز کن
ز بند هوا، رسته‌ای، ساز کن
ارجاع نهج‌البلاغه: خطبه ۱۹
ترجمه: دل را از وابستگی‌های نفسانی آزاد کن
تحلیل: رهایی از هوا و هوس، انسان را به مسیر حق نزدیک می‌کند
بیت ۱۷
مکن دل به دنیا، به نقش و نگار
که آن جز سرابی ندارد به بار
ارجاع قرآن: ﴿تَبْتَغُونَهَا عَرَضَ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا﴾ (قصص/۷۷)
ترجمه: دنیا را برای لذات زودگذر می‌جویید
تحلیل: زیبایی‌های مادی فریبنده‌اند و ارزش پایدار ندارند
بیت ۱۸
یکی را دهد ملک و جاه و جلال
دگر روز گیرد ز او این کمال
ارجاع قرآن: ﴿کُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ﴾ (آل‌عمران/۱۸۵)
ترجمه: هر نعمتی موقتی است و پایان آن مرگ است
تحلیل: دنیا و مقام امانت است و زودگذر؛ انسان باید بر آخرت تمرکز کند
بیت ۱۹
مبادا فراموش گردد خدا
که بی‌او نگردد دلی با صفا
ارجاع قرآن: ﴿أَلَا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ﴾ (رعد/۲۸)
ترجمه: تنها با یاد خدا دل‌ها آرام می‌گیرد
تحلیل: یاد خدا عامل اصلی آرامش و صفای دل است
بیت ۲۰
به ذکرش دل و جان خود زنده کن
زهر غم رها شو، دلت بنده کن
ارجاع قرآن: ﴿فَاذْکُرُونِی أَذْکُرْکُمْ﴾ (بقره/۱۵۲)
ترجمه: مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم
تحلیل: ارتباط با خدا باعث زندگی دل و رهایی از غم‌هاست
بیت ۲۱
به تقواست راه سعادت تمام
به پرهیز گردد دلت شادکام
ارجاع قرآن: ﴿وَلِمَنْ یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا﴾ (طلاق/۲)
ترجمه: برای هر کس که پرهیزکار باشد، راه نجات فراهم می‌شود
تحلیل: تقوا و پرهیز، کلید سعادت و شادی دل است
بیت ۲۲
مبادا که غافل شوی از حساب
که در پیش باشد، قیامت، عذاب
ارجاع قرآن: ﴿وَأَنْ لَیْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَىٰ﴾ (نجم/۳۹)
ترجمه: انسان جز آنچه تلاش کرده، چیزی ندارد
تحلیل: یاد قیامت و حساب اعمال، انسان را از غفلت نجات می‌دهد
بیت ۲۳
در آن روز تنها عمل یاور است
گواهی که بر لوح دل حاضر است
ارجاع قرآن: ﴿کُلُّ نَفْسٍ بِمَا کَسَبَتْ رَهِینَةٌ﴾ (مدثر/۳۸)
ترجمه: هر کسی به آنچه انجام داده مقید است
تحلیل: در قیامت، هیچ کس جز اعمال خود را همراه ندارد
بیت ۲۴
به تقوا تو را قلعه‌ای ایمن است
به پرهیز دل خانه‌ی روشن است
ارجاع قرآن: ﴿إِنَّمَا یَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِینَ﴾ (مائده/۲۷)
ترجمه: خداوند تنها از پرهیزکاران می‌پذیرد
تحلیل: تقوا دژی است برای حفظ جان و دل در برابر فتنه‌ها
بیت ۲۵
علی آن امامِ خرد، عدل و نور
که یاران بنوشند شربی طهور
ارجاع نهج‌البلاغه: خطبه ۲۱۲
ترجمه: علی امام خرد و عدالت است و یاران از نور و هدایتش بهره‌مند می‌شوند
تحلیل: امام به‌عنوان سرچشمه هدایت و عدل، سرچشمه نور برای پیروان است
بیت ۲۶
هر آنکس که با آل احمد بماند
به دل رحمت و عشق یزدان رساند
ارجاع قرآن: ﴿وَأُولُو الْأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَىٰ بِبَعْضٍ﴾ (انفال/۷۴)
ترجمه: با خاندان پیامبر ماندن، سبب دریافت رحمت الهی است
تحلیل: اتصال به خاندان پیامبر، سبب برکت و عشق الهی است
بیت ۲۷
مدارای با خلق آیین ماست
که آن رسم پاک نبی مصطفاست
ارجاع نهج‌البلاغه: نامه ۳۴
ترجمه: مدارای با مردم، سنت پاک پیامبر است
تحلیل: رفتار مهربانانه و عادلانه با دیگران، از آموزه‌های اصلی اسلام است
بیت ۲۸
مبادا ز رحمت شوی ناامید
که هر بنده را حکمت حق رسید
ارجاع قرآن: ﴿وَلَا تَیْأَسُوا مِن رَّوْحِ اللَّهِ﴾ (یوسف/۸۷)
ترجمه: از رحمت خدا ناامید مباشید
تحلیل: ناامیدی ممنوع است؛ خداوند برای هر بنده راه حکمت و رهایی قرار داده است
بیت ۲۹
به هر دم بگو یا الهی مرا
ببخشا ز تقصیر و جرم و خطا
ارجاع قرآن: ﴿رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا﴾ (آل‌عمران/۱۶)
ترجمه: پروردگارا! گناهان ما را بیامرز
تحلیل: تضرع و استغفار، دل را از بار خطاها سبک می‌کند
بیت ۳۰
که یاد قیامت "رجالی" رواست
ز هر ظلم و بیداد دل را سزاست
ارجاع قرآن: ﴿یَوْمَ یُحْصَىٰ الْمَوْتَىٰ﴾ (غاشیه/۱۹)
ترجمه: روزی که مردگان شمارش می‌شوند
تحلیل: یاد قیامت، عامل دوری از ظلم و بیداد است و دل را متوجه عدالت می‌کند
بخش هفتم
نامه ای به کمیل بن زیاد
بیت ۱
به نام خداوند نور و نوید
ز مهرش دل عاشقان را امید
ارجاع قرآن: ﴿اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ﴾ (نور/۳۵)
ترجمه: خداوند، نور آسمان‌ها و زمین است؛ مهر او دل عاشقان را روشن می‌کند
تحلیل: آغاز نامه با ستایش خداوند نور و امید است؛ دل عاشقان با نور او روشن و دلگرم می‌شود
بیت ۲
که او خالق روز و شب در جهان
که نورش مزین کند کهکشان
ارجاع قرآن: ﴿اللَّهُ خَالِقُ کُلِّ شَیْءٍ﴾ (زمر/۶)
ترجمه: خداوند خالق همه چیز است؛ نور او کهکشان‌ها را مزین می‌کند
تحلیل: جهان آفرینش و نظم آن جلوه نور الهی است؛ ستایش از قدرت و جمال خداوند
بیت ۳
درود و سلام از دل پرصفا
به احمد، رسول و چراغ هُدی
ارجاع قرآن: ﴿مَا أَرْسَلْنَاکَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعَالَمِینَ﴾ (انبیاء/۱۰۷)
ترجمه: ما تو را جز رحمت برای جهانیان نفرستادیم
تحلیل: درود بر پیامبر، چراغ هدایت؛ مرهم دل‌ها و راهنمای انسان‌ها
بیت ۴
امیدی که شد رهنمای بشر
چراغ دل و جان به وقت خطر
ارجاع قرآن: ﴿وَجَعَلْنَاکُمْ شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ﴾ (بقره/۱۴۳)
ترجمه: شما را گواهان بر مردم قرار دادیم
تحلیل: پیامبر چراغ دل و جان مؤمنان است و در سختی‌ها راهنمای آنان
بیت ۵
درود دگر بر وصی نبی
علی آن امام هدی و ولی
ارجاع نهج‌البلاغه: نامه ۳۵
ترجمه: علی وصی پیامبر و امام هدایتگر است
تحلیل: وصی پیامبر ادامه‌دهنده هدایت و نور الهی است
بیت ۶
امامی که راهش چراغ هُدی است
شفیع دو عالم، ولی خداست
ارجاع نهج‌البلاغه: نامه ۳۵
ترجمه: امام هدایتگر، شفیع و ولی خداست
تحلیل: امامت علی، مسیر انسان‌ها را روشن می‌کند و وسیله شفاعت است
بیت ۷
کنون رو به یار وفادار خویش
کمیل است همدم، مددکار خویش
ارجاع نهج‌البلاغه: نامه ۳۵
ترجمه: کمیل یار و همدم وفادار علی است
تحلیل: تاکید بر وفاداری یاران امام و ارتباط نزدیک آنان با راه حق
بیت ۸
بگفتا علی: دل چو ظرفی عظیم
به قدر عنایت شود پر ز سیم
ارجاع نهج‌البلاغه: نامه ۳۵
ترجمه: دل انسان مانند ظرفی بزرگ است؛ به اندازه توجه الهی پر می‌شود
تحلیل: دل انسان ظرفیت پذیرش نور و حکمت الهی را دارد
بیت ۹
بگفتا: کمیل! ای برادر! بدان
که دین، یار جان و امان روان
ارجاع نهج‌البلاغه: نامه ۳۵
ترجمه: دین، جان را حفظ و روان را امان می‌دهد
تحلیل: تاکید بر اهمیت دین و نقش آن در هدایت انسان
بیت ۱۰
نگه دار دین را چو جان در بدن
که بی‌دین بمیرد چو بی‌روح تن
ارجاع نهج‌البلاغه: نامه ۳۵
ترجمه: دین را مانند جان حفظ کن؛ بی‌دین مانند بدن بی‌روح است
تحلیل: دین ستون زندگی روحانی و عقلانی انسان است
بیت ۱۱
بزن گرد زنگ از دل بی‌قرار
ببینی به جانت تجلّی یار
ارجاع عرفانی: حکمت ۴۵ نهج‌البلاغه
ترجمه: دل را از اضطراب پاک کن تا تجلی الهی را ببینی
تحلیل: آرامش دل، پیش‌شرط دیدن نور و جلوه خداست
بیت ۱۲
دلت را نما غرق نور و صفا
که گردد در او جلوه‌ی کبریا
ارجاع عرفانی: قرآن ۲۴/۳۵
ترجمه: دل را پر از نور و صفا کن تا جلوه عظمت الهی در آن نمایان شود
تحلیل: تزکیه دل، انسان را شایسته دیدار نور الهی می‌کند
بیت ۱۳
دلت چون سبوی حقایق بود
در او مهر و اسرارِ خالق بود
ارجاع عرفانی: نهج‌البلاغه، خطبه ۱۴۶
ترجمه: دل مانند ظرفی از حقایق باشد؛ مهر و اسرار الهی در آن جای گیرد
تحلیل: دل آماده پذیرش حکمت و اسرار الهی، مسیر معرفت است
بیت ۱۴
چو لبریز گردد دل از سر جان
نمایان شود نور ربّ جهان
ارجاع عرفانی: قرآن ۲۴/۳۵
ترجمه: وقتی دل پر از نور شد، جلوه خداوند در آن آشکار می‌شود
تحلیل: تکمیل تزکیه دل، ظهور نور الهی در قلب انسان است
بیت ۱۵
مرا بشنو ای یار با معرفت
که گویم ز اسرار و از آخرت
ارجاع عرفانی: نهج‌البلاغه، نامه ۳۵
ترجمه: یار با معرفت، اسرار الهی و زندگی پس از مرگ را بشنو
تحلیل: آموزش عرفانی و اخلاقی، هدایت انسان به سوی سعادت ابدی است
بیت ۱۶
بگویم حدیث وفا، عاقبت
رساند تو را دولت عافیت
ارجاع عرفانی: حکمت نهج‌البلاغه ۴۵
ترجمه: وفا و درستکاری، دولت و سلامتی ابدی می‌آورد
تحلیل: وفاداری و درستکاری سبب امنیت و نجات است
بیت ۱۷
سه دسته شوند این خلایق همه
در این راه پر بیم و ظلمت‌کده
ارجاع عرفانی: نهج‌البلاغه ۳۵
ترجمه: مردم در این راه، گروه‌های مختلفند؛ برخی در ظلمت، برخی در هدایت
تحلیل: مسیر حق و باطل آشکار است و انسان باید گروه راهنمای را انتخاب کند
بیت ۱۸
یکی عالِم است و بود رهنما
نماید طریق هدایت، چراغ خدا
ارجاع عرفانی: قرآن ۹۹/۷
ترجمه: عالم هدایتگر، چراغ راه خداست
تحلیل: پیروی از عالمان راستین، انسان را به نور و هدایت می‌رساند
بیت ۱۹
اگر طالب علم، جویای خیر
که جوید ره خود ز دانش به سیر
ارجاع عرفانی: نهج‌البلاغه ۷۲
ترجمه: طالب علم، راه خیر و سعادت را از طریق دانش می‌جوید
تحلیل: علم و حکمت وسیله رشد روح و هدایت انسان است
بیت ۲۰
و دیگر گروهی به نام عوامند
ندارد نشانی ز جاه و مقام
ارجاع عرفانی: حکمت نهج‌البلاغه ۲۵
ترجمه: مردم عامی، بی‌اطلاع از مقام و حقایق
تحلیل: عوام، پیروی از هوا و جهل می‌کنند و راه حقیقت را نمی‌شناسند.
بیت ۲۱
که گردد اسیر دل و هم غرور
گرفتار خویش است و اهل سرور
ارجاع عرفانی: نهج‌البلاغه ۴۶
ترجمه: دلشان اسیر غرور است؛ گرفتار هوس و شادی‌های دنیوی
تحلیل: غرور و هوا باعث گمراهی و دوری از هدایت می‌شود
بیت ۲۲
اسیر هر آوازه و هر صداست
دلش سوی عیش و به فکر صفاست
ارجاع عرفانی: نهج‌البلاغه ۴۶
ترجمه: دلشان گرفتار شهوات و سرگرمی‌هاست
تحلیل: دل مشغول دنیای فریبنده، توان دیدن حقایق را ندارد
بیت ۲۳
کمیل! ای برادر! ز این قوم دور
که گردند در جهل، گمراه و کور
ارجاع عرفانی: نهج‌البلاغه ۷
ترجمه: از این گروه فریب‌خورده دوری کن؛ آنان در جهل و گمراهی هستند
تحلیل: دوری از جاهلان و فریب‌خوردگان، شرط رشد و تعالی روحی است
بیت ۲۴
به عالِم بپیوند و آموز راه
که او ره نماید به سوی اله
ارجاع عرفانی: قرآن ۹۹/۷
ترجمه: با عالم واقعی همراه شو و راه درست بیاموز
تحلیل: علم و هدایت، مسیر نجات و قرب الهی است
بیت ۲۵
بدان علم، جان را صفا می‌دهد
به تاریکی دل، ضیا می‌دهد
ارجاع عرفانی: نهج‌البلاغه ۷۲
ترجمه: علم دل را روشن می‌کند و ضیای حقیقت را آشکار
تحلیل: علم الهی، انسان را از تاریکی نادانی رها می‌کند
بیت ۲۶
بپرهیز از جهل و از بی وفا
مکن جان و دل را اسیر هوا
ارجاع عرفانی: حکمت ۴۵
ترجمه: از نادانی و بی‌وفایی پرهیز کن؛ دل را به هوا و هوس نفروش
تحلیل: دوری از جهل و هوس، پیش‌شرط رشد و هدایت است
بیت ۲۷
مبادا ز اهل هوا پیروی
که آن ره بود رهزن معنوی
ارجاع عرفانی: نهج‌البلاغه ۷
ترجمه: از پیروان هوا و هوس دوری کن؛ آنان رهزن راه روح هستند
تحلیل: هواپرستی، انسان را از مسیر نور و حقیقت بازمی‌دارد
بیت ۲۸
خرد را بجو، تا شوی رهنمون
ز دریای حکمت، برآری فسون
ارجاع عرفانی: نهج‌البلاغه ۴۵
ترجمه: خرد و حکمت را جوی تا هدایتگری شوی
تحلیل: حکمت، دریایی است که انسان را به نور و رهایی می‌رساند
بیت ۲۹
به علم است آدم به بالا رسد
ز دریای حکمت، به یکتا رسد
ارجاع عرفانی: قرآن ۹/۱۲
ترجمه: آدمی با علم و حکمت به مقام قرب و یگانگی الهی می‌رسد
تحلیل: علم، پل صعود انسان به عالم نور و وحدت با حق است
بیت ۳۰
"رجالی" تو را این سخن یاد دار
که علم است یار و تو را شد قرار
ارجاع عرفانی: نهج‌البلاغه، نامه ۳۵ و حکمت ۴۵
ترجمه: ای کمیل! این نکته را به خاطر بسپار که علم، همدم و یار توست و به تو آرامش و قرار می‌دهد
تحلیل: پایان این فراز، تاکید بر اهمیت علم و حکمت الهی است؛ علم به انسان ثبات و قدرت تشخیص حق از باطل می‌بخشد و او را در مسیر الهی پایدار می‌کند.
بخش هشتم
نامه ای به مالک اشتر نخعی
بیت ۱
متن:
به نام خداوند عشق و صفا که بخشد به دل‌ها سکون و رضا
شرح:
به نام خداوند عشق و پاکی، که دل‌ها را آرامش و رضایت می‌بخشد.
تحلیل:
- افتتاح نامه با یاد خداوند، تأکید بر محبت و آرامش دل‌ها به عنوان اساس حکومت و رهبری دارد.
- سکون و رضا، دو مرحله از تکامل روحانی هستند: سکون، آرامش قلبی؛ و رضا، پذیرش حکمت الهی.
بیت ۲
متن:
خداوند رحمان، خدای رحیم، جهان‌آفریننده‌ی خوش نعیم
شرح:
خداوند مهربان و رحیم، آفریننده‌ی جهانی سرشار از نعمت و خوبی.
تحلیل:
- تأکید بر صفت رحمان و رحیم به عنوان پایه عدالت و رأفت در حکومت است.
- این بیت یادآور است که تصمیمات حاکم باید جلوه‌ای از مهربانی خدا باشد.
بیت ۳
متن:
درود خدا بر نبی و امام، رساننده‌ی نور و عشق و پیام
شرح:
درود خدا بر پیامبر و امام، که نور، محبت و پیام الهی را منتقل می‌کنند.
تحلیل:
- این بیت بر هدایت الهی و نقش رهبران دینی در جامعه تأکید دارد.
- "نور و عشق و پیام" سه عنصر اصلی هدایت انسان‌هاست.
بیت ۴
متن:
نبی‌ای که شد مقتدای بشر، امین خدا در همه خیر و شر
شرح:
پیامبری که الگوی انسان‌ها شد و امین خدا در امور نیک و بد.
تحلیل:
- پیامبر به عنوان الگوی اخلاقی و سیاسی معرفی شده است.
- "امین خدا" نشان می‌دهد که عدالت او تابع اراده الهی است.
بیت ۵
متن:
به مالک چنین گفت مولا علی: که ای یار صدیق عصر نبی
شرح:
امیرالمؤمنین علی به مالک گفت: ای دوست صادق زمان پیامبر.
تحلیل:
- آغاز رسمی نامه است و اعتماد علی به مالک را نشان می‌دهد.
- اشاره به تقوا و صداقت مالک، شرط پذیرش مسئولیت است.
بیت ۶
متن:
تو را می‌فرستم به مصر کهن که باشی نگهبان دین و سنن
شرح:
تو را به مصر می‌فرستم تا حافظ دین و سنت‌های الهی باشی.
تحلیل:
- مأموریت مالک حفظ عدالت و دین است.
- تأکید بر اجرای صحیح سنت‌ها و قوانین الهی.
بیت ۷
متن:
به قومی که بودند در امتحان، گهی بر ره عدل و گه بر گمان
شرح:
تو با قومی روبه‌رو هستی که در آزمون الهی‌اند، گاهی به راه عدالت گرایش دارند و گاهی با ظن و گمان رفتار می‌کنند.
تحلیل:
- اشاره به شرایط دوگانه جامعه و ضرورت حکمت در مدیریت دارد.
- "راه عدل" و "راه گمان" نماد چالش‌های اخلاقی و اجتماعی هستند.
بیت ۸
متن:
تو مالک! بدان این امانت خطیر تو را می‌دهد خالقت، دست گیر
شرح:
ای مالک! بدان این مسئولیت سنگین را خداوند متعال به تو سپرده و دستگیرت است.
تحلیل:
- تأکید بر مسئولیت الهی و سنگینی ماموریت حاکم.
- اعتماد الهی پشتوانه اجرای درست عدالت است.
بیت ۹
متن:
به تقوا بیارای دل را نخست، عدالت بنای حکومت ز توست
شرح:
دل خود را با تقوا بیارای، زیرا عدالت پایه و اساس حکومت توست.
تحلیل:
- تقوا شرط اصلی برای حکمرانی عادلانه است.
- بدون تزکیه نفس، عدالت امکان‌پذیر نیست.
بیت ۱۰
متن:
مبین خود فزون بر سر دیگران که گردد دلت سخت و سنگین چنان
شرح:
غرور و برتری‌جویی را کنار بگذار، که دل تو سخت و سنگین نشود.
تحلیل:
- هشدار اخلاقی به حاکم در برابر تکبر و خودبرتربینی.
- یادآوری می‌کند که عدالت و رأفت با سنگدلی سازگار نیست
بیت ۱۱
متن:
چو آید به جانت تکبر غرور، نما کین و اجحاف از دل به دور
شرح:
اگر تکبر و غرور بر تو چیره شد، کینه و ظلم را از دل دور کن.
تحلیل:
- این بیت بر کنترل نفس و دوری از ظلم تأکید دارد.
- ترکیب اخلاق فردی و حکومتی در آن دیده می‌شود.
بیت ۱۲
متن:
نگردد به مردم جفایی روا که فرمان من همچو حکم خدا
شرح:
به مردم ظلم نکن، چرا که فرمان من مانند حکم خدا نیست.
تحلیل:
- هشدار در برابر سوءاستفاده از قدرت.
- یادآوری می‌کند که حاکم انسانی است و نباید خود را برابر خدا ببیند.
بیت ۱۳
متن:
که این‌گونه گفتار و رفتار و کار نباشد نکو در دل و کردگار
شرح:
چنین گفتار و رفتار و کردار نباید نزد خداوند پسندیده باشد.
تحلیل:
- ارتباط مستقیم بین اخلاق فردی حاکم و پذیرش آن توسط خداوند.
- عدالت و حسن رفتار با مردم، معیار ارزشمندی است.
بیت ۱۴
متن:
چو خواهی که یزدان کند عفو ما، تو بگذر ز مردم، ز کردارها
شرح:
اگر می‌خواهی خدا تو را ببخشد، از مردم در گذر و رفتار نیکو داشته باش.
تحلیل:
- تأکید بر عفو و گذشت حاکم به عنوان الگویی برای رعیت.
- پیوند بین فضل الهی و رفتار انسانی.
بیت ۱۵
متن:
سپاه تو بی‌خلق ناید به کار که مردم سپاهند در روزگار
شرح:
سپاه تو بدون اخلاق کارآمد نیست، زیرا مردم اساس قدرت هستند.
تحلیل:
- رفتار اخلاقی فرماندهان و حکمرانان بر توانمندی جامعه تأثیر مستقیم دارد.
- مردم سرمایه اصلی حکومتند.
بیت ۱۶
متن:
بپرهیز زآن کس که دارد خطا، که پیشینه‌اش پر ز جور و جفا
شرح:
از کسی که سابقه ظلم و ستم دارد، دوری کن.
تحلیل:
- تأکید بر گزینش افراد صالح و با تقوا برای مسئولیت‌ها.
- پیشینه اخلاقی ملاک اعتماد و همکاری است.
بیت ۱۷
متن:
تو نزدیک کن مرد اهل یقین که یار تو باشد به راه مبین
شرح:
با فرد باایمان و درستکار همکاری کن، که یار تو در مسیر عدالت باشد.
تحلیل:
- اهمیت همراهی با افراد متقی و قابل اعتماد در حکومت.
- هم‌راستایی اخلاق و سیاست.
بیت ۱۸
متن:
بپرهیز از ظلم و از احتکار که ویران کند ملک و هم اعتبار
شرح:
از ظلم و احتکار پرهیز کن، زیرا باعث ویرانی حکومت و از بین رفتن اعتبار آن می‌شود.
تحلیل:
- هشدار اجتماعی و اقتصادی در برابر ظلم و فساد.
- عدالت اقتصادی شرط پایداری حکومت است.
بیت ۱۹
متن:
به دهقان بده فرصت کشت و کار، شکوفا شود گوشه گوشه دیار
شرح:
به کشاورز فرصت کشت و کار بده تا همه جا آباد شود.
تحلیل:
- تأکید بر عدالت اجتماعی و حمایت از تولید.
- رفاه عمومی نتیجه رعایت حقوق مردم است.
بیت ۲۰
متن:
مبادا که لشکر شود بهترین که از دیدن خلق باشی غمین
شرح:
نباید که بهترین نیروهایت باعث غم و اندوه تو در دیدن مردم شود.
تحلیل:
- هشدار درباره سوءاستفاده از قدرت نظامی.
- پایداری حکومت نیازمند رحمت و انصاف است.
بیت ۲۱
متن:
فروتن بمان همچو عبد حقیر که این است راه سرافراز و پیر
شرح:
فروتن باش مانند بنده حقیر، که این راه سرافرازی حقیقی است.
تحلیل:
- فروتنی شرط عزت حقیقی حاکم.
- سرافرازی واقعی با تواضع و تقوا حاصل می‌شود.
بیت ۲۲
متن:
چو فرمانبری از خدای جهان شود دولتت در پناه و امان
شرح:
اگر از فرمان خداوند پیروی کنی، حکومتت در پناه و امنیت خواهد بود.
تحلیل:
- اطاعت از حق، شرط دوام و ثبات حکومت است.
- حکومت متکی بر عدالت الهی پایدار می‌ماند.
بیت ۲۳
متن:
مبادا که دنیا فریبت دهد، تو را یاد رود مرگ و روز جزا
شرح:
مبادا دنیا تو را فریب دهد و یاد مرگ و قیامت از خاطرت برود.
تحلیل:
- هشدار نسبت به دلبستگی به دنیا.
- یاد مرگ و قیامت زمینه اجرای عدالت و اخلاق را فراهم می‌کند.
بیت ۲۴
متن:
حکومت تو را چون امانت بود، نه غارتگری، عدل و رافت بود
شرح:
حکومت تو امانتی است، نه وسیله غارتگری؛ عدالت و رأفت باید ملاک باشد.
تحلیل:
- حکومت به عنوان امانت الهی معرفی شده است.
- تأکید بر عدالت و رأفت به جای ستم و فساد.
بیت ۲۵
متن:
که فردا ز کردار تو پرسش است، ز اعمال و گفتار تو پرسش است
شرح:
فردا در برابر کردار، اعمال و گفتارت مورد سؤال قرار خواهی گرفت.
تحلیل:
- یادآوری مسئولیت فردی و حکومتی.
- همه اعمال حاکم زیر نظر حق و تاریخ است.
بیت ۲۶
متن:
به فرمان حق باش پیوسته یار که یاری دهد در مسیر و گذار
شرح:
همواره پیرو فرمان خدا باش، زیرا او در مسیر و گذر یاری می‌کند.
تحلیل:
- تکیه بر فرمان حق، موجب حمایت و هدایت در مسیر حکمرانی می‌شود.
- توازن اخلاق و سیاست با اطاعت از خدا برقرار می‌شود.
بیت ۲۷
متن:
که فردا ز کردار تو پرسش است، ز اعمال و گفتار تو پرسش است
شرح:
فردا در برابر کردار، اعمال و گفتار تو مورد سؤال قرار خواهی گرفت.
تحلیل:
- یادآوری مسئولیت فردی و حکومتی حاکم، که هر تصمیم و رفتارش مورد سنجش الهی و تاریخی است.
- تأکید بر عدالت و صداقت در رفتار، زیرا هیچ عملی از دید حق و تاریخ پنهان نمی‌ماند.
- مصرع، پیوند اخلاق فردی با حکمرانی صحیح را نشان می‌دهد و حاکم را به حسابرسی دائم فرا می‌خواند.
بیت ۲۸
متن:
چو خواهی بمانی به تاریخ یاد، مکن بر رعیت به جز عدل و داد
شرح:
اگر می‌خواهی در تاریخ ماندگار شوی، به رعیت جز با عدالت و داد رفتار نکن.
تحلیل:
- تأکید بر ثبت نام نیک و ماندگاری تاریخی حاکم.
- رفتار عادلانه شرط شهرت و یادگار خوب در تاریخ است
-
می‌توان این دو مصرع را در یک بیت چنین جمع کرد:
متن ترکیبی:
به فرمان حق باش پیوسته یار که یاری دهد در مسیر و گذارشرح:
همواره پیرو فرمان حق باش، زیرا اطاعت از حق تو را در مسیر زندگی و عبور از مشکلات یاری می‌کند.تحلیل:
- این بیت پیام اخلاقی و حکومتی روشنی دارد: پایبندی به فرمان حق باعث هدایت، ثبات و عدالت در حکومت و زندگی می‌شود.
- تأکید بر رابطه مستقیم بین اطاعت از حق و پشتیبانی الهی.
بیت ۲۹
متن:
چو خواهی بمانی به تاریخ یاد، مکن بر رعیت به جز عدل و داد
شرح:
اگر می‌خواهی نامت در تاریخ ماندگار باشد، با مردم جز با عدالت و انصاف رفتار نکن.
تحلیل:
- تأکید بر ثبت نام نیک و ماندگاری تاریخی حاکم.
- رفتار عادلانه شرط یادگار خوب و تأثیر مثبت در تاریخ است.
- مفهومی اخلاقی و حکومتی: حاکمیت با عدالت باعث عزت ابدی می‌شود.
بیت۳۰
متن:
به نیکی "رجالی" حکایت نما که این است راه رسول و خدا
شرح:
به نیکی و نیکوکاری عمل کن و رفتار خود را به مردم نشان بده، زیرا این همان راه پیامبر و خداوند است.
تحلیل:
- دستور اخلاقی برای الگو بودن و ثبت رفتار نیک.
- حاکم باید نمونه‌ی عدالت و تقوا باشد تا مردم از او درس بگیرند.
- پیوند مستقیم میان رفتار نیک انسانی و راه پیامبران.
- بخش نهم
فراز ۱–۵ (مقدمه و سپاس خداوند)
-
بنام خداوند فضل و کرم / که از فیض او، شد جهان، پر نعم
- تحلیل: سپاس و ستایش خداوند به‌عنوان منبع فضل و کرم.
- ارجاع: مفاهیم افتتاحی نهج البلاغه، نامه‌ها و خطبه‌ها که با ستایش خدا آغاز می‌شود.
-
یزدان گرفتم توان و صفا / که گردم به اخلاص او آشنا
- تحلیل: تکیه بر توان و صفای الهی و کسب اخلاص.
- ارجاع: خطبه ۱ نهج البلاغه، ستایش برای صفای روح و دوری از ریا.
-
بگفتا علی: راوی علم و دین / ز اعماق جان و ز روی یقین
- تحلیل: علی (ع) خود را معرف علم و دین و یقین معرفی می‌کند.
- ارجاع: خطبه ۱۶ نهج البلاغه، «انا علی…»؛ معرفی پیامبرگونه خود و راهنمایی مردم.
-
به عثمان، تو ای کاردار امین / سفارش کنم بر تو فهوای دین
- تحلیل: خطاب مستقیم به کارگزار امین، سفارش به رعایت دین.
- ارجاع: نامه ۲۵ نهج البلاغه، توصیه‌های علی به کارگزارانش.
-
بگویم تو را از ره مصطفی / که او رهبر خلق و دارد صفا
- تحلیل: تبیین ضرورت پیروی از راه پیامبر (ص) و صفا.
- ارجاع: نامه ۳۹ نهج البلاغه، پایبندی به سنت پیامبر برای کارگزاران.
فراز ۶–۱۰ (ساده‌زیستی و رهبر بودن)
-
تو باید مثال علی باشد / تنه چون اهل لهو و کسی باشد
- تحلیل: توصیه به الگو بودن و دوری از لهو و فساد.
- ارجاع: نامه ۳۲ نهج البلاغه، سفارش به تقوی و نمونه بودن مدیران.
-
تا گر من به نان جو قانع شدم / ز نفس و هوا سخت مانع شدم
- تحلیل: علی (ع) به قناعت و مقابله با نفس اشاره دارد.
- ارجاع: خطبه قاصعه، اخلاق ساده‌زیستی و مقابله با هوا و هوس.
-
تو هم رهبر خلق باشی چنین / که دنیا بماند چو ماری گزین
- تحلیل: هشدار نسبت به دنیازدگی و تاکید بر رهبری اخلاقی.
- ارجاع: نامه ۵۱ نهج البلاغه، تکیه بر عدالت و دوری از دنیاپرستی.
-
شنیدم که مهمان شدی محفلی / به خوان زر و باده ی غافلی
- تحلیل: نکوهش شرکت در مجالس زرق و برق دنیا.
- ارجاع: نامه ۵۳ نهج البلاغه، پرهیز از مجالس اشراف و غفلت.
-
چرا بر سر سفره غافلان؟ / نشستی چو آئینه ی در میان
- تحلیل: یادآوری جایگاه انسانی و عبرت‌گیری از محیط پیرامون.
- ارجاع: نامه ۳۴ نهج البلاغه، دوری از همنشینی با غافلان.
فراز ۱۱–۱۵ (همنشینی با فقرا و عدالت)
-
ندیدی چرا ماندگانِ در زمین / ز نان خالی است سفره و دل غمین؟
- تحلیل: توجه به محرومان و مستمندان.
- ارجاع: نامه ۲۷ نهج البلاغه، اهمیت رسیدگی به فقرا.
-
ندیدی که درویش بی یار و کس / ندارد پناهی، به جز دادرس
- تحلیل: فقرا تنها به عدل و داد خداوند امید دارند.
- ارجاع: خطبه ۱۸ نهج البلاغه، تاکید بر حمایت از مستضعفان.
-
و باید که با مردمان هم‌نشین / نه با اغنیا و نه با دل‌نشین
- تحلیل: توصیه به همنشینی با مستضعفان و دوری از اشراف.
- ارجاع: نامه ۳۹ نهج البلاغه، دوری از مجلل‌زیستی.
-
اگر سفره‌ای پر ز نوش و غذاست / کنارش فقیری به رنج و بلاست
- تحلیل: سهم دادن به فقیران، اخلاق اجتماعی و مهربانی.
- ارجاع: نامه ۳۶ نهج البلاغه، مراقبت از نیازمندان.
-
مخور لقمه‌ای کز دل بینواست / که آهش تو را در قیامت جزاست
- تحلیل: هشدار الهی نسبت به ظلم به فقرا و مستمندان.
- ارجاع: نامه ۵۱ نهج البلاغه، توجه به حقوق دیگران.
فراز ۱۶–۲۰ (دنیا و زهد)
-
جهان صحنه ی بازی و در گذر / کسی با زر و تاج ناید ثمر
- تحلیل: دنیا ناپایدار و فریبنده است؛ زر و مقام بی‌ثمرند.
- ارجاع: خطبه ۷ نهج البلاغه، بی‌ثباتی دنیا و فناپذیری آن.
-
ز کار شبانان تو را اقتدا / که باشد چو چوپان، ره دین خدا
- تحلیل: الگوبرداری از ساده‌زیستی و صداقت شبانان.
- ارجاع: خطبه ۱۰ نهج البلاغه، ساده‌زیستی و بی‌تکلف بودن.
-
به دنیا مکن تکیه‌ای نامور / که باشد فریب و سرای گذر
- تحلیل: پرهیز از غرور و فریب دنیا.
- ارجاع: نامه ۵۴ نهج البلاغه، بی‌تکیه بر دنیا و ثروت.
-
که فردا تو مانی به خاک و غبار / نه چیزی بماند به جا و قرار
- تحلیل: یادآوری مرگ و زوال دنیا.
- ارجاع: خطبه ۴۹ نهج البلاغه، گذرایی دنیا.
-
چو خواهی بمانی به پیش خدای / به عدل و به تقوا کنون ره گشای
- تحلیل: تقوا و عدل، راه ماندگاری در پیشگاه الهی.
- ارجاع: نامه ۵۶ نهج البلاغه، عدالت و تقوا، رکن حکومت.
فراز ۲۱–۳۰ (تقوی، صدق و همدلی با فقرا)
-
بترس از خدای جهان‌آفرین / که داند تو را با دل و با یقین
- تحلیل: ترس و توجه به خداوند، آگاهی کامل او از دل‌ها.
- ارجاع: خطبه ۱۷ نهج البلاغه، ترس از خدا و صداقت باطن.
-
چو پنهان کنی خوان و مهمانیت / که فردا کند بر تو رسوائیت
- تحلیل: پنهان کردن خیرات و نیت بد، به قیامت باز می‌گردد.
- ارجاع: نامه ۵۲ نهج البلاغه، صداقت در نیت و عمل.
-
دل خود نهان کن به راه خدا / برون کن دل از فتنه و کیمیا
- تحلیل: پرهیز از فساد و دنیاپرستی، پاکی دل.
- ارجاع: نامه ۵۱ نهج البلاغه، پاکی دل و تقوا.
-
تو ای مرد با صدق و با اعتقاد / به مردم رسان مهر بی‌انتقاد
- تحلیل: محبت و انصاف به مردم، صداقت در رفتار.
- ارجاع: نامه ۳۷ نهج البلاغه، توصیه به مهربانی و حسن خلق.
-
مکن با فقیران ستیزی به کار / که نفرینشان گیردت بی‌شمار
- تحلیل: پرهیز از ظلم و ستم به فقرا.
- ارجاع: نامه ۴۴ نهج البلاغه، رعایت حقوق مستضعفان.
-
اگر با توانگر شدی هم‌نشین / به مسکین نگر، باش با او قرین
- تحلیل: همنشینی با ثروتمند و در عین حال رعایت عدالت با فقیر.
- ارجاع: نامه ۴۳ نهج البلاغه، توازن در رفتار با مردم.
-
چه بسیار مردم که با مال و زر / فرو شد به دوزخ به خواری و شر
- تحلیل: هشدار نسبت به گرفتار شدن انسان در دنیاپرستی.
- ارجاع: نامه ۵۱ نهج البلاغه، دنیاپرستی و عواقب آن.
-
نه اشراف ماند، نه آن باده‌خوار / نه زرین‌سراها، نه آن نامدار
- تحلیل: بی‌ارزشی و فناپذیری ثروت و مقام.
- ارجاع: خطبه ۷ نهج البلاغه، تاکید بر بی‌ثباتی دنیا.
-
چو خواهی بمانی به دین خدا / برو با فقیران ره مصطفی
- تحلیل: رهایی از دنیا و ماندگاری در دین با همنشینی با فقرا.
- ارجاع: نامه ۵۶ نهج البلاغه، دوری از دنیا و پیروی از راه پیامبر.
-
"رجالی" مرو سوی زرق جهان / که این‌ها وبال دل است و نهان
- تحلیل: ختم با توصیه عملی، پرهیز از زرق و برق دنیا.
- ارجاع: خطبه ۱۰ نهج البلاغه، دوری از دنیازدگی و فساد.