قصیده خادم اهل بیت(ع)

باسمه تعالی
خادم اهل بیت(ع)

 

سپارم دل به دریای تو، خادم
که گردد جان تمنّای تو، خادم

 

 

 به یاد مجتبی دل پر ز آه است
نهد سر را به سودای تو، خادم

 

گهی گریان به یاد نور اطهر
گهی سائل به صحرای تو، خادم
 

 

 

منم سرگشته‌ی کوی حسینی
فدای ناله‌ی نای تو، خادم

 

 

به لب ذکر حسن، در دل چراغی
ز لطفِ سبز سیمای تو، خادم

 

 

ز نور مرتضی گشتی منوّر
نهم جان را به دریای  تو، خادم

 

 

بدادی جان خود در کربلا ، عشق
فتادم تشنه در نای تو، خادم

 

 

به شوق پرچم سرخ حسینی

دلم جان داده در نای تو، خادم

 

 

 

 

تو را دارم شفیع خود دو عالم
که باشم در تمنای تو، خادم

 

 

بُوَد زهرا چو مادر، من یتیمم
پناه‌آورده بر جای تو، خادم

 

 

تو را دارم، اگر دنیا چه باشد؟
مرا بس نور مولای تو، خادم

 

 

به مهر اهل بیت آراستم دل
نهم جان در ره رای تو، خادم

 

من آنم کز غم آل پیمبر

زنم دل را به دریای تو، خادم

 

 

 

ز هر زخمی که آمد بر تن تو
شدم مدهوش از نای تو، خادم

 

 

به طفلان رباب است اشک جاری
ز داغ و سوز و سودای تو، خادم

 

 

غم فرزند زهرا و جگر خون
دلم شد محرم نای تو، خادم

 

به سوز زینب و اشک یتیمان
دلم بسته به آوای تو، خادم

 

 

به گود قتلگاه و ناله‌ی عشق
شدم بی‌تاب دیدار تو، خادم

 

 

به خون لاله‌های دشت و صحرا
زند دل نغمه‌ی نای تو، خادم

 

چو عباس آمد آن شاه دل‌آگاه 

 سپردم جان به دریای تو، خادم

 

 

بیفتم تشنه‌لب بر خاک سوزان
که باشم من  فدایی تو، خادم

 

 

نهم چون اشک، دل بر جای پاکت
سرم بر خاک، با نای تو، خادم

 

 

ز مهر فاطمه جان شد روانم
شدم از عشق، شیدای تو، خادم

 

 

دمی در محضرت آهی کشیدم

شدم مست تمنای تو، خادم

 

 

ز داغ کودک شش‌ماهه سوزم
  نهم جان را به آوای تو، خادم

 

 

به نخل خون، به نیزه، آفتابی

شدم سرگشته در نای تو، خادم

 

 

تمام هستی‌ام سوز حسین است
  که باشم در تولای تو، خادم

 

 

بیا ای یوسف زهرای اطهر
  که هر دم در تمنای تو، خادم

 

 

رسد روزی که در دولت بمانی
شوم در ظلّ  رویای تو، خادم

 

شهادت می‌دهد اشکم، "رجالی"
که باشد نایِ شیدای تو، خادم

 

 

 

سراینده
دکتر علی رجالی