ارتباط انسان با خدا

باسمه تعالی
رابطه انسان با خدا
وقتی خداوند می گوید، من از رگ گردن به شما نزدیک ترم.وقتی خداوند می گوید، بازگشت همه به سوی اوست.وقتی خداوند می گوید، من همانند نور هستم و الی آخر.این سوال به ذهن خطور می کند.حالا که ما نمی توانیم خدا را حتی تجسم کنیم.نزدیکترین تعبیر به ذهن چیست؟
عرفا رابطه انسان با خدا را چون موج و دریا می دانند.به نظر می رسد، این تعبیر برای انسان کامل و خدا تعبیری خوب باشد.به نظر می رسد رابطه ما با خدا، همانند قطره های امواج دریا با دریا باشد.با این تعبیر، اگر انسان ها با هم باشند، می توانند اظهار وجود کنند و در جهان هستی نقش ایفا کنند.در غیر اینصورت، یک قطره به تنهایی مدتی اوج می گیرد و در دریا سقوط می کند.اگر قطرات با هم باشند، خود موجی ایجاد کنند.
خداوند نیز می فرمایند، ما انسان ها را اجتماعی آفریدیم و دست حق در اجتماعات است.جایی دیگر می فرمایند ما سرنوشت قومی را تغییر نمی دهیم،مگر آنها خواهان تغییر باشند.حتی تاکید شده که عبادتی همچون نماز را با جماعت بخوانید.
تعبیر دیگر در رابطه انسان با خدا، همانند یک دستگاه گیرنده و منبع ارسال امواج می باشد.یک دستگاه وقتی قابل استفاده است که سالم باشد تا بتواند امواج را بگیرد و تبدیل به صداو یا تصویر نماید.جسم انسان توسط روح حیات دارد ،در غیر اینصورت لاشه ای متعفن است.اگر روح را حقیقتی نازل شده از طرف خداوند تصور کنیم.ارتباط ما با خداوند قابل تعبیر است.به نظر می رسد زبان ارتباط انسان با خدا نیت ها می باشد.بسیار برای انسانها اتفاق افتاده است که علاقه مند ایم که چیزی را داشته باشد و بدون اینکه به کسی گفته باشیم ،از راهی بی گمان برای ما آماده می گردد.این نشان دهنده این است که دست غیبی به نام خدا حتی از نیت ها و اکار ما و آنچه در اذهان ما می گذرد آگاه است .
لذا خداوندی که حتی از اذهان ما آگاه است، نشنان دهنده این حقیقت است که او به ما بسیار نزدیک است.اما نحوه آن بر ما مشخص نیست.حتی از رگهای گردن به انسان نزدیک تر است.بنابراین به نظر می رسد که حقیقت خداوند که بر ما معلوم نیست، به نحوی در انسانها تجلی دارد.

دکتر علی رجالی
@alirejali