باسمه تعالی
برداشتهایی از نهج البلاغه
خطبه دوم : قسمت سوم
بخش سوم
انواع فتنه
حضرت علی در این خطبه فتنه ها را همانند شتران مست تعبیر می کنند که با کف پاهای خود مردم را لگد مال و له می کنند.فتنه ها ،همانند گاوهایی می ماند که با نوک سم پای خود مردم را از پا در می آورند.حضرت می فرمایند، فتنه گران همانند اسبانی می مانند که آماده مسابقه هستند و روی نوک سم های خود ایستاده اند، تا مسابقه را شروع کنند.فتنه گران همواره آماده بودند که به نبرد کسانی بروند که در راه خدا سخنی به لب می آورند.قیصر امین پور، می گوید:
سراپا اگر زرد و پژمرده ایم
ولی دل به پاییز نسپرده ایم
چو گلدان خالی، لب پنجره
پر از خاطرات ترک خورده ایم
اگر داغ دل بود، ما دیده ایم
اگر خون دل بود، ما خورده ایم
اگر دل دلیل است، آورده ایم
اگر داغ شرط است، ما برده ایم
اگر دشنۀ دشمنان، گردنیم
اگر خنجر دوستان، گرده ایم
گواهی بخواهید، اینک گواه
همین زخم هایی که نشمرده ایم
دلی سر بلند و سری سر به زیر
از این دست عمری به سر برده ایم
حضرت می فرمایند، مردم دوران جاهلبت قبل از اسلام، همگی گمراه وسر گشته و حیران و فریب خورده بودند.حضرت می فرمایند، ساکنین مکه در کنار خانه خدا، در بهترین جا قرار داشتند، اما همسایگان خوبی برای خانه خدا نبودند.مردم دچار اضطراب شده بودند و خواب به چشمانشان نمی رفت.اضطراب های درونی و بیرونی آرامش را از آنها گرفته بود .
حضرت می گویند، مردم بجای اینکه سرمه در چشمانشان بزنند، اشک از چشمانشان جاری می کردند.حضرت می فرمایند اهل علم و تقوا در جامعه جایگاهی نداشتند ولی اهل فسق و فجور در نزد مردم گرامی بودند.
امروزه در جوامع بشری شاهد هستیم که اهل معرفت نزد عوام جایگاهی والا ندارند و مورد احترام نیستند.اما در مقابل کسانی که اهل گناه و معصیت و یا دون پایه هستند، با تبلیغات گو ناگون نزد مردم گرامی می باشند.این نشان دهنده دوران جاهلیت دوم در عصر ماست.
مر دمان جاهلیت جملگی سر گشته اند
نیست آرامش در آنها، جملگی دل مرده اند
دل به دنیا بسته و روح و روان در بند نفس
فتنه های نفس دون، روح و روان را کشته اند
دکتر علی رجالی
@alirejali
- ۹۷/۰۸/۰۷