رسالت

در این وبلاگ ،اشعار و مطالب علمی و فرهنگی اینجانب آمده است .

رسالت

در این وبلاگ ،اشعار و مطالب علمی و فرهنگی اینجانب آمده است .

رسالت

به سایت شخصی اینجانب مراجعه شود
alirejali.ir

طبقه بندی موضوعی
بایگانی
  • ۰
  • ۰

گل و بلبل

باسمه تعالی
برداشتهایی از اشعار مولانا
ابیات : ۱۸۰۲ تا ۱۸۰۶
گل و بلبل

شرح گل بگذار از بهر خدا
شرح بلبل گو که شد از گل جدا
از غم و شادی نباشد جوش ما
با خیال و وهم نبود هوش ما
حالتی دیگر بود کان نادرست
تو مشو منکر که حق بس قادرست
تو قیاس از حالت انسان مکن
منزل اندر جور و در احسان مکن
جور و احسان رنج و شادی حادثست
حادثان میرند و حقشان وارثست

گل رمز و رموز معشوق است.همچنین بلبل نماد فر د عاشق است.مولانا به خود می گوید اینقدر از معشوق خود خدای متعال سخن نگو.بیا و کمی هم از عاشق خداوند حرفی بزن .آنهم عاشقی که از معشوقش دور و جدا شده است.
مولانا می گوید،جنب و جوشش عاشقان ریشه در شادی ها و غم های زمینی ندارد.آن چیزی که ما را به حرکت در می آورد، تنها در عشق تو نهفته می باشد.هوش و آگاهی ما ریشه در وهم و خیال ندارد.بلکه منشا آن فقط در تو می باشد.
در حقیقت مولانا می گوید،خنده و گریه عاشقان همانند افراد معمولی نیست.ریشه در معنویات و معارف الهی دارد.
مولانا می گوید حالت عاشق با حالت افراد معمولی بسیار متمایز است.خداوند قادر است ظرف وجودی فرد عاشق را آنقدر بزرگ کند که دیگر غم ها و شادی ها در او اثر نکنند.لذا شما منکر این حقیقت مشو.
مولانا می گوید ،توحالات افراد عاشق را با حالات افراد معمولی مقایسه مکن.آنها روحیه ای متمایز با افراد عادی دارند.اینان وقتی از جور و یا احسان سخن به میان می آورند، بسیا متفاوت است از برداشت های که ما از آنها داریم.جور و ستم آنها، برای تو احسان است و احسان آنها برای تو جور می باشد.لذا حالات و خواسته های عاشقان الهی با مردم عادی بسیار متمایز است.
مولانا می گوید، جور و احسانهای زمینی موقتی هستند و با گذر زمان از بین می روند.اما جور و احسانهای آسمانی پایدار و دائمی هستند.برای مثال ،یک کودک با گرفتن یک بادبادک خوشحال و با ندادن یک شکلات به او ناراحت می شود.اما همینکه بزرگ می شود، اینها را برای او بی ارزش می شوند.چیزهای دارای ارزش بیشتر او را خوشحال می کند.همینطور وقتی یک انسان الهی شد، دیگر امور مادی برای او لذت بخش نیست.تنها چیزی که او را شادمان می کند کسب معارف الهی و امور معنوی است.
مولانا می گوید، همه چیز در این عالم فانی می شوند.تنها خدا باقی می ماند.لذا وارث همه چیز فقط خدا می شود.بنابراین این جور و احسانهای زمینی هم موقتی هستند و روزی از بین خواهند رفت.

قدرت ما از خدا و عاقبت روزی فناست
قدرت حق لا یزال و بی حد و بی انتهاست
قدرت ما با تلاش و قدرت او ذاتی است
قدرت عالم از او و جمله قدرتها خداست

دکتر علی رجالی
@alirejali

  • ۹۷/۰۷/۲۳
  • علی رجالی

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی