نگارستان هستی

باسمه تعالی
برداشتهایی از اشعار حافظ
غزل ۱۴:بیت ششم
نگارستان هستی

بس غریب افتاده است آن مور خط گرد رخت
گر چه نبود در نگارستان خط مشکین غریب

بس، به معنای بسیار است.غریب در اینجا به معنی بی همتا و شگفت انگیز می باشد.افتاده است، به معنای اتفاق افتادن و قرار گرفتن بکار می رود.خطهای ریز را مور خط گویند.در اینجا منظور موهای ریزی است که پشت لب و یا صورت جوانان روئیده می شود.
نگارستان به محلی گفته می شود که تابلوهای گوناگون خطاطی و نقاشی به نمایش گذاشته می شود.در اینجا منظور صورت یک نو جوان می باشد.
حافظ، خدا را به نقاش و جهان را به نگارستان و انسان را تابلوی نقاشی تشبیه کرده است.او می گوید وقتی به صورت آدم ها می نگریم، خداوند چه زیبا صورت انسان را خلق نموده است.
معمولا نگارخانه ها بازدید کنندگان زیادی ندارد.مردم نیز نگارخانه جهان هستی را دقیق نگاه نمی کنند.اما حافط، وقتی به نگارخانه جهان هستی نگاه می کند، به آنها دقیق توجه می کند و از زوایای گوناگون آنرا بررسی می کند.
حافظ به چیزهای ریزی حتی مو های ریز صورت یک نو جوان دقت می کند .وقتی به یک نوجوان نگاه می کند که تازه پشت لبانش مو روئیده است و به او زیبایی شگفت انگیزی داده شده است به قدرت حق تعالی پی می برد.اگرچه خطوط ریز و سیاه در تابلوهای نگارستان چنین نقشی را ایفا نمی کنند، وچیز شگفت انگیزی نیست.
اگر انسان به یک نگارستان برود و از تابلو ها بسادگی عبور کند .او به زحمات نقاش و اهدافی که او در آن تابلو تعقیب کرده است ، پی نمی برد.اگر انسانها بخواهند به قدرت حق تعالی پی ببرنند، باید به تابلوهای نگارستان جهان با دقت و تامل نگاه کنند.
یک نقاش بسیار خوشحال و خرسند می شود که بازدیدکنندگان وقتی به تابلوهای او می رسند ،توقف کنند و از زوایای گوناگون به تحلیل تابلو بپردازند.خداوند عالم هستی نیز این گونه است.لذا تعقل و تفکر در جهان هستی را از عبادت های ارزشمند می شمارد.خداوند از اینکه انسانها حتی به کوچکترین مخلوق خداوند توجه می کنند و آنرا می بینند ، خوشحال می گردد و آنها را مورد تحسین قرار می دهد.

عجب نقش و نگاری گرد ما هست
عجب نقاش چیره هر کجا هست
کند تحسین، اگر آنرا کنی درک
به هر چه بنگری، نقش خدا هست

دکتر علی رجالی
@alirejali