ماه مبارک رمضان

باسمه تعالی

برداشتهایی از آیات قرآن

 ماه مبارک رمضان

روزه در ادیان مختلف آمده است.البته نحوه و سبک آنها متمایز است. در اسلام در ماه مبارک رمضان است.روزه گیری برای بیماران، مسافران و کسانی که روزه  تهدیدی برای سلامتی آنهاست ،نهی شده است.
   رمضان در اعراب به چیزهای گوناگونی گفته می شود.
1.به گندم های آسیا شده رمضان گویند.گندم ها با پوسته از هم جدا هسنند.اما با آسیاب رفتن پوسته ها جدا و سفیدی و یکرنگی حاصل می شود.در ماه مبارک رمضان هم ،که ماه ضیافت خداست، دلها از آلودگی پاک و صفا و صمیمیت و تقرب الهی حاصل می شود.در این ماه انسانها از پوسته خودخواهی و خود محوری بیرون می آیند و بجایش خدا خواهی و خدا جویی را در دلها قرا می دهند.
2.به باران اول پاییز هم اعراب رمضان گویند.که موجب ریزش برگ های زرد و آمادگی بهار با برگ های سبز گردند.انسان ها نیز در این ماه آلودگی ها را ،چون برگ های پاییزی به زمین می ریزند،وخود را برای یکسال بیمه می کنند.
3.به آتش بدون دود نیز رمضان گویند. در این ماه نیز  انسان ها پر حرارت و با انگیزه به روزه داری می پردازند.آتش شوق دیدار و عشق الهی شعله ور می شود.
   قرآن کریم در ماه مبارک رمضان در شب قدر یکجا به سینه پیغمبر نازل شد و طی 23سال به تدریج به آگاهی مردم رسانده شد.

روزه تنها آب نا خوردن که نیست
ره بسو ی سفره نا بردن که نیست
روزه تمرین جهاد اکبر است
روزه در خوابیدن و گفتن که نیست


دکتر علی رجالی