باسمه تعالی
برداشتهایی از اشعار مولانا
مرگ انسان
مرگ تولد انسان از دنیای طبیعت به عالم برزخ است و عبور از دنیایی به دنیای دیگر است. همانند آمدن طفل از دنیای رحم به عالم طبیعت.برای اهل معرفت ، مرگ همانند بوی سیب مطبوع و لطیف است. اما برای اهل گناه، جان دادن سخت است و دلبستگی روح آنها به دنیا باعث می شود که جان دادن و ترک دنیا برای آنها مشکل باشد.
خوشا به حال کسانی که خود را آماده سفر به دنیای بالاتر ی کنند و توشه سفر را در طول عمر دنیوی آماده کرده اند.لذا به محض فرا رسیدن زمان ترک دنیا با دلی آرام به سفر خود ادامه می دهند. اما کسانی که بدون آمادگی وارد عالم دیگر می شوند، در آن دنیا دچار زحمت و نگرانی هستند.
عشق دنیایی بود بیماری روح و روان
تا رسیدن بر وصالت،می کنی آه و فغان
لیک عشق واقعی بر خالق و معبود خود
می کند آسوده جان را ا ز فراق یار مان
دکتر علی رجالی
- ۹۶/۰۵/۲۸