پرسش و پاسخ(۱۴)(بهشت برین چیست؟)

باسمه تعالی

پرسش و پاسخ(۱۴)

سوال:

بهشت برین چیست؟

پاسخ:

۱. بهشت برین در قرآن و اسلام

در قرآن کریم، «بهشت» به عنوان جایگاه نهایی مؤمنان صالح پس از قیامت معرفی شده است. «بهشت برین» اشاره به عالی‌ترین و والاترین درجات بهشت دارد. در آیاتی از قرآن، بهشت برین به باغ‌های جاودانه، رودهای جاری، میوه‌های بی‌پایان، سایه‌های دل‌پذیر، و نزدیکی به خدا توصیف شده است.

مثلا آیه ۳۰ سوره نازعات:
«وَ جَزَاءً مِن رَّبِّکَ عَطَاءً حِسَابًا» — یعنی پاداشی از جانب پروردگارت به‌صورت عطا و حساب‌شده، که اشاره به بهشت برین دارد.

بهشت برین جایگاه آرامش ابدی است که هیچ درد و غمی در آن راه ندارد و بهشت‌های دیگر درجات پایین‌تر آن هستند. درجات مختلف بهشت بر اساس عمل و تقوا و ایمان افراد متفاوت است.

۲. ویژگی‌ها و توصیفات بهشت برین

• نعمت‌های مادی و معنوی: در بهشت برین، مومنان از نعمت‌های مادی مانند میوه‌های خوش‌طعم، آب‌های زلال، کاخ‌های زیبا و لباس‌های فاخر بهره‌مند می‌شوند. اما مهم‌تر از آن، نعمت‌های معنوی و نزدیکی به خداوند است که بهشت برین را از سایر بهشت‌ها ممتاز می‌کند.
• آرامش و شادی ابدی: بهشت برین جایگاهی است که در آن هیچ غم، اندوه، درد یا خستگی وجود ندارد. همه چیز سرشار از شادی، محبت و آرامش است.
• وصال حق تعالی: مهم‌ترین ویژگی بهشت برین، ملاقات و دیدار خداوند است. مؤمنان در آنجا به قرب الهی می‌رسند و از فیض حضور او بهره‌مند می‌شوند که نهایت سعادت است.

۳. بهشت برین در عرفان و ادب فارسی

در عرفان اسلامی و ادبیات فارسی، «بهشت برین» نمادی از کمال روحانی و مرحله نهایی سلوک معنوی است. عارفان بهشت برین را فراتر از نعمت‌های ظاهری می‌دانند و آن را مقام وصل و فنا در ذات حق می‌شناسند.

مثلا حافظ در غزل‌های خود به بهشت برین اشاره می‌کند که معنای آن، رسیدن به وصال معشوق حقیقی یعنی خداوند است. بهشت برین، «دیار فنا» و «سر منزل مقصود» است که در آن روح، از همه تعلقات دنیوی رها شده و به ذات قدسی می‌پیوندد.

تهیه و تنظیم

دکتر علی رجالی