مرا در منزل جانان

باسمه تعالی برداشتهایی از اشعار حافظ

 مرا در منزل جانان چه امن عیش چون هر دم 

جرس فریاد می‌دارد که بربندید محمل‌ها 

 مقصد انسان کبریاست.لذا انسان در این دنیا مدتی بار سفر را به زمین می گذارد تا با استراحت موقتی،خود را آماده کند بقسمی که بااعلام بانگ آماده باش به دیار باقی سفر کند. و راه خود را ادامه دهد. بنابراین این دنیا جای خوشی و دایم نیست و موقتی است و هر لحظه ندا می رسد که آماده حرکت شو.همانند صدای زنگ شتر که با بلند شدن از روی زمین ، کاروان متوجه آن صدا می گردد و باید خود را برای ادامه سفر و حرکت آماده کند. لذا حافظ می گوید که در منزل جانان،یعنی دنیا، هر لحظه خوشی وجود ندارد.باید خود را آماده کنی تا به مقصد جانان بروی.با هر مرگی، صدای آماده باش اعلام می گردد. دانی که هر آنکه  می رود پیر نگردد دانی که زمین ز خوردنت سیر نگردد تا جسم من و جسم تو در خاک نهادند گر جان به تنت هست، بدان دیر نگردد دکتر علی رجالی @alirejali