حکایت( شاه و وزیر )

پرسشی بنمود یک شه از وزیر                       در  خصوص  خالق  کل  و کبیر

نقش حق در عالم هستی کجاست                    خوردن و پوشیدنش دانی چه هاست

میدهد یک روز فرصت بر وزیر                       تا  بیارد  پا سخی   پیش  امیر

او غلا مى داشت دانا و زرنگ                        پاسخ هر سه بدانست بی درنگ

آن غلام پرسید، ای مولا  بگو                          چهره ات زرد است، علت را بگو

گفت شه دارد سوالاتی چنان                          عاجزم  از پاسخ  و اسرار  آن

گفت دانم پاسخش را ای وزیر                          جای غم، غصه نباشد، ای شهیر

حق بپوشد عیب و نقص کار ما       

  او ببیند هر عمل، رفتار ما                

پاسخ سوم به بعد موکول شد                         نزد شه افشا و آن مقبول شد

پادشه جامه جدا بنمود وگفت                        این  غلام آید به جایت، راس پست

جامه وتخت و صدارت را نهاد                         جملگی امیال خود را وانهاد

گفت پاسخ در عمل بر آن وزیر                       حق بیارد چون تویی،از عرش زیر

دست حق دانی رجالی در کجاست                 در ید و بازوی مولا مرتضی است

دنیا طلبی

قدرت و مکنت و ثروت نبود پست و پلید                 گر بود مشعل وناجی و ترقی و نوید

قدرت آن نیست که از روی هوس تکیه زنی         به فقیران  و ضعیفان زمان صدمه زنی

عزت و قدرت و شوکت به جهان داری نیست        به عمل کار بر آید، به شهنشاهی نیست

بنگر شاه ولایت، که نمود قدرت خویش                  بهر اجرای عدالت، چو عقیل آید پیش

ترک دنیا، به زبان لغلغه و آسان است        چون به قدرت نگری، پیر و جوان خواهان است

مسند آنست، که بر نفس درون چیره شوی          تا که در پستی وبالای جهان بیمه شوی

حاکم آنست که از بهر خدا حکم کند                     به اسیران و یتیمان نظر و رحم کند

ای بشر، عاقبت عمر بسی دشوار است                  چون اجل سر برسد، محکمه و اقرار است

پس چرا روز و شب خویش تباه ولجن است    وقت کم باشد و ره توشه ای تو یک کفن است

ای خدا، جز تو ندارم و نخواهم احدی                ناجی من نبود، جز تو و عفو ابدی

تو رحیمی و کریمی وشفیقی و صمد            ما فقیریم و ضعیفیم وگریبان حسد

لیک دانم، که خداوند عظیم است و علیم               چون شود توبه،ببخشد من غافل و ندیم

ای رجالی، ز جوانی تو گر دد پرسش           طى نمودی به کمال، یا که بدی تو سرکش

رمز موفقیت

هر که در کار خودش، مشی تعادل دارد

در جدل با دگران، روح تعامل دارد

قدرت آن نیست گهی ظلم و گهی فتنه شود

قدرت آن نیست ، که همواره لبان بسته شود

قدرت آنست که در سایه ای آن محرومان

ستم و جور نباشد، به همه مظلومان

هنر آنست که در اوج توان ،گیری دست

قشر محروم نباشد، به نظر خوار وپست

خدمت آن نیست که در فکر غذا باشی ونان

خدمت آنست که ترفیع دهی روح وروان

ذلت  آنست که کوچک شمری مردم را

عزت آنست که بالا ببری مردم را

"رهر و آن نیست گهی تند و گهی خسته رود

رهرو آنست که پیوسته و آهسته رود"

شادی آن نیست، گهی عربده و گه فریاد

شادی درلهو ولعب نیست، برادر در یاد

نفس خوابیده درونت، مکن بیدارش

مار مخفی و قوی است، مکن آزارش

شادی در خلق اثر، کشف حقایق باشد

شادی در مهر و نوازش به خلایق باشد

رشد تو در همنشینی با حکیم  عامل است

نی که با هر ناکس وهر جاهل است

رشد در اجرای فرمان نبی اکرم است

رشد در الگو گرفتن از ولی اعظم است

دوستی با مردم اهل دل و بامعرفت

مى کند تامین ترا، در عالم و در آخرت

دوستی با مردم بی دین و بی ایمان بسی

مى برد ما را به هر  سو، هر کسی

ای رجالی، به خدا، راه ولایت، حق است

راه زهرا و علی ، راه شهادت ،حق است

یاد یار

فلک از کف ربودی همسرم را              شکستی ای فلک بال و پرم را

تو چیدی آن گل خوش منظر ما             جریحه  دار کردی  خاطر  ما

ز کف بردی یگانه گوهرم را              چه حوری در بهشت، آن همسرم را

دریغا اسوه ایثارمان رفت                    ز محفل محرم اسرارمان رفت

شفیق و با وفا و مهربان بود            مهین استاد خوش گفتارمان بود

مرامش در خور صد آفرین است           چو انگشتر کمالش در نگین است

صبور و با وفا در هر زمان بود          انیس و مونسی در هر مکان بود

به هر درد و به هر غم بود درمان         که هر سختی تحمل کرد چندان

دل ما در رهین مهر او بود              ادب هم در زبان، هم ذکر او بود

ولی بردی ز جان شیرین تر ما             غمین کردی  دل پر  آذر ما

دو صد افسوس بردی دلبرم را           عزیز و سرور و تاج سرم را

در این فرصت گرفتی یاور ما            زغصه  پر نمودی  ساغر ما

ز هجرش محفل ما شد پریشان              ز غصه دوریش گشته فراوان

چراغ محفل ما گشته خاموش             ز هجرش منزل ما هست درجوش

روانش شاد کن، پروردگارا            ببخش جرم  رجالی، جان فدا را

راز ونیایش

ای خدا ، ای خالق و معبود ما             ای صفا بخش دل ومحمود ما

بینوا کی مى تواند شکر تو            خلق عالم، دم به دم، در ذکر تو

راه حق باشد، صراط مستقیم            راه مردان خدا، راهی عظیم

هست تقوا و خضوع در بندگی            نی که در پستی ومستی جملگی

چنگ زن، حبل خداوند کریم               دل مبند، بر قدرت و انبوه سیم

چنگ زن، حبل  خدا، هر لحظه را           در عطا هم سبقه جو، هر دفعه را

پست و مقام

"این   میز  که می بینی گاه از من وگاه از تو "پاینده نخواهد ماند خواه از من و خواه از تو"

این پست و مقام و منز لت چون واهیست                 با حکم حکومتی ترا چند گاهیست

حق هست مدد ما را در سختی  هر   راهی       حق مى دهدت جانا  هر عزت وهر جاهی

ﻣﻌﺮﻓﺖ

از ﺧﺪﺍ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﺗﻮ ﻓﻴﻖ ﻋﻤﻞ               دستمان دور است، گرآ ید اجل

ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﺭﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ                  ﺻﺪﻕ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﻭ ﺧﻠﻮﺹ ﻭ بندگی

ﺍﺯﺧﺪﺍ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﺭﻭﺡ ﺑﻨﺪﮔﯽ                  ﻧﯽ ﮐﻪ ﻋﺼﯿﺎﻥ ﻭ ﺧﻼﻑ ﻭ بردگی

ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﻭ ﻋﻤﻞ                ﻧﻮﺭ ﯾﺰﺩﺍﻥ، ﺭﺍﻩ ﻗﺮﺍﻥ، ﺍﺯ ﺍﺯﻝ

از خدا خواهیم اسرار لقا                      همچو شمع سوزیم در راه ولا

ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﺭﺍﻩ ﮐﺮﺑﻼ                      ﺭﺍﻩ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺧﺪﺍ ﺩﺭ ﻧﯿﻨﻮﺍ

 ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﺗﻮﻓﯿﻖ  ﺍﺛﺮ                  ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﭘﺎ ﯾﻨﺪﻩ گردد ﺩﺭ ﻧﻈﺮ

ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ راه و چاره را                   ﻧﯽ ﻏﺮﻭﺭ ﻭ ﮐﺒﺮ ﺑﺮ ﺑﯿﭽﺎﺭﻩ ﺭﺍ

ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ مهدی، آن و دم               ﺩﺭ ﺍﻣﺎﻥ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﺳﺘﻢ

ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﻣﺸﯽ ﺍﻭﻟﯿﺎ                     ﺭﺳﻢ ﻭ ﺁﯾﯿﻦ ﺍﻣﺎﻡ ﻭ ﺍﻧﺒﯿﺎ 

ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﺁ ﮔﺎﻫﯽ ﻭ علم                 حکمت افزون می شود، با صبر و حلم

ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﻣﻌﺮﺍ جی چنان              ﺗﺰﮐﯿﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﻮﺩ، ﺩﺭ ﻫﺮ ﺯﻣﺎﻥ

ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﻋﻘﻞ ﻭ ﻣﻌﺮﻓﺖ              ﻋﻠمﻭ ﺗﻘﻮﺍ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ عافیت

ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﺑﯿﺪﺍﺭﯼ ﺷﺐ              ﺗﺎ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺧﻠﻮﺕ ﺑﺠﻮ ﻳﻢ ﯾﺎﺭ ﻭ ﺭب

از ﺧﺪﺍ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ  صبری بی نظیر            ﺭﻫﮕﺸﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ کبیر

ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﺗﺴﮑﯿﻦ ﻗﻠﻮﺏ           ﺫﮐﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎﻋﺚ ﺩﻓﻎ ﻋﯿﻮﺏ

ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﺣﻠﻢ ﺍﻭﻟﯿﺎ                          ﺣﻠﻢﺯﻳﻨﺐ ، ﺻﺒﺮ ۱ﯾﻮﺏ ﻭ ﺭﺿﺎ

ﺍﺯﺧﺪﺍ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﺩﺭ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﮐﺎﺭ           ﻋﻔﻮ ﺑﻨﻤﺎﯾﺪ ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺭﻭ ﺯ ﮔﺎﺭ

ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﺟﺎﻟﯽ ﻣﻌﺮﻓﺖ            ﻫﻢ ﺍﺩﺏ، ﻫﻢ ﺗﺰﮐﯿﻪ، ﻫﻢ ﻣﻐﻔﺮﺕ

ﯾﺎ ﻓﺎﻃﻤﻪ

از ﻧﺒﯽﺗﺎ ﺣﻀﺮﺕ ﺻﺎﺣﺐ ﺯﻣﺎﻥ             ﺟﻤﻠﮕﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﭼﻮﻥ ﻧﻮﺭ ﺟﻨﺎﻥ

ﺍﺯ نبی ﺗﺎ  ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻬﺪﯼ ﻫﻤﻪ            ﺫﮐﺮ ﺁﻧﻬﺎ، ﻓﺎﻃﻤﻪ ﯾﺎ ﻓﺎﻃﻤﻪ

ﺍﺯ ﺑﻨﯽ ﺑﺸﻨﻮ ﺣﺪﯾﺚ ﻧﯿﻨﻮﺍ                 غرق خون گر دد حسین در کربلا

ﺍﺯ ﻧﺒﯽ ﺗﺎ ﻣﺮﮒ ﺯﻫﺮﺍﯼ ﺑﺘﻮﻝ              ﺩﯾﻦ ﺣﻖ ﺍﺯﺳﯿﺮ ﺧﻮﺩ ﮐﺮﺩﻩ ﻋﺪﻭﻝ

ﺍﺯ ﻧﺒﯽ گر دد ﺳﻔﺎﺭﺵ مرتضی           بهر زهرا ﻫﻤﺴﺮ ﻭ نور خدا

ﺍﺯ ﻧﺒﯽ باشدﺣﺪﯾﺜﯽ ﺍﯾﻨﭽﻨﯿﻦ             ﺯﻧﺪﻩ ﮔﺮﺩﺩ، ﺩﯾﻦ ﺣﻖ، ﺑﺎ ﻧﻔﯽ ﮐﯿﻦ

ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺷﺪ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻫﻮ              ﺟﻠﻮﻩ ﺣﻖ ﮔﺸﺘﻪ ﺩﺭﮐﺮﺩﺍﺭ ﺍﻭ

ﺍﺯﻧﺒﯽ ﺑﺎﻗﯽ ﺍﺳﺖ ﻗﺮﺁﻥ ﻭﮐﻼﻡ             ﺷﺪ ﺗﺠﻠﯽ ﻧﻮﺭ ﯾﺰﺩﺍﻥ ﺩﺭ ﺍﻣﺎﻡ

ﺍﺯﻧﺒﯽ ﺍﯾﻦ ﮔﻮﻫﺮ ﯾﮑﺪﺍﻧﻪ ﺭﺍ               ﺧﻠﻘﺖ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻮﺩ، ﻓﺮﺯﺍﻧﻪ ﺭﺍ

ﺍﺯ ﻧﺒﯽ ﺩﺭ ﻭﺻﻒ ﻣﻮﻻ ﻣﺮﺗﻀﯽ           ﺑﺮ ﻏﺪﯾﺮﺧﻢ ﺷﺪﻩ ﻇﻠﻢ ﻭﺟﻔﺎ

ﺍﺯ ﻧﺒﯽ ﺁﯾﺪ ﮐﻼﻡ ﺣﻖ ﺑﻪ ﮔﻮﺵ           ﻗﺪﺭﺕ ﺷﺎﻩ ﻋﺠﻢ ﮔﺮﺩﺩ ﺧﻤﻮﺵ

ﺍﺯﻧﺒﯽ ﺩﺭ ﻭﺻﻒ ﺯﻫﺮﺍ ﮐﺲ ﻧﮕﻔﺖ         ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺍﻡ ﺍﺑﯿﻬﺎ ﮐﺲ ﻧﺠﺴﺖ

ﺍﺯﻧﺒﯽ ﺍﺳﻼﻡ ﮔﺸﺘﻪ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ            ﻫﺎﺩﯼ ﭘﯿﺮ ﻭﺟﻮﺍﻥ ﺩﺭﻫﺮﺯﻣﺎﻥ

ﺍﺯ ﻧﺒﯽ ﺗﺎ ﻗﺒﺮ ﺍﻭﻻﺩ ﻋﻠﯽ               ﺩﺭ ﺑﻘﯽ ﺑﯿﻨﯽ ﺍﻣﺎ ﻣﺎﻥ ﺟﻠﯽ

ﺍﺯ ﻧﺒﯽ ﺑﺘ‌‌ﻬﺎﯼﮐﻌﺒﻪ ﺷﺪ ﺧﺮﺍﺏ          ﻧﻔﺲﺩﻭﻥ ﺁﺭﺩ ﺗﺮﺍ ﺩﺭﻣﻨﺠﻼﺏ

ﺍﺯ ﻧﺒﯽ ﺗﺎ ﺣﻖ ﺗﻌﺎﻟﯽ ﺣﺮﻑ ﻣﯿﻢ          ﻓﺮﻕ ﺍﺣﻤﺪ ﺗﺎ ﺍﺣﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﻋﻈﯿﻢ     

ﺍﺯﻧﺒﯽ ﺗﺎ ﺣﺸﺮ، ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺧﺪﺍ              ﺭﻫﮕﺸﺎﯼ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺧﻄﺎ

ﺑﺮ ﻧﺒﯽ ﻭ ﺁﻝ ﺍﻭ ﺑﺎﺷﺪ ﺩﺭﻭﺩ              ﺑﺮ ﻣﺤﻤﺪ ﺗﺎ ﻣﺤﻤﺪ ﮔﻮﺳﺮﻭﺩ

ﺍﺯﻧﺒﯽ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﺗﻮﻓﯿﻖ ﻋﻤﻞ             ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﺁﻧﺮﺍ ﺍﺯ ﺍﺯﻝ

ﺍﺯﻧﺒﯽ ﭘﯿﺸﯽ ﻧﮕﯾﺮﯼ ﯾﮏ ﺳﻼﻡ        ﭼﻮﻧﮑﻪ ﺍ ﻭﺑﺎﺷﺪ ﻭﻟﯽ ﻭﺍﻭ ﺍﻣﺎﻡ

ﺍﺯﻧﺒﯽ ﺁﻣﻮﺯ ﺍﺧﻼﺹ ﻭ ﻭﺻﺎﻝ          ﻣﻌﺮﻓﺖ ﺟﻮ ﺩﺭ ﭘﯿﺎﻡ ﺫ ﻭ ﺍﻟﺠﻼﻝ

ﺍﺯ ﻧﺒﯽ ﺁﻣﻮﺯ ﺁﺩﺍﺏ ﻭﺳﻨﻦ              ﭘﯿﺮﻭﯼ ﮐﻦ ﺩﺭ ﻣﺮﺍﻡ ﻭﺩﺭ ﺳﺨﻦ

ﺍﺯﺑﻨﯽ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺣﻖ ﮔﺸﺘﻪ ﻋﯿﺎﻥ         ﺍﻣﺮ ﯾﺰﺩﺍﻥ، ﺍﯼ ﺭﺟﺎ ﻟﯽ، ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ

ﺩﯾﺪﺍﺭ ﺣﻖ

ایﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺍﯼﺭﺍﻩ ﻧﺸﺎﻧﻢ ﺑﺪﻩ                   ﺩﺭ ﺭﻩ ﺩﻟﺪﺍﺭ ﺧﻮﯾﺶ، ﺟﺎﻩ ﻧﺸﺎﻧﻢ ﺑﺪﻩ

ﺍﯼ ﮐﻪ ﺗﻮ ﮔﻔﺘﯽ ﺑﯿﺎ، ﺁ ﻣﺪﻧﻢ ﺳﻬﻞ ﻧﯿﺴﺖ              ﺟﺰ ﺗﻮ ﻧﺨﻮﺍﻫﻢ ﮐﺴﯽ، ﺁﻣﺪﻧﻢ ﺟﻬﻞ ﻧﯿﺴﺖ

ﺍﯼ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻭﺷﺐ ،ﮔﺮﺩﺵ ﻋﺎﻟﻢﮐﻧﯽ            ﺭﻭﺡ ﻭ ﺭﻭﺍﻥ ﻣﺮﺍ ، ﻋﺎﺷﻖ ﻭ ﻫﻤﺪﻡ ﮐﻧﯽ

ﺍﯼ ﮐﻪ ﻣﻼﯾﮏ ﻫﻤﻪ، ﭼﺮﺧﺶ ﻫﺴﺘﯽ ﮐﻨﻨﺪ            ﮔﻮ ﺵ ﺑﻪ ﻓﺮ ﻣﺎﻥ ﺣﻖ، ﺷﺎﺩﯼ ﻭ ﻣﺴﺘﯽ ﮐﻨﻨﺪ

ﺍﯼ ﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﯾﺎﺭﻧﯿﺴﺖ، ﻫﻤﺪﻡ ﻭ ﺩﻟﺪﺍﺭﻧﯿﺴﺖ            ﺩﯾﺪﻥ ﻣﻌﺸﻮﻕ ﻫﻢ، ﺑﺎ ﺩﻝ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﻧﯿﺴﺖ

ﺍﯼ ﮐﻪ ﻃﺮﯾﻖ ﻭﻻ، ﺳﺎﺩﻩ ﻭﻫﻤﻮﺍﺭ ﻧﯿﺴﺖ              ﭼﻮﻧﮑﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﯽ ﻣﺮﺍ، ﺭﺍﻩ ﮐﻪ ﺩﺷﻮﺍﺭ ﻧﯿﺴﺖ

ﺍﯼ ﮐﻪ ﺧﺒﺮ ﻫﺎ ﺯ ﺗﻮﺳﺖ،ﭼﺸﻢ ﻭ ﻧﻈﺮ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺗﻮﺳت    ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻧﻤﺎ ' ﭼﻮﻧﮑﻪ ﺍﺛﺮﻫﺎ ﺯ ﺗﻮﺳﺖ

ﺍﯼ ﮐﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﯾﮏ ﻧﻈﺮ،در  هم و ویران شود        ﺩﺭﭘﯽ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺣﻖ ' نار گلستان ﺷﻮﺩ

ﺍﯼ ﮐﻪ ﺷﻮﺩ ﻗﻄﺮﻩ ﺍﯼ، ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﺟﺎﻧﺸﯿﻦ          ﮔﻔﺖ ﺧﺪﺍﯼ ﮐﺮﯾﻢ، ﺧﻠﻘﺖ ﺧﻮﺩ ﺁﻓﺮﯾﻦ

ای که ندارم کسی، غصه وغم ها بسی            کشت ﻣﺮﺍ ﻋﺸﻖﺗﻮ، ﺩﺍﺩ ﻣﺮﺍ ﮐﯽ ﺭﺳﯽ

ﺍﯼ ﮐﻪ ﺷﺪﻡ ﻣﺴﺖ ﺗﻮ ' ﺷﯿﻔﺘﻪ ﺍﯼ ﺭﻭﯼ ﺗﻮ          ﺑﯽ ﺧﻮﺩ ﻭ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺭﺍ ' ﮐﯽ ﺷﻮﺩ ﺍﻭ ﺳﻮﯼ ﺗﻮ

ﺍﯼ ﮐﻪ ﻋﺒﺎﺩﺕﺑﻮﺩ ، ﺭﺍﺯ ﻭﻧﯿﺎﯾﺶ ﺑﻮﺩ                 ﺭﺍﻩ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺑﻪ ﺗﻮ' ﺳﺠﺪﻩ ﻭ ﺳﺎﯾﺶ ﺑﻮﺩ

ﺍﯼ ﮐﻪ ﻣﺮ۱ ﻫﺮ ﺯﻣﺎﻥ ' ﻗﺼﺪ ﺳﻮﯼ ﺧﻮﺩ ﮐﻨﯽ       ﺭﻭﺡ ﺯ ﺟﺎﻥ ﻣﯽ ﺑﺮﯼ ' ﭼﻮﻧﮑﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﻧﯽ

ای کهﻋﺠﻞ ﭼﻮﻥ ﺭﺳﺪ ' ﺟﺎﻥ ﺯ ﺑﺪﻥ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ      ﺩﺳﺖ ﭼﻮ ﺧﺎﻟﯽ ﺑﻮﺩ ' ﺣﺴﺮﺕ ﻭ ﻏﻢ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩ

ﺍﯼ ﮐﻪ ﺩﻫﯽ ﻣﻨﺰﻟﺖ ' ﺍﯼ که کنی مغفرت         علم عطا کن مرا، تا که دهی معرفت

ای که خیانت شده در پی فوت نبی                دین نبی شد تمام، پرتوی نصب علی

ای که در این روزگار، ظلم و ستم گشته کار        فکر قیامت بکن، تا نکنی زار زار

ای که شهادت بود راهگشای امور                 نفس کند مردمان،  دور ز ایمان و نور

ای که خدا داده ات،صبر و تحمل بسی             باش رجالی چنان،  در نظر هر کسی

پند و اندرز

بشنو از نی چون حکایت مى کند            مشنو از دل چون خیانت مى کند

بشنو از روزی رسان روز و شب            دل مبند بر هر کس و نا کس به صعب

بشنو از اهل یقین و معرفت                نی ز هر بیگانه وشیطان صفت

بشنو از حق، از طریق صالحان            چون پیمبر، رهبر پیر و جوان

بشنو از قرآن و عترت رمز وراز            مشنو از مستان، نوای دلنواز

بشنو از سردار دین، شیر خدا              خط شکن باشد شهید سر جدا

بشنو ازمردان کوی نینوا                   بشنو از مولای دین راه خدا

بشنو از جانت که سلطان تو است        مشنو از نفست، که شیطان تو است

بشنو از مولا علی در بندگی             با عدو سازش مکن در زندگی

از مسیر حق جدا گشتن خطاست         سرنوشت سرکشان، تار و جزاست

رهزن ایمان تو، اعمال تو ست            همره روز جزا، افعال توست

بشنو از مردان مخلص راه را              مشنو از مردان فاسد،  چاه را

ناجی تو نیست، مال و ثروتت            شافی تو نیست، زور وقدرﺗﺖ

آنچه کشتی، میکنی آنرا درو             گندم از گندم برو ید، نی ز جو

ترک دنیا، شرط دینداری که نیست      دوری از مردم بدان، کاری که نیست

ﺩﺭ ﻧﺒﺮﺩ ﺣﻖ ﻭ ﺑﺎ ﻃﻞ ﺧﻮﺩ ﻧﻤﺎ             ﺗﺮﮎ ﺻﺤﻨﻪ ' ﮐﯽ ﺑﻮﺩ ﺷﺮﻁ ﺑﻘﺎ

رشد تو در سختی کار است و فکر       نی که در آسایش و مشغول ذکر

حفظ دین کاری بس دشوار نیست      حکم حق جاری شود، هموار نیست

ﺩﺭ ﻣﺮﺍﻡ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ' ﺩﻝ ﺩﺍﺩﮔﯽ ﺍﺳﺖ        ﺟﺰ ﺧﺪﺍ ﻋﺎﺷﻖ ﺷﺪﻥ ' ﻭﺍﺑﺴﺘﮕﯽ ﺍﺳﺖ

ﺩﻝ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎ ﺯﻥ، ﺑﺮ ﻭﺳﻮﯼ ﺧﺪﺍ             ﻫﺮ ﮐﺠﺎ ﺑﺎﺷﯽ،ﺑﻮﺩﮐﻮﯼ ﺧﺪﺍ

ﺍﺯ ﻋﻠﯽ ﺁﻣﻮﺯ ﺍﺧﻼﺹ ﻋﻤﻞ                 ﻧﻮﺭ ﯾﺰﺩﺍﻥ، ﻣﺮﺩ ﻣﯿﺪﺍﻥ ﺟﻤﻞ

ﺑﻬﺮ ﺣﻔﻆ ﺩﯾﻦ ﮐﻨﺪ ﺩﻭﺭﯼ ﺯ ﭘﺴﺖ         ﻟﯿﮏ ﺑﯿﻨﯽ در صف شیران نخست

ای رجالی گر بخواهی تا ابد معبود را    کن به تکلیفت عمل، مقصود را