دیوان رباعیات و دو بیتی های پزوفسور علی رجالی(قسمت دوم)
کلید رستگاری
فهرست مطالب
مقدمه
فصل اول
خدای متعال
فصل دوم
اشعار مذهبی
فصل سوم
اشعار عرفانی
فصل چهارم
احکام اسلامی
فصل پنجم
چهارده معصوم
فصل ششم
اشعار تاریخی
مقدمه
تعدای از رباعیات و دو بیتی های اینجانب، حدود ششصد عدد، در کتاب کلید خوشبختی بنده به چاپ رسید. تعدادی رباعی به طور پراکنده در شبکه های مجازی تلگرام، اینستاگرام و صفحه های شخصی آمده است.لذا تصمیم گرفتم همه رباعیات و دو بیتی های خود را تحت عنوان کلید رستگاری جمع آوری کنم. در حین این کار حدود صد رباعی جدید سرودم که در وبلاگ های شخصی آمده است.همچنین بعضی سروده ها نیاز به ویرایش داشت.لذا ضمن اصلاح،برای هر سروده عنوانی را اختصاص دادم و به صورت موضوعی تدوین نمودم.امید است برای خوانندگان مفید باشد.
بعضی از دوبیتی ها اقتباس از غزلیات،قصاید و مثنویات اینجانب می باشد. ممکن است خوانندگان فرصت کافی برای خواندن یک شعر طولانی را نداشته باشند.ولی خواندن دو بیت بطوری که بتواند منظور شعر طولانی را ارائه دهد مفید است.
فیلمسازان سریال ها به موازات یک فیلم سینمایی تولید می کنند.لذا این ایده را در اشعار خود اعمال نمودم.
اشعار مذهبی و عرفانی اینجانب بر گرفته شده از مفاهیم قرآنی و احادیث که در قالب رباعیات و دو بیتی تقدیم خوانندگان می گردد.منابع استفاده شده از نشریات حوزه های علمیه و اساتید حوزه همانند حجه الاسلام رنجبر و حجه الاسلام صمدی اساتید حوزه قم می باشد.اشعار اجتماعی اینجانب بر گرفته شده از تجارب و احساسات و عنایات الهی است که به مرور زمان سروده شده اند و اکثرا کاربردی و اقتباس از مفاهیم دینی دارد.در هر صورت امکان دارد به خاطر محدودیت های شعری و عدم آشنایی زیاد به مطالب دینی ، در بیان موضوعی در دو بیت نتوانسته باشم حق مطلب را به صورت روشن و دقیق بیان کرده باشم.لذا از کلیه خوانندگان گرامی تقاضامندم که مرا از نقطه نظرات ارزشمند شان دریغ نکنند.
۱۳۳۱.آفت
خود پسندی آفتی باشد دنی
مردمان را ابله و خود را قوی
کی بدارد نا توان یک روز خوش
عزت انسان به تقوا ، بندگی
۱۳۳۲.خر سواری
گر شوی خر بهتر از با خر شدن
دوری از خر کن برای سر شدن
خلقت خر از برای آدمیست
خر سواری کن بجای خر شدن
۱۳۳۳.خانه
خانه ی بی مهر کی یک خانه است
خانه ی بی عشق دانی لانه است
در جدل پر هیز کن ای با خرد
خود بزرگی کاذب و افسانه است
۱۳۳۴.دانش
جهل و نادانی ، نهایت ذلت است
علم و آگاهی ، کمال و حکمت است
فضل و دانش بی حد و بی انتهاست
کسب دانش با معارف عزت است
۱۳۳۵.ذلت
تا به کی خوار و ذلیلی و حقیر
می شوی نالان و گریان و اسیر
معرفت جو ، تا ببینی حق کجاست
حق تعالی خالق کل و کبیر
۱۳۳۶.دانش
گر بخواهی کسب دانش ، رنگ رنگ
کن طلب از حق تعالی جای سنگ
کسب علم و معرفت دانی تو را
می برد تا عرش بالا ، بی درنگ
۱۳۳۷.دوست
همنشیی با بدان ممدوح نیست
عاقبت جز نکبت و اندوه نیست
همنشیی با کسان باید گزید
موجب رشد است و آن انبوه نیست
۱۳۳۸.معصیت
رو به سوی اهل دین و معرفت
می دهد ما را کمال و مغفرت
در جدال و جنگ با انفاس دون
می شود ناجی تو را در معصیت
۱۳۳۹.روزگار
چون که در این روزگار
نیست صفا و قرار
فکر عقوبت نما
گریه کنی زار زار
۱۳۴۰.یار
دان که مرا یار نیست
همدم و دلدار نیست
دیدن معشوق هم
با دل بیمار نیست
۱۳۴۱.قدر استاد
قدر استاد ندانند گروهی چندان
گوهری هست گران قیمت و چون در افشان
چونکه استاد عزیز است و بود دانشمند
سالها رنج و تلاش است ، گلی در بستان
۱۳۴۲.حلم
ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﺁ ﮔﺎﻫﯽ ﻭ علم
نور ایمان و فلاح و صبر و حلم
حکمت افزون می شود از جمع آن
موجب آرامش است و کسب سلم
۱۳۴۳.فرهنگ
زمانی که امیال دون اصل شد
شعائر چو ایمان ز ما فصل شد
علاقه به فرهنگ بیگانگان
شعار جوانان و این نسل شد
۱۳۴۴.طبیب جانها
اگر خواهی کمال و علم و حکمت
مهار نفس خود از کبر و شهوت
نما تذهیب نفس و کسب دانش
طبیب جان و حرمان ، اهل عصمت
۱۳۴۵.معاش
موجب افزایش رزق و معاش
در قناعت باشد و کار و تلاش
روزی ما می رسد با امر حق
او مقسم باشد و نالان نباش
۱۳۴۶.روز رستاخیز
به نام خدا وند علم و کتاب
خداوند روز عقاب و حساب
رسد وقت موعود و وقت معاد
بود پرسش و پاسخ و گه عذاب
۱۳۴۷.گشایشگر
به نام خدا وند کیهان و نور
خدای حکیم و علیم و غیور
که ذکرش تسلا دهد جان ما
گشاید گره ، از مصائب ، امور
۱۳۴۸.مردم غزه
غزه را نابود کردند و خراب
مردمان غزه در رنج و عذاب
بین نقاب دشمنان رفته کنار
نیست مردم را غذا و نان و آب
۱۳۴۹.شاهد
خدا قادر و شاهد کار ماست
خدا وند ناظر به رفتار ماست
بقای جهان پرتوی اذن اوست
کمال و تعالی به پندار ماست
۱۳۵۰.بی تاب
روزی ما می رسد ، بی تاب و سرگردان نباش
عاقبت باشد خوشی ، نالان و بی ایمان نباش
حق تعالی حامی و هر دم حمایت می کند
بهر دنیای دنی ، مجذوب و در حرمان نباش
۱۳۵۱.دادرس
ای دادرس مردم ، ای پادشه خوبان
بر ما بنما لطفی ، در پیش گه یزدان
مردم همه مشتاقند ، بینند رخ گلگونت
فریاد رس مایی ، تفسیر شود قرآن
۱۳۵۲.شروع
به نام خدا وند روزی رسان
که نامش بود ورد پیر و جوان
شروع کن تلاش و تقلای خویش
به نام خداوند عرش و جهان
۱۳۵۳.عزت
شرف و عزت ما در تقواست
از خدا خواه ، که او بی همتاست
هر که را نیست سعادت ، عزت
ذلت و خواری او واویلاست
۱۳۵۴.رسالت
نبی مسلمین ، منجی ، امام است
پیام حق تعالی در کلام است
رسالت باعث خشم قبایل
هدایت سوی حق را در مرام است
۱۳۵۵.نور دو عالم
عجب عشقی بود ، آن عشق والاست
عجب نوری بود ، آن نور مولاست
همه بر گرد او اندر دو عالم
حسین ابن علی ، فرزند زهراست
۱۳۵۶.عشق ولایت
صفای باطن و عشق ولایت
شفای جان بود ، عز و سعادت
مجو جز اهل بیت و دین و قرآن
دوای جان بود تقوا و حکمت
۱۳۵۷.فصل الخطاب
دیر فهمیدم ، قیامت باشد و روز حساب
دیر فهمیدم حقایق را ، بود فصل الخطاب
در جوانی غفلت و در نو جوانی منفعل
دیر فهمیدم که پیری آید و من در حجاب
۱۳۵۸.عالم غیب
آنچه پنهان است از دید بشر
ماورای جسم می باشد اثر
عالم غیب است اسرار نهان
بر خدا نبود غیابی در نظر
۱۳۵۹.منزل گاه
شد عیان منزل گه اهل یقین
بهر یاران حسین و مخلصین
شد تجلی عالم غیب و شهود
در سرای دیگر و جنت چنین
۱۳۶۰.اصحاب یمین
خوش به حال سالکان و اهل دین
همچو سلمان ، همچو اصحاب یمین
نامه ی اعمالشان در دست راست
می درخشد همچو خورشید و نگین
۱۳۶۱.صبوری
اگر خواهی سعادت در دو دنیا
عبادت کن خدا را ، کسب تقوا
صبوری کن ، صبوری کن ، صبوری
صبوری در مصیبت ، هم بلایا
۱۳۶۲.معراج
سر به خاک آری و آیی در رکوع
موجب معراج می گردد ، خضوع
این رکوع و این خضوع و سجده ها
گفتگو یی با خدا باشد ، شروع
۱۳۶۳.نامحرمان
بین آن دیوار و در ، خیرالنسا را می زنند
روز روشن با لگد ، شمس الضحی را می زنند
داد غیرت می زنند و لاف دین ، نامحرمان
بی محابا ، دختر بدر الدجی را می زنند
۱۳۶۴.اسوه
بی تامل ، اسوه ی حجب و حیا را می زنند
بهر دنیا ، همسر شیر خدا را می زنند
تا خلافت را بدست آرند ، با مرگ نبی
بی محابا ، عصمت آل عبا را می زنند
۱۳۶۵.صاحب عزا
شامیان ، صاحب عزا فرزند زهرا می زنند
در مسیر شام و کوفه ، دخترش را می زنند
می زنند با سنگ و چوب و نیزه ها بر غافله
بی شرف ها، سرور اهل سجایا می زنند
۱۳۶۶.یادگار مصطفی
بی شرف ها ، یادگار مصطفی را می زنی
بی مروت ، نور چشم مرتضی را می زنی
از برای قدرت چند روزه ی دنیا چنین
مظهر نور و صفا ، شمس الضحی را می زنی
۱۳۶۷.محسن زهرا
آبروی عالم و الگوی انسان ها زدنند
مشعل و سرچشمه ی جوشان دریا را زدنند
سقط کردند محس زهرا ز میخ پشت در
با لگد از پشت در بر پهلوی زهرا زدنند
۱۳۶۸.چوب خیزران
در زمین نینوا ، در قتلگه ، مولا زدنند
شمر ملعون سر جدا بنمود ، بی پروا زدنند
قلب زینب خون شود از تشت و از داغ حسین
بر لبان نور هستی ، چوب خیزر را زدنند
۱۳۶۹.احترام
چو خواهی بهین عالمی ای پسر
به مادر محبت نما ، هم پدر
نخواهند جز عزت و احترام
بلایا شود دور ،بی درد سر
۱۳۷۰.تسکین
هر که بار خویش را جانانه بست
می شود از جام وصل یار مست
دل به فیض سرمدی تسکین شود
چون زند پا بر درون و نفس پست
۱۳۷۱.می ناب
مست معشوقم و مست می خالص می ناب
می دنیا نکند جان مرا آن سیراب
مست انگور و شراب و عرق دنیایی
موجب رنج و گناه است ، تغافل و عذاب
۱۳۷۲.رزق و روزی
توکل کن ، تدبر کن ، دو چندان
شروع کن کار خود با صوت قرآن
تداوم در امور و نظم و کوشش
سبب گردد تو را رزق فراوان
۱۳۷۴.نبرد غزه
دشمنان ، فتنه و آشوب بس است
ناکسان ، تهمت و مرعوب بس است
غزه در غزه نمانده است نبرد
این همه کشته و مضروب بس است
۱۳۷۵.گره گشایی
گره وا کردن از درد و بلایا
بود کار بزرگان در سخایا
ثواب حق به پی دارد حمایت
ببینی اجر و پاداش و مزایا
۱۳۷۶..عیب جویی
خوشا آنان که آگه بر دل خویش
نبیند عیب مردم در نظر بیش
کنند چاره درون و نفس خود را
شده تاکید در آئین و هم کیش
۱۳۷۷.گمنامی
چو گوهر در صدف بودن چه زیباست
که گمنامی مرام و مشی والاست
مزن لاف توانایی چو جاهل
بزرگی بر خدا ارزد ، که یکتاست
۱۳۷۸.فریبندگی
مشو غافل ز مرگ و شوق دنیا
فریبنده بود ، مجذوب و زیبا
اگر دنیا شود چون نردبانی
نخواهی جز خدای دلربا را
۱۳۷۹.آسودگی
حب دنیا می فریبد اهل دنیا در جهان
تا رسیدن بر وصالت ، می کنی آه و فغان
لیک عشق واقعی بر خالق و معبود ما
می کند آسوده خاطر را ز نفس و شر آن
۱۳۸۰.رمضان(۱)
رمضان ماه نزول است و تلاوت
رمضان ماه خدا باشد و رحمت
که گناهان شده بخشوده ز حکمت
رمضان ماه سرور است و عبادت
۱۳۸۱.رمضان(۲)
رمضان ماه فطور است و سخاوت
رمضان ماه دل و ماه ریاضت
که شود باعث تقوی و سلامت
رمضان ماه نجات است و هدایت
۱۳۸۲.رمضان(۳)
رمضان ماه شب و ماه حلاوت
رمضان ماه خود و ماه سعادت
که دعا گشته در این ماه اجابت
شده ابلیس در این ماه اسارت
۱۳۸۳.رمضان(۴)
رمضان ماه علی است و ولایت
رمضان ماه لقا است و کرامت
به علی گشته در این ماه خیانت
که نصیب شه دین گشت شهادت
۱۳۸۴.رمضان(۵)
رمضان ماه گذشت است و عنایت
بود امید مسلمان به شفاعت
که به مهمانی حق گشته ای دعوت
رمضان ماه خود و ماه سعادت
۱۳۸۵.رمضان(۶)
رمضان ماه شکور است و جماعت
رمضان ماه عطا است و بشارت
شده احیا در این ماه روایت
که در این خاتمه عید است و سعادت
۱۳۸۶.رمضان(۷)
رمضان ماه مشیر است و عدالت
رمضان ماه ظهور است و حکومت
شده اعمال در این ماه حکایت
که دعا بهر فرج گشته اشا رت
۱۳۸۷.رمضان(۸)
رمضان ماه گذشت است و اطاعت
که شود صلح اگر هست عداوت
رمضان ماه رجوع است و اجابت
که گنه کار شود بنده اگر هست ندامت
۱۳۸۸.رمضان(۹)
رمضان ماه حساب است و ندامت
بود امید هر انسان به عبادت
رمضان ماه زکات است و حمایت
که در این ماه بود فطر صیانت
۱۳۸۹.رمضان(۱۰)
رمضان ماه جهاد است و ریاضت
که مسلمان شده سی روز ضیافت
رمضان ماه نیاز است و شفاعت
که شود موجب احسان و هدایت
۱۳۹۰.ضیافت(۱)
عجب ماهی است این ماه ضیافت
مه قرآن و ترتیل و تلاوت
بود ماه نیاز و ذکر و احیا
کند ما را به سوی حق هدایت
۱۳۹۱.ضیافت(۲)
عجب ماهی است این ماه هدایت
مه احسان و ایثار و ریاضت
بود ماه خدا و ماه پاکی
شده ابلیس در بند واسارت
۱۳۹۲.ضیافت(۳)
عجب ماهی است این ماه عبادت
مه ارض و سما و قدر و رحمت
بود ماه خدا و عشق و تقدیر
دهد آرامش و صبر و طهارت
۱۳۹۳.ضیافت(۴)
عجب ماهی است این ماه اجابت
شب قدر است و انواع کرامت
گناهان می شود بخشوده این ماه
نصیب شاه دین گشته شهادت
۱۳۹۴.ضیافت(۵)
عجب ماهی است ماهی پر ز حکمت
مه پاکی نفس است و طهارت
بخوانند جوشن و ادعیه ها چند
شب قدر است و تقدیر و سعادت
۱۳۹۵.ضیافت (۶)
عجب ماهی است این ماه عنایت
مه قدر است و پاکی و کرامت
شود اعمال ما مقبول یزدان
که پایانش بود عید و رضایت
۱۳۹۶.ضیافت(۷)
عجب ماهی است ماه عشق و رخصت
مه خود سازی و انوار حکمت
عجب ادعیه ای خوانند ، این ماه
بود نام خدای جان و خلقت
۱۳۹۷.ضیافت(۸)
عجب ماهی است این ماه اجابت
بود امید انسان ها به رحمت
به سر قرآن نهند و آن نشانه است
که فهم و درک آن دارد سعادت
۱۳۹۸.ضیافت(۹)
عجب ماهی است این ماه شفاعت
بود سی روز مهمانی ، عنایت
شود روح بشر مهمان یزدان
گناهان را خدا بخشد ز رحمت
۱۳۹۹.اذان
صوت جان بخش موذن ، با اذانی دلنواز
رهنمون سازد تو را ، بهر نیایش چون نماز
تا به پا داری قیامی و سجودی و رکوع
می برد ما را برای گفتگو ، راز و نیاز
۱۴۰۰.چاره
من اسیر دست شیطانم ، خدایا چاره ای
کاین چنین نالان و حیرانم ، خدایا چاره ای
من که می دانم تویی صاحب علاج چاره ها
من گرفتارم ، پشیمانم ، خدایا چاره ای
۱۴۰۱.زندان
من به بند و حصر و زندانم ، خدایا چاره ای
روز و شب چون شمع سوزانم ، خدایا چاره ای
چند روزی در قفس مهمان نمودی ای فلک
من گدای شاه شاهانم ، خدایا چاره ای
۱۴۰۲.پشیمان
دیگر از دنیا گریزانم ، خدایا چاره ای
عاشق یار و پریشانم ، خدایا چاره ای
من ز اعمال خودم شرمنده ام در آخرت
خسته و زار و پشیمانم ، خدایا چاره ای
۱۴.۳.شیدایی
من ز شیدایی پریشانم ، خدایا چاره ای
با نگاهت مست و حیرانم ، خدایا چاره ای
جز تو معشوقی نمی خواهم ، ندارم دلبری
عشق تو در روح و در جانم ، خدایا چاره ای
۱۴۰۴.کنج
کنج این دنیا گرفتارم ، خدایا چاره ای
بی پر و بال و ، خطا کارم ، خدایا چاره ای
عمر من دارد به پایان می رسد ، شرمنده ام
من اسیر نفس امارم ، خدایا چاره ای
۱۴۰۵.باخت
باختم عمر گرانقدر و گران سنگ طلا
من هدر دادم جوانی را به بطلان و خطا
زندگی سرشار برد است و پر از انواع باخت
با توکل ، با تدبر ، دور بنما هر بلا
۱۴۰۶.شیر غران
دخت حیدر شیر غران، زینب است
همره شاه شهیدان ، زینب است
نور چشم مصطفی و مرتضاست
اوستاد دین و قرآن ، زینب است
۱۴۰۷.کوه صبر
مظهر الطاف یزدان ، زینب است
راز دار حی سبحان ، زینب است
خار چشم ظالمان و اشقیاست
کوه صبر و گنج ایمان، زینب است
۱۴۰۸.شام غریبان
همره شام غریبان، زینب است
کودکان را ماه تابان ، زینب است
در شبان تار کوفه همچو ماه
راوی و استاد قرآن ،زینب است
۱۴۰۹.سالار
سرور جن و بشر ، سید و سالار ، علیست
شه دین ، شیر خدا ، مخزن اسرار، علیست
باعث خلقت هستی است علی در دو جهان
خسرو کون و مکان ، مظهر دادار ، علیست
۱۴۱۰.شکایت
لب فرو بند از شکایت در حضور دیگران
با خدا اسرار خود گو ، نی خلایق هر زمان
درد بی درمان دل را جز خدا بر کس مگو
کاین زبان افشا کند ، پندار و افکار نهان
۱۴۱۱.سفیانیان
عاقبت بنیان ظلم و کینه ی سفیانیان
می شود برچیده با عزم و سلاح شیعیان
حضرت مهدی قیام و برکند اصحاب جور
چیره می گردد ولی و مقتدای مومنان
۱۴۱۲.طوفان الاقصی
آفرین بر همت و ایثار و طوفان شما
کاخ ها ویران شود ، با جنگ و ایمان شما
می شود تسلیم دشمن ، در نبرد مسلمین
نیست راه و چاره ای ، جز امر و فرمان شما
۱۴۱۳.امام رضا(۱)
زاده ی موسی ابن جعفر نور چشم حیدر است
او بود شمس الشموس و نور حق را مظهر است
ملجا درماندگان است و پناه بی کسان
چنگ زن بر مرقدش ، زیرا شفیع محشر است
۱۴۱۴.امام رضا(۲)
هشتمین ماه ولایت ، قدسیان را سرور است
بارگاه حضرتش ، آرام بخش مضطر است
مامن دلدادگان است و پناه مردمان
این سرای دل ربا ، همچون بهشت انور است
۱۴۱۵.امام رضا(۳)
بارگاه هشتمین اختر ، سرای دیگر است
هر کجای صحن و ایوانش سراسر زیور است
مرکز امن و امان است این سرای دلپذیر
گنبد و گلدسته اش پوشیده از سیم و زر است
۱۴۱۶.امام رضا(۴)
ضامن آهو رضا باشد ، شفیع محشر است
در دو عالم منجی است و زاده ی پیغمبر است
سجده گاه شیعیان از خاک مدفون ولاست
تربت پاکش معطر ، همچو مشک و عنبر است
۱۴۱۷.امام رضا(۵)
هشتمین شمس رسالت ، همچو در و گوهر است
مرقد پاک و ظریحش ، دیدگان را افسر است
باعث ایجاد هستی ، حضرت سلطان طوس
جمله معصومین ، امام و مقتدای برتر است
۱۴۱۸.امام رضا(۶)
شوق دیدار و وصالت بر زبان و در سر است
مرغ جانم می کند فریاد ، بی بال و پر است
هر دل بشکسته می گردد روانه سوی طوس
چون امید و شافع هر بینوایی اکبر است
۱۴۱۸.امام رضا(۷)
بارگاهت همچو رضوان بی نظیر و طاهر است
قطره های اشک زوارت ، بسان گوهر است
هست سقاخانه ات سر چشمه ی حوض برین
آب آن آب حیات است و ز حوض کوثر است
۱۴۱۹.امام رضا(۸)
بارگاه زاده ی زهرا ، جلال کشور است
این سرای حجت حق و شفیع و داور است
به چه زیبا منظری دارد سرای دلگشا
من نمی دانم بهشت است یا سرای دیگر است
۱۴۲۰.امام رضا(۹)
چون رضا علمش ز حق است و حکیمی قادر است
در مصاف اهل دانش ، در بلاغت برتر است
عالمان دین عیسی می شوند تسلیم حق
گنج اسرار خدا و مقتدا و رهبر است
۱۴۲۱.امام حسین(۱)
بر گلوی ماه تابان ، تیغ بران خنجر است
زاده ی زهرای اطهر ، خون یزدان بی سر است
سر جدا از پیکر و آغشته در خون گوهری
از غم شاه شهیدان ، تا قیامت محشر است
۱۴۲۲.امام حسین(۲)
از جفای کوفیان ، فرزند زهرا بی سر است
سم اسبان بی محابا ، روی نعش و پیکر است
سر جدا شد از قفای حضرت و خولی ببرد
چون که او خواهان پاداش یزید کافر است
۱۴۲۳.امام حسین(۳)
قلب یاسین شد شهید و دخت زهرا یاور است
می کند رسوا عدو را، ناطقی چون مادر است
خطبه های دخت زهرا همچو خاری در گلوست
زینب غم دیده در سوگ و فجایع سرور است
۱۴۲۴.امام حسین(۴)
رفت بر بالای نیزه ، شمس رخشان ، سرور است
قاری قرآن به نی رفت ، ماه تابان ، بی سر است
تا قیامت جن و انسان ها ، عزادار و غمین
در تنور خانه ی خولی ، سری بی پیکر است
۱۴۲۵.امام حسین(۵)
شهسوار و مرد میدان ، یکه تاز و برتر استت
در مصاف کوفیان و شامیان ، چون حیدراست
تا که احیا دین حق گردد ، ز دست قاسطین
شهسوار ملک یزدان ، شیر غران ، داور است
۱۴۲۶.امام حسین(۶)
سرور آزادگان و خسرو دین ، رهبر است
از برای امر و نهی کافران ، بی یاور است
لیک مهدی آید و دنیا گلستان می شود
یاد او در جشن و حرمان ، همچنان در خاطر است
۱۴۲۷.امام حسین(۷)
خسرو کون و مکان ، فرزند مولا ، شهپر است
او که در راه پدر کوشا و همچون رهبر است
دین احمد را کند احیا ، چو جدش مصطفی
جای اسماعیل می گردد ذبیح و انور است
۱۴۲۸.حضرت علی اصغر
ناله ی طفل صغیری رسد از گو شه ی دشت
هست آلاله شش ماهه ی اصغر بر دست
می زند حرمله تیری به گلوی اصغر
می چکد خون به زمین در پی تیری، چون جست
۱۴۲۹.حضرت زینب(۱)
حضرت ام المصائب ، دخت حیدر ، یاور است
بر فراز تل زینب ، شیر غران ، ناظر است
شاهد قتل حسین و رهروان است یک به یک
راوی اعمال دون بر پیکر و بر لشکر است
۱۴۳۰.حضرت زینب(۲)
مظهر الطاف یزدان، گنج ایمان، حاضر است
خطبه هایش در مصاف دشمنان چون مادر است
می کند رسوا یزید کینه توز و فتنه گر
شیر غران خار چشم اشقیای کافر است
۱۴۳۱.حضرت زینب(۳)
راز دار حی سبحان، دخت زهرا ، شاهد است
روزها چون شیر میدان و شبان چون عابد است
کاروان اهل بیت مصطفی را رهبر است
در فداکاری سر آمد ، در عبادت زاهد است
۱۴۳۲.حضرت زینب(۴)
همره شاه شهیدان ، ماه تابان ، اختر است
در سفر ها زینب کبری حضور و یاور است
شرط عقد است این چنین قول و قراری از نخست
حضرت زینب عمل کرده به پیمان ، سرور است
۱۴۳۳.حضرت زینب(۵)
صاحب فضل و کرامت ، در بلاغت قادر است
مظهر صبر و شجاعت، در مصائب حاضر است
زینب است اسطوره ی صبر و حضور و معرفت
در مصائب در مصیبت ، همچو مادر یاور است
۱۴۳۴.تسلی
تسلی ده درون و باطن خویش
عبادت می شود موجب تو را بیش
دهد آرامش و تسکین و عزت
شده تاکید در آئین و هم کیش
۱۴۳۵.خدای متعال(۱)
امید بینوایان و خلایق کردگار است
صفای روح و جانت در نیایش در قرار است
خوشا آنان که دائم در تلاش و کسب تقوا
بهای دلربایی در ریاضت در مطار است
۱۴۳۶.خدای متعال(۲)
دلیل جانفشانی ، در تعبد در شعار است
هر آن کس کس شود ، کامل شود ، محبوب یار است
بود اهداف خلقت ، آفرینش، در عبادت
شفای جان و دلها در عبادت در جوار است
۱۴۳۷.خدای متعال(۳)
تسلی دادن دلها ، به یاد است و به اذکار
عبادت با لسان و کار نیک و ذکر و افکار
به تسبیح خداوند و به خدمت بر خلایق
توسل جو ، زیارت کن ، نبی و آل اطهار
۱۴۳۸.خدای مهربان(۱)
ای رفیق جمله خوبان ، ای خدای مهربان
تو عظیمی و کریم ، صاحب عرش و جهان
نیست چیزی از تو مخفی، می بری رنج و بلا
تو بری از ما مصائب ، تو مغیث و مستعان
۱۴۳۹.خدای مهربان(۲)
ای امید بینوایان ، تو قدیم و لایزال
تو خدای جن و انسان ، تو عزیز و ذوالجلال
این جهان و آن جهان آید به امرت چون پدید
تو رها از آب و نانی ، تو غنی و بی مثال
۱۴۴۰.خدای مهربان(۳)
ای یگانه خالق عالم ، صفای باغ و بستانی
نگار دلستان ما ، غفور و حی و سبحانی
شود جاری روان آبی ، به دشت و کوی و صحراها
امید مردمان باشی، انیس روح و هر جانی
۱۴۴۱.خدای مهربان(۴)
تو ورای عقل و درکی ، تو نشان بی نشانی
تو ورای ذهن و حدسی ، تو بری ز هر گمانی
نتوان ز وصف یزدان ، چو منی کند بیان آن
تو عیان و هم نهانی ، تو وجود لامکانی
۱۴۴۲.خدای مهربان(۵)
چو منی اسیر نفس است ، تو رئوف و مهربانی
به زبان بی زبانی ، تو انیس و هم زبانی
تو امید و جان مائی، نروم به جای دیگر
ز سرای کوی و درگه ، تو مرا ز خود نرانی
۱۴۴۳.خدای مهربان(۶)
ورای عقل و هر درکی، خدای بی نشان است
ورای ذهن و هر حدسی، خدای بی گمان است
ندارم من تصور از وجودت ، جز به گفتار
ورای فهم و هر وهمی ، خدای بی کران است
۱۴۴۴.خداوند متعال(۸)
خداوندا ، بری از عیب و نقص و ناتوانی
تویی آگه به اسرار خلایق ، هر زمانی
تویی واجب وجود و یکه و باقی به عالم
تو مخفی از خلایق از ملائک در جهانی
۱۴۴۵.خداوند متعال(۹)
من گنه کارم خدایا ، توبه ی ما را پذیر
ما گرفتار هوائیم ، دست بی دستان بگیر
این هوای نفس دون و افعی جان همچنان
کرده ما را در غل و زنجیر ، مغلوب و اسیر
۱۴۴۶.خداوند متعال(۱۰)
نتوان خدا ببینی ، به دو چشم خویشتن آن
دل اگر خدا شناسی ، دل خود براق گردان
بنما دل و روان را ، چو مرآت صاف و روشن
به یقین اگر رسیدی ، همه چیز نقش سبحان
۱۴۴۷.حضرت مهدی(۱)
این جمعه به سر آمد و سالار ندیدیم
یک عمر به سر آمد و دلدار ندیدیم
روز و مه و سال آمد و محبوب نیامد
جانم به ستوه آمد و رخسار ندیدیم
۱۴۴۸.حضرت مهدی(۲)
خون شد دل من ، سرور و غمخوار نیامد
سخت است غم دوری و دلدار نیامد
دل می تپد از دوری آن سید ابرار
صد حیف که آن مظهر دادار نیامد
۱۴۴۹.حضرت مهدی(۳)
افسوس که آن شیر و علمدار نیامد
صد حیف مرا یوسف اطهار نیامد
از طعنه ی بدخواه دلم کاسه ی خون شد
کان منجی این مردم دیندار نیامد
۱۴۵۰.حضرت مهدی(۴)
گل ها همه روئید ، ولی یار نیامد
بر دشت و چمن آن گل بی خار نیامد
دل می تپد از عشق تو و عشق دل افروز
در بین گلان، بلبل گل زار نیامد
۱۴۵۱.حضرت مهدی(۵)
زد شعله به جان ، دلبر و شهیار نیامد
هر چند طبیب دل بیمار نیامد
ترسم که نبینم رخ دلدار و دل افروز
منجی جهان ، مخزن اسرار نیامد
۱۴۵۲.حضرت مهدی(۶)
اشکم چه روان بود ولی یار نیامد
عشقش چو منی کشت و جهاندار نیامد
از دوری لیلی نتوان گفت ولیکن
کان یاور این جمع گرفتار نیامد
۱۴۵۳.حضرت مهدی(۷)
افسوس که آن ماه شب تار نیامد
صد حیف که آن لحظه ی انظار نیامد
از دوری دلدار خزان شد دل و جانم
چون همدم و دلدار به دیدار نیامد
۱۴۵۴.حضرت مهدی(۸)
شب تا به سحر گریه و سالار نیامد
از دیده روان بود ، جهاندار نیامد
عمریست که بی تاب قیام شه جانیم
افسوس کان منجی و سردار نیامد
۱۴۵۵.حضرت مهدی(۹)
آرام دل و مونس و ستار نیامد
یک عمر نظر کردم و یک بار نیامد
عمری به سر کوی نشستم ز بر دوست
آن گوهر یک دانه ی اطهار نیامد
۱۴۵۶.حضرت مهدی(۱۰)
این شعر به سر آمد و دلدار نیامد
اعمال بود مانع و هر بار نیامد
او حاضر و ما غایب و دیدار محال است
اصلاح نما خویش ، به گفتار نیامد
۱۴۵۷.حضرت علی(۱)
یاور ردرالدجی و جلوه ی یزدان ، علی است
معدن علم الیقین و مظهر خوبان، علی است
گوهر و در گرانقدر دو عالم مر تضاست
مظهر شمس الضحی و نور بی پایان ، علی است
۱۴۵۸.جضرت علی(۲)
سرور جن و بشر ، سید و سالار ، علی است
شه دین ، شیر خدا ، مخزن اسرار، علی است
باعث خلقت هستی است علی در دو جهان
خسرو کون و مکان ، مظهر دادار ، علی است
۱۴۵۹.حضرت علی(۳)
شافع رو جزا ، یاور محرومان اوست
جلوه ی نور خدا ، منبع بی پایان اوست
گوهر کون و مکان ، شیر خدا در عالم
مصدر جود و سخا ، ناجی هر حرمان اوست
۱۴۶۰.حضرت علی(۴)
مسجد و محراب و منبر بی نوای مرتضاست
زار و گریان خاکیان و اشک ریزان مجتباست
یار و غمخوار فقیران در دیار دیگریست
سینه کوبان قدسیان و در فغان اهل ولاست
۱۴۶۱.حضرت علی(۵)
مخزن اسرار بی پایان علی مرتضاست
فاتح خیبر گشا و شافع روز جزاست
شد شهادت را پذیرا ، نور یزدان در حرم
آن امیر عالی اعلی به نزد کبریاست
۱۴۶۲.حضرت علی(۶)
تیغ نالان بود و خون جوشان ز فرق مرتضی
عالم و آدم به سوگ اند و عزا اندر عزا
زین مصیبت آسمان شد تیره و مه مضطرب
لرزه می افتد به عالم در زمبن و در سما
۱۴۶۳.حضرت علی(۷)
در زمان سجده ضربت می خورد نور خدا
در زمان راز با یزدان شده فرقش جدا
این که می گفتند مولا بی نماز است بی نماز
می شود رسوای عالم گفته های اشقیا
۱۴۶۴.حضرت علی(۸)
گوهر دریای جود و باب علم مصطفی
می شود فرقش به خون آغشته و از هم جدا
ضربه بر فرق امیر المومنین آید فرود
در زمان سجده و در لحظه ی ذکر خدا
۱۴۶۵.حضرت علی(۹)
عالمی در ماتم مولا امیر المومنین
شد شه لب تشنگان ، از ضربت مولا غمین
جهل و نادانی و شهوت می کند این ضایعه
شد عزا دار پدر ، از تیغ و ضرب مارقین
۱۴۶۶.حضرت علی(۱۰)
گوهر کان محبت ، یار محرومان ، علی است
حافظ جان نبی و حافظ قرآن ، علی است
شیر غران در مصاف کافران و اشقیاست
اولین برج ولایت ، نور بی پایان ،علی است
۱۴۶۶.حضرت ابوالفضل(۱)
ساقی لب تشنگان است در زمین کربلا
کز دم تیر و سنان افتاده در خاک بلا
او فتاد از صدر زین اندر مصاف دشمنان
همچو حیدر می کشد آن روبهان بی ولا
۱۴۶۷.حضرت ابوالفضل(۲)
زاده ای ام البنین ، سقای عطشان در فرات
با لب خشکیده آرد مشک آبی در فلات
تیر باران می شود مشک و ندارد چاره ای
نیست آبی تا کند سیراب ، یا چاه و قنات
۱۴۶۸.حضرت ابوالفضل(۳)
کیست این آزاده مرد دشت و صحرا نینوا
مرد میدان و غیور و با صلابت در غزا
شیر مردی کاو ندارد از عدو ترسی و باک
می دهد دستان خود را در نبردی از قفا
۱۴۶۹.حضرت ابوالفضل(۴)
هست او باب الحواج در مصیبت در عزا
در عزاداری توسل می شود بهر شفا
می کند حاجت روا با اذن یزدان در امور
هست شافی و مقرب نزد یزدان هر کجا
۱۴۷۰.حضرت ابوالفضل(۵)
گوهر بحر فتوت ، صاحب جود و سخا
راد مردی با لیاقت ، تا به آخر با وفا
با تن صد پاره اش غلطان و خیزان می رود
مرد با غیرت ، دلیری بی مثال و بی ریا
۱۴۷۱.حضرت ابوالفضل(۶)
کیست این آزاد مرد و یکه تازه کربلا
کیست این سقای عطشان در زمین نینوا
او ابوالفضل علمدار و شهید ی با وفاست
کیست این ماه منیر شب فروز و رهنما
۱۴۷۲.حضرت ابوالفضل(۷)
کیست این شیر ژیان افتاده در دریای خون
می زند شمشیر بر خیل سواران زبون
او امید زاده ی زهرا ، حسین سر جداست
نیست او را وهم و ایهام وخیال و هم جنون
۱۴۷۳.حضرت ابوالفضل(۸)
السلام ای ساقی لب تشنگان در کربلا
ای سپهسالار و ای شیر زمان در هر کجا
لحظه ای از تو ولایت دور ناگردد ز عشق
ای انیس و همدم و یاری رسان در نینوا
۱۴۷۴.حضرت ابوالفضل(۹)
سرور آزادگان و همدم بیچارگان
می دهد درس شجاعت بندگی در هر مکان
تا نفس داری ز ناموس و ولایت دل مکن
منجی مستضعفین است والی عصر و زمان
۱۴۷۵.حضرت ابوالفضل(۱۰)
ای جمال دلفریب ماه رخشان در سما
ای بلند سرو خزان در دشت و خاک کربلا
مرحبا بر غیرت و مردانگی با خصم دون
می کشی همچون پدر ، روبه ستیزان بلا
۱۴۷۶.حضرت محمد(۱)
السلام ای مشعل نور و امید عالمین
مظهر احسان و ایمان ، صاحب نور یقین
دین تو اکمل کند ادیان ماقبل تو را
باعث هستی و عالم ، ای ولی مسلمین
۱۴۷۷.حضرت مخمد(۲)
ای وجودت معدن اسرار بی پایان حق
آن تجلی گشته در دیدار و در فرمان حق
مظهر توحیدی و صاحب کمال و منزلت
خلق را منجی ز گمراهی کند ، قرآن حق
۱۴۷۸.حضرت محمد(۳)
ای محمد ، گنح رحمت ، طایر خلد آشیان
قبله ی جانها تویی ، ای صاحب نور جنان
معدن جود و سخایی ، باکمال و معرفت
مظهر نور خدایی، صاحب عشقی نهان
۱۴۷۹.حضرت محمد(۴)
ای محمد نور چشم مسلمین و انبیا
معدن جان را تویی، ای جلوه ی ذات خدا
تا قیامت مکتبت برجا و هم بر پا بود
زین سبب دین خدا تا حشر می گردد به پا
۱۴۸۰.حضرت محمد(۵)
جانشین مصطفی گردد امیر المومنین
این بود فرمان یزدان ، از برای حفظ دین
در غدیر خم شود تعیین ، علی مرتضی
او بود نور دو چشمان رسول و مومنین
۱۴۸۱.حضرت محمد(۶)
آخرین پیغمبر یزدان ، ولی و مقتداست
او امین و رهبری دلسوز و هم حاجت رواست
افتخار عالم و آدم ، نبی مرسلین
منجی عالم عزیز و بی ریا و دلرباست
۱۴۸۲.حضرت محمد(۷)
آخرین پیک نبوت نور یزدان ، مصطفاست
صاحب حمد و مقام بی نظیر کبریاست
کعبه ی اهل کمال و معرفت باشد نبی
مظهر آئینه شاهی و احسان خداست
۱۴۸۳.حضرت محمد(۸)
با قیامت بت ز کعبه رانده و نابود گشت
تا قیامت راه تو اندر جهان مسعود گشت
قبله گاه مسلمین از ناخدایان شسته شد
نام پاکت تا ابد تا کهکشان خشنود گشت
۱۴۸۴.حضرت محمد(۹)
دعوت اسلام کردی بر عموم و با خطاب
فتنه ها افزون شد و هر روز بودی در عذاب
با قیامت عدل و احسان و شفقت شد مرام
کاخ ظلم پادشاهان و قبایل شد خراب
۱۴۸۵.حضرت محمد(۱۰)
حکم حق در حج آخر داده شد بر مصطفی
خلق را انعام دیگر داده شد در ماجرا
در غدیر خم نمودی، منتصب کردی علی
لیک می گردد خیانت بر وی و اهل ولا
۱۴۸۶.دنیا(۱)
از من بیچاره زین بهتر ، چه می خواهی بگو
بغض داری از دل و دلبر؟ چه می خواهی بگو
مانده ام حیران و سرگردان از این دنیای پست
بیشتر از نقد جان ،دیگر چه می خواهی بگو
۱۴۸۷.دنیا(۲)
ای فلک از کهتر و مهتر چه می خواهی زما
کینه توزی ای نگون اختر، چه می خواهی زما
جان ما را گیر و درمان کن هوای نفس پست
رفت از کف طاقتم ، دیگر چه می خواهی زما
۱۴۸۸.دنیا(۳)
می کشی بر روی ما خنجر ، چه می خواهی بگو
فاش کن دیگر از این بدتر ، چه می خواهی بگو
آتشی بر دل نهادی ، شعله ور گردد همی
جز دلی سوزان و چشم تر ، چه می خواهی بگو
۱۴۸۹.دنیا(۴)
زین همه ظلم و ستم یکسر، چه می خواهی زما
هیچ شرمت نیست ، در باور چه می خواهی زما
تا به کی حیلت بسازی بر من بیچاره چند؟
در امانی زین همه کیفر ، چه می خواهی ز ما
۱۴۹۰.دنیا(۵)
می بری ما را به خسران ، آنچه می خواهی بگو
می کشی هر دم به عصیان، آنچه می خواهی بگو
هر چه می خواهد دل تنگت بگو ، در امتحان
می دهی هر لحظه فرمان ، آنچه می خواهی بگو
۱۴۹۱.دنیا(۶)
من نمی دانم حقایق را ، چه می خواهی بگو
من نمی جویم سلایق را، چه می خواهی بگو
عمر ما دارد به پایان می رسد رحمی نما
من نمی خواهم علایق را ، چه می خواهی بگو
۱۴۹۲.دنیا(۷)
آخر ای دنیا ز ما دیگر چه می خواهی بگو
فاش گو بهتر از این گوهر چه می خواهی بگو
چند می بالی به خود ای چرخ گردون در نظام
عاشقان را می کشی بدتر، چه می خواهی بگو
۱۴۹۳.دنیا(۸)
می زنی شاه و گدا را ، آنچه می خواهی بگو
گه بری بالای بالا، آنچه می خواهی بگو
امتحان ها می کنی دائم ز سختی یا مقام
می دهی رنج و بلا را، آنچه می خواهی بگو
۱۴۹۴.دنیا(۹)
می دهی جلوه به دنیا، هر چه می خواهی بگو
تا فریبند چون منی را، هر چه می خواهی بگو
می بری پیر و جوان را ، کی دهی فرصت به ما
دست بردار از خطا یا ، آنچه می خواهی بگو
۱۴۹۵.دنیا(۱۰)
می زنی خنجر به آنی ، هرچه می خواهی بگو
دشمن قداره می مانی ، هر چه می خواهی بگو
من که می دانم تویی دانا ، فریبم می دهی
گر توانی رحم بنما ، هر چه می خواهی بگو
۱۴۹۶.امام حسن(۱۰)
السلام ای صاحب کوثر، امام دومین
معدن جود و سخایی ، صاحب نور یقین
نام تو باشد زبان زد درسخاوت در عطا
سفره ها بر پا شود با یاد و با نامت عجین
۱۴۹۷.امام حسن(۱)
سید و اولاد زهرا و علی شاه نجف
در ره و رسم پدر نستوه بود و با هدف
چون به دنیا آمد آن دردانه ی دخت نبی
شد به پا جشن وسرور و شادی و شور و شعف
۱۴۹۸.امام حسن (۲)
فکر ما ، اعمال ما، در راه و مشی آن امام
با حسین و با حسن عمرت نمی گردد تمام
گر بخواهی عشق یزدان در درون و جان خود
جستجو کن در عبادت در توسل در مرام
۱۴۹۹.امام حسن(۳)
سید و میر جوانان بهشت است مجتبی
او بود دردانه ی زهرای اطهر ، مر تضی
در جهاد و رزم ، او تنهاترین سردار شد
همچو گوهر در صدف باشد ، عزیز مصطفی
۱۵۰۰.امام حسن(۴)
آورده به عالم گهری دخت پیمبر
هم پاره تن احمد و هم زاده ی حیدر
روشن به جهان دیده ی آن رهبر والا
او نور دل فاطمه و شافع محشر
۱۵۰۱.امام حسن(۵)
شد نیمه ی ماه رمضان جشن ولادت
باشد همه جا شور و صفا بهر ولایت
او سید و سالار حسین در ره دین است
صورت چو علی، قد چو نبی، نور رسالت
۱۵۰۲.امام حسن(۶)
گشته است حسن،نور خدا ،پور ولایت
او پاره تن احمد و هم زاده ی حیدر
با شیر خدا همره و او نور یقین است
پرورده ی زهراست حسن، سبط پیمبر
۱۵۰۳.امام حسن(۷)
شد ماه مبارک ، به قدوم مه اکرم
او صاحب کوثر بود و نور دو عالم
روشن به جهان دیده ی آن رهبر والا
بر خلق جهان شافع و هادی مکرم
۱۵۰۴.امام حسن(۸)
صلح او احیا گر دین نبی اکرم است
صلح او بیدار باش امت و هم عالم است
دین حق را صلح او تفسیر و تبیین می کند
دین حق را در حقیقت شوکت و هم مکرم است
۱۵۰۵.امام حسن(۹)
رازها گشته نهان در صلح و در پیمان او
این به نفع دین اسلام است آن فرمان او
صلح او جنگ است اما در سکوت و هم عیان
نیست شکی در رشادت یا که در برهان او
۱۵.۶.امام زین العابدین(۱)
می سرائیم مناجات دگر در شب تار
می نماید به ما نحوه ی توبه اظهار
پانزده ادعیه دارد علی ابن حسین
گر توانی تو قرائت کن و آن استمرار
۱۵۰۷.امام زین العابدبن(۲)
آن خدایی که بود توبه پذیر و غفار
می نماید به ما، دوری از دوزخ و نار
آن لباسی که بود بر تنمان از غفلت
سبب رنج و بلا گردد و خسران هر بار
۱۵۰۸.امام زین العابدین(۳)
گر پذیرا نشوی ، من چه کنم ای قهار
تا پذیری دل بشکسته و پر گرد و غبار
می کنم گریه و زاری و فغان درگاهت
گوشه چشمی بنما، نیست امیدی ز تبار
۱۵۰۹.امام زین العابدین(۴)
توبه کن گر تو بخواهی رهایی و قرار
که کند بخشش و نادیده بگیرد اقرار
بنما عفو خدایا، که ندارم جز تو
در گذر از گنه وکار خلاف بسیار
۱۵۱۰.امام زین العابدین(۵)
نام توبه است بر آن باب و کند دور ز نار
نیست ما را حرج وعذر و بهانه از یار
تو گشودی در عفو، بر همه پیر و جوان
تو بپوشان لباسی که دهد عز و وقار
۱۵۱۱.امام زین العابدین(۶)
توبه کن درگه یزدان که بود او غفار
نیک دانم که تویی یاور و بر ما انصار
ای خدا معصیت وکبر و حسد جان سوز است
بنما عفو مرا از گنه وکن بیدار
۱۵۱۲.امام زین العابدین(۷)
من پشیمانم ونادم، تو را شکر گذار
چون امیدم نبود غیر خدا، ای غفار
می کنم خواهش و درخواست ز حی مطلق
او بود منجی ما، ناجی ما هم قهار
۱۵۱۳.امام زین العابدین(۸)
ای که داری همه چیز و منم غافل و خوار
کن امیدم دو چندان ، نهایت ز هزار
حق بود راز نگهدار و بود حافظ ما
پس نما لطف و مدارا ، خداوند خیار
۱۵۱۴.امام زین العابدین(۹)
می نماید به ما نحوه ی توبه اظهار
می گذارد اثری بر دل و جان و رفتار
نیست راهی که نگردد به خدا آخر ختم
پس چرا غیر خدا ، راه دگر، چون کفار
۱۵۱۵.امام زین العابدین(۱۰)
دوریت موجب بیچارگی و گریه و زار
شده ام خوار از این دوری و آن هم بسیار
مرده گشته است دلم از گنه وکبر فساد
زنده گردان مرا، چون که تو هستی ستار
۱۵۱۶.امام موسی کاظم(۱)
گر بخواهی رمز و اسراری فراوان در دعا
کن قرائت یک مناجات و نیایش با خدا
حضرت موسی ابن جعفر می کند راز و نیاز
او به یاد آرد خدا را در ستایش هر کجا
۱۵۱۷.امام موسی کاظم(۲)
در رهایی و برون رفت از خفا و انزوا
می نماید او مثل ها در حیات و بر شما
ای که بیرون آوری اندر میان سنگ وخاک
یک درختی راکه گردد در پی امرت به پا
۱۵۱۸.امام موسی کاظم(۳)
از خدای خود طلب کرده رهایی از جفا
کن اجابت حاجتم را، ای خدای جان فزا
آن امام متقی دارد تقاضایی ز حق
حاجت خود رانماید،بعد آن حمد و ثنا
۱۵۱۹.امام موسی کاظم(۴)
مطمئنم گر بخواهی، من بگردانی رها
او بود در حصر هارون ، امر حق گردد ادا
حق پذیرد حاجت حضرت ، کند آزاد وی
لیک هارون می کند او را شهید و شد رضا
۱۵۲۱.امام موسی کاظم(۵)
حق رهاند چون منی ، از بند و گردم من رها
مغفرت خواهم خدایا، گر بود لغزش مرا
تو مبرا از عذابی، تو امامی و شفیع
چون که معصومی و دوری از گناهان و خطا
۱۵۲۲.امام موسی کاظم(۶)
ایمنی بخشی خدایا، تو بیامرزی مرا
من نکردم در اطاعت خود پرستی و خطا
من موحد هستم و یکتا پرست و حق پرست
تو عظیمی و کریمی و رحیمی بهر ما
۱۵۲۳.امام موسی کاظم(۷)
می نماید او سخن از رزق و از روزی ما
مطمئن است از خدایش، می دهد رزق ورا
گاه باشد مستقیم و گه طریقی بی گمان
تکیه گاهم باشد وتنها امیدم هر کجا
۱۵۲۴.امام موسی کاظم(۸)
هفتمین اختر بود آگاه از بند و جفا
این پیام احمد است بر آن امام و مفتدا
گفت هارون قاصدی آمد به خوابم با سلاح
کن رها فورا امام هفتم از رنج و بلا
۱۵۲۵.امام موسی کاظم(۹)
می کند کاظم عبادت قبل هر ذکر و دعا
حاجت خود را سپس گوید با نام خدا
رو به قبله می رود بعد از طهارت هم وضو
تا کند باحق مناجات و نیایش در خفا
۱۵۲۶.امام موسی کاظم(۱۰)
گفت کاظم با خدای خود چنین در انزوا
در خصوص یک جنین در حال رشد و در خفا
طفل را بیرون کنی از پرده ای اندر رحم
می کنی او را رها در قید و بندش از خفا
۱۵۲۷.امام جواد(۱)
می کنم تبیین نکاتی را برای بندگان
در خصوص حرز و انواعش ز شر ناکسان
گفت پیغمبر که باشد چشم زخم و هم نظر
از خدا خواهید دفع هر بلا و هر فغان
۱۵۲۸.امام جواد(۲)
آیه الکرسی کند حفظت ، اگر خوانی تو آن
باعث دوری ز شر است و بلایا هر زمان
بهترین حرز نوشتاری بود حرز جواد
مانع چشم و نظر باشد ز زخم بد زبان
۱۵۲۹.امام جواد(۳)
اصطلاحا بر دعا اطلاق گردد همچنان
گه نوشتاری بود از ذکر و گفتار کسان
حرز سنگی چون نگین باشد همانند عقیق
حرز باشد در لغت همچون حصاری در نهان
۱۵۳۰.امام جواد(۴)
لازم است خوانی نمازی با خلوص و در نهان
ذکر مخصوصی که آید از امام شیعیان
می نویسند حرز را بر آهوان ، بر روی پوست
در درون محفظه باشد، همی گردد امان
۱۵۳۱.امام جواد(۵)
دور گرداند بلا را، در زمین و آسمان
آبرویت حفظ گردد در مصاف خود سران
گر تو بینی اتفاقاتی به ظاهر نادرست
در نهایت آن بودنافغ ،نمی گردد زیان
۱۵۳۲.امام جواد(۶)
تا توانی معرفت افزون نما در هر زمان
می دهد آرامش جان و بود دری گران
حرز ها باشد موثر، آن حفاظت می کند
لیک دان بالاترینش ، چون خدای بی کران
۱۵۳۳.امام جواد(۷)
سحر و جادو در میان خاطیان و ساحران
آن شده تقبیح سوی خالق عرش و جهان
از گناهان کبیره باشد و گردد حرام
کن تو پر هیز از چنین اعمال دون در هر مکان
۱۵۳۴.امام جواد(۸)
می کند مامون تقاضا حرز حضرت را عیان
تا نگردد خود دچار چشم زخمی ناگهان
می کند مجروح حضرت را ، به ظاهر آن شقی
لیک دارد حضرتش حرز و امان باشد ز آن
۱۵۳۵.امام جواد(۹)
حرز ها باشد گهی سنگی ، گهی گردد بیان
دان خدا آگاه باشد، از بلایا هر زمان
حرز گفتاری ، قرائت همچو آیات خداست
بهترین حافظ برای مردم پیر و جوان
۱۵۳۶.امام جواد(۱۰)
کاربرد حرز باشد مختلف ، گه حفظ جان
حافظ ما باشد از انواع فتنه بی گمان
می نهند آن را به روی بازوان در دست راست
این بود آداب حرز و کن عمل ترتیب آن
۱۵۳۷.امام هادی(۱)
جامعه آئینه ی آل علی و انبیاست
آن کلام عارفان و سالکان و انبیاست
می کند تبیین اصول دین و احکام خدا
هادی امت سلاحش در کلام و در ثناست
۱۵۳۸.امام هادی(۲)
جامعه خوان پر ز معنا باشد و سر و بجاست
می کند تبیین اصول دین و از ارکان ماست
گر بخوانی جامعه ، یابی حقیقت را ز دین
در حقیقت جلوه ی از آیه های کبریاست
۱۵۳۹.امام هادی(۳)
جامعه باشد به ظاهر یک ثنا یا یک دعاست
محکما تش شامل اهداف جذاب خداست
می کند تبیین و توصیف علی و آل او
آن پیام وارثان احمد و راه ولاست
۱۵۴۰.امام هادی(۴)
جامعه دریای علم است و معارف بهر ماست
مشتمل بر جایگاه اوصیا و اتقیاست
با زیارت می توان با اوصیا شد آشنا
همدلی وبا همرهی اسباب رشد است و بقاست
۱۵۴۱.امام هادی(۵)
سطر سطر جامعه حاوی اسرار خداست
موجبات رشد انسان در عبادت هم رضاست
معرفت حاصل نگردد از امامان بی شناخت
جملگی الگوی کامل هم به ظاهر هم خفاست
۱۵۴۲.امام هادی(۶)
خلقت عالم به یمن اهل بیت مصطفی است
جملگی یک نور واحد در نظام کبریاست
جامعه پر محتوا و حاوی افکار ناب
گر بیندیشی در آن اسرار پاک انبیاست
۱۵۴۳.امام هادی(۷)
از برای حفظ دین ، مولا علی در انزواست
تکیه بر دین و توسل بر امامان ره گشاست
گر بخواهی معرفت افزون نما ایمان خویش
کن اطاعت از خدا و آل احمد کیمیاست
۱۵۴۴.امام هادی(۸)
دان که تبیین کلام حق به دست اوصیاست
نیست فرقی بین آنان، نسبت بی جا جفاست
باور و ایمان به دین و پیروی از اهل بیت
بیمه گردان خلایق در گناهان و بلاست
۱۵۴۵.امام هادی(۹)
این زیارت بر ائمه ، جملگی ذکر و دعاست
گر حرم رفتی قرائت کن نوای اولیاست
مرقد پاک امام امت و عصر و زمان
مستقر در سامرا و در جوار اوصیاست
۱۵۴۶.امام هادی (۱۰)
چهارده معصوم دانند قدر دنیا کم بهاست
هست دنیا نردبان و هر کسی روزی فناست
جملگی غمخوار و با تقوا و کامل در جهان
پرده پوش مردمان در لغزش و سهو و خطاست
۱۵۴۷.امام جعفر صادق(۱)
السلام ای صاحب تفسیر دین و رهنما
ای که هستی صاحب علم و کمال و دلربا
چهار صد عالم ز علمت بهره ور اندر علوم
مذهب شیعه به نامت مفتخر ، ای مقتدا
امام جعلر صادق(۲)
حکمت و فقه و ریاضی و اصول و معرفت
می شود تبیین و مطرح در جوار و محضرت
صاحب علم نجومی و کلام و فلسفه
شبهه ها مطرح شد و دادی جواب آخرت
۱۵۴۸.امام جعفر صادق(۳)
شش بود القابت ای دردانه و نور خدا
نور ایمان ، عشق یزدان، از تو ناگردد جدا
جعفری و صابری و فاضلی و عابدی
در تقابل با عدو همچون سدی در هر کجا
۱۵۴۹.امام جعفر صادق(۴)
جعفر است نام ردیفی در قیامت در بهشت
هر ردیفش آیه ای از حکمت و از سرنوشت
در درون جنت است چندین طبق از نور حق
آنچه بینی هم عدد با نور یزدان و سرشت
۱۵۵۰.امام جعفر صادق(۵)
در عبادت استواری ، همچو جدت پایدار
بنده ای بر آستان خالق و پروردگار
زهد را از جد خود با بندگی آموختی
پیشه کردی بر خودت در زندگی در کارزار
۱۵۵۱.امام جعفر صادق(۶)
اربعه را نشر و تدوین کرده ای ، چون بهترین
حکمت و اخلاق تبیین کرده ای ، ای نازنین
راه را روشن نمودی تا ابد بر جامعه
نورت ای بدرالدجی ، مبهوت کرده عالمین
۱۵۵۲.امام جعفر صادق(۷)
دین جدت بار دیگر زتده و مشهور گشت
علم و دانش در جهان پاینده و میسور گشت
از طبیعت تا ریاضی شد بیان در محضرت
علم او علمی فراگیر و عیان پر شور گشت
۱۵۵۳.امام جعفر صادق(۸)
السلام ای صادق و ای جلوه ی افلاکیان
ای که هستی ، چون ملائک، در زمین و آسمان
غاصبی کز کین تو را مسموم با انگور کرد
روحت از جسمت جدا شد همره کروبیان
۱۵۵۴.امام جعفر صادق(۹)
ای تو آرام قلوب و جمله ی ما شیعیان
در ره عشق تو باشیم و سرای عاشقان
بعد صادق شیعیان در سختی و تاریکی اند
چون بنی عباس آمد ،بعد آن سفیانیان
۱۵۵۵.امام جعفرصادق (۱۰)
چون که صادق رفت دلها شد غمین اندر جهان
می شود محروم امت ، از عنایت ها هر آن
آنچه می ماند زما اعمال نیک است و درست
جمله مردند و چه ماند زان همه فخر کیان
۱۵۵۶.امام باقر(۱)
باقر علم النبیین و ولی مسلمین
در طفولیت بود در کربلا ،آن نازنین
کودکی را با شهید کربلا آغاز کرد
آن چراغ روشن و پنجم امام مومنین
۱۵۵۷.امام باقر(۲)
گفت باقر صحنه های کربلا را این چنین
از غروب کربلا گوید سخن تا اربعین
گفت زینب ، به چه زیبا منظری آمد به چشم
من ندیدم، جز وفا و عشق و ایثار و یقین
۱۵۵۷.امام باقر(۳)
او به پا دارد علوم مختلف بر مسلمین
هر کجا حرف تعقل بود ، بودی اولین
با بیان علم و دانش ، او به حق اعجاز کرد
چون کند تبیین علوم حکمت و توحید و دین
۱۵۵۸.امام باقر(۴)
ای محمد ،هم اصول دینی و هم فرع دین
مذهب شیعه ، بدون تو طلایی بی نگین
دین حق کامل شود، در پرتوی نشر علوم
نزد خلق و حاکم و رعیت تو بودی یک امین
۱۵۵۸.امام باقر(۵)
چونکه گشته ذکرتان نزد ملائک پر طنین
می زنی تیری به قلب فاسقین و کافرین
زهر داد آن حضرتش را تحفه ی ابن ولید
هفت ذی الحجه شهادت شد نصیب نازنین
۱۵۶۰.امام باقر(۶)
مکتب توحید را تفسیر کردی همچنین
می کنی تبیین و تحلیل مسائل را ز دین
نشر علم و فهم دین و کسب انواع علوم
قدرتی گردد دو چندان در میان مسلمین
۱۵۶۱.امام محمد باقر(۷)
گر بخواهی راه یزدان با خدا باش و امین
جستجو کن در علی و آل او و اصل دین
عابری خواهد ز حضرت راه قرب ایزدی
هاتفی بشنید و گفتش فادخلوها آمنین
۱۵۶۲.امام باقر(۸)
گفت حضرت در طفولیت شهیدان دیده ام
عصر عاشورا امام بی سر و جان دیده ام
خاطرات تلخ شام و کوفیان از سر نرفت
در حیات و زندگی غربت فراوان دیده ام
۱۵۶۳.امام محمد باقر(۹)
عصر عاشورا ، شهیدان فراوان دیده ام
پای خونین عزیزان ، چشم گریان دیده ام
آنقدر در پای من خار مغیلان رفته است
عمه ام را بین نا اهلان پریشان دیده ام
۱۵۶۴.امام محمد باقر(۱۰)
آنقدر در کربلا من جسم بی جان دیده ام
در حرم ، در نینوا ، لب های عطشان دیده ام
خطبه های حضرت زینب چه غوغا می کند
خیزران را بر لب شاه شهیدان دیده ام
۱۵۶۵.امام حسن عسکری(۱)
از آن امام خوبان، صدها بشارت آمد
چون آمدی به دنیا ، دور سیادت آمد
مکه نرفتگان راغم نیست چون که ایشان
ازحج به دور گشت و کنج عمارت آمد
۱۵۶۶.امام حسن عسکری(۲)
مهدی امام آخر، بهر امامت آمد
چون چشم و دیده بگشود ،نور ولایت آمد
شافع شو ای اماما، فرزند تو بیاید
با غیبت عزیزت ،صدها خسارت آمد
۱۵۶۷.امام حسن عسکری(۳)
مهدی ولی آخر، آن یادگارت آمد
با آفرینش او، ختم ولایت آمد
هشت ربیع الاول، جانت گرفت دشمن
دستور معتمد بود، وقت شرارت آمد
۱۵۶۸.امام حسن عسکری(۴)
سامرا باشد محل حبس آن نور جلی
همچو هادی قبرشان یک جا بود، شد منجلی
دولت عباسیان محدود کرده عسکرین
می شود مسموم مولا ،آن امام و آن ولی
۱۵۶۹.امام حسن عسکری(۵)
دوره ی سختی برای حضرت و هم شیعیان
بوده در دوران حبس و دوره ی عباسیان
ارتباط حضرت و مردم ز پیک است و پیام
عالمان دینی هر شهر باشند مر تبط
در آن زمان
۱۵۷۰.امام حسن عسکری(۶)
عسکری باشد مفسر ،می کند قرآن عیان
شک و شبهه در زمانش گشته افزون
در جهان
مخزن علم است و پاسخ می دهد هر شبهه ای
عصر او عصر تناقض جویی و عصر گمان
۱۵۷۱.امام حسن عسکری(۷)
پدر حضرت مهدی ، تو شفیعی و علیمی
پسر حضرت هادی ، تو اسیری و عظیمی
نتوان وصف تو را کرد ، امید همگانی
حسن دوم زهرا، تو رحیمی و حکیمی
۱۵۷۲.امام حسن عسکری(۸)
حسن سامره صحنش چه قشنگ و زیباست
حسنى بین بقیع است که صحنش صحراست
پسر فاطمه می آید و آن را سازد
حسن اول ما بی حرم و بی همتاست
۱۵۷۳.امام حسن عسکری(۹)
بعد فوت زاده ی زهرا ، علی موسی الرضا
فتنه ها گردد ز ختم شیعه و باشد خطا
شیعیان واقعی دارای چار و هشت امام
زین جهت بو مهدی است نام دگر ابن الرضا
۱۵۷۴.امام حسن عسکری(۱۰)
ما گرفتار و گدای دو فداکار حسن
ما عزادار و فدایی دو رخسار حسن
با حسن های علی چون که رفاقت داریم
بهره گیریم ز افکار و ز اسرار حسن
۱۵۷۵.حضرت فاطمه(۱)
حفظ دین باشد امید و انتظار فاطمه
حق تعالی خود بود آموزگار فاطمه
آدمی خواهد زحق الگوی ایمان و شرف
جمله عالم می شود خدمت گذار فاطمه
۱۵۷۶.حضرت فاطمه(۲)
مرغ دل پر می زند سوی مزار فاطمه
گشته روز عاشقان چون شام تار فاطمه
روزها سر می برم بر پشت دیوار بقیع
بلکه جویم تربت و خاک مزار فاطمه
۱۵۷۷.حضرت فاطمه(۳)
گریه و زاری کنم اندر دریار فاطمه
کی بجوید بی نوا آن لاله زار فاطمه
من ندانم در کنار احمدی یا مجتبی
حضرت احمد شدی خود هم جوار فاطمه؟
۱۵۷۸.حضرت فاطمه(۴)
کی بود بی پاسخ آن شب های تار فاطمه؟
کل هستی هست جانا انحصار فاطمه
شیعیان در انتظار رجعت فرزند او
تا بگیرد انتقام خون اولاد و تبار فاطمه
۱۵۷۹.حضرت فاطمه (۵)
نیمی از ملک فدک در اختیار فاطمه
پس گرفتند ملک زهرا از تبار فاطمه
می دهد احمد به زهرا هدیه ی اهل فدک
می کنند با این عمل خود انزجار فاطمه
۱۵۸۰.حضرت فاطمه(۶)
کی شود مخدوش حق و اعتبار فاطمه
او گل بی خار باشد در دیار فاطمه
می نماید حق خود را از طریق سهم ارث
می دهد مولا شهادت انحصار فاطمه
۱۵۸۱.حضرت فاطمه(۷)
کل هستی در پناه هشت و چهار فاطمه
ماند آن بین در و دیوار ، جار فاطمه
سقط کردند محسن معصوم را نابخردان
شد شهید هم محسن و آن جان نثار فاطمه
۱۵۸۲.حضرت فاطمه(۸)
نیست هم کفوی بجز مولا کنار فاطمه
هست مولا همسر و همدم جوار فاطمه
مرگ زهرا شد سبب ، از ضرب در بر پهلویش
چون جفا شد باعث آن احتضار فاطمه
۱۵۸۳.حضرت فاطمه(۹)
فاطمه اول شهیده در مصاف غاصبان
کی بود بی پاسخ آن ضرب و خیانت
در جهان
گفت پیغمبر علی حق است وحق هم با علی
غاصبین قدرت و جاهل نباشند در امان
۱۵۸۴.حضرت فاطمه (۱۰)
نیست همتایی در عالم مثل زهرای بتول
فاطمه چندی نمی ماند پس از مرگ رسول
شد جهان در گردش اندر از قدوم فاطمه
دره التاج نبی می باشد و گردد ملول
۱۵۸۵.نماز (۱)
گفت پیغمبر به زهرا این سخن
در خصوص امر حق بر مرد و زن
در خصوص جان و قرآن و نماز
تا که امت بشنود از چان و تن
۱۵۸۶.نمار(۲)
پانزده رنج و بلای جانگداز
آیدت گر سست انگاری نماز
کس نگوید جز محمد این سخن
کن عبادت با خدای بی نیاز
۱۵۸۷.نماز(۳)
سه به قبر و سه به حشر آید تو را
قبر تو در ظلمت و ضیق و چه ها
شش به عالم سه به وقت مردنت
جملگی رنج است و خسران و بلا
۱۵۸۸.نماز(۴)
بی نماز آخر ز کف ایمان دهد
تشنه و خوار و گرسنه جان دهد
کسر عمر و رزق و خشم کردگار
می شود او را دچار و آن دهد
۱۵۸۹.نماز(۵)
نبی گفتا ستون دین نماز است
که معراج مسلمانی نیاز است
چو خوانی روح تو آید به پرواز
نیاز آدمی در ذکر و راز است
۱۵۹۰.نماز(۶)
مجو جز ذکر حق چیزی تو بهتر
اگرچه باشد آن همسنگ گوهر
سراسر راز هستی در نماز است
مجو جز ذکر حق چیزی تو برتر
۱۵۹۱.نماز(۷)
نمازی خوان چو مولا گر توانی
که تیر از پا کنند و خود ندانی
نمازی خوان چو مولا گر توانی
که تیر از پا کنند و خود ندانی
۱۵۹۲.نماز(۸)
نماز است ارتباط حق و انسان
که واجب گشته آن بر هر مسلمان
خدا نازل نموده بهر هر کس
متاعی چون گوهر دری چو فرقان
۱۵۹۳.نماز(۹)
نماز با ولایت روشنایی است
وصول کردگار و دلربایی است
نماز بی امامت لهو بازی است
توسل بر ائمه خود رهایی است
۱۵۹۴.نماز(۱۰)
اگر مایل به وصل ذوالجلالی
وگر راغب به رشدی و کمالی
به موقع خوان نمازت را تو ای دوست
مقدم در امور است و وصالی
۱۵۹۵.حج(۱)
گفت مولایم رضا اسرار حج
می شود تاکید بر اشعار حج
هست اعلام برائت از ستم
نیست تاخیری روا در کار حج
۱۵۹۶.حج(۲)
حج فقط سعی و طواف و قصر نیست
حاجیان را خانه ی حق قصر نیست
حج نشان دین ابراهیمی است
منحصر بر دوره و یک عصر نیست
۱۵۹۷.حج(۳)
حج طواف سنگ بر دیوار نیست
جز رضای ایزدی در کار نیست
یادی از آئین ابراهیمی است
طوف حق می باشد و انکار نیست
۱۵۹۸.حج(۴)
کعبه از مهر و محبت پا گرفت
از ولایت و ز نبوت پا گرفت
کعبه قربانگاه اسماعیل دل
باشهادت ها ، عنایت پا گرفت
۱۵۹۹.حج(۵)
حج طواف خالق یکتا بود
شکر معبودی که بی همتا بود
حج رها کردن بود امیال را
دل سپردن بر خدا والا بود
۱۶۰۰.حج(۶)
طوف و قربانی ز حج اصغر است
طوف حق اما ز حج اکبر است
حج خلوص است و صفا و عزت است
دل بریدن از خود و هم پیکر است
۱۶۰۱.حج(۷)
حج بی اخلاص باشد بی جواب
گوئیا تشنه لبی سوی سراب
حاجیان را رمی شیطان ها به سنگ
دور گشتن از خطایا از حجاب
۱۶۰۲.حج(۸)
حج تجلی گاه رو محشر است
خود مثالی از سرای دیگر است
حج نمودی از حضور امت است
چون قیامت در نظر هم باور است
۱۶۰۳.حج(۹)
حج نمودی از حضور امت است
حج مطار مومن خوش سیرت است
جامه ی احرام خود باشد کفن
آخرین تن پوش ما در خلقت است
۱۶۰۴.حج(۱۰)
هفت را باشد نشان بر مسلمین
چون نماز و حسن خلق و اصل دین
کعبه از مهر و محبت پا گرفت
نیست فرقی در فرق یا مومنین
۱۶۰۵.روزه(۱)
روزه ذکر است و دعا و رمز و راز
صوت قرآن با صدایی دلنواز
روزه تمرین جهاد اکبر است
ناله کردن همره سوز و گداز
۱۶۰۶.روزه(۲)
دعوت خاص خدا ماه خداست
در ضیافت جملگی نور و صفاست
چشم و گوش و دل شود دور از خطا
روزه یکسان ساز فقر است و غناست
۱۶۰۷.روزه(۳)
روزه حکمت را دو چندان می کند
جسم و جان را پاک و درمان می کند
معرفت را روزه افزایش دهد
باغ دل را نور افشان می کند
۱۶۰۸.روزه(۴)
روزه مخصوص مسلمانان که نیست
در مرام و دین ما خسران که نیست
روزه شیطان را به زندان می برد
در ضیافت غفلت و حرمان که نیست
۱۶.۹.روزه(۵)
روزه تمرینی برای آدم است
روح را آرام بخش و مرهم است
جسم چون بار ریاضت می کشد
عشق یزدان مرهمی بر هر غم است
۱۶۱۰.روزه(۶)
روزه داری در طریق سالکان
باعث رشد و کمال بندگان
روح را ،صیقل دهد راز و نوا
نفس دون تسلیم می گردد ز آن
۱۶۱۱.روزه(۷)
روزه ما را جای والا می برد
همچو مرغی سوی بالا می برد
تا که گیری مزد و پاداشی مزید
آدمی را عرش اعلا می برد
۱۶۱۲.روزه (۸)
روزه تنها آب ناخوردن که نیست
ره به سوی سفره نا بردن که نیست
خواندن و فهمیدن قرآن نکوست
طی دوران کردن و مردن که نیست
۱۶۱۳.روزه(۹)
روزه در آئین عیسی آمده
در کتاب اهل ترسا آمده
بیمه می گردد حواس آدمی
روزه در آئین موسی آمده
۱۶۱۴.روزه(۱۰)
روزه انسان را به یاد حق برد
قلب را تسکین و آرامش دهد
عزت انسان فزون گردد همی
موجب رشد و سعادت آن بود
۱۶۱۵.جهاد(۱)
گفت پیغمبر به همراهان خویش
جنگ سختی هر کسی دارد به پیش
جنگ با نفس پلید و دون خود
سخت تر باشد ز پیکار و چه بیش
۱۶۱۶.جهاد(۲)
نفس باشد منشا جرم و خطا
می کند مکر و بلای جان ما
نفس را کشتن جهاد اکبر است
با ریاضت ممکن و دارد صفا
۱۶۱۷.جهاد(۳)
نور عالم ، خاتم دین مبین
در نبردی با عدو گفتا چنین
جنگ با دشمن جهاد اصغر است
دشمن اصلی درون و در کمین
۱۶۱۸.جهاد(۴)
نفس انسان سرکش و طغیان گر است
ذکر حق آن را علاجی برتر است
کار نیکو نفس را طاهر کند
معرفت در خلق و خو را مظهر است
۱۶۱۹.جهاد(۵)
سیرت پاک است چون لوحی زلال
سیرت نیکو کجا دارد ملال
هست تقوا فضل انسان را ملاک
تا توانی کسب بنما ، چون کمال
۱۶۲۰.جهاد(۶)
کار زشت اما به سان لکه ای
قلب را تاریک سازد لحظه ای
کار نیکو مثبت و باقی بود
باعث شادی شود هر خنده ای
۱۶۲۱.جهاد(۷)
در قیامت نامه ی اعمالتان
می شود حاضر ، همه احوالتان
انچه مخفی بود ظاهر می شود
بررسی گردد همه افعالتان
۱۶۲۲.جهاد(۸)
گر به دست راست گیری نامه را
خود نشانی بر عمل دارد ترا
دست چپ گیرند افراد پلید
نامه ی احوال خود ، اندر سرا
۱۶۲۳.جهاد(۹)
نامه ی اعمال اصحاب یمین
نور گردد پیش روی و در جبین
چون منافق می کند آن را طلب
پاسخی گیرد که آن جو در زمین
۱۶۲۴.جهاد(۱۰)
نردبان کار نیک و کار خیر
زهد و تقوا و عمل باشد نه غیر
کشتن نفس از امور اعظم است
با ریاضت ، با عنایت ، نی ز دیر
۱۶۲۵.معاد(۱)
روز رستاخیز می باشد معاد
آن قیامت باشد و گردد مراد
مردگان دارای جسم اند و حیات
حق تعالی می کند آن را به یاد
۱۶۲۶.معاد(۲)
روز محشر باشد و وقت حساب
هرکسی بیند عذاب خود عقاب
خوش به حال مردم نیکو سرشت
سیرت پاک است دور از هر عذاب
۱۶۲۷.معاد(۳)
بعد توحید است تاکید خدا
بر معاد و روز پاداش و جزا
هر چه کاری می کنی آن را درو
نیست فرصت بر خلایق در ادا
۱۶۲۸.معاد(۴)
ربع آیات است در بحث معاد
تا نباشد شک و تردید و عناد
در خصوص روز عقبی روز خیز
هر کسی بیند سزای خود جهاد
۱۶۲۹.معاد(۵)
چه خوش گفت مولا علی این پیام
که رحمت شود شامل هر کدام
چو دانی کجایی ،کجا می روی
کجا بوده ای در جهان و نظام
۱۶۳۰.معاد(۶)
خدا گفت بر مردمان این چنین
همه زنده گردند در واپسین
شما مرده بودید قبل حیات
نمودیم زنده ز خاک و زمین
۱۶۳۱.معاد(۷)
حیات بشر از ازل بود و هست
سپس مرده گردیم روز الست
نگوید خدا حرف ناحق خلاف
به دنیا بیائیم از خاک پست
۱۶۳۲ .معاد(۸)
حیات و ممات است بعد از وفات
همه مرده گردند بعد از حیات
ولیکن شهیدان حق زنده اند
نبینیم آنان به چشمان چو ذات
۱۶۳۳.معاد(۹)
نبی گفت در مرگ جعفر چنین
بدیدم ورا با دو بالی وزین
ملائک بود همره آن جناب
نباشد ورا سوی جنت حزین
۱۶۳۴.معاد(۱۰)
چه خوش گفت باقر ولی خدا
که موت است خواب و بگیری فرا
ولی طول آن تا قیامت بود
بود روز خیز و ببینی جزا
۱۶۳۵.توحید(۱)
خالق هستی و عالم ، هر کجاست
او بود یکتا و تدبیرش ولاست
گر شود طاعت ز یزدان در حیات
این بود مفهوم توحید و رواست
۱۶۳۶.توحید(۲)
دان که یکتایی ز ذات است در مقام
آن بود توحید ذاتی در کلام
حق بود یکتا و می باشد احد
موجب وحدت شود آن در نظام
۱۶۳۷.توحید(۳)
خالق انسان و حیوان و گیاه
حق تعالی باشد و دادی گواه
در الست گویی خدا را این چنین
این بود توحید خلقی در نگاه
۱۶۳۸.توحید(۴)
آنچه در عالم شود خلق و به پاست
از تدابیر خدای کبریاست
خالق هستی علیم است و حکیم
این بود توحید ربی و بجاست
۱۶۳۸.توحید(۵)
خلقت انسان هدفدار و رواست
در عبادت باشد و بهر خداست
بندگی کن درگه یزدان پاک
این بود توحید عبدی و ولاست
۱۶۴۰.توحید(۶)
شرک باشد هر پرستش جز خدا
همچو بت در کعبه و در هر کجا
بت پرستی بر خلاف امر حق
نهی گشته در کتاب انبیا
۱۶۴۱.توحید(۷)
بت ز چوب است و ز سنگ و خشت خام
می دهند رنگ و لعابی همچو جام
می تراشند سنگ و چوب و هر چه هست
در تصور از خدایش در مرام
۱۶۴۲.توحید(۸)
کار یزدان منطبق بر قسط و داد
بر عدالت باشد و نفی فساد
ذره ای کاری نگردد جز به عدل
از ستم دور است و هر گونه عناد
۱۶۴۳.توحید(۹)
در وجود و فطرت انسان خداست
حق پرستی ذاتی و در هر صداست
گر شود پرسش ز مردم از جهان
هر کسی گوید که آن از کبریاست
۱۶۴۴.توحید(۱۰)
حق تعالی بی بدیل است ، بی نظیر
او علیم است و حکیم است و بصیر
زین جهت یکتا ست ، بی مثل و قدیم
او معین است و امید است و مدیر
۱۶۴۳.نبوت(۱)
نیاز ما به وحی است و امامت
محمد آخرین پیک رسالت
توسل بر نبی و آل احمد
هدایت می کند ما را ز غفلت
۱۶۴۴.نیوت(۲)
خدا گوید سخن بر کل امت
تعقل را نمی باشد کفایت
نیاز آدمی ما فوق عقل است
نبی روشن کند شمع هدایت
۱۶۴۵.نبوت(۳)
اطاعت از نبی امر ی خدایی است
رهایی از خود و کفر و جدایی است
دو بال عقل و ایمان می برد عرش
رهایی از قفس دل را شفایی است
۱۶۴۶.نبوت(۴)
شده نازل کتاب حق به تدریج
بود بعثت زمان نشر و ترویج
نزول دفعی قرآن شب قدر
کلام حق سراسر نور و تهییج
۱۶۴۷.نبوت(۵)
علت بعثت بود نشر پیام
از طریق مصطفی بهر نظام
یاد نعمت های حق بر مردمان
با تذکر با نمایش با قیام
۱۶۴۸.نبوت(۶)
معجز ختم رسل ، در آیه هاست
در کلام حق مبین و ره گشاست
بی مثال است و نیاید مثل آن
تهفه ی پروردگار جان فزاست
۱۶۴۹. نبوت(۶)
معجزه باشد کتاب مصطفی
جاودانه باشد و پر محتوا
می کند تبیین حقوق مردمان
هست قرآن منجی و نور خدا
۱۶۵۰.نبوت(۷)
بر امام و بر نبی شمس الهدی
می شود ابلاغ از سوی خدا
در خصوص دین اسلام و جهان
زنده گردان کل عالم هر کجا
۱۶۵۱.نیوت(۸)
شده نازل کتاب حق به تدریج
بود بعثت زمان نشر و ترویج
نزول دفعی قرآن شب قدر
کلام حق سراسر نور و تهییج
۱۶۵۲.نبوت(۹)
مصطفی دارد صفاتی این چنین
اهل تقوا باشد و پاک و متین
هادی است و مهربان و بی ریا
حامی قشر ضعیف است و امین
۱۶۵۳.نبوت(۱۰)
با قیام مهدی صاحب زمان
آخرین دین خدا اندر جهان
می شود احیا و می گردد قبول
می شود دین خلایق بی گمان
۱۶۵۴.تولی(۱)
اگر خواهی دو عالم نور و عزت
اگر مایل به کسب علم و حکمت
بود در حب یزدان و ولایت
بجو در هستی و قرآن و عترت
۱۶۵۵.تولی(۲)
اگر حب علی داری به دل دوست
بدان ارزنده و باشد چه نیکوست
که حب مرتضی حب هدائی است
یگانه مجری میزان حق اوست
۱۶۵۶.تولی(۳)
به جرم حب حیدر بس خطا شد
زدند زهرای اطهر بس جفا شد
ندارد ارزشی دنیای فانی
علی نامش دو عالم بس بقا شد
۱۶۵۷.تولی(۴)
اگر حب علی در دل نداری
بدان اندر دو عالم پست و خواری
بود حب علی حب خداوند
بدون عطرت و قرآن چه داری
۱۶۵۸.تولی(۵)
همه عالم فدای نام مولاست
امیرالمومنین مقصود و والاست
ولایت بی علی معنی ندارد
علی شیر خدا هم کفو زهراست
۱۶۵۹.تولی(۶)
بدان نور خدا و نور خاتم
بود نور علی نور دو عالم
کند نور ولایت راه روشن
زداید غصه و افسردگی غم
۱۶۶۰تولی(۷)
اگر حب علی داری تو در دل
همان نور جلی داری تو در دل
به مقصد می رسد هر کس در این راه
بدان راه ولی داری تو در دل
۱۶۷۰.تولی(۸)
هرکس که محبت و تبرا دارد
در حق طلبی سلاح مولا دارد
همواره کند ز دین حمایت مولا
هر چند شود ظلم ، خدا را دارد
۱۶۷۱.تولی(۹)
خورشید سعادت است حضرت
چون نور حقیقت است حضرت
سر چشمه ی حکمت است مولا
دان گنج محبت است حضرت
۱۶۷۲.تولی(۱۰)
دوستی با مردمان بهر خداست
دشمنی با ناکسان بهر خداست
حب و بغض ما بود از بهر او
همنشینی با کسان بهر خداست
۱۶۷۳.تبری(۱)
خدا لعنت نموده قوم طاغوت
گهی دارد بیان و گاه مسکوت
طرفداران طاغوت اند ملعون
نگردی در قضاوت تار و مبهوت
۱۶۷۴.تبری(۲)
برائت باید از ابلیس و شیطان
یهود و ناقضان عهد و پیمان
شده تاکید در قرآن و آیات
شود لعنت ز سوی هر مسلمان
۱۶۷۵.تبری(۳)
خدا لعنت نموده قوم طاغوت
گهی دارد بیان و گاه مسکوت
طرفداران طاغوت اند ملعون
نگردی در قضاوت تار و مبهوت
۱۶۷۶.تبری(۴)
هر آنکس می کند ظلم و خیانت
هر آنکس می زند تهمت چه راحت
خدا لعنت کند مجرم ز اعمال
نکن کار خطا جرم و لجاجت
۱۶۷۷.تبری(۵)
گروهی دیگری را حق تعالی
دهد نطق و بیان آنهم چه والا
هر آن کس می دهد آزار امت
خدا لعنت نموده جملگی را
۱۶۷۸.تبری(۶)
هر آن کس می کند کتمان خدا را
به آیات الهی و رسول و انبیا را
چو کفار یهودی ، بت پرستان
خدا لعنت نموده آن جفا را
۱۶۷۹.تبری(۷)
خدا لعنت نموه قوم ایلات
نگنجد در کلام و چند ابیات
نمودند صید ماهی روز شنبه
تخطی شد ز فرمان و اشارات
۱۶۸۰.تبری(۸)
گروه جبت ، چون شیطان پر ستان
کنند جادو و سحر و نقض پیمان
ندارند ارزشی نزد خداوند
نگوهش گشته در آیات قرآن
۱۶۸۱.تبری(۹)
هر آن کس می زند تهمت به انسان
دهد آزار افراد مسلمان
خصوصا بر زنان پاک دامن
خدا لعنت نموده کفر و عصیان
۱۶۸۲.تبری(۹)
عذابی سخت دار د عاد و اقوام
ز نافرمانی یزدان به هر نام
اگر چه صاحب شوکت به ظاهر
ولی معدوم می گردد ، سر انجام
۱۶۸۳.تبری(۱۰)
مصادیق تبری دان زیاد است
تبری جو ز کافر ، ارتداد است
ثوابش چون تولا کم نباشد
نگردد از غلط آن از عناد است
۱۶۸۳.عدل(۱)
خدا آگاه و دانا بر حقایق
نکرده ظلم و جوری بر خلایق
خدا عادل بود در قسط و دادش
بود آگاه بر میل و سلایق
۱۶۸۵.عدل(۲)
مسلمان را اصول دین نیاز است
به تحقیق و عمل ما را جواز است
فروع دین بود اعمال مذهب
نماز و صوم و حج ما را فراز است
۱۶۸۶.عدل(۳)
عدالت نیست معنایش مساوات
عدالت ضد ظلم است و خسارات
اگر دیدی که هر کس جای خود بود
شده عدل و عدالت هم مراعات
۱۶۸۷.عدل(۴)
اگر جاری شود عدل و عدالت
نباشد ظلم و جور و هم جنایت
نمی بینی فقیری یا گرسنه
شده تاکید در قرآن ، روایت
۱۶۸۸.عدل(۵)
اگر لازم شود حکم قضاوت
تامل کن تو در حفظ عدالت
خدا خشنود گردد زین عمل بیش
نما در حکم و گفتارت رعایت
۱۶۸۹.عدل(۶)
مکن اندر امانت نقض پیمان
مگو حرفی برون از امر یزدان
عدالت پیشه کن در هر اموری
نشان معرفت باشد ز انسان
۱۶۹۰.عدل(۷)
شهادت ده به عدل و هم عدالت
به آنچه دیده ای گو ، کن حمایت
عدالت پیشه گان مرضی حق اند
مکن ظلم و تعدی در قضاوت
۱۶۹۱.عدل(۸)
ستایش کرده حق عدل و عدالت
نکوهش کرده ظالم را ز غایت
بپا دارید عدل و قسط خالق
ملالت کرده او ظلم و جنایت
۱۶۹۲.عدل(۹)
مصادیق عدالت بی شمار است
رهایی از گناهان و فشار است
گهی شخصی بود گه اجتماعی
رواج و رونق کسب است کار است
۱۶۹۳.عدل(۱۰)
رعایت کن عدالت بر یتیمان
تهی دستان بود تاکید قرآن
عدالت گر شود جاری نباشد
فقیری در جهان حتی بیابان
۱۶۹۴.زکات(۱)
زکات مال از بهر عموم است
ادا ناکردنش خبط و حرام است
فقیران بهره مند گردند بی شک
ادایش لازم و رسم و رسوم است
۱۶۹۵.زکات(۲)
زکات علم در نشر علوم است
که نشرش افتخار مرز و بوم است
مفید است کسب علم و نور ایمان
که نقشش موجب رشد عموم است
۱۶۹۶.زکات(۳)
زکات چهره در پاکی نهان است
عفاف بانوان دری گران است
جلال و منزلت یابد ز پوشش
ز چشم ناکسان زن در امان است
۱۶۹۷.زکات(۴)
زکات هر که را در رزم باشد
گذشتن از خطای خصم باشد
نباشد لذتی بهتر ز بخشش
که بخشش در بزرگان رسم باشد
۱۶۹۸.زکات(۵)
عبادت گرچه در خمس و زکات است
ولیکن راز هستی در صلات است
نماز است ارتباط حق و انسان
نجات هر کسی در ارتباط است
۱۶۹۹.زکات(۶)
زکات مال از بهر فقیر است
کمک بر بینوایان و اسیر است
اسیر از پرتوش آزاد گردد
ثوابش بی حد و اجرش کثیر است
۱۷۰۰.زکات(۷)
زکات چهره در پاکی نهفته است
عفاف بانوان دری نسفته است
جلال مرتبت یابد زنان را
حیای بانوان کاری خجسته است
۱۷۰۱.زکات(۸)
چو راز هستی و ما در صلات است
هم آبادی مسجد در زکات است
ز بهرش نیست فقر و نیست ذلت
همان مسجد که خود باب نجات است
۱۷۰۲.زکات(۹)
زکات بی نیازی، شکر نعمت
بود در صرفه جویی و قناعت
اگر خواهی نگردی خوار و مفلس
قناعت کن ، رعایت کن ، کفایت
۱۷۰۳.زکات (۱۰)
زکات پدر بر پسر در علوم
مجاز است و نیکوست بهر عموم
که دانش تو را زنده سازد ز جهل
به مقصد برد علم دین و نجوم
۱۷۰۴.خمس(۱)
خمس واجب می شود بر گنج و مال
آن بود مازاد از خرجت به سال
خمس دارد منفعت ، در کسب و کار
تا که گردد مابقی پاک و حلال
۱۷۰۵.خمس(۲)
خمس دارد هر غنیمت در جدال
کن ادا در زندگی ، گردد حلال
کشف معدن یا جواهر عمق آب
می شود مشمول خمس لایزال
۱۷۰۶.خمس(۳)
مال آغشته به شبهه یا حلال
خمس دارد تا شود پاک و زلال
این بود فتوای عالم مجتهد
مستمندان را بود بهره ز مال
۱۷۰۷خمس(۴)
خمس گردد بر دو قسمت در ادا
بر ضعیفان و فقیران هر کجا
سهم سادات است بخشی از دیون
مرجع تقلید می گوید تو را
۱۷۰۸.خمس(۵)
در فروش ملک بر صاحب کتاب
خمس آن باید ادا گردد حساب
کافر ذمی شود صاحب بر آن
این بود رسم تملک در صحاب
۱۷۰۹خمس (۶)
مالک اصلی خدا باشد نگر
پس چرا دلواپسی در این گذر
کسر یک پنجم ز مالش اندک است
او دهد مال و بگیرد ای بشر
۱۷۱۰.خمس(۷)
آزمایش می شود انسان به مال
گه مقام و شهرت و گاهی جلال
خمس باشد امتحانی بر بشر
در خصوص ثروت و مال و منال
۱۷۱۱.خمس(۸)
خمس باشد لازم و امر خداست
پشتوانه مالی دین و رواست
در قیامت می شود اندوخته
آن کلید روزی و کاری ولاست
۱۷۱۲.خمس(۹)
خمس باشد واجب و مشکل گشاست
بر یتیمان و فقیران آن رواست
سوره ی انفال دارد آیه ای
می کند تاکید آن را ، از خداست
۱۷۱۳.خمس(۱۰)
زکات و خمس از ارکان دینند
نماز و روزه چون سلطان دینند
رهایی از دل و حق یتیم است
فرامین خدا فرمان دینند
۱۷۱۴.امامت(۱)
محمد با علی از صادقینند
نبوت با امامت اصل دینند
ولایت گوهر و نور هدائی است
ستونی بهر دین رکنی رکینند
۱۷۱۵.امامت(۲)
خداوند احد وعده نموده است
حکومت با ولایت را ستوده است
حکومت غصب گشته در امامت
خلافت حق مولا را ربوده است
۱۷۱۶.امامت(۳)
ولایت همچو چادر بهر دین است
که قرآن را نگهبانی امین است
ولایت زنده با اشک بتول است
امامت همچو در روی نگین است
۱۷۱۷.امامت(۴)
نبوت بی ولی ماوای ندارد
ولایت بی علی معنی ندارد
محبت بر علی حب خدائی است
تشیع بی علی مبنا ندارد
۱۷۱۸.امامت(۵)
ولایت ریشه و اصل عمود است
چو سدی پیش افکار جمود است
شده ظلم و خیانت بر امامت
علی خیبر گشا و در گشود است
۱۷۱۹.امامت(۶)
امامت رهنمای شیعیان است
که وصل ایزدی ما را در آن است
ولایت با نبوت نور واحد
مسلمان در پناهش در امان است
۱۷۲۰.امامت(۷)
ولایت حافظ راه نبوت
تجلی گشته در قرآن و عترت
امامت حامی دین است و قرآن
دهد ما را کمال و رشد و عزت
۱۷۲۱.امامت(۸)
چو قرآن با نبی نور جنان است
ولایت نور چشم شیعیان است
اطاعت از ولی کار خدائی است
امامت ناجی پیر و جوان است
۱۷۲۲.امامت(۹)
ولایت محور دین و رسالت
علی و فاطمه قلب امامت
ولایت حافظ ناموس و جان است
دعا کن بر فرج ، روح ولایت
۱۷۲۳.امامت(۱۰)
چو وصف اصل و فرع دین نمودی
تو آئینی ز احمد را سرودی
اگر چه حق مطلب بیش از این است
چه رازی را به دل از او شنودی
۱۷۲۴.امر به معروف(۱)
امر بر معروف و نهی کار زشت
دانه ای ماند برای کار و کشت
زنده می سازد اصول و فرع دین
می کند تاثیر در جان و سرشت
۱۷۲۵.امر به معروف(۲)
امر بر نیکی و احسان بس سزاست
موجب خشنوندی فرد و خداست
امر بالمعروف و نهی منکرات
خدمتی بر مردم و آن هم رواست
۱۷۲۶.امر به معروف(۳)
چو امر و نهی را پاینده کردی
تو گویی امتی را زنده کردی
نمودی راه خوبان راه یزدان
ز گستاخی رها و بنده کردی
۱۷۲۷.امر به معروف(۴)
تذکر باعث رشد و کمال است
چه کس را موجب رنج و ملال است
تعالی بشر در امر و نهی است
بدون آن خیال و آن محال است
۱۷۲۸.امر به معروف(۵)
کمال و عزت ما در شهادت
نمی گردد نصیب هر جماعت
چو غافل گردی از امر به معروف
جوامع می شود خالی ز غیرت
۱۷۲۹.امر به معروف(۶)
اگر دیدی خلاف شرع و عفت
اگر داری تو ایمان و شجاعت
نباشی بی طرف یا بی تفاوت
تذکر ده به خاطی با لطافت
۱۷۳۰.امر به معروف(۷)
مسیر عشق بی رنج و جفا نیست
کلید رستگاری بی ولا نیست
قیام نینوا امر به معروف
طی این ره طریقی بی بلا نیست
۱۷۳۱.امر به معروف(۸)
پی امر به معروف است قرآن
دهد ما را بشارت امر یزدان
جوامع پیکری یکسان و واحد
تذکر باعث دوری ز خسران
۱۷۳۲.امر به معروف(۹)
اگر چه امر و نهی منکران سخت
ولی اجرش زیاد و از خدا هست
اثر دارد اگر جمعی کنند آن
مگو آن بی اثر باشد چو بن بست
۱۷۳۳.امر به معر وف(۱۰)
اگر دیدی نهایت رنج و چاه است
لجاجت باعث سختی راه است
پذیرا شو بیان رهنما را
مده بر خود خسارت، چون گناه است
۱۷۳۴.نهی از منکر(۱)
تذکر می دهی بر مردمان بیش
ملالت می کنی بر ناکسان بیش
مشو غافل ز احوال خود و نفس
زنی خنجر به روح و هم روان بیش
۱۷۳۵.نهی از منکر(۲)
گهی باعث شود تا دل شود ریش
نداری دانش برخورد هم کیش
گهی گردد تذکر خارج از عرف
شود بدتر ز اول چون بود بیش
۱۷۳۶.نهی از منکر(۳)
مکن با نام دین و نام قرآن
گروهی خارج از دین و پریشان
محبت چاره ساز و دل پذیر است
کلید بی بدیل و عشق جانان
۱۷۳۷.نهی از منکر(۴)
تجسس بی دلیل و کشف آنها
بود کاری خطا ، خارج ز تفوا
بپرهیز از تجسس ، کار شخصی
گناه است و شود خاری به دل ها
۱۷۳۸.نهی از منکر(۵)
مکن عیب خلایق را دو چندان
گهی ظاهر بود گاهی چه پنهان
خلایق را نباشند پاک و معصوم
گهی ناخود شود کاری ز انسان
۱۷۳۹نهی از منکر(۶)
امر بر معروف و نهی منکر ات
از مصادیق جهاد است در لغات
چون دفاع از ارزش است و از مرام
واجب است همچون جهاد و هم صلات
۱۷۴۰.نهی از منکر(۷)
نهی قلبی در دل و بی زاری است
نهی دیگر در نگار و خواری است
نهی سوم با زبان و گفتگوست
نهی آخر در تصادم کاری است
۱۷۴۱.نهی از منکر(۸)
اگر اسلام باشد در خطر بیش
شهادت حافظ آئین و هم کیش
بود نهی نظام سلطه و وقت
نباشد گفتگو کافی ز تشویش
۱۷۴۲.نهی از منکر(۹)
نگاه دین و یزدان در جماعت
نباشد منفعت بر خویش و عزلت
همه اعضای یک پیکر ز جودند
اگر امری شود بهر سلامت
۱۷۴۳.نهی از منکر(۱۰)
نگاه دیگری باشد فقط خویش
ندارد غصه ی انسان و هم کیش
پسندیده نباشد در مذاهب
نمی خواهد خدا مسکین و درویش
۱۷۴۴.حضرت زینب(۱)
حضرت ام المصائب ، دخت حیدر ، یاور است
بر فراز تل زینب ، شیر غران ، ناظر است
شاهد قتل حسین و رهروان است یک به یک
راوی اعمال دون بر پیکر و بر لشکر است
۱۷۴۵.حضرت زینب(۲)
مظهر الطاف یزدان، گنج ایمان، حاضر است
خطبه هایش در مصاف دشمنان چون مادر است
می کند رسوا یزید کینه توز و فتنه گر
شیر غران خار چشم اشقیای کافر است
۱۷۴۶.حضرت زینب(۳)
راز دار حی سبحان، دخت زهرا ، شاهد است
روزها چون شیر میدان و شبان چون عابد است
کاروان اهل بیت مصطفی را رهبر است
در فداکاری سر آمد ، در عبادت زاهد است
۱۷۴۷.حضرت زینب(۴)
همره شاه شهیدان ، ماه تابان ، اختر است
در سفر ها زینب کبری حضور و یاور است
شرط عقد است این چنین قول و قراری از نخست
حضرت زینب عمل کرده به پیمان ، سرور است
۱۷۴۸.حضرت زینب(۵)
صاحب فضل و کرامت ، در بلاغت قادر است
مظهر صبر و شجاعت، در مصائب حاضر است
زینب است اسطوره ی صبر و حضور و معرفت
در مصائب در مصیبت ، همچو مادر یاور است
۱۷۴۹.هر چه می خواهی(۱)
از من بیچاره زین بهتر ، چه می خواهی بگو
بغض داری از دل و دلبر؟ چه می خواهی بگو
مانده ام حیران و سرگردان از این دنیای پست
بیشتر از نقد جان ،دیگر چه می خواهی بگو
۱۷۵۰.هرچه می خواهی(۲)
ای فلک از کهتر و مهتر چه می خواهی زما
کینه توزی ای نگون اختر، چه می خواهی زما
جان ما را گیر و درمان کن هوای نفس پست
رفت از کف طاقتم ، دیگر چه می خواهی زما
۱۷۵۱.هرچه می خواهی(۳)
می کشی بر روی ما خنجر ، چه می خواهی بگو
فاش کن دیگر از این بدتر ، چه می خواهی بگو
آتشی بر دل نهادی ، شعله ور گردد همی
جز دلی سوزان و چشم تر ، چه می خواهی بگو
۱۷۵۲.هرچه می خواهی(۴)
زین همه ظلم و ستم یکسر، چه می خواهی زما
هیچ شرمت نیست ، در باور چه می خواهی زما
تا به کی حیلت بسازی بر من بیچاره چند؟
در امانی زین همه کیفر ، چه می خواهی ز ما
۱۷۵۳.هرچه می خواهی(۵)
می بری ما را به خسران ، آنچه می خواهی بگو
می کشی هر دم به عصیان، آنچه می خواهی بگو
هر چه می خواهد دل تنگت بگو ، در امتحان
می دهی هر لحظه فرمان ، آنچه می خواهی بگو
۱۷۵۴.هر چه می خواهی(۶)
من نمی دانم حقایق را ، چه می خواهی بگو
من نمی جویم سلایق را، چه می خواهی بگو
عمر ما دارد به پایان می رسد رحمی نما
من نمی خواهم علایق را ، چه می خواهی بگو
۱۷۵۵.هرچه می خواهی(۷)
آخر ای دنیا ز ما دیگر چه می خواهی بگو
فاش گو بهتر از این گوهر چه می خواهی بگو
چند می بالی به خود ای چرخ گردون در نظام
عاشقان را می کشی بدتر، چه می خواهی بگو
۱۷۵۶.هرچه می خواهی(۸)
می زنی شاه و گدا را ، آنچه می خواهی بگو
گه بری بالای بالا، آنچه می خواهی بگو
امتحان ها می کنی دائم ز سختی یا مقام
می دهی رنج و بلا را، آنچه می خواهی بگو
۱۷۵۷.هرچه می خواهی(۹)
می زنی خنجر به آنی ، هرچه می خواهی بگو
دشمن قداره می مانی ، هر چه می خواهی بگو
من که می دانم تویی دانا ، فریبم می دهی
گر توانی رحم بنما ، هر چه می خواهی بگو
۱۷۵۸.هرچه می خواهی(۱۰)
می دهی جلوه به دنیا، هر چه می خواهی بگو
تا فریبند چون منی را، هر چه می خواهی بگو
می بری پیر و جوان را ، کی دهی فرصت به ما
دست بردار از خطا یا ، آنچه می خواهی بگو
۱۷۵۹.حضرت زهرا(۱)
بی تامل ، اسوه ی حجب و حیا را می زنند
بهر دنیا ، همسر شیر خدا را می زنند
تا خلافت را بدست آرند ، با مرگ نبی
بی محابا ، عصمت آل عبا را می زنند
۱۷۶۰.حضرت زهرا(۲)
بین آن دیوار و در ، خیرالنسا را می زنند
روز روشن با لگد ، شمس الضحی را می زنند
داد غیرت می زنند و لاف دین ، نامحرمان
بی محابا ، دختر بدر الدجی را می زنند
۱۷۶۱.حضرت زهرا(۳)
بی شرف ها ، یادگار مصطفی را می زنی
بی مروت ، نور چشم مرتضی را می زنی
از برای قدرت چند روزه ی دنیا چنین
مظهر نور و صفا ، شمس الضحی را می زنی
۱۷۶۲.حضرت زهرا(۴)
شامیان ، صاحب عزا فرزند زهرا می زنند
در مسیر شام و کوفه ، دخترش را می زنند
می زنند با سنگ و چوب و نیزه ها بر غافله
بی شرف ها ، سرور اهل سجایا می زنند
۱۷۶۳.حضرت زهرا(۵)
آبروی عالم و الگوی انسان ها زدنند
مشعل و سرچشمه ی جوشان دریا را زدنند
سقط کردند محس زهرا ز میخ پشت در
با لگد از پشت در بر پهلوی زهرا زدنند
۱۷۶۴.حضرت زهرا(۶)
در زمین نینوا ، در قتلگه ، مولا زدنند
شمر ملعون سر جدا بنمود ، بی پروا زدنند
قلب زینب خون شود از طشت و از داغ حسین
بر لبان نور هستی ، چوب خیزر را زدنند
۱۷۶۵.عدالت(۱)
گفت پیغمبر که مهدی وارث ما در جهان
بهره ها دارد ز اجداد خود و پیغمبران
صاحب علم و مقام است و کمالات و ادب
می کند بر پا عدالت ، مهدی صاحب زمان
۱۷۶۶.عدالت(۲)
خلق عالم را بود هادی و منجی توامان
منتقم باشد امام و صاحب کون و مکان
می دهد تشکیل حضرت دولتی وقت قیام
تا شود برچیده هر ظلم و خیانت بی امان
۱۷۶۸.عدالت(۳)
یا ابا صالح نما رویت به مردم در جهان
آمده در کل ادیان الهی نامتان
او امام و رهبر کل جهان است و بشر
زین سبب گویند او را صاحب امر و زمان
۱۷۶۹.عدالت(۴)
مهدی است افشاگر و هادی برای بندگان
می شود اتمام حجت بر همه پیر و جوان
حجت حق گر نماید عدل خود را او به پا
نیست مسکین و فقیری با قیامش در جهان
۱۷۷۰.عدالت(۵)
شیعیان در انتظار منجی خلق جهان
کی شود مقدور روی بی مثال و هم نهان
یکصد و هشتاد و دو القاب دارد آن امام
این ز آیات است و تعبیر و بیان خبرگان
۱۷۷۱.عدالت(۶)
تویی جانشین خدا در تمام جهان
نباشد جهان بی امام و ولی هر زمان
تویی حجت و قائم و مظهر اهل بیت
گشایش روا کن به مردم ، امید نهان
۱۷۷۲.عدالت(۷)
گر حجت حق آید ، دنیا شود گلستان
باشد اجازت آن، در دست حی سبحان
از جان و دل دعا کن ، شاید امام آید
با انقلاب مهدی، سر را رسان با سامان
۱۷۷۳.عدالت(۸)
از مکه او بیاید، با اذن و حکم یزدان
تو بهتربن نویدی، بر دیدگان انسان
حجت برای مردم، حجت تمام کرده
از حق طلب نمائید ، اذن قیام جانان
۱۷۷۴.عدالت(۹)
ای غایب از نظر ها، بنمای فهم قرآن
من عاشق نگاهت، ای پادشاه خوبان
شرح دعای ندبه، خود باز گو برایم
ذکر دعای حضرت، فیضی دهد فراوان
۱۷۷۵.عدالت(۱۰)
ای وارث محمد، زیبای خوب رویان
تو آیت غدیری، محبوب هر مسلمان
نامت عجین به عدل است، بر پا نما حکومت
قدری تفقدی کن، آرامش دل و جان
۱۷۷۶.معاد(۱۱)
مرمر جسمت چه سان فرسوده ای
چون نمودی طی دوران در جهان
۱۷۷۷.معاد(۱۲)
ثروتت را چون بدست آورده ای
در کدامین راه مصرف کرده ای
مهر ورزیدی تو بر آل رسول
یا که در نفی ولی دل برده ای
۱۷۷۸.معاد(۱۳)
بین سلیمان با ملک دارد سخن
در خصوص قبض جان از جسم و تن
چهره ات بنما تو اندر این جهان
تا که عبرت آن شود بر مرد و زن
۱۷۷۹.معاد(۱۴)
گر فرو آیم ز بهر قبض جان
آن نباشد بر همه یکسان ز آن
بستگی دارد به ایمان و شعور
چهره ام گه مخفی است و گه عیان
۱۷۸۰.معاد(۱۵)
چهره ام بر مردم صاحب کمال
باعث حیران شده اندر جمال
لیک چون بر اهل جور آیم فرود
قابل رویت نباشد ، عرض حال
۱۷۸۱.معاد(۱۶)
چون گنه قلب تو را تسخیر کرد
ذکر حق کی بر دلت تاثیر کرد
هر که نفس خویش را درمان نکرد
کی درون و جان خود تدبیر کرد
۱۷۸۲.معاد(۱۷)
اژدهای نفس گر گردد رها
موسیی باید که گیرد اژدها
تا عصایی سازد و آید بدست
پس مکن آن را رها با ادعا
۱۷۸۳.معاد(۱۸)
گفت مولایم حسین بر اهل جور
قبل هر فسقی ز رزق حق مخور
گر توانی شو ز ملک حق برون
نیک دانم می بری آن را به گور
۱۷۸۴.معاد(۱۹)
رو به جایی تانبیند حق تو را
گر توانی جان مده در این سرا
وانگهی باشد تو را سوی گناه
خوب می دانم نداری این قوا
۱۷۸۶.توحید(۱۱)
چون که خود گفتی به سوی من بیا
هر کجا باشی بیایم ای خدا
گرچه راهت روشن است بر خالصان
اذن تو خواهم امید و رهنما
۱۷۸۷.توحید(۱۲)
ای خدای بی نیاز و چاره ساز
مرکب معراح من باشد نماز
چون مسافر سوی کوی دلبرم
من گنه کارم عطا بنما جواز
۱۷۸۸.توحید(۱۳)
همچو مرغی در میان آسمان
بل ببینم جلوه ای از آن جهان
یا بجویم روی ماهت در لقا
زانکه باشی دلربا و دلستان
۱۷۸۹.توحید(۱۴)
آرزو دارم که گردم یک نفس
لحظه ای آزاد از بند قفس
تا ببینم نور ذات ایزدی
خالق یکتا تویی ای دادرس
۱۷۹۰.توحید(۱۵)
هادی این ره مرا پیغمبر است
کاو مراد و مقتدا و رهبر است
چون چراغی راه را روشن کند
او امین و مرشد و هم داور است
۱۷۹۱.توحید(۱۶)
اندر این ره پستی و بالا بود
کی رسد هر کس که بی تقوا بود
من خطا کار و گنه کار و فقیر
هر که با یزدان بود والا بود
۱۷۹۲.توحید(۱۷)
چون قیامت گشت و هنگام حساب
روز فصل آید شود گاه جواب
خود تو می بخشی گناهان مرا
نامه ام خالی بود از هر ثواب
۱۷۹۳.توحید(۱۸)
من به امید تو این ره آمدم
در پی فضل تو آگه آمدم
لیک در پیشت کنون شرمنده ام
سوی یکتا گوهر و شه آمدم
۱۷۹۴.توحید(۱۹)
من که دانم کرده ام با خود جفا
شرمسارم در حضورت ای خدا
تو عظیمی و کریمی و رحیم
خود تو می بخشی جفاها هم خطا
۱۷۹۵.توحید(۲۰)
این مسافر کی به مقصد می رسد
تا دمی کاو دل بر این دنیا نهد
زرق و برق این جهان مانع شده
ای خدای واحد و یکتا احد
- ۰۲/۱۱/۲۴
عالی