منصب ها

باسمه تعالی
برداشتهایی از اشعار مولانا
درس مثنوی ۱۴۵
ابیات : ۱۳۶۳ تا ۱۳۶۹

منصب 

از بر حق می‌رسد تفضیلها
باز هم از حق رسد تبدیلها

اگر کسی فضیلتی کسب کند،از طرف خدای متعال است.همینطور اگر در کسی تغییر و تحولی ایجاد شود ، باذن و امر خدای متعال می باشد. منصب ها بستگی به این ندارد که تو در مرحله ظن و گمان یا مرحله یقین در سیر و سلوک هستی.اینها نوبتی است.همانطوریکه برای گذشتگان ماندگار نبود و به تو رسید.برای تو نیز همینطور است.
اگر به موقعیتی رسیدی جای شادی نیست.این پست و مقام ها نباید تو را فریب دهد و از بندگی خدا دور کند و به بی بند و باری رو بیاوری.اگر از ِلذت های زود گذر دنیوی چشم پوشی کنی.در بهشت خداوند لذت های پایدار به تو می دهد.
اما گروهی هستند که منصب هایشان دایمی است و بر هفت آسمان حکومت می کنند.آنان اولیای مقرب الهی هستند.اینان اگر در منصب های دنیوی حکومت کنند.اوامر الهی را در جامعه پیدا می کنند و هر گز اسیر هوای نفس و غرور دنیوی نمی شوند.

این مقام دنیوی دارد زکات 
گشته واجب بر شما همچون صلات
چند روزی این امانت دست توست
تا توانی خدمتی کن  در حیات

دکتر علی رجالی
@alirejali