غم

غم مخور ، ناله مکن، راز مگو                           جز خدا ،دلبر و دلدار مجو

اکثرا غرق خود و امیال اند                               ره حق جو ،و مرو  ازهر سو

غم دل، با که بگویم ،که شود غم خوارم                   غم دل ،جز به خدا ، کس نبرد از جانم

غم دل چیست ، که آزرده کند، احوالت                     غم دل ،دوری یار است، چرا در خوابم

گر بکاهی غم مردم، نبری رنج و عذاب                 گاه در عالم خاکی  و گهی وقت حساب

غم مردم، غم خود دان ،به علاجش پرداز                 تا که عمر است  گذار ، یک اثری بهر  ثواب

نان و نمک و فدک، غم زهرا نیست                   غصب سمت و حکومت مولا نیست

گمراهی و دوری از ولایت باشد                در مکتب او دغد غه ای دنیا نیست

سبب دلهره و غصه ای بی جا در چیست               دل پریشانی ما، بهر چه و اندر کیست

دل ببر پیش خدا، تا که دهد تسکینت                گر شود خانه ای دل، خانه ای حق، یک غم نیست

اگر داری توعقل و علم و دانش                   اگر داری تو صبر و حلم و بینش

چرا بی تاب و نالان و پریشان                    توکل کن، تو اندر کار و کوشش