مثنوی نور خدا(دست اقدام)

باسمه تعالی

مثنوی  نور خدا

در حال ویرایش

 

ز نور خدا هر دلی رخت بست
به بیراهه رفت و دلش شکست

نه جست از مهر، نه ره تقوا
که دل به هوس داد، بی وفا

ز نور خدا هر دلی دور شد
به تاریکی دل خموش شد

نه دانست راهِ نورِ پاک
که شد اسیر ظلمت و خاک

به جای مهر شد راه هوس
به جای وفا شد سودای غموس

نه دانست که عفّت زیور است
که پاکی روح و گوهر است

به هوس روی آورد دل‌ها
شد از جاده‌ی حق دور و بی‌صدا

ز نور خدا هر دلی گسست
که از عشق پاک تهی گشت

نه فهمید حکم ایزد داد
به راه خویش شاد بود یاد

در دل‌ها غوغا شد و بی‌قرار
ز ره نور گشت به هوس گرفتار

نه شناخت راه حق و دین را
به دام هوس و دل‌بستن‌ها

دل‌ها ز نور حق خالی ماند
که مهر در دل‌ها مرده بماند

ز نور خدا هر دلی رخت بست
ز عشق پاک خدا روی بست

نه داند که عفّت گوهر است
نه بداند که پاکی سر است

ز نور خدا هر دلی دور شد
به بیراهه رفت و سست و شور شد

اگر نبود نور و مهر و وفا
جهان شود تیره، بی‌سر و پا

ز نور خدا هر دلی گریخت
به جای آن هوس بر وی نشست

ز عشق خدا هر دلی دور شد
به بیراهه رفت و شور و کور شد

نه جست از دل، نه جست از جان
که شد اسیر زشتی و هوسِ نام

دل پاکی بود آیینه‌ی حق
اگر ز نور خدا روی برنگرد

اگر ز عشق پاک خدا روی
نکند دل در دامِ خویش روی

تهیه و تنظیم

دکتر علی رجالی