اشعار دریا(دست بررسی)

باسمه تعالی

 

قصیده دریا

 

ای موجِ خروشانِ پریشان دریا
آغوشِ گشوده بر بیابان، دریا

رازِ تو نهفته در دلِ آبی‌ها
آیینه‌ی اشکِ آسمانان، دریا

هر قطره‌ی تو حکایتی بی‌پایان
سرشار ز طوفان و فغانان، دریا

در سینه‌ی خود هزار سودا داری
خاموش ولی پر از زبانان، دریا

ای موجِ خروشانِ پریشان دریا
آغوشِ گشوده بر بیابان، دریا

رازِ تو نهفته در دلِ آبی‌ها
آیینه‌ی اشکِ آسمانان، دریا

هر قطره‌ی تو حکایتی بی‌پایان
سرشار ز طوفان و فغانان، دریا

در سینه‌ی خود هزار سودا داری
خاموش ولی پر از زبانان، دریا

آغشته به شورِ رفتنِ بی‌برگشت
سرمست ز فریادِ نهانان، دریا

گاهی به نسیم، نرم و آرامی تو
گه چون غمِ دل به بی‌امانان، دریا

ای مهدِ غرور و خانه‌ی توفان‌ها
پنهان ز نگاهِ مردمانان، دریا

هر موجِ تو قصه‌ای ز دردی کهنه
هر ساحلِ تو دلِ شبانان، دریا

چون آینه، رازها نهان می‌داری
یک‌باره شوی پریش‌جانان، دریا

دل داده به ماه، مستِ رؤیاها
در دامنِ شب، پر از فغانان، دریا

در سینه‌ی خود هزار طوفان داری
خاموش، ولی پر از زبانان، دریا

ای آبیِ بیکرانِ رازآلود
پنهان ز نگاهِ رهروانان، دریا

چون اشکِ زمین، زخمِ زمان خوردی
گم‌گشته میانِ بی‌نشانان، دریا

دلبسته‌ی باد و موج‌های آشفته
بر سینه‌ی خود پر از جهانان، دریا

ای محرمِ رازهای ناگفته
هم‌صحبتِ آهِ بی‌کسانان، دریا

موجت به دلِ صخره زند بی‌پروا
آمیزه‌ی بیم و هم گمانان، دریا

در خلوتِ خود هزار سوگ داری
همدردِ دلِ شکستگانان، دریا

چون آینه رازها ز دل می‌خوانی
پنهان شده از نگاهِ جانان، دریا

گاهی به غروب رنگِ اندوه گیری
گه در سحر آیتِ نشانان، دریا

آغوشِ تو وسعتِ غمِ دیرین است
هم‌خانه‌ی شب‌زدگانان، دریا

در تنگِ نگاه، جا نمی‌گیری تو
بگذشته ز حدِ دیدگانان، دریا

ای محوِ خیال و خوابِ ماه‌افروز
خاموش ولی پر از فغانان، دریا

افسرده‌دلان به تو پناه آورند
در آینه‌ی دلِ خزانان، دریا

این سینه‌ی پُرغصه‌ی تو می‌داند
رازِ دلِ بی‌قرارمانان، دریا

ای پهنه‌ی بی‌کرانِ رازآلود
آرام ولی پر از فغانان، دریا

یک موج تو قصه‌ای ز اندوهی ژرف
اشکی شده بر دلِ جهانان، دریا

در سایه‌ی تو غریوِ دریا دل‌هاست
همرازِ دلِ شکستگانان، دریا

گاهی ز خروش، کوه را لرزانی
گه نغمه‌گری به بیکرانان، دریا

هر قطره‌ی تو حدیثِ دلداری‌ها
تسکینِ غمِ بی‌نشانان، دریا

بر سنگ زنی ولی دلِ تو خون است
همدردِ هزار بی‌امانان، دریا

چون شانه به شانه‌ی نسیم افتادی
رازت نرسد به مردمانان، دریا

افسانه‌ی صخره‌ها به لب داری
پیغامِ نهان به ساحلانان، دریا

بی‌تاب و روان به وسعتِ اندوهی
سرمست ز آهِ عاشقانان، دریا

ای روشنیِ خیالِ شب‌های تار
آغوشِ تو مأمنِ خزانان، دریا

در ژرفیِ تو هزار غوغا خفته
آشوب‌گری به کهکشانان، دریا

بنشین و بگو حکایتِ بی‌پایان
از دردِ دلِ رهگذرانان، دریا

ای همهمه‌ی نهفته در سکوتت
آمیخته با دلِ زمانان، دریا

لبریخته از قصیده‌های خاموش
آوازه‌گری به بادبانان، دریا

در وسعت تو، هزار راز افتاده
غم‌خانه‌ی روحِ ناتوانان، دریا

چون آینه در تو هر کسی خود بیند
آیینه‌ی دل به عاشقانان، دریا

ای جلوه‌ی جاودانه‌ی بی‌پایان
خاموش ولی پر از زبانان، دریا

هر موجِ تو رازی از عبورِ تقدیر
همراهِ نوای بی‌کرانان، دریا

ای سلسله‌دارِ قصه‌های ناگفت
سرچشمه‌ی اشکِ آسمانان، دریا

آغوشِ گشوده‌ات به هر بی‌پناه
مأوای دلِ بی‌کسانان، دریا

تهیه و تنظیم

دکتر علی رجالی