رسالت

در این وبلاگ ،اشعار و مطالب علمی و فرهنگی اینجانب آمده است .

رسالت

در این وبلاگ ،اشعار و مطالب علمی و فرهنگی اینجانب آمده است .

رسالت

به سایت شخصی اینجانب مراجعه شود
alirejali.ir

طبقه بندی موضوعی
بایگانی
  • ۰
  • ۰

نقش پدر در زندگی

 

باسمه تعالی
آنچه در زندگی آموختم
نقش پدر در زندگی
شماره ۵۵
      در این یادداشت نکاتی را از نقش پدر در زندگی خویش بیان می کنم. ایشان دارای نه فرزند است.چهار دختر و پنج پسر.پدر هر سال ما را به مشهد مقدس برای زیارت با اتوبوس می برد و با کمکی که به حسینیه اصفهانی ها در امر ساخت و ساز می کرد، چند روزی در آنجا اقامت داشتیم. عکس های که در کنار حرم ،با خانواده گرفته شده است ، تزئین دهنده و خاطره ها را به یاد می آورد.روحش شاد که ما را از کودکی با اهل بیت ،بالاخص امام رضا آشنا نمود.فرزندانش هم، بطور مرتب به زیارت اهل بیت درکربلا و مشهد مقدس می روند.شخصا دو مرتبه توفیق کربلا را داشتم.مادرم را با ویلچر برای زیارت در کربلا و حج تمتع بردم.به یاد دارم که او می خواست، هفت دور طواف کعبه را با پای پیاده انجام دهد، با سختی قادر به انجام یک دور طواف گردید.، روحش شاد.
      پدرم مرا با جلسات قرآن،در مهد قرآن، در کودکی آشنا نمود و هفتگی  یک روحانی به منزل  می آمد و ما را به مسائل شرعی آشنا و به موعظه و سخنرانی می پرداخت.هر گز ندیدم سخت گیری های بی جا داشته باشد و یا ما را حتی یک بار کتک زده باشد.بیشتر نقش راهنمایی و بستر سازی فرهنگی داشت.در ایام شهادت ها مشغول خواندن قرآن و مفاتیح در منزل بود.
      در جوانی بسیار رشید و صاحب نظر در امور سیاسی بود.اهل شعر و ادب بود.به اشعار خیام علاقه داشت.بعضا شغرهای کوتاه می گفت ولی اثری مدون از او نیست.در میان سالی و پیری، دچار بیماری روحی شدید می گشت، در تابستان ها شدت داشت،.با معالجه بطور موقت بهبود پیدا می کرد.
   در پایان عمر، در منزل ما به اتفاق مادر بستری بود و مرتب پزشک معالج به منزل می امد و دچار عفونتی در کمر شده بود.بطور مرتب پانسمان او تعویض می گشت و همین عفونت، سبب ترک این دنیای فانی شد.
      نکته ای که دریافتم این که ما والدین را تا زمانی که داریم، قدر و جایگاه و نقش آنها را کمتر در زندگی احساس می کنیم. کمبود روحی آنها را وقتی درک می کنیم که در قید حیات نیستند.آنان چون ستون خیمه و چادر در زندگی هستند.بیاید تا می توانیم به والدین سر بزنیم و دلجویی‌ کنیم.حرمت انها را همواره داشته باشیم و در صورت نیاز بدون هیچ چشم داشتی به نحو آبرومندانه کمک کنیم.هرگز منتظر این نباشیم که فرزند دیگر، برای والدین کاری انجام دهند.با عشق در انجام امور آنان سبقت بگیریم که باعث عاقبت به خیری و عافیت در دنیا و آخرت می گردد.
دکتر  علی رجالی
استاد دانشگاه اصفهان

  • ۰۱/۰۵/۲۷
  • علی رجالی

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی