قصیده مناجات حضرت علی (ع) (۱۹)

 

 

باسمه تعالی
فراز هایی از مناجات حضرت علی
نقش خدا در زندگی
قصیده( ۴۷)


 

می سرائیم مناجات علی در شب تار
می دهد درس تواضع به بشر در اعصار




 

ذکر مولای بود تکیه کلام حضرت
چون خدا صاحب عز است و کمالات وخیار



 

او بگوید صفاتی ز خود و هم خالق
چون عزیز است خدا در نظرش او بسیار



 

از خدا می طلبد عفو و کند راز و نیاز
حق بود سرور او در عمل و در افکار


 

در مناجات و دعا ذکر خدا بر لب شد
مغفرت خواهد و آمرزش خود از ستار



 

می کند راز و نیایش ، طلب عفو و کرم
مسجد کوفه شود مرکز و میعاد شعار


 

او بخواهد ز خدا فرصت جبران امور
او نکرده است خطایی که کند توبه ز یار



 

ای علی چون تو بگویی چنین با مو لای
ما که باشیم در این مهلکه و موج بحار



 

ما اگر عاصی و عصیان گر و خاطی هستیم
تو عزیزی و شفیعی و خداوند وقار


 

می دهی درس به ما ، در طرق راز و نیاز
چون شناسی تو خدا را به یقین و ابصار



 

می کند ذکر حقایق چو رسد وقت حساب
چون فرار پدر از کودک و بالعکس ز نار

 

نبود حامی کس چون پدر و مادر و دوست
دان که اعمال بشر کرده ورا سخت دچار



 

قلب پاک و عمل صالح ما در دنیا
ناجی ما شود از دوزخ و گمراهی و زار


 

ای خدا رحم نما بر فقرا و اسرا و مسکین
چون ندارند کسی جز تو و باشی انصار



 

ای خدا خالق هستی و فلک در عالم
ما گرفتار هوا و هوسیم و انکار



 

بنما رحمت خود را به خلایق هر دم
چون که در رنج و عذابیم ، تویی خود مختار


 

خوش به حال شهدا و سلکا و عرفا
می رسند با دل آرام و متین بهر نگار



 

ما که در غرق گناهیم و کماکان غافل
راه حق را بنما ، صاحب عز و غفار

 

می شود فرد پشیمان ز عمل در دنیا
لیک فرصت نشود تا که کند چاره ی کار



 

گر کند توبه به درگاه خدا روز حساب
نیست سود و ثمری وقت قضا از کردار


 

چون قیامت برسد نیست تمایز و فراق
جز خدا نیست کسی صاحب امر و اظهار

 

آتش روز جزا هست عظیم و سوزان
نیست پرهیز از آن ، بهر امیری شرار


 

نتوان امر کنی بر فقرا و ضعفا چون دنیا
قدرتی نیست به جز قدرت حق در اقطار


 

چون تویی مظهر پاکی و خلوص و احسان
حب خود بر دل ما بیش نما ای دلدار



 

لحظه ای یکه و تنها مگذارم یا رب
چون که هستی تو حکیم و تو علیم و ابرار



 

ما نباشیم به جز حاصل نقشت به جهان
تو نمودی فلک و چرخش عالم به مدار


 

هدف از خلقت ما رشد و عبادت به خداست
چون نبی خلق نمودی که بود بنده و یار



 

ما که عاجز ز بیانیم و نداریم توان
تا نمائیم حقایق ز جهان و اسرار

 

می کنم عرض ارادت به علی بهر امور
چون بخواهم ز خدا عزت و جاهی سرشار


 

چون رجالی است پشیمان ز گناهان خودش
ای خدا مغفرت و بخشش اعمال بدار


 

سراینده
دکتر علی رجالی