باسمه تعالی
برداشتهایی از آیات قرآن
امام و نبی
منظور از نبی ،کسی است که پیام الهی به او می رسد و وظیفه ابلاغ و اجرا دارد.اما امام کسی است ، که خدا نیست ولی می تواند خدایی کند.او آگاه به کل هستی است و اختیارات خدایی دارد .او با اراده می تواند جهان را کن و فیکون کند.همانند چشم ، که با اراده، بدون گفتن یا اقدامی، می چرخد و می بیند.
خداوند پس از امتحانات متعدی در خصوص خود ،همسر و فرزند ابراهیم ، او را از نبی به مقام امامت رساند.خدا با شکافتن موجب رشد و تکثیر و حیات می شود. با تقسیم هر سلول، سلول های دیگری ایجاد می کند و موجب رشد جسمانی می شود. با شکستن غرور و هوای نفس و امتحانات مداوم،چه خوشی و یا ناخوشی،موجب رشد معنوی انسان می گردد. گاهی با دادن قدرت و گاهی با گرفتن آن.
جهان هستی با مدیریت امام زمان هر عصری ، در گردش است.اگر چه ممکن است در یک عصر چند امام باشد.پیامبر اسلام هم نبی بود و هم امام زمان خود و در عصر ما حضرت مهدی امام زمان است.جهان بدون امام زمان ، کن و فیکون می گردد و قیامت فرا می رسد.
نان و نمک و فدک، غم زهرا نیست
غصب سمت و حکومت مولا نیست
گمراهی و دوری از ولایت باشد
در مکتب او دغد غه ی دنیا نیست
دکتر علی رجالی
- ۹۶/۰۶/۱۹