باسمه تعالی
بداشتهایی از اشعار مولانا
در محضر خدا
انسان عاشق همانند ماهی در آب دریاست.که مرگش در خشکی است.در دنیا انواع چیز هاست ولی در دریا فقط آب است.لذا ماهی یک لحظه نمی خواهد یکرنگی را با هزاران رنگی عوض کند.
کسی که به دریای بی کران الهی رفت،دیگر تمایلی
به چیز دیگر ندارد.همانطوریکه انواع لباس ها در خمره رنگرزی یک رنگ می شوند.اگر انسان به ریسمان الهی چنگ بزند ، آنگاه سعادت و خوشبختی را برای خود فراهم می کند. تمام پیامبران اگر چه در زمان خود نحوه تبلیغ و میزان رسالتشان متمایز بود ه ولی همگی مردم را به یکتا پرستی دعوت می کردند و پیامبران با هم دعوا و ستیز نداشتند.بلکه هر پیامبر جدید کامل کننده دستورات الهی پیامبر قبلی بود.
همانطوریکه اجسام با نزدیک شدن به خورشید محو و اثری از حالت اولیه خود باقی نمی ماند.چنانچه انسان به خدا نزدیک گردد ، آنگاه محو قدرت و شو کت و عظمت و نورانیت حق تعالی می گردد و خود را فراموش می کند.
ما به دنبال خداییم ، ولی او با ماست
گهری هست که در عالم هستی پیداست
او بود خالق هستی و جهان پرتوی او
نتوان وصف خدا کرد، که او ناپیداست
دکتر علی رجالی
- ۹۶/۰۴/۲۵