دارایی مادی و معنوی

حسن ها روزی موجب حزن می گردد.
گل هم با آن زیبایی روزی پژمرده می شود.
طاووس به خاطر زیبایی در قفس است.ولی
هیچکس زاغ را در قفس نمی گذارد.
گاهی زیبایی باعث طمع و نابودی می گردد.
پادشاهان به خاطر قدرت و شکوهشان،دیگران حسادت می کنند و سعی دارند که آنها را سرنگون و خود صاحب  تاج و تخت گردند.
فیل برای عاج ،آهو برای نافه،طاووس برای زیبایی،روباه برای پوست، توسط صیاد صید می شود.
لذا حسنات،برای انسان و حیوان، موجب طمع دیگران و نهایتا نابودی است.
عشق به چیز های میرا با از بین رفتن شان از بین می رود.اما عشق به چیزهای نامردنی ،پایا و ادامه دارد.
همانند عشق به خدا وعلم.عشق به افراد با مر گشان به تدریج از بین می رود.
انسان در حفظ و نگهداری دارایی های مادی و معنوی
در دید مردم باید  کو شا باشد. سعی کند گمنام باشد،تا زودتر به اهداف خود برسد. معمولا افراد به دارایی افراد دیگر حسادت می کنند.سپس سعی در تصاحب آن یا اگر نتوانند از بین بردن آن با چشم زخم و روش های گوناگون دارند.حسادت در دارایی معنوی  بسیار بالاتر و مداوم تر است.برای مثال در جامعه علمی شاهد آن هستیم.تنها تقوای الهی می تواند انسان را نجات دهد.

دکتر علی رجالی