فرازهایی از نامه حضرت علی به مالک اشتر( ۱۲)

 

باسمه تعالی
فرازهایی از نامه حضرت علی به مالک اشتر
قسمت دوازدهم
عهد نامه
قصیده (۳۷)
 

در خصوص عهد و پیمان با امیر مومنان
کن عمل حکم خدا را ، گر کنند پیشینیان

 

می نگارد نامه ی مولا به مالک در امور
تا نباشد شک و شبهه  در صدارت بی گمان
 

پیروی کن از مفاد نامه و عهد و قرار
تا نگردد نفس تو پیروز  با عزم و سنان

 

کن تو پرهیز از هوای نفس وامیال درون
چون نماید وسوسه ، آتش زند روح و روان

 

نفس ما سرکش بود ، استاد توجیه و خطا
کن تو دوری از هوای نفس و شیطان نهان

 

تا توانی یاد حق کن در مصائب مشکلات
 جز خدا نبود کسی آرام سازد  جسم و جان

 
کن اطاعت امر حق را در اصول و فرع آن
کن عمل حکم خدا را هر زمان و هر مکان

 

سنت نیکو اگر باشد ز مردم یا که غیر
واجب است بر پا بداری از برای مردمان

 

کن تو تدبیر و تدبر از َسلاطین قبل خود
پیروی کن از فرامین خدا در هر زمان
 

اقتدا کن تو به آئین رسول و انبیا
کن عمل احکام نورانی قرآن ،  تا توان

 

حافظ ما دان خدا باشد ، نباشد دیگری
می دهد توفیق ما را ، بهر خوبی همچنان

 

امر حق بینی تو در آئین آل مصطفی
در کتاب حق شده تدوین‌ ، کلام حق عیان

 

از اهانت کن تو دوری و مگو الفاظ زشت
خشم خود را کنترل کن در مصاف دیگران

 

داد مظلومان ستانند ، گر شود ظلمی به کس
خویشتن داری نما در عالم و کون و مکان

 

این مقام و عزت و دوران خدمت رفتنی است
نیست پاینده حکومت،  از تو و هم غاصبان

 

کن عمل بر حکم خود ، در عهد و پیمان منجلیست
این بود احکام اسلام و قوانین در جهان

 

کن حجاب از دیدگانت برطرف  اندر امور
تا که حق بینی ز نزدیک و شود بر تو عیان

 

تا توانی یاد حق کن تا نگردی دل پریش
خشم تو آرام گیرد در پناه حق ، چنان

 

دور شو از صحنه ی خشم و غضب بهر سکون
شو مسلط بر خودت از تیغ بران زبان

 

حق مطلب را بیان کرده  امیر المومنین
این قصاید چلچراغ و رهنمای شیعیان

 

گفت مولا از نبی این گفته را در انتها
کن گرامی مردم بیچاره و درماندگان

 

بالاخص خدمتگزاران و غلامان فقیر
کن محبت ، مهربانی هر زمان و هر مکان

 

دین احمد حافظ ما باشد از آلودگی
رابط ما با خدا اندر نماز  است ،بی گمان

 

تا توانی آن به پا دار و اقامه کن صلات
توصیه گردد زکات بر مسلمین در هر زمان

 

قدرت ما از خدا باشد ، نباشد قدرتی
فوق هر قدرت بو د ، یزدان پاک بی کران

 

می رسد پایان به بهمن این سروده دلپذیر
همزمان گشته قصیده با قیام مردمان

 

می نگارد نامه ی مولا به مالک در امور
تا نباشد شک و شبهه  در صدارت بی گمان

 

این قصیده آخرین باشد ، نباشد بعد آن
می کند روشن اصولی از حکومت را عیان

 

می برم پایان پیام حضرت مولا علی
تا شود درسی برای حاکمان و والیان

 

 

  
می سرایم این قصاید را به قصد قرب حق
اجر خود گیرم ز حی مطلق روزی رسان 

 

 

 

 

می رسد پایان رجالی نامه ی حضرت به شعر
تا شود الگوی ما اندر حکومت هر زمان

 

سراینده

دکتر علی رجالی