دشت بلا

دشت بلا
نور یزدان در زمین نینوا      
  عالمی کرده بپا در کربلا
از برای سلطه در جنگ و نبرد
آب را بستند در دشت بلا

برگشت

برگشت
آب و آتش همره خاک و هوا      
باعث ایجاد انسان و  بنا
آدمی برگشت دارد سوی خاک
نیست انسان بی عقاب و او  رها
  

فطرت انسان

فطرت انسان
شهادت بهترین مرگ بشر هست
عبادت بهترین بار سفر هست
دهد فطرت به ما هشدار لازم
ره شیطان خطا و پر خطر هست

حاجیان

حاجیان
حاجیان رفتند ،  یکسر در منا  
 پس کجا رفته ، شهید سر جدا
من ندیدم نازنین را در حرم
او چرا رفته به سوی کربلا

صاحب الزمان

صاحب الزمان
ای کاش، که صاحب الزمان می آمد
صوت شه جان ز هر مکان می آمد  
عشق تو به جان ما ، زده آتش ها
   دستور قیام ، بی امان می آمد
 

شه شاهان

شه شاهان
خون به دلم ، ای مه تابان ، بیا  
  رخ ز همه مخفی و پنهان ، بیا
دیده ی  ما منتظر روی تو ست    
جان به لبم ، ای شه شاهان، بیا    

حرام اندر حرام

حرام اندر حرام
حسین ابن علی را مکه دام است
که خونریزی حرام اندر حرام است
اگر چه حج او کامل نگردید
امید مسلمین و او   امام است

کمک

کمک
محبت بر فقیران و یتیمان    

رضای حق بود از بهر انسان
کمک بنما به خویشان در مصائب
کمال ما بود نیکی و احسان
              

رخ زیبا

کجایی دلبر و جان و امیدم
سوال ساده ی دارم ، مریدم
من آیا زنده ام ، رویت ببینم
رخ زیبای چون ماه و سعیدم

مهدیا

بگفتا مهدیا  دائم ، چه حاصل
منم حاضر ، تویی غایب ز محفل
حساب نفس خود انجام دادی
جدا کن خط خود از خط باطل