گل لاله

گل لاله شهید کربلا بود
سرش اندر تنور و نیزه ها بود
امام امت و نور جلی است
حسین ابن علی خون خدا بود

ضربت شمشیر

علی در بهترین شب خورده ضربت
بدست جاهلی در بند شهوت
علی شد  غرق خون با ضرب شمشیر
عدو در سجده زد بر فرق حضرت

خانه

خانه ی بی مهر کی یک خانه است
خانه ی بی عشق،همچون لانه است
گر شود خانه بنا بر مهر و عشق
پایدار و محکم و جانانه است

سخن بزرگان

روزگاری نظر اهل خرد ارزش داشت
سخن و حرف بزرگان اثر و جوشش داشت
دوستی معنی  زیبای صداقت را داشت
کارها یکسره با عشق و صفا چرخش داشت

حقوق مردم

تا به کی بینی حقوق دیگران
می شود ضایع به دست خود سران
کاش می شد مهدی صاحب زمان
عدل خود جاری کند اندر جهان

بد گویی

تا به کی چرخد زبان اندر دهان
دائما غیبت کند بر این و آن
روح تو خواهان حق هر آن و دم
حق ببیند خدعه و ظلم و فغان

عاقبت عمر

ای بشر عاقبت عمر بسی دشوار است
چون اجل سر برسد محکمه و اقرار است
پس چرا روز وشب خویش تباه و لجن است
وقت کم باشد و ره توشه کم و اجبار است

دوستی و دشمنی

دوستی با مردم اهل دل و با معرفت
می کند تامین تو را در عالم و در آخرت
دوستی بامردم بی دین و بی ایمان بسی
می برد هر دم  تو را در نکبت و در معصیت

قدرت

قدرت آن نیست، گهی ظلم و گهی فتنه شود
قدرت آن نیست که همواره لبان  بسته شود
قدرت آنست که در سایه ای آن محرومان
به نوایی برسند و  دل و جان شسته شود

رخ یار

ای که مرا یار نیست،همدم و دلدار نیست
دیدن معشوق هم، با دل بیمار نیست
لحظه ای بر ما نما،روی و رخ یار را
چون که بخواهی مرا، راه که دشوار نیست