درس هایی از دین

صبر ایمان و کمک بر ماندگان                    هر سه باشند از صفات صادقان

صبر انسان در سراشیب جهان                       موجب گنجی شود اندر جنان

آخرین حرف نبی بر مسلمین                   دستگیری از ضعیف و ذکر دین

حق کودک بر پدر چندین بود                    ازدواج و نام  و درس دین بود

درس دین با خواندن قرآن نکوست                چون عمل گردد سزاوار تو دوست

ذکر حق در خلوت و با دلق نیست                   غیر خدمت کردن بر خلق نیست

یاد حق بر پا یی قسط است و داد                  حق مظلومان ستادن با جهاد

آنکه ضایع میکند حق صلات                   کی بنوشد از کفش آب حیات

حق آن بر بندگان سنگین بود             با جماعت خواندنش شیرین بود

وان دگر حقش به موقع خواندن است                    حب دنیا را ز سینه راندن است

چون عبادت موجب قرب خداست                   باعث رشد وکمال اولیاست

یاد او هم درد و درمان شماست                باعث آرامش جان شماست

ذکر  حق عالیترین ذکر شماست                 شستشوی روح و جان از هر خطاست

چون عبادت باعث غفران بود              در عوض کفاره عصیان بود

این جهان با بندگی از آن توست               عاشقش گشتی بلا ی جان توست

در رکوعی یا به تعظیم و ریا              سر فرو آری به هر کس جز خدا

در سجودی یا چو مرغی سر به خاک           میزنی منقار خود بهر خوراک

در قنوتی یا به فکر نان و آب           این جهان چیزی نباشد جز سراب

این نماز از بی نمازی بد تر است             باعث خشم خدای اکبر است

زین رکوع و سجده و حمد و ثنا              آدمی را کی برد سوی خدا

چون نماز مسلمین بر پا شود              با اقامه حق آن صدها شود

دین احمد بی ولایت ابتر است              بعد احمد آیت حق حیدر است

چون ولایت اکمل دین خداست               خود تجلی در کلام اولیاست

گر رجالی ذاکر آل علیست               انتظارش نزد حق جز عفو چیست

اصول و فروع دین

محمد با علی از صادقینند              نبوت با امامت رکن دینند

دعا کن بر فرج بهر عدالت              که مهدی آید آن روح ولایت

خداوند احد وعده نموده است             حکومت با ولایت را ستوده است

ولایت همچو چادر بهر دین است           که قرآن را نگهبانی امین است

نماز و روزه را واجب نموده              اطاعت از وصی را او ستوده

زکات و خمس از ارکان دینند              رهایی از دل و حق یتیمند

که با صوم و صلاه آنان ستونند              که گرد هر غباری رابشویند

زکات مال از بهر عموم است              زکات علم در نشر علوم است

فضیلت با عمل تعین گردد                 چو زنبور با عسل تحسین گردد

زکات چهره در پاکی نهان است            عفاف بانوان دری گران است

زکات هر که اندر رزم باشد            گذشتن از خطای خصم باشد

چو دنیا یک گذر گه در مسیر است          شهادت زاد راهی بی نظیر است

که حج مصطفی چون شاه دین است             که جان دادن ورا حق الیقین است

ترا بر امر وحدت یاد کرده           که حج احمدی دل شاد کرده

رسالتهای عاشورا چنین است             ترا بر امر و نهی کار دین است

جهاد فی سبیل الله اولی            به مصداقش نگرفرزند زهرا

تبری و تولی از فروعند             به دقت بنگری عین اصو لند

چو امر و نهی را پاینده کردی              تو گویی امتی را زنده کردی

تذکر باعث رشد وکمال است              چه کس را مو جب رنج و ملال است

چو وصف اصل و فرع دین نمودی            تو آیینی ز احمد را سرودی

رجالی حق مطلب کی نمودی                چه رازی را به دل از او شنودی

انتظار

روز و شب در انتظار مهدی صاحب زمان         مردمان دیده ام بنشسته بر در خون فشان

منتظر یعنی خدا را شاهد اعمال خویش       دیدن و صاحب زمان راناظر اعمال خویش

منتظر یعنی که سربازی صدیق و جان به کف           تا ندای حق رسد از آسمان در هر طرف

منتظر یعنی شهادت در ره قران ودین        پا نهادن در طریق متقن اهل یقین

منتظر یعنی امید، یعنی عدالت در جهان        با قیامی تحت امر مهدی صاحب زمان

منتظر یعنی ندامت از خطا و کار خویش      جملگی در انتظار رجعت دلدار خویش

منتظر یعنی به امیدی که مصلح سر رسد         گیتی اندر نور گردد تا که آن رهبر رسد

منتظر یعنی طلب از آستان ایزدی          تابش یک لحظه نور پر فروغ سرمدی

منتظر یعنی دمادم نام او را بر زبان           بردن ومهدی شنیدن از لب پیر و جوان

منتظر یعنی که عاشق تا که معشوقش رسد            در فراقش سوختن تا ره سوى یزدان برد

منتظر یعنی مهیا گشتن و خود ساختن         در مصاف دشمنان ایمان و دل نا با ختن

منتظر یعنی قیامی با دل و امیال خود        با جهاد اکبری، در مان هر افعال خود

منتظر یعنی توکل بر خدای لایزال               هفت شهر عشق را گشتن به یاد ذوالجلال

منتظر یعنی کمک بر بینوایان فقیر        دستگیر ى از یتیم و مستمند و هر اسیر

منتظر یعنی خلوص اندر عبادت با خدا          خدمتی بر خلق عالم هم به ظاهر هم خفا

منتظر یعنی نوا یعنی رجا یعنی دعا           منتظر یعنی نشستن در ره نور خدا

منتظر یعنی ز ایمان خلعتی نو بافتن        طالب محبوب بودن و ز جهان رخ تافتن

منتظر یعنی دمادم ذکر سبحان الرحیم         شکر نعمت گفتن والحمد لله الکریم

منتظر یعنی مهیا بهر دیدار ولی         همچو عاشق بی قرار وارث خون علی

منتظر یعنی ز زهرا خواستن اذن ظهور         تا جهان یکباره گردد مطلع زیبای نور

منتظر یعنی تامل در حساب نفس خویش         معصیت را ترک گفتن خواه اندک خواه بیش

منتظر یعنی رجالی کار و کوشش داشتن         بهر دین وآخرت چون چشمه جوشش داشتن

کی شود یارب که ما را رحمت مطلق رسد        موقع اثبات صدق ذکر جا الحق رسد

روز موعود

السلام ای وارث خون حسین        السلام ای مصطفی را نور عین

السلام ای باب رحمت کان جود        ای جهان را مایه بود و نبود

جلوه حق، نور قرآن مبین            معنی گلواژه حبل المتین

حبذا ای یوسف آل علی        مظهر پویای آمال علی

ای وجودت گنج لطف سرمدی         پور حیدر، جانشین احمدی

ای معلم چشمه فیض خدا        مى درخشی همچو مصباح الهدی

مرحبا، ای نور امید بشر        ای تو گنج فضل و دریای گهر

ای محمد جلوه ذات خدا        در فرج تعجیل کن، ای رهنما

چونکه هستی قبله گاه مسلمین       معدن جان را تویی در ثمین

ای که هستی تکیه گاه شیعیان      از تو امید کرم دارد جهان

ای که هستی پادشاه انس و جان        درالتاج جمیع قدسیان

ای ز رویت شمس رخشان منفعل            وز رخت شمع شبستان مشتعل

جان فدایت ره گشای شیعیان         بر کن از بن ظلم و جور ناکسان

نور مطلق، یادگار مرتضی        دین حق را پاسبان و رهنما

مرغ جان، صید کمان، ابروی تو         کی رسد وقت وصال روی تو

گر تو آیی جان فدایت مى کنم         با زبان دل صدایت مى کنم

همچو مه در پرده بودن تا به کی       شعر هجرت را سرودن تا به کی

تا به کی ای مهدی صاحب زمان        از فراقت چشمه چشمم روان

تا به کی خونابه ریزم همچو ابر       از غمت لبریز گشته جام صبر

نور سرمد مونس بیچارگان          کی رجالی بیند آن ماه نهان

آخرین وارث

آخرین وارث امام غایب است          او که بر جمله حریفان غالب است

قدرت اعجاز دارد چون رسل         هست او میراث دار علم کل

هست دست حق نمایان در عصا       گر بخواهد حجت و نور هدی

مصحف دخت نبی گیرد بدست       مى کند افلاکیان را جمله مست

چون خدا وعده نموده بر ظهور         او کند دنیا گلستانی ز نور

آخرین حجت ولی اعظم است        او که بر جمع ایمه خاتم است

خضر و عیسی همرهش ظاهر شوند        در یم عشقش همه طاهر شوند

او دمش همچون دم عیسی بود         دست او گویی ید بیضا بود

در ولادت همچو موسی بوده است         او که در غیبت چو عیسی بوده است

او که در اعجاز همچو انبیاست        وارث خون شهید سر جداست

او زند مهر سلیمان چون رواست        تا بگوید راه من چون انبیاست

او چو یوسف زندگی تنها کند        تا که زهرا نامه اش امضا کند

انتظارش نزد حق عالیترین       او قیامش بهر دین از بهترین

هست مهدی وارث آل علی      تا که گیر د حق اولاد علی

از وجود اقدس شمس الهدی      مى شود عالم پر از نور و صفا

بیرق ختم رسولان در کفش           قدسیان بهر اطاعت در صفش

او بداند هر چه باشد در جهان             آگه است بر هر چه باشد در نهان

تا کند دین خدا را او به پا              رحمت مولا رسد از هر کجا

مرهم دلهای محزون پریش        در رحم گوید سخن با مام خویش

چون ملایک با ظهورش نازلند            جملگی بر انتظار رش مایلند

هست مهدی غایب و راهش عیان        شد رجالی خادم صاحب زمان

گفتگو

گفتم که حق چه باشد  گفتا ولایت ما                    گفتم هدف چه باشد گفتا هدایت ما

گفتم تو مظهر حق گفتا که حاکم دین           گفتم تو حافظ دین گفتا که نور یاسین

گفتم تو آخرینی گفتا که کیست حجت          گفتم تو گو که باشد گفتا که ختم عترت

گفتم تو حجت حق گفتا که در زمین است         گفتم زعدل اوگو گفتا که او مبین است

گفتم ز نصرتش گو گفتا که عنقریب است      گفتم شفای هجرش گفتا که حق طبیب است

گفتم بکن نصیحت گقتا خلوص نیت         گفتم ره شفاعت گفتا ولای عترت

گفتم که مقتدا کیست گفتا مطیع مولا        گفتم علی که باشد گفتا که او ست اولا

گفتم صراط و میزان گفتا امام حق است        گفتم زنار و جنت گفتا نظام حق است

گفتم که قاری حق گفتا که که او مبین است         گفتم که حجت حق گفتا که آخرین است

گفتم نشان شیعه گفتا که در علی جوی         گفتم براى شیعه گفتا که از علی گوی

گفتم ز حق بگویم گفتا کتاب حق است          گفتم که روز محشر گفتا حساب حق است

گفتم شقی که باشد گفتا که خصم حیدر          گفتم که لعنت حق بر آن عدوی بربر

گفتم که قاری حق گفتا که ۱ ﻭ ﻣﺒﯿﻦﺍﺳﺖ            گفتم که حجت حق گفتا که آخرین است

گفتم که بعد احمد گفتا فقط علی است          گفتم علی که باشد گفتا که او وصی است

گفتم که توشه ره گفتا که هست تقوا          گفتم که رهزن آن گفتا که حب دنیا

گفتم طریق نیکو گفتازحق اطاعت          گفتم ره سعادت گفتا بود قناعت

ﮔﻔﺘﻢ ﻭﺻﺎﻝ ﺭﻭﯾﺖ ﮐﯽ ﻣﯿ‌‌ﺸﻮﺩ ﻣﯿﺴﺮ          ﮔﻔﺘﺎ ﺍﺟﺎﺯﺕ ﺁﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﻭﺭ

ﮔﻔﺘﻢ ﻧﻤﺎﯼ ﺭﻭﯾﺖ ﮔﻔﺘﺎ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺣﺠﺎﺑﯽ         ﮔﻔﺘﻢ ﻧﺸﺎﻥ ﮐﻮﯾﺖ ﮔﻔﺘﺎ ﮐﻪ ﺑﯽ ﺟﻮﺍﺑﯽ

گفتم بگوپیامی گفتاحدیث عترت          گفتم مسیر عترت گفتا ره رسالت

گفتم رجالیا پس بر بندگیست امکان          گفتا که سر این راز در پرده ایست پنهان

افول خورشید طوس

هشتمین اختر شده خاموش در ماه صفر          گشته تاسوعا و عاشورا ى دیگر جلوه گر

شد عزا دار پدر امشب جواد دل غمین           مردم ایران سیه پوش و عزا دار و حزین

فاطمه دخت نبی امشب سه جا دارد عزا           گاه مى گوید پدر، گاهی حسن، گاهی رضا

فاطمه خیر النسا امشب همی دارد فغان           از جفا بر اهل بیت خاتم پیغمبران

آیت حق، محرم دل، حجت حق بر زمین             نوحه گر باشد ز هجران امام هشتمین

همسر شاه ولایت از غم شمس الشموس          خیمه ماتم زده بر وادی گلگون طوس

مشهد شاه غر بیان،  مدفن آلاله ها           گشته اینک شاهد ی بر بازگشت لاله ها

پیکر ششصد شهید از دشت سرخ لاله ها           آمده بر دوش یاران بهر پا بوس رضا

وه چه زیبا منظری آمد رجالی در نظر        از جوانمردی و شور این همه شیران نر

الغرض امروز گویی روز عاشورا ستی        کاین چنین اندر خراسان محشری بر پا ستی

سرور خوبان، شه ایران، امام هشتمین        لحظه آخر پسر دارد ملاقاتی حزین

تا رساند آن امانت بر امام راستین       بعد از آن ابن الرضا باشد امیر مومنین

امام علی بن موسی الرضا (ع)

السلام ای ضامن جان از گزند           حافظ آهو ز صیاد و کمند

علم و ایمان و کرم را صاحبی         یادگار زاده بو طالبی

ای امام شیعیان دور از وطن      غربت و اندوه تو بر جان و تن

ای که هستی منجی بیچارگان        روز محشر شافع درماندگان

کافری کز کین ترا مسموم کرد       دیده را گریان و دل مغموم کرد

او خطا بر عهد و پیمانش نمود     عاقبت نیرنگ  رسوایش نمود

من به امید تو این ره آمدم         چون گدایی خانه شه آمدم

هر که بیمار است درمانش کنی         شور و شوق عشق در جانش کنی

هر که باشد شیعه اثنی عشر        نیست او را هیچ اندوهی دگر

ای که هستی درد ما را تو دوا        حاجت زوار خود را کن روا

ای انیس دل امام هشتمین        جان به قربان تو ای در ثمین

ای رضا ای مظهر عدل و شرف         ای که قرانت سخن بود و هدف

وادی طوس از وجودت گلشن است          تربتت قبله گه مرد و زن است

ای که هستی در صدف در نهان       خود بر آور انتظار شیعیان

ای که هستی دیده را اشک روان        انتظار شیعیان گشته نهان

گو به مهدی کای امید مسلمین       در فرج تعجیل کن، ای نازنین

ای رجالی خاک مشهد طوطیاست        رحمت و لطف رضا بی انتهاست

چنگ زن از جان و دل دامنش         تا رها گردی ز مهر ذو المنش

بهار مومن

گفت جعفر صادق ال عبا          پیشوای مسلمین روح خدا

در زمستان مومنین را چون بهار        فرصتی باشد به نزد کردگار

تا کنند راز و نیایش با خدا         صحبتی با حق تعالی در خفا

هر چه طولانی بود راز و نیاز       با خدای لایزال کار ساز

دل به فیض سرمدی تسکین شود         با عبادت روح و جان تزیین شود

روز را با روزه داری سر کنند       عقل را بر جان خود رهبر کنند

چونکه شب اید شود وقت نماز       سوى حق بالا رود دست نیاز

با لگد بر نفس و بر امیال پست           میشوند از جام وصل یار مست

ای رجالی ترک عصیان و گناه      موجب افزایش شان است و جاه

علم امام جعفر صادق (ع)

السلام ای صاحب تفسیر دین        رهنما و مقتدای مسلمین

ای که هستی صاحب علم و کمال       مظهر ایمان و دین لا یزال

مذهب شیعه به نامت مفتخر         چهار صد عالم ز علمت بهره ور

در عبادت همچو جدت پایدار        بنده ای بر آستان کردگار

زهد را از جد خود با بندگی       پیشه کردی بر خودت در زندگی

شهر علم با دست فرزند علی         بار دیگر همچو جدش منجلی

راه را روشن نمودی تا ابد         نورت ای بدرالدجى بیرون ز حد

اربعه را نشر و تدوین کرده ای         حکمت و اخلاق تدوین کرده ای

صاحب علم نجومی و کلام        صاحب تفسیر قرآن بهر عام

حکمت و فقه و اصول و معرفت         مطرح و تبین شده در محضرت

شبه هامطرح شد و گفتی جواب        کوخهای جهل را کردی خراب

دین جدت بار دیگر زنده شد       علم و دانش در جهان پاینده شد

از طبیعت تا ریاضی شد بیان      علم تو علمی فراگیر و عیان

جعفر است نام ردیفی در بهشت        هر ردیفش آیه ای از سرنوشت

در درون جنت است چندین طبق     آنچه بینی هم عدد با نور حق

شش بود القابت ای مرد خدا        نور ایمان از تو نا گر دد جدا

جعفری وصادقی وصابری        فاضلی و عابدی و طاهری

رام باشد شیر اندر پای تو         سرو حیران از قد رعنای تو

ای رجالی علم صادق بی حد است       در تقابل با عدو همچو سد است