ولادت امام حسن

شد نیمه ماه رمضان جشن ولادت

باشد همه جا شور وصفا بهر ولایت

آورده به عالم گهر ی دخت پیمبر

صورت چو علی قد چو نبی ,بهر هدایت

حسین و کربلا

حسین و کربلا و خون یاران

گلستانی بود در شوره زاران

عجب شوری به عالم کرده بر پا

ولی و مقتدای جن و انسان

آرامش

آرامش آدمی، ز دین است

اخلاق نکو، ورا نگین است

عقل و ادب و حیا ى انسان

ناجی بشر، ز مکر و کین است

هوا ى نفس

روح من سرکش و فرمانبر میل و هوس است

منم آن بنده شیطان که اسیر قفس است

چه کنم تا که شوم دور ز نفس و دل خود

هر چه آورد سرم مستی و کار عبث  است

توکل

جز توکل بر خدا سرمایه ای در کار نیست

هر که را باشد توکل، کار او دشوار نیست

با امید حق  تعالی کی بشر تنها  شود

در گلستان طبیعت ،هر گلی بی خار نیست

دخت نبی

ای دخت نبی، مخزن اسرار دو عالم

ای کوثر دین ،مظهر حق ،بضعه خاتم

دردانه گهر، ای شرف آدم و حوا

از بهر  علی، همسر فرزانه و همدم

راه نجات

افتاد به چاه، چون خر همسایه

شد خاک روان، بر سر بیچاره

خر با لگد ش ، خاک عقب زد

خندید به تدبیر ،وچنین افسانه

بهشت

بهشت فاسقان در این جهان است

بهشت زاهدان در لا مکان است

بهشت عاشقان اندر دو عالم

بهشت و دوزخ ما در نهان است

دیر فهمیدم

دیر فهمیدم که دانش نیست در حمل کتاب

دیر فهمیدم زمان طى شد ومن در منجلاب

تا به کی غافل بمانم اندر این دنیای پست

دیر فهمیدم  که دنیا نیست چیزی جز سراب

معلم

ای  معلم ، وارث  پیغمبران

بهره مند از سر حق ،در هر زمان

کیستی تو، صاحب فهم و کمال

رهنما یی می کنی، خلق جهان