باسمه تعالی
برداشتهایی از اشعار حافظ
غزل ۲ بیت پنجم
چو کحل بینش ما خاک آستان شماست
کجا رویم بفرما از این جناب کجا
منظور از کحل یعنی سرمه که برای تقویت و زیبایی به چشم می مالیدند.لذا منظور از کحل بیننش، روشنایی بخش چشم است.
حافظ می گوید خاک درگاه خداوند موجب روشنایی چشمان ماست.لذا چشمانم را روی خاک آستانه تو می گذارم تا نورانی شود. خدایا به من بگو اگر چشم خود را بروی درگاه تو باز نکنم ، به روی کجاو چه کسی باز کنم تا حقیقت و روشنایی نصیبم گردد.
دین حق را زنده می سازد حسین
نور چشم مصطفی، نور دو عین
می شود احیا مجدد،دین حق
بین به پا شد جنگ کفار و حنین
دکتر علی رجالی
@alirejali
- ۹۶/۱۱/۱۹