قصیده مشترک دنیا

 

باسمه تعالی
چلچراغ
قصیده ۱۳
تکیه بر دنیا


مکن تکیه بر عقل تنها بشر
شود موجب کبر و اندوه و شر

اگرعقل تنها شود رهنما
نبینی تو حق را ورای بصر

چه تدبیر ها می کنی در امور
نهایت دچار خطایی دگر

چو اجرا شود،طرح و برنامه ات
ببینی نقایص، شود جلوه گر

دلیلش بود نقص عقل و خرد
بود شخص کامل، قوی و قدر

پیمبر بود عقل و آن هادی است
شود چیره بر مشکلات و خطر

هدایت کند این جهان را ولی
به اذن خداوند آید ظفر

شود موجب خسر هر آدمی
هر آن کس کند تکیه برمال و زر

به مقصد رسد هر که دارد خدا
هدایت کند خلق را در سفر

مکن تکیه برمنصب و قدرتت
اگر می توانی ز آن کن حذر

نکرده وفا بر کسی تا کنون
بود سخت این امتحان بر بشر

شوی خوار گر تکیه بر آن کنی
بریزد فراوان ز خون جگر

چو تقوا نباشد مرو سوی آن
در این فتنه تقوا بباشد سپر

اگر خدمت خلق و مردم کنی
جزایش بهشت است و بینی ثمر

اگر کار کردن برای خداست
خدا می دهد این شجر بار و بر

چو باشی به دنبال کسب مقام
ندارد بجز زحمت و درد سر

هر آنکس فریبد تو را با حیل
نشاید که نامید کارش هنر

علی گفت بر خصم خود این سخن
فریبندگی نیست بر ما ظفر

تو در کسب دنیا بکن بس تلاش
مکن تکیه بر دیگران شه پسر

بپرداز حق یتیم و ضعیف
ادا کن به دنیا و با خود نبر

زمانی که کودک و کوچک بدی
بدون کمک کی تو گشتی دمر

کند وقف تو روز و شب مادرت
مکن پس دلش را تو زیر و زبر

هر آنکس شود غرق دنیا بدان
نباشد دگر نام و فخر و اثر

بدان عمر ما اندک است و قلیل
نیابی گران تر ز وقت سحر

بود عمر ما پر بها و گران
ببر بهره ها و مده آن هدر

اگر تکیه بر مال دنیا کنی
بگردی تو از راه خوبی به در

هدایت کند با کلامش خدا
نجویی کتابی به از آن گهر

کند بیمه ما را در این روزگار
بدان دین و ایمان نیازی دگر

مشو میثمی غره در این جهان
نکرده وفا بر کس و هر نفر

رجالی ندارد به جز تو کسی
از او دور کن هم بلا هم ضرر

سروده شده توسط
علی رجالی و مهدی میثمی