باسمه تعالی
امام رضا (ع)
شهادت
غزل(2)
هر کجا دل می شود دلگیر، خواهان ولاست
هر زمان غم دل کند زنجیر، درمانش رضاست
جان به قربان تو ای نور خدا در بین ما
دیدن آن مرقدت، چون کعبه ی آمال ماست
چنگ زن از جان و دل بر دامن نور خدا
هر که با یزدان بود ،او در جوار اوصیاست
وادی طوس از وجودت گلشن و پر فیض گشت
تربتت سجده گه و الطاف تو بی انتهاست
ای انیس دل، امام و مقتدای مسلمین
گوشه چشمی گر شود،آن مرهم و آن توتیاست
ای غریب طوس ، دریا ها چه گریان در غمت
غربت مشهد کجای نقشه ی جغرافیاست؟
هشتمین اختر شده خاموش در ماه صفر
لعن بر مامون که از بی رگ ترین اشقیاست
عاشقان پای پیاده بهر پابوس رضا
صحنه ای دیگر به پا دارند، گویا کربلاست
ای رجالی،گر تو ماه روزه مشهد می روی
کن دعایی میثمی را، چونکه او حاجت رواست
سروده شده توسط
علی رجالی و مهدی میثمی
- ۹۷/۰۹/۲۰