غزل منتخب تکیه بر دنیا

تکیه بر دنیا

مکن تکیه بر عقل تنها،  بشر

شود موجب کبر و اندوه و شر

اگرعقل تنها شود رهنما

نبینی تو حق را ورای نظر

شود موجب خسر هر آدمی

اگر تکیه گاهش به اموال و زر

به مقصد رسد هر که دارد خدا

هدایت کند خلق را در سفر

مکن تکیه برمنصب و قدرتت

اگر می توانی ز آن کن حذر

نکرده وفا بر کسی تا کنون

بود سخت این امتحان بر بشر

شوی خوار گر تکیه بر آن کنی

که  باشد فریبنده و پر خطر

چو تقوا نباشد مرو سوی آن

در این فتنه تقوا بباشد سپر

اگر خدمت خلق و مردم کنی

جزایش بهشت است و بینی ثمر

اگر کار کردن برای خداست

خدا می دهد اجر و پاداش و زر

چو باشی به دنبال کسب مقام

ندارد بجز زحمت و درد سر

هر آنکس فریبد تو را با حیل

نشاید که نامید کارش هنر

علی گفت بر خصم خود این سخن

فریبندگی نیست بر ما ظفر

تو در کسب دنیا ، بکن خود تلاش

مکن تکیه بر دیگران یا پدر

بپرداز حق یتیم و ضعیف

ادا کن به دنیا و با خود نبر

زمانی که کودک و کوچک بدی

بدون کمک، کی تو گشتی قدر

بود وقف تو روز و شب مادرت

همه جان، نلرزان دلش، شاه پسر

خدایا ند ارم بجز تو کسی

رجالی اسیر  دل است و بصر

باسمه تعالی

میلاد امام حسن مجتبی

شد نیمه ماه رمضان جشن ولادت
باشد همه جا شور وصفا بهر عنایت

آورده به عالم گهر ی دخت پیمبر  
صورت چو علی، قد چو نبی،نور امامت

شد ماه مبارک، به قدوم مه طاها       
روشن به جهان دیده، آن رهبر ملت

  هم پاره تن احمد و هم  زاده حیدر
  گشته است حسن نور خدا پور ولایت

او صاحب کوثر بود  ونور دو عالم   
  بر خلق جهان شافع و او هادی امت

او سید وسالار حسین در ره دین است    
  با شیر خدا همره واو نور سعادت

او نور دل فاطمه و شافع محشر        
 پرورده زهرا ست حسن سبط رسالت

طی کن ره جانان را، جانانه رجالی آن
هر گز نبود دشوار، چون نیست تو را زحمت

سراینده دکتر علی رجالی