میثاق نامه الهی

.باسمه تعالی
برداشتهایی از آیات قرآن
سوره آل عمران-آیات ۱۸۷ الی ۱۸۹
میثاق نامه

خداوند بزرگترین لطفی که در حق بشر نمود ، این است که ما را انسان آفرید و انتظاری که دارداین است که ما انسان بودن را حفظ کنیم.انسان بودن هم سخت نیست.کافی است ما اخلاق اسلامی را رعایت کنیم.بی جا دلی را نشکنیم،بی جا سکوت نکنیم به حقوق دیگران تجاوز نکنیم وکاری که برای خود دوست نداریم برای دیگران هم دوست نداشته باشیم والی آخر.اگر می توانیم گره گشایی در کار مردم کن و از تکبر و غرور ، خود داری کنیم و همواره راستگو باشیم.
قرآن همانند فانوسی می ماند که اگر آنرا در دست گرفتی و توسط آن حرکت کردی ،انگاه راه را روشن می کند و موجب می شود که به سر منزل مقصود برسی.در غیر اینصورت بدون وسیله روشنایی راه ، امکان رسیدن در تاریکی و رفتن در راه درست مقدور نیست.
همانطوریکه وقتی به یک قاضی قلمی می دهند تا بنویسد.از او انتظار دارند که درست قضاوت کند و آنرا بنویسد.خداوند به انسان عقل و علم و آگاهی می دهد که با استفاده از آنها انسانیت را حداقل در رابطه با هم نوع خود رعایت کند.این هملن میثاق الهی با انسان هاست که خداوند به آن اشاره دارد.
خداوند می گوید یهودیان اوامر الهی را پشت گوش انداختند و برای منافع زود گذر خود حقایق را کتمان و یا سکوت می کردند بخاطر اینکه برای خودشان ضرری ایجاد نکند .آنان کتاب الهی تورات را دادند و در مقابل یک چیز بی ارزش دنیایی گرفتند.همانند کسی که در تاریکی فانوس روشن را بدهد و در مقابل انبوهی از سکه بگیرد.همان سکه ها او را به زمین می زنند.این آیات اگر چه خطابش به قوم یهود است.اما این مثالی است که شامل همه انسانها در هر زمان می گردد.
نجات انسان در این است که از تمجید کسانی که او را به غلط به صفاتی منصوب می کند دوری کند.اینها باعث می شود که فرد همچون بادبادک با تداوم باد کردن بالاخره د بترکد.کسانی که خوششان می آید که مورد تشویق دیگران به خاطر کاری که نکر ده اند
قرار گیرند.بالاخره روزی نتیجه آنرا می بینند.انسان به خاطر کارهای زشتی که انجام داده و خوشحال است خدا را از دست داده و از خدا دور شده و در نتیجه بسوی تاریکی و گمراهی می رود.

گر بسازی خود، به اخلاق و ادب
 زندگی شیرین شود هر روز و شب
چون خروس و کرکس و اردک مباش
شهوت و پستی برد انسان عقب

دکتر علی رجالی
@sharhghoran