باسمه تعالی
برداشتهایی از اشعار حافظ
غزل ۶_ بیت هفتم
حالت مستی
به خدا که جرعهای ده ،تو به حافظ سحرخیز
که دعای صبحگاهی، اثری کند شما را
به خدا،یعنی تو را به خدا قسم.منظور از جرعه ای ده ،یعنی کمی از معرفت الهی به من بده.منظور از صبحگاهی ،ادامه سحر است که زمان مناسبی برای دعاست.
حافظ در اینجا به پیر مراد و محبوب خود خطاب می کند، که به من هم جرعه ای از باده معرفت را بچشان.تا من مست روی یار گردم .من هم در ازایش صبحدم که وقت دعا و استجابت دعاست ، به تو دعا می کنم.
حالت مستی و حیرانی نکوست
دیدن یکتا امید م آرزوست
مست عشقم، مست یار و روی او
مست معبود ى که هستی آن اوست
دکتر علی رجالی
@alirejali
- ۹۷/۰۱/۰۴