باسمه تعالی
برداشتهایی از اشعار مولانا
زکات جا و مو قعیت
هر چیز دارای زکاتی است.زکات علم در نشر آن و زکات مقام در رسیدگی به ضعفاست.همانند دریا باش که با آن بزرگی و عظمت خس و خاشاک را روی سر خود می گذارد و فرو نمی برد.ازبزرگی دریا هم چیزی کاسته نمی شود.
با عنایت به واجب بودن زکات،لازم است کسانی که سکان دار و صاحب پست و مقامی هستند.نسبت به ادای زکات مو قعیت خود که رسیدگی به مردم است همت گمارند و خود را خادم و خدمتگزار مردم بدانند.نوکر هر گز به ارباب خود اهانت نمی کند و مطیع اوست.
پست و مقام ها امانتی است که از طرف مردم به مسئولین داده شده است و اگر به کسی وفا می کرد به آنها نمی رسید.چه خوش گفت:
این میز که می بینی ،گاه از من و گاه از تو
پاینده نخواهد ماند، خواه از من و خواه از تو
این توفیق الهی وسیله ای برای امتحان افراد است.می توانند با خدمت به مردم موجبات صعود خود را فراهم کنند و یا می توانند با کم کاری و عدم انجام وظیفه در این امتحان الهی مردود شوند.
این مقام دنیوی دارد زکات
گشته واجب بر شما همچون صلات
چند روزی این امانت دست توست
تا توانی خدمتی کن در حیات
دکتر علی رجالی
@alirejali
- ۹۶/۱۰/۰۴