علوم دنیوی و علوم اخروی

باسمه تعالی

برداشتهایی از اشعار مولانا

علم دنیوی و علم اخروی

فرق اساسی علوم دنیایی با علوم دینی در این است که علوم دنیایی را ابتدا یاد می گیری و سپس آنرا بکار می بری.در صورتی که علوم دینی را ابتدا بکار می بری تا چشمه های معرفت در تو فوران کند.
   اگر انسان فرمانبر و حامل دستورات الهی باشد، آنگاه روزی فرا می رسد که اسرار هستی از او فرمانبرداری می کنند.به محض اراده کاری، آن انجام می گیرد و در مقا کن قرار می گیرد.
   شکر خدا، یعنی دانستن و بکار بردن نعمت های الهی، موجب افزایش قدرت و توانایی و شکوفایی انسان می گردد.خداوند می فرماید ، در خوشی ها شاکر باشید ،تا نعمت ها و اسرار الهی برای شما آشکار گردد.
  برای مثال، اگر فرد آبرومندی گره ای از کار درمانده ای باز کرد.قطعا آبروی او زیادتر می شود.در حقیقت قدرت آبروی خود را بکار برد و لذا قدرت آبروی او زیاد شد.
  خداوند می فرماید، اگر از نعمت های که در اختیار تو قرار دادم را در جهت رضای من بکار بری ، آنگاه تو را بزرگ می کنم.یعنی ظرف وجودی تو را بزرگ می کنم.دیگر با کوچکترین ناراحتی، عکس العمل نشان نمی دهی و سعه صدر پیدا می کنی.

الهی سینه ای ده پر ز حکمت
ببینم سر و رازی را ز خلقت
ندارم جز خدا، ورد زبانم
زبانی ده که گویم شکر نعمت

دکتر علی رجالی