حسادت

باسمه تعالی

برداشتهایی از اشعار مولانا

حسادت

اولین موجودی که حسادت به آدم کرد، ابلیس است.او با سالیان دراز عبادت از درگاه الهی اخراج
گردید و با حسادت ورزیدن و خود برتری ، موجب دوری از خداوند گردید.
حسادت ورزیدن همانندگرفتن گلوی انسان است که با کم شروع می شود ولی با کم تمام نمی شود.آنقدر گلوی انسان را فشار می دهد تا انسان را نابود کند.فرد حسود اگر چه به دیگران ممکن است صدمه بزند ولی به خود چندین برابر فشار های روحی و عصبی وارد می کند.
در زندگی اگر انسان راه حسد را دنبال کند .سر انجام  دچار گردنه ای خطرناک می گردد که چیزی جز نابودی در پایان آن نیست.بد ترین راه ممکن در زندگی انتخاب راه حسد است.انسان به جنگ با سعادت و خوشبختی خود می رود.گاهی نه تنها به انسان لطمه می زند،بلکه گاهی به آبروی خاندان خود هم آسیب وارد می کند.

از قدرت حق بشر بسی حیران اند
با اذن خدا هردو جهان ویران اند
مغرور مشو که زندگی چند روز است
در طوف حرم شاه و گدا یکسان اند

دکتر علی رجالی